Eurokinissi

Ετσι, θέμα χρόνου θεωρείται πλέον να ανακοινωθούν οι πρώτες αυξήσεις ύψους 10% στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος. Η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να «καμουφλάρει» την αντιλαϊκή της πολιτική με αστεία επιχειρήματα, όπως, για παράδειγμα, ότι οι αυξήσεις στα τιμολόγια δεν θα γίνουν «αισθητές» από τους καταναλωτές εξαιτίας της μείωσης του ΦΠΑ στην ηλεκτρική ενέργεια από το 13% στο 6% και μια σχετική μείωση στο τέλος ΕΤΜΕΑΡ (τέλος ενίσχυσης των ΑΠΕ).

Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται ότι οι μειώσεις στον ΦΠΑ, που διαφήμισε η προηγούμενη κυβέρνηση και θα υλοποιήσει η σημερινή, δεν είχαν στόχο την ελάφρυνση των λαϊκών στρωμάτων από την επιβάρυνση που συνεπάγεται το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά τη δημιουργία περιθωρίων για αυξήσεις στην τιμή του, με παραίτηση του κράτους από ένα τμήμα των εσόδων που εισέπραττε από τον ΦΠΑ. Τελικά, χαμένος βγαίνει ξανά ο λαός, που καταδικάζεται είτε σε ενεργειακή φτώχεια είτε σε περικοπές από άλλες ανάγκες για να ανταποκριθεί στο κόστος του ρεύματος ή να αποπληρώσει χρέη προς τη ΔΕΗ.

Σε ό,τι αφορά εξάλλου τον «ειδικό λογαριασμό ενίσχυσης των ΑΠΕ» - εκεί δηλαδή που καταλήγει το τέλος ΕΤΜΕΑΡ - εμφανίζει πλεόνασμα περίπου 200 εκατ. ευρώ, λεφτά που προέρχονται από το χρόνιο «ξεζούμισμα» των λαϊκών οικογενειών και θα συνεχίσουν κανονικά να πριμοδοτούν τα κέρδη των επιχειρήσεων του κλάδου.

Θυμίζουμε ότι οι αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος που έχουν επιβληθεί τα τελευταία δέκα χρόνια είναι πάνω από 150%. Τώρα, με τις νέες αυξήσεις, η κυβέρνηση επιδιώκει να παρουσιάσει άμεσα έναν ισορροπημένο ισολογισμό της επιχείρησης, ούτως ώστε να την καταστήσει όσο γίνεται πιο «ελκυστική» για τους μελλοντικούς επενδυτές, όταν έρθει η στιγμή να εφαρμόσει τη δεύτερη φάση του αντιλαϊκού σχεδιασμού της.

Αξιοποιεί δηλαδή την αφαίμαξη των λαϊκών νοικοκυριών για να καταστήσει εκ νέου τη ΔΕΗ «κελεπούρι» για τους επενδυτές, στο πλαίσιο της πολιτικής «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που με συνέπεια υπηρέτησε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και όλες οι προηγούμενες.

Παράλληλα βέβαια μπαίνει σε εφαρμογή και το σχέδιο είσπραξης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την επιχείρηση, αξιοποιώντας φυσικά το γνωστό και από την προηγούμενη κυβέρνηση «παραμύθι» των «μπαταχτσήδων». Και σ' αυτήν την περίπτωση, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κ. Χατζηδάκης, προσπαθεί να εμφανιστεί με ένα δήθεν «κοινωνικό προφίλ» ισχυριζόμενος ότι θα γίνει προσπάθεια «να ξεχωρίσουν τα "μεγάλα ψάρια" από τους φτωχούς ανθρώπους».

Ωστόσο, είναι έτοιμη η αποστολή εξωδίκων σε περίπου 890.000 πελάτες της ΔΕΗ, οι οποίοι χρωστούν πάνω από 1 δισ. ευρώ και για τον σκοπό αυτό η ΔΕΗ έχει ήδη συμφωνήσει να συνεργαστεί με τρεις εργολαβικές εταιρείες και δικηγορικά γραφεία που ειδικεύονται στην είσπραξη οφειλών, αξιοποιώντας και ένδικα μέσα. Να προσθέσουμε ότι ο σχεδιασμός προβλέπει και «τιτλοποίηση» οφειλών για πώληση σε επενδυτικά ταμεία (funds), ή κατάθεση ως εχέγγυο για τη δανειοδότηση της επιχείρησης.

Αλλωστε, η εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί, ως επιταγή του κεφαλαίου, βασικό πυλώνα του περιλάλητου «Στρατηγικού Διαλόγου» Ελλάδας - ΗΠΑ, προς ενίσχυση της «τάξης και ασφάλειας» στην Ανατ. Μεσόγειο, σε συνεργασία με άλλα κράτη της περιοχής που συμμερίζονται τις ίδιες ευρωατλαντικές «προτεραιότητες».

Σε αυτό το πλαίσιο, ταυτόχρονα με την επίσκεψη, την προηγούμενη βδομάδα στην Αθήνα, του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιου για Ενεργειακές Πηγές, Φράνσις Φάνον, και τη συμμετοχή του στην τετραμερή 1η Υπουργική Διάσκεψη για την Ενέργεια στην Αθήνα, ανάμεσα σε Ελλάδα, Ισραήλ, Κύπρο και ΗΠΑ (3+1), που κατέγραψε το σύνολο των αμερικανικών επιδιώξεων στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, ελληνικές δυνάμεις μετείχαν στην άσκηση «Mighty Wave 19», που διοργανώθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό του Ισραήλ στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της ΝΑ Μεσογείου και των ακτών του Ισραήλ, δηλαδή σε μια περιοχή που έχει μετατραπεί σε μπαρουταποθήκη, λόγω και των ενεργειακών ανταγωνισμών.

Συγκεκριμένα, η άσκηση πραγματοποιήθηκε από τις 4 έως τις 8 Αυγούστου και η Ελλάδα συμμετείχε με τη φρεγάτα «Αιγαίον», καθώς και με ομάδα της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών. Εκτός από Ελλάδα και Ισραήλ, συμμετείχαν με προσωπικό και μονάδες, επίσης, οι Γαλλία και ΗΠΑ, αλλά και σημαντικός αριθμός χωρών με παρατηρητές, όπως ανακοίνωσε το ΓΕΝ.

Τα κύρια αντικείμενα της άσκησης ήταν, επισήμως, «η συνεκπαίδευση στον τομέα της Θαλάσσιας Ασφάλειας, η αντιμετώπιση σύγχρονων προκλήσεων και απειλών στο θαλάσσιο περιβάλλον και η παροχή βοήθειας σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, με σκοπό την προαγωγή του επιπέδου της συνεργασίας και της αμοιβαίας κατανόησης των συμμετεχόντων».