ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 13 Ιούλη 2019 - Κυριακή 14 Ιούλη 2019
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Εδαφος στρωμένο για τη βαθύτερη εμπλοκή σε φονικούς ανταγωνισμούς

Εκλεκτοί εκπρόσωποι του αμερικανικού κεφαλαίου έσπευσαν να συναντήσουν τον νέο πρωθυπουργό (φωτ. από τη συνάντηση Μητσοτάκη με τον διευθυντή της γνωστής οργάνωσης «American Jewish Committee»)
Εκλεκτοί εκπρόσωποι του αμερικανικού κεφαλαίου έσπευσαν να συναντήσουν τον νέο πρωθυπουργό (φωτ. από τη συνάντηση Μητσοτάκη με τον διευθυντή της γνωστής οργάνωσης «American Jewish Committee»)
«Αλλαγή φρουράς» αλλά καμιά απολύτως αλλαγή ρότας. Αυτό σηματοδοτεί η ανάδειξη της ΝΔ στην κυβέρνηση και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Η αποφασιστικότητα και η προθυμία της κυβέρνησης Μητσοτάκη να βαθύνει την εμπλοκή της χώρας στα σχέδια του ευρωατλαντικού άξονα φάνηκε από την πρώτη στιγμή (βλέπε διπλανό θέμα), ενώ και οι αντιδράσεις των «συμμάχων της χώρας» δεν είναι καθόλου τυχαίες.

Οπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος για τη συνομιλία που είχε ο Ελληνας πρωθυπουργός με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, την Τρίτη, «οι δύο ηγέτες εξέφρασαν το αμοιβαίο τους ενδιαφέρον να εργαστούν από κοινού και να συνεχίσουν τη σθεναρή συνεργασία ΗΠΑ - Ελλάδας». Εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επανέλαβε ότι η Ελλάδα «αποτελεί έναν από τους στενότερους συμμάχους μας», τονίζοντας ότι η Ουάσιγκτον θέλει να εργαστεί με την κυβέρνηση Μητσοτάκη όπως έκανε και με την κυβέρνηση Τσίπρα, με στόχο «την ενίσχυση της περιφερειακής σταθερότητας, την ώθηση του διμερούς εμπορίου και τη διαφοροποίηση των περιφερειακών ενεργειακών επιλογών».

Χαρακτηριστικές ήταν και οι δηλώσεις του πρώην Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, Νίκολας Μπερνς, που, θριαμβολογώντας σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δήλωσε για το αποτέλεσμα των εκλογών: «Μια νέα μέρα στην Ελλάδα. Οι λαϊκιστές πετάχτηκαν έξω. Η δημοκρατία επικρατούσα. Ο αντιαμερικανισμός στο παρελθόν. Η Ελλάδα επέζησε της καταστροφικής δεκαετίας. Ως πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω αυτόν τον πολύ ευπρόσδεκτο μετασχηματισμό». Eνδεικτικά ήταν και τα πανηγύρια του γνωστού για το «ενδιαφέρον» του για τη Ν/Α Μεσόγειο γερουσιαστή Μπ. Μενέντεζ, που περιέγραψε πόσο ανυπομονεί «για τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη δεσμών μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού Μητσοτάκη», υπογραμμίζοντας ότι «σε μια εποχή μεγάλων προκλήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, η σχέση ΗΠΑ - Ελλάδας είναι πιο κρίσιμη από ποτέ για την κοινή μας ασφάλεια και σταθερότητα».

Με πολύτιμες παρακαταθήκες

Φυσικά, μεγάλη ώθηση στο έργο της νέας κυβέρνησης δίνει το έδαφος που έχει στρώσει η προηγούμενη. Αλλωστε, οι υπηρεσίες του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας σοβαρός λόγος για τον οποίο ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ αναγνωρίζουν την αξία εμβάθυνσης της συνεργασίας με την Ελλάδα.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αναγόρευσε τις ΗΠΑ στον πολυτιμότερο εταίρο της χώρας μας, πρωτοστατώντας στη μετατροπή της χώρας μας σε μια απέραντη ΝΑΤΟική και αμερικανική στρατιωτική βάση. Εργάστηκε σκληρά για να ξεπλυθούν οι ευθύνες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού για πολλές από τις περιπέτειες που έζησε ο λαός μας εξαιτίας της συμμετοχής σε ΝΑΤΟ - ΕΕ. Συνέβαλε αποφασιστικά και για να καθαγιαστεί η κυβέρνηση Τραμπ που από «ακραία» τελικά έγινε «διαβολικά καλή». Διεύρυνε τα τρίγωνα και τα τετράγωνα συνεργασίας με δυνάμεις που πρωτοστατούν στο μακέλεμα των λαών (βλ. Ισραήλ), στα οποία μάλιστα ο ρόλος των ΗΠΑ αναβαθμίστηκε και με την απευθείας συμμετοχή τους. Συνέβαλε στη δημιουργία διαφόρων σχημάτων για την «αναχαίτιση» της Ρωσίας (όπως το «Φόρουμ για το αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο»).

Διεύρυνε τα παζάρια με την Τουρκία, αναγνωρίζοντας (μαζί με Αμερικάνους και Ευρωπαίους εταίρους) την ανάγκη η Αγκυρα να παραμείνει στο «δυτικό στρατόπεδο», εντείνοντας παραπέρα το αλισβερίσι για τη συνδιαχείριση του Αιγαίου, τις διεργασίες για επανεξέταση των γεωπολιτικών ισορροπιών σε όλη τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Αυξημένοι κίνδυνοι επιβάλλουν λαϊκή επαγρύπνηση

Τόσο το έργο της προηγούμενης όσο και τα σχέδια της νέας κυβέρνησης μεγαλώνουν τους κινδύνους για τον λαό μας, όπως δείχνουν άλλωστε και οι ίδιες οι εξελίξεις.

Η επιθετικότητα της Τουρκίας κλιμακώνεται, με δεύτερο γεωτρύπανο (το «Γιαβούζ») να βρίσκεται στα ανοιχτά της Κύπρου για γεωτρήσεις και σχέδια περαιτέρω όξυνσης: Επανέρχονται παροτρύνσεις για ανακήρυξη ΑΟΖ στη Μεσόγειο (καταρχάς με τη Λιβύη). Ενισχύεται η πολεμική της μηχανή και με τα ρωσικά συστήματα αεράμυνας «S-400» (των οποίων μάλιστα μία συστοιχία εξετάζεται να εγκατασταθεί στα νότια παράλια, στη Μεσόγειο).

Την ίδια στιγμή, φουντώνουν τα αντιλαϊκά παζάρια, μέρος των οποίων είναι και οι «τριβές» ανάμεσα σε ΗΠΑ - Τουρκία και τα σχέδια για πιθανές κυρώσεις των Βρυξελλών προς την Αγκυρα.

Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι παρά τη σπουδή όλων (Αμερικανών, Ευρωπαίων, αλλά και Ρώσων) να επικρίνουν τις κινήσεις της Τουρκίας, κλίνεται σε όλες τις πτώσεις η ανάγκη «επανέναρξης των συνομιλιών» για το Κυπριακό, μαζί με την ανάγκη για «διευθέτηση» και μάλιστα «το συντομότερο δυνατό». Η δήθεν υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου πάει μαζί με τις εκκλήσεις προς «όλες τις πλευρές για αυτοσυγκράτηση», που ουσιαστικά ρίχνει νερό στο μύλο της τουρκικής επιθετικότητας και υποθηκεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου σε ένα άγριο ενδοϊμπεριαλιστικό αλισβερίσι που απλώνεται σε μια περιφέρεια, με πολλά «ανοιχτά μέτωπα» (Συρία, Βαλκάνια, Κουρδικό, Ιράν, βόρεια Αφρική, Παλαιστινιακό).

Η πολύχρονη πείρα του λαού επιβεβαιώνει ότι η «σταθερότητα» και η «ασφάλεια» που τάζουν οι ιμπεριαλιστές και οι υπηρέτες τους ανοίγουν μόνο τον «Ασκό του Αιόλου». Φέρνουν πιο κοντά τον κίνδυνο νέων πολέμων, μεγαλώνουν την αγριότητα με την οποία τα μονοπώλια λεηλατούν τον πλούτο, τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού.

Η ίδια η καθημερινότητα επιβεβαιώνει τις θέσεις του ΚΚΕ. Η ανάγκη λαϊκής αφύπνισης και οργάνωσης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς γίνεται όλο και πιο επιτακτική. Μόνο έτσι θα πάρουν απάντηση οι εχθροί του λαού και εκείνος θα διασφαλίσει την προκοπή που του αξίζει, ενάντια σε όλους όσοι, από τη μια, πίνουν νερό στο όνομα της «ειρήνης» και, από την άλλη, ετοιμάζουν τον επόμενο πόλεμο.


Εγγυητές του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού

Η νέα κυβέρνηση ξεκαθαρίζει ότι θα παρακολουθεί στενά την υλοποίηση της συμφωνίας των Πρεσπών

Αποκαλυπτική για το ρόλο που η κυβέρνηση ΝΔ είναι έτοιμη να αναλάβει είναι η στάση της για τη συμφωνία των Πρεσπών, την οποία ως αντιπολίτευση επέκρινε σφοδρά, προσπαθώντας να την αξιοποιήσει μάλιστα και από εθνικιστική σκοπιά. Στις πρώτες κατευθύνσεις που έλαβαν τα μέλη της νέας κυβέρνησης, ξεχωρίζουν οι «συστάσεις» για τη διεθνή αναβάθμιση της χώρας μέσα από την εξωτερική πολιτική.

Μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση ΝΔ ξεκαθαρίζει ότι θα παρακολουθεί στενά την πορεία εφαρμογής της συμφωνίας των Πρεσπών, δηλαδή ότι θα μετατραπεί σε εγγυητή της υλοποίησής της, ακριβώς επειδή αποτελεί βασικό μοχλό προώθησης ευρύτερων αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών. Από αυτήν τη σκοπιά προκρίνεται ο - σύμφωνα με πληροφορίες - «περιορισμός των αρνητικών επιπτώσεων από τη συμφωνία των Πρεσπών», δηλαδή η κλιμάκωση των παζαριών για να αντλήσει το μεγάλο κεφάλαιο όσο το δυνατόν περισσότερα ανταλλάγματα για την πρωταγωνιστική του συμβολή στις προτεραιότητες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Στο ίδιο πλαίσιο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προτάσσει την «ενδυνάμωση των δεσμών της χώρας μας με παραδοσιακούς συμμάχους» (βλ. ΗΠΑ), τον «επανακαθορισμό της τακτικής μας προσέγγισης προς την Τουρκία» (με φόντο την όξυνση διεργασιών και ανταγωνισμών μεταξύ Αγκυρας - Ουάσιγκτον - Βρυξελλών), τη «σταθεροποίηση των Δυτικών Βαλκανίων μέσω της προώθησης της ευρωπαϊκής τους προοπτικής» (στο πλαίσιο της προσπάθειας της Δύσης να «αναχαιτίσει» τη διείσδυση Ρωσίας αλλά και Κίνας).

Ενδεικτικό ήταν άλλωστε άρθρο που φιλοξένησαν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» στις 8 Ιούλη, μια μέρα μετά την επικράτηση της ΝΔ στις εκλογές με τίτλο «Τα καλά νέα για την Ευρώπη έρχονται απ' την Ελλάδα». Εκφράζοντας τον ενθουσιασμό που προκάλεσε στις ΗΠΑ η επικράτηση της ΝΔ, ο συντάκτης υποστηρίζει ότι «αν κάποιος ψάχνει μια αισιόδοξη ιστορία στην Ευρώπη, μπορεί να δοκιμάσει αυτή της Ελλάδας» και μιλώντας για «ολοκλήρωση της κωλοτούμπας», εξηγεί γιατί όλα δείχνουν ότι η εξωτερική πολιτική θα συνεχίσει να υπηρετεί (με τις απαραίτητες αναπροσαρμογές κάθε φορά) τις ανάγκες του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού. «Ο Μητσοτάκης έχει σπουδές στο Χάρβαρντ και στο Στάνφορντ, πρώην άνθρωπος της "McKinsey"... Για να εκλεγεί, χρειάστηκε να αντιμετωπίσει προκαταλήψεις ότι είναι πολύ "Αμερικάνος" και πολύ τεχνοκράτης...».

Ο συντάκτης επιχαίρει για τη βοήθεια που «οι ΗΠΑ πρόσφεραν στην Ελλάδα κατά την περίοδο της αγωνίας» (βλ. περίοδο κρίσης, όπου στα παζάρια για το ελληνικό χρέος αναδείχτηκαν οι σοβαρές αντιθέσεις και κόντρες ΗΠΑ - ΕΕ) και αδυνατώντας να κρύψει την ικανοποίηση του αμερικανικού κεφαλαίου και για τις υπηρεσίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι «οι ΗΠΑ ακύρωσαν τη δυσαρέσκεια που είχε ξεκινήσει από τη στήριξή τους στη στρατιωτική χούντα 1967 - 1974... Ο ελληνικός αντι-αμερικανισμός συνετρίβη σε μεγάλο βαθμό, με νεκροθάφτη μια αριστερή κυβέρνηση».

Ενώ καταλήγει εκφράζοντας τις αυξημένες προσδοκίες από τη συνεργασία με τη νέα αστική κυβέρνηση της Ελλάδας: «Ο νέος πρωθυπουργός θα θελήσει να υπάρξει ηρεμία στην περιοχή. Είναι άνθρωπος που πιστεύει βαθιά στο διατλαντικό δεσμό... Η Ελλάδα επιθυμεί μια Τουρκία αγκυροβολημένη στη Δύση, όχι μια Τουρκία που στρέφεται προς τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν και ενεργεί στρατιωτικά...».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ