Με τις πλάτες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, κυβέρνηση και εργοδότες προχωρούν στη χάραξη «κοινής γραμμής» στα Εργασιακά, ώστε απρόσκοπτα να συνεχιστεί το χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων, να μονιμοποιηθεί το καθεστώς ζούγκλας που έχει επιβληθεί στην αγορά εργασίας και όλοι μαζί, κάτω από τη «σημαία» της ταξικής συνεργασίας, να περάσουν τις νέες ανατροπές που είναι «επί θύραις», προλαμβάνοντας κάθε εργατική αντίσταση.

Αυτό πιστοποιήθηκε πανηγυρικά χτες στη συνάντηση που συγκάλεσε ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, και πήραν μέρος οι πρόεδροι της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ. Ολοι μαζί προσυπέγραψαν το στόχο της διαμόρφωσης «ενιαίου κοινωνικού μετώπου στα Εργασιακά, προκειμένου η Ελλάδα να επιστρέψει στην κοινωνική Ευρώπη μετά το τέλος της διαπραγμάτευσης», όπως είπε ο υπουργός.

Ο ίδιος ανακοίνωσε λίγο μετά τη συνάντηση ότι «οι κοινωνικοί εταίροι συζήτησαν σε ένα περιβάλλον συνεννόησης και κατέληξαν σε σημαντικές συγκλίσεις γύρω από τα θέματα για τα οποία θέλουμε να δημιουργηθεί εθνικό κοινωνικό μέτωπο, το οποίο θα μας βοηθήσει στο να αποκρούσουμε τις ακραίες νεοφιλελεύθερες θέσεις των γνωστών παικτών που θέλουν να συνεχιστεί η απορρύθμιση στην αγορά εργασίας».

Με άλλα λόγια, και αυτή η συνάντηση αποτέλεσε «ντεκόρ» για να βγάλει η κυβέρνηση τους εργοδότες από το κάδρο των επερχόμενων ανατροπών και να χρεώσει την αντεργατική επίθεση σε ορισμένους από τους δανειστές με «νεοφιλελεύθερες απόψεις» όπως το ΔΝΤ. Πρόκειται για παγίδα που στήνουν στους εργαζόμενους, με μοναδικό σκοπό να αποκρύψουν τις ευθύνες των εργοδοτικών οργανώσεων και κυρίως του ΣΕΒ, για λογαριασμό των οποίων επιδιώκονται τα νέα μέτρα.

Μάλιστα, ο υπουργός Εργασίας ανήγγειλε πως τις επόμενες μέρες θα υπάρξει «κοινό κείμενο εκ μέρους των κοινωνικών εταίρων», το οποίο όπως είπε θα ζητηθεί να στηριχθεί πολιτικά από τα κόμματα.

Στην αντίληψη αυτή προσχώρησε ασμένως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία έπιασε και αυτή πόστο στο «εθνικό κοινωνικό μέτωπο» που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο πρόεδρός της, Γ. Παναγόπουλος, «σήμερα, μαζί με τον υπουργό συζητήσαμε τρόπους για να χαράξουμε μια εθνική γραμμή, η οποία θα επιβεβαιώνει και πάλι όσα είχαμε συνομολογήσει το 2014 εργαζόμενοι, εργοδότες και κυβέρνηση, στα πλαίσια του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας στη Γενεύη.

Εκτιμώ ότι μπορεί να υπάρξει μία τέτοια γραμμή, αρκεί να γίνει κατανοητό ότι είναι αδιανόητο στην Ελλάδα της κρίσης, στην Ελλάδα της τεράστιας ύφεσης, δεν μπορεί να υπάρχει απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, δεν μπορεί να υπάρχει ανταπεργία, δεν μπορεί να μην υπάρχει προστασία της συλλογικής δράσης».

Η συνδικαλιστική πλειοψηφία, για μια ακόμη φορά, συνδράμει πρόθυμα την προσπάθεια της κυβέρνησης να νομιμοποιήσει προαποφασισμένες αντεργατικές ανατροπές μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο», ο οποίος και στο παρελθόν οδήγησε σε τεράστιες απώλειες και καταστροφή δικαιωμάτων τους εργαζόμενους.

Εξίσου ύπουλος και δηλητηριώδης για τους εργαζόμενους είναι και ο καθαγιασμός της ΕΕ από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, καθώς ο Γ. Παναγόπουλος επέμεινε στο στόχο «να υπάρχει ένα σαφές και κινούμενο στα ευρωπαϊκά πλαίσια πλαίσιο διαπραγματεύσεων», που σημαίνει πρακτικά ότι η συνδικαλιστική πλειοψηφία ξεγράφει κάθε διεκδίκηση των εργαζομένων για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στο καθεστώς πριν την ΠΥΣ του 2012 και τα παραπέμπει όλα «στα ευρωπαϊκά πλαίσια». Πρόκειται γι' αυτά τα «πλαίσια» μέσα στα οποία καταργήθηκαν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και γκρεμίστηκαν οι μισθοί.

Υπέρμαχος του «κοινωνικού διαλόγου» εμφανίστηκε και ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, Β. Κορκίδης, ενώ και ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Γ. Καββαθάς, έκανε λόγο για «θετικό κλίμα» στη συνάντηση. Πάντως, ο επικεφαλής της ΕΣΕΕ επανέλαβε τη στήριξή του στο αίσχος των επιχειρησιακών συμβάσεων, που ρίχνουν τους κλαδικούς και επαγγελματικούς μισθούς στο ύψος της ΕΓΣΣΕ, υποστηρίζοντας πως αυτές «συνιστούν διέξοδο για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε δυσμενή θέση, ώστε να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας».

Για το ζήτημα της «μετενέργειας» των συμβάσεων, όχι μόνο δεν τάχθηκε υπέρ, αλλά, όπως τονίζεται σε ανακοίνωση της ΕΣΕΕ, αυτή πρέπει να καθορίζεται από εργοδότες και εργαζόμενους και όχι από το κράτος. Την ίδια θέση παίρνει η ΕΣΕΕ και για το ζήτημα της ανταπεργίας και των ομαδικών απολύσεων, καθώς δεν τάσσεται ενάντια, αλλά απλώς «επιθυμεί έναν ειλικρινή και ουσιαστικό διάλογο»!

Να λοιπόν πώς εννοούν το «εθνικό μέτωπο» για τα Εργασιακά η κυβέρνηση και οι «κοινωνικοί εταίροι»: Αυτά που το κουαρτέτο ζητάει να μπουν απροκάλυπτα από την πόρτα, αυτοί τα βάζουν από το «παράθυρο» των «κοινωνικών διαλόγων», καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη να πάρουν απάντηση από τους ίδιους τους εργαζόμενους.