Το Επιμορφωτικό Κέντρο περικλείει την πλούσια Ιστορία του ΚΚΕ, αλλά και του εργατικού και λαϊκού κινήματος ευρύτερα, μέσα από πολύτιμα ντοκουμέντα, εφημερίδες και έντυπα διαφορετικών ιστορικών περιόδων, μέσα από σπάνιες εκδόσεις και χιλιάδες τίτλους βιβλίων.

Το ΕΚΧΦ στεγάζεται στο σπίτι στο οποίο έζησε για αρκετά χρόνια και δώρισε στο ΚΚΕ ο Χαρίλαος Φλωράκης και βρίσκεται στο Χαλάνδρι, στην οδό Χαρίλαου Φλωράκη (πρώην Πυθίας) 6. Στο χώρο λειτουργεί επίσης και έκθεση με όλη την εκδοτική δραστηριότητα του Κόμματος από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, που θα διαρκέσει μέχρι τις 23 Ιούνη. Μάλιστα, στην εκδήλωση διακινούνταν ενημερωτικό φυλλάδιο, που εξηγούσε το ρόλο του Κέντρου, τις συλλογές που διαθέτει, αλλά και με τι υλικά εμπλουτίστηκαν πρόσφατα οι συλλογές αυτές.

Ο κόσμος χτες συνέρρεε στο χώρο από νωρίς το απόγευμα για να περιηγηθεί και με συγκίνηση έβλεπε προσωπικά αντικείμενα, όπως το γραφείο του ιστορικού ηγέτη του Κόμματος, παρακολουθώντας παράλληλα την ξενάγηση στην έκθεση.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Νίκος Παπαγεωργάκης, υπεύθυνος του ΕΚΧΦ, ο οποίος τόνισε ότι αυτά τα 10 χρόνια, «παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες που εντάθηκαν και λόγω της οικονομικής κρίσης, με τη σταθερή μέριμνα της ΚΕ του Κόμματος αλλά και με τη συγκινητική υποστήριξη πολλών φίλων, το Επιμορφωτικό Κέντρο κατάφερε χρόνο με το χρόνο να γίνεται όλο και πιο γνωστό, αλλά και όλο και πλουσιότερο όσον αφορά στο αρχειακό υλικό και στο περιεχόμενο της βιβλιοθήκης». Οπως τόνισε, η πλειονότητα των ντοκουμέντων προέρχεται από το Ιστορικό Αρχείο του ΚΚΕ, αλλά έχει εμπλουτιστεί και μέσω συνεργασιών με άλλα αρχεία, όπως η Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο και άλλους. Τόνισε ακόμα ότι «πλέον είναι διαθέσιμα πάνω από 100.000 αρχειακά τεκμήρια, πρωτογενείς πηγές ολόκληρης της Ιστορίας του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος. Μάλιστα, με την πολύ πρόσφατη συμπλήρωση, με τη μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλαν οι σύντροφοι και συντρόφισσες των υπεύθυνων τμημάτων, το αρχείο μας ξεπερνά τα 150.000 ψηφιακά ντοκουμέντα, αποτελούμενα από εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες, μια πραγματικά σπουδαία κατάκτηση!». Στη συνέχεια, σημείωσε ότι, μπροστά στα 100χρονα του Κόμματος και τα 50χρονα της ΚΝΕ, οι αντίστοιχες θεματικές ενότητες αποκτούν επίκαιρη και εξαιρετική σημασία και ανέφερε χαρακτηριστικές υποενότητες που υπάρχουν. Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, κατήγγειλε την παντελή έλλειψη κρατικής πολιτικής γενικότερα για τις βιβλιοθήκες και τα αρχεία, καθώς και την πενιχρή χρηματοδότησή τους.

Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία σημείωσε ανάμεσα στα άλλα: «Οταν εγκαινιάστηκε το ΕΚΧΦ πριν 10 χρόνια, δύο χρόνια μετά το θάνατό του (σ.σ. Χαρίλαου Φλωράκη), υπογραμμίσαμε ότι με την ίδρυση του Κέντρου αισθανόμαστε ότι υλοποιούμε το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Χαρίλαου Φλωράκη ότι "η σπορά μένει και όταν οι ζευγάδες φεύγουν", ενώ υποσχεθήκαμε ότι η σπορά αυτή θα καλλιεργείται συνεχώς, θα καρπίζει, θα ανανεώνεται, θα βλαστάνει. Δώσαμε μάλιστα τότε ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο στο ρήμα "βλαστάνει", ότι δηλαδή θα προσπαθήσουμε το Κέντρο αυτό να γίνει ένα φυτώριο ανάδειξης νέων στελεχών και ερευνητών στη μάχη των ιδεών.

Ταυτόχρονα, σημειώσαμε ότι το Κέντρο υπηρετεί την αναγκαιότητα της μελέτης της ιστορικής πείρας του κινήματος και του Κόμματος, κατά πόσο επιβεβαιώνει και συνάμα προσθέτει νέα συμπεράσματα, μας βοηθά να αποκτάμε μεγαλύτερη ωριμότητα στη μελέτη ό,τι καινούργιου εμφανίζεται ή αποκρυσταλλώνεται στην εξέλιξη του συσχετισμού των αντιμαχόμενων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, στην πορεία της καπιταλιστικής ανάπτυξης, των αντιφάσεων και αντιθέσεών της».

Παρακάτω ανέφερε: «Η επαναστατική θεωρία μάς επιτρέπει να μη φοβόμαστε τη διάδοση της αλήθειας, για αυτό από την πρώτη στιγμή που αποφασίσαμε τη δημιουργία του Επιμορφωτικού Αρχείου - Βιβλιοθήκη "Χαρίλαος Φλωράκης", επιλέξαμε να γίνει ένας χώρος ανοικτός για όλους όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν, να γνωρίσουν, να μελετήσουν. Είναι ευπρόσδεκτοι μη κομμουνιστές μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές και φοιτήτριες, ερευνητές, οποιοσδήποτε για τον οποιονδήποτε λόγο έχει ενδιαφέρον να μάθει για το ΚΚΕ, πιο συγκεκριμένα για μια περίοδο, μια φάση, μελετώντας αυθεντικά έγγραφα, πηγές. Ωστε να είναι βέβαιος, βέβαιη ότι συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί μας, με βάση πραγματικά στοιχεία και υλικά και όχι μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας, που δυστυχώς χρησιμοποιείται σε σχολικά, πανεπιστημιακά συγγράμματα, ή άλλες εκδόσεις που στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν ως αφετηρία την επεξεργασία της πολεμικής με τον μαρξισμό - λενινισμό, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό».

Για το Αρχείο του Κόμματος, η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε ότι «διασώθηκε από τις μακρόχρονες διώξεις, από την αστική βία και τρομοκρατία, από το δολοφονικό όργιο που έζησε το ΚΚΕ για πολλά χρόνια. Δεν διασώθηκαν μόνο οι Αποφάσεις των σωμάτων και της ΚΕ, σημειώματα και εκθέσεις στελεχών, διασώθηκε ο πλούτος της δράσης και των εμπειριών χιλιάδων αγωνιστών, που τις φύλαγαν σε μικρά χαρτάκια μέχρι πολυσέλιδα κείμενα, φύλαγαν πολλά στη μνήμη τους και τα έγραψαν, αργότερα, όταν μπόρεσαν.

Το Αρχείο μας διασώθηκε και από την καταστροφική πλημμύρα του '94, που οι συνέπειές της δεν είχαν προηγούμενο σε όλη την Ευρώπη και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Χρόνια τώρα ακούμε δεξιά και αριστερά περί του "κλειστού Αρχείου του ΚΚΕ" και των "μαύρων ή λευκών σελίδων" του, που δεν είναι προσιτές στο κοινό.

Μια ακόμα συκοφαντία, εφόσον απευθύνεται από αυτούς που ξέρουν, μια παραπλάνηση γι' αυτούς που δεν ψάχνουν, δεν εξακριβώνουν, δεν διασταυρώνουν, απλά διαβάζουν, ακούνε και πιστεύουν.

Δεν έχουμε λόγο να κρύψουμε τίποτε από τη σχεδόν 100χρονη ζωή του Κόμματος. Αλλωστε, η δράση του ΚΚΕ δεν έγινε σε κλειστό χώρο, ήταν αναπόσπαστο μέρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος, η Ιστορία του λαού μας βρίσκεται εδώ, όχι μόνο η Ιστορία και η μνήμη των στελεχών και των μελών του Κόμματος. Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό Κόμμα που χρόνια τώρα, και μετά το '74, δρα στις συνθήκες της νομιμότητας και μετά το 1991 συστηματικά μελετά την Ιστορία του, εκτιμά, επανεκτιμά, κρίνει, βγάζει και νέα συμπεράσματα εκεί που χρειάζεται, τα συζητά εσωκομματικά και δημόσια, εκδίδει βιβλία».

Το λόγο πήραν οι Φιλιώ Τόλια και Θεοχάρης Ραζάκος, οι οποίοι μετέφεραν με ζωντανό τρόπο το πώς βοηθήθηκαν συγκεκριμένα από τη συλλογή τεκμηρίων για τη μελέτη ντοκουμέντων σχετικά με τις διατριβές τους και άλλες μελέτες και εργασίες. Στάθηκαν ακόμα και στις διευκολύνσεις που παρέχει το Κέντρο στους ερευνητές, όπως το διευρυμένο ωράριο λειτουργίας, τη δυνατότητα που παρέχεται στην εκτύπωση υλικού, μιας και η λειτουργία του δεν έχει ως βάση το κέρδος. Ανέδειξαν, επίσης, την πολύτιμη βοήθεια που παρέχεται από τους υπευθύνους του ΕΚΧΦ.

• Ολόκληρη η ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα θα δημοσιευτεί στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη». Αναλυτικό ρεπορτάζ από την εκδήλωση σε επόμενο φύλλο της εφημερίδας.