ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 13 Μάη 2017
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΟΑΣΘ
Οι εργαζόμενοι καλούνται να «πληρώσουν το μάρμαρο»

Ανακοίνωση της ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ για το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης

Αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις της νέας αντιπαράθεσης μεταξύ κυβέρνησης, δήμων και Διοίκησης του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ) βρίσκονται για άλλη μια φορά οι χιλιάδες εργαζόμενοι του Οργανισμού και οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που εξυπηρετούνται από τον ΟΑΣΘ.

Η Διοίκησή του, ενώ εισπράττει τις κρατικές επιχορηγήσεις, εξακολουθεί να αφήνει απλήρωτους τους εργαζόμενους. Ετσι οι εργαζόμενοι, που είναι και πάλι απλήρωτοι για δύο μήνες, αποφάσισαν από τη Δευτέρα 15 Μάη να προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας.

Ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Χρ. Σπίρτζης, ενημέρωσε την ΠΕΔ Κεντρικής Μακεδονίας για το σχέδιο νόμου που ετοίμασε η κυβέρνηση για τις αστικές συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης και την ίδια μέρα το κατέθεσε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, προκειμένου να λάβει τη σχετική γνωμοδότηση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο νόμου προβλέπει ο ΟΑΣΘ να περιέλθει στον έλεγχο του Δημοσίου μέσα από εκκαθάριση εν λειτουργία, η οποία θα ολοκληρωθεί το Δεκέμβρη του 2019 και παράλληλα:

Τη σύσταση εταιρείας (100% κρατικής), η οποία αναλαμβάνει τον συντονισμό, την εποπτεία και τον έλεγχο όλων των δημόσιων αστικών συγκοινωνιών (λεωφορεία, μετρό κ.λπ.). Η εταιρεία αυτή θα συστήσει συνθυγατρική εταιρεία με την επωνυμία «Αστικές Συγκοινωνίες Θεσσαλονίκης ΑΕ» (ΑΣΥΘ), η οποία θα αναλάβει το συγκοινωνιακό έργο που εκτελεί σήμερα ο ΟΑΣΘ. Θα είναι και αυτή υπό κρατικό έλεγχο, με τη δυνατότητα να παραχωρήσει το 49% των μετοχών σε δήμους, περιφέρειες κ.λπ.

Το προσωπικό του ΟΑΣΘ θα περιέλθει στη νέα εταιρεία και θα αμείβεται με βάση το ενιαίο μισθολόγιο, από τη στιγμή ακόμη που θα ξεκινήσει η εκκαθάριση.

Οι εργαζόμενοι θα «πληρώσουν το μάρμαρο»

Ανακοίνωση για τις εξελίξεις εξέδωσε η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Σημειώνει ότι με το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης, στην ουσία μιλάμε για αντικατάσταση του ιδιωτικού, μετοχικού ΟΑΣΘ με μία κατ' όνομα «κρατική» ανώνυμη εταιρεία, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας.

Θυμίζει ότι στις συγκοινωνίες της Αθήνας ο «δημόσιος φορέας» είναι αυτός που μείωσε τους μισθούς κατά 50%, που δεν προσλαμβάνει οδηγούς, δεν προσλαμβάνει τεχνίτες και που διέλυσε τις αστικές συγκοινωνίες.

Και τονίζει: «Για τους εργαζόμενους, τα αποτελέσματα από το σχέδιο που προτείνεται αναμένεται να είναι τραγικά. Η κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε. Ετοιμάζεται νέα μείωση μισθών και δικαιωμάτων, εντατικοποίηση της εργασίας, επέκταση των εργολαβικών έναντι των μόνιμων υπαλλήλων, επέκταση των ελαστικών ωραρίων, απολύσεις κ.λπ.

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι φοιτητές, οι μαθητές, οι συνταξιούχοι, τα λαϊκά στρώματα της πόλης καλούνται το επόμενο διάστημα να βάλουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη τους, αφού το κόστος μετακίνησης θα αυξηθεί.

(...) Κερδισμένοι επιδιώκουν να βγουν δήμοι και Περιφέρεια, που εδώ και καιρό έχουν το μάτι τους στραμμένο στην εμπλοκή τους στο συγκοινωνιακό τοπίο. Καθόλου τυχαία δεν ήταν η στάση τους το προηγούμενο διάστημα, που από κοινού καλούσαν την κυβέρνηση να επιστρατεύσει τους εργαζόμενους του ΟΑΣΘ που βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας. Είναι οι ίδιοι που έχουν εμπορευματοποιήσει κάθε υπηρεσία του δήμου και της Περιφέρειας.

Μόνη φιλολαϊκή λύση ο ενιαίος κρατικός φορέας Μέσων Μαζικής Μεταφοράς

(...) Οι ίδιες οι εξελίξεις δείχνουν ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμία αναμονή για το θέμα των αστικών συγκοινωνιών στο λαό της Θεσσαλονίκης. Επιβεβαιώνουν, για ακόμη μια φορά περίτρανα, ότι η μόνη φιλολαϊκή πρόταση είναι του ΚΚΕ.

(...) Η μόνη λύση για το λαό είναι ένας ενιαίος κρατικός φορέας Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, που θα είναι ενταγμένος σε ένα σχέδιο κρατικό, επιστημονικό, πανεθνικό. Για την υλοποίηση αυτής της πρότασης, απαραίτητη και βασική προϋπόθεση είναι οι παραγωγοί του πλούτου, ο λαός, να πάρει την εξουσία στα χέρια του και να οργανώσει την οικονομία με στόχο την ικανοποίηση των αναγκών του και όχι όπως γίνεται τώρα, που οι εργαζόμενοι δουλεύουν για να κερδίζουν οι λίγοι.

Ο ενιαίος κρατικός φορέας μεταφορών σε συνθήκες εργατικής - λαϊκής εξουσίας θα πάρει μέτρα για ασφαλείς, σύγχρονες και φτηνές συγκοινωνίες. Θα δώσει βάρος στην κατανομή του εργατικού δυναμικού, ώστε να είναι επαρκές και με συγκροτημένα δικαιώματα. Θα πάρει υπόψιν τον υπάρχοντα στόλο των αυτοκινήτων, των λεωφορείων, μετρό, τραμ κ.λπ., με σκοπό να ενωθεί ο στόλος για να εξυπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες.

Ο στόλος δεν θα ανανεώνεται μόνο απ' έξω με σουηδικά, γερμανικά ή ιταλικά λεωφορεία. Υπάρχουν και η τεχνογνωσία και οι υποδομές στη χώρα μας ώστε να γίνουν σύγχρονα οχήματα μαζικής μεταφοράς. Την ΕΛΒΟ την έχουν διαλύσει στην κυριολεξία μέσα από τις αποφάσεις της ΕΕ και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εισάγουμε οχήματα και ανταλλακτικά.

Η χώρα μας διαθέτει κοιτάσματα χρωμίου - νικελίου και αλουμινίου, που αποτελούν την πρώτη ύλη για την κατασκευή των κινητήρων των οχημάτων, αλλά τα εξάγει, ενώ εισάγει έτοιμα οχήματα.

Υπάρχει ανθρώπινο δυναμικό, εργάτες, τεχνίτες και επιστήμονες που έχουν γνώσεις, είναι πολύ έμπειροι πλέον και μπορούν να φτιάξουν και λεωφορεία και τα πάντα. Αυτό θα είναι το πραγματικό συμφέρον και για τους εργαζόμενους του κλάδου και για τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, να μπορούν να έχουν ασφαλή και όσο γίνεται φτηνή, δωρεάν συγκοινωνία.

Γι' αυτό το δρόμο παλεύει το ΚΚΕ

Γι' αυτήν την προοπτική, πρέπει να στραφούμε ενάντια στο αστικό κράτος και το κεφάλαιο, στους βιομήχανους, στους εφοπλιστές, ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, τα κόμματά τους και τις ενώσεις τους όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Να παλέψουμε για μια άλλη κοινωνία, με την εργατική τάξη, το λαό στην εξουσία, για το σοσιαλισμό, που είναι επίκαιρος και αναγκαίος».


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Τα «ρεκόρ» στον Τουρισμό

Δεν περνάει μέρα που να μη δημοσιεύεται στον Τύπο μια ανάλυση, ένα ρεπορτάζ, ή ένα άρθρο σχετικά με τις επιδόσεις των επιχειρήσεων στον κλάδο του Τουρισμού, την ανάγκη για μεγαλύτερη κρατική αρωγή και στήριξη, τη συμβολή των μεγαλοξενοδόχων στην οικονομία και τη σημασία του κλάδου για την επίτευξη του στόχου της ανάκαμψης. Ανακατεύοντας μικρές αλήθειες με μεγάλους μύθους, επιχειρηματίες του Τουρισμού, κυβερνητικά στελέχη και οι ...ανταποκριτές τους στα αστικά ΜΜΕ, προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους και τον λαό ότι αξίζει κάθε θυσία και κάθε κρατική βοήθεια για την παραπέρα ανάπτυξη του κλάδου, ότι είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες που θα στηρίξει την ανάκαμψη, ότι δίνει δουλειά σε χιλιάδες άνεργους και ότι στηρίζει τις «τοπικές κοινωνίες», διαμοιράζοντας σ' αυτές τα οφέλη της ανάπτυξης και ένα μεγάλο μέρος από τον τζίρο της τουριστικής περιόδου. Ειδικά σε ό,τι αφορά τις συνθήκες και τους όρους εργασίας των χιλιάδων εργαζομένων στον τουρισμό, η προκλητικότητα των μεγαλοξενοδόχων ξεπερνάει κάθε όριο.

***

Μόλις πρόσφατα, δημοσιεύτηκε ένα άρθρο στον Τύπο, υπογεγραμμένο από τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων και α' αντιπρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων. Σ' αυτό γραφόταν, ανάμεσα σε άλλα, ότι «στα χρόνια της κρίσης ο ξενοδοχειακός κλάδος υπήρξε η εξαίρεση που διατήρησε κλαδική Σύμβαση - την τελευταία διετία μάλιστα με αύξηση αποδοχών. Αυτό ήταν αποτέλεσμα εξαντλητικών διαπραγματεύσεων και καλής θέλησης όλων των πλευρών (...) Θα πρέπει να συνεχίσουμε στον δρόμο της συνεννόησης και της ωριμότητας. Η εργασιακή ειρήνη είναι ζητούμενο για τις τουριστικές υπηρεσίες. Οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε». Ο εκπρόσωπος των ξενοδόχων αναφέρεται στην κλαδική Σύμβαση του 2012, που έχει την υπογραφή της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας και μείωσε τους βασικούς μισθούς κατά 15%, ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά, πρόσθεσε δύο επιπλέον ώρες απλήρωτη δουλειά τη μέρα για τους ξενοδοχοϋπάλληλους.

***

Σημειωτέον, αυτή η ΣΣΕ εφαρμόζεται σε λιγότερο από το 1% των ξενοδοχείων, καθώς οι εκατοντάδες «Ενώσεις προσώπων» που συστήνουν τα στελέχη των ξενοδόχων, οι δεκάδες μορφές ελαστικής δουλειάς, η νομοθετημένη «μη υποχρεωτικότητα» στην εφαρμογή των κλαδικών Συμβάσεων, η μαζική αποχώρηση των ξενοδόχων από τις ενώσεις τους, διασφαλίζουν στους μεγαλοεργοδότες μια μεγάλη γκάμα εναλλακτικών για το βάθεμα της εργασιακής εκμετάλλευσης, για εξοντωτική δουλειά άνευ ορίων και όρων στον κλάδο. Σε κάθε περίπτωση, κυβέρνηση, εργοδότες και τα στηρίγματά τους στο κίνημα, ράβε - ξήλωνε, έχουν μειώσει πάνω από 40% το εισόδημα των εργαζομένων του κλάδου τα τελευταία μόνο πέντε χρόνια. Επομένως, η «εργασιακή ειρήνη» που ζητάνε οι εργοδότες και πρόθυμα προσφέρει η συνδικαλιστική πλειοψηφία, μόνο στόχο έχει να κλιμακωθεί η επίθεση σε μισθούς και εργατικά δικαιώματα, για να αυξάνεται η κερδοφορία των επιχειρήσεων και να συνεχίζει ο κλάδος να καταγράφει «ρεκόρ» στους δείκτες που ενδιαφέρουν την εργοδοσία.

***

Ακόμα πιο πέρα: Η «επένδυση στην εκπαίδευση και την κατάρτιση» που ζητάνε οι μεγαλοξενοδόχοι από το κράτος, πέρα από την ανάγκη τους για καταρτισμένο εργατικό δυναμικό, δείχνει ότι «μυρίζονται» φτηνούς πρακτικάριους και ζεστό χρήμα, αφού οι περισσότερες κρατικές υποδομές τουριστικής εκπαίδευσης έχουν διαλυθεί, αφήνοντας χώρο σε ιδιωτικά επαγγελματικά ιδρύματα να πουλάνε πανάκριβα αμφισβητούμενες και κατακερματισμένες γνώσεις, χωρίς καμιά επαγγελματική κατοχύρωση. Οσο για τον ισχυρισμό ότι η ανάπτυξη του Τουρισμού δίνει οικονομική «ανάσα» στα μικρομάγαζα των τοπικών αγορών, η πραγματικότητα τους διαψεύδει: Η συγκέντρωση σε όλο και λιγότερους επιχειρηματικούς ομίλους, που γίνεται μέσα κι από την επέκταση των «all inclusive» ξενοδοχείων, έχει οδηγήσει τα τελευταία 20 χρόνια σε πραγματική ερήμωση δεκάδες περιοχές γύρω από τέτοιες ξενοδοχειακές μονάδες. Χιλιάδες μικρομάγαζα έκλεισαν, στέλνοντας τους μικρούς επαγγελματίες στην ανεργία, ή στην καλύτερη περίπτωση φτηνό εργατικό δυναμικό στους μεγαλοξενοδόχους. Για να μη μιλήσουμε για τις επιπτώσεις από τη δράση των μεγαλοξενοδόχων στο περιβάλλον, με τις πολεοδομικές παραβάσεις, την καταπάτηση ακτών, δασών, λιμανιών, τις ιδιωτικοποιήσεις, που είναι ο κανόνας για την πλειοψηφία των ξενοδοχειακών μονάδων.

***

Ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη του Τουρισμού, όπως και στο σύνολο της οικονομίας, γίνεται με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και όχι την ανάγκη που έχει η λαϊκή οικογένεια για αναψυχή, φτηνές και ποιοτικές διακοπές, οι εργαζόμενοι στον κλάδο για σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα και ουσιαστική προστασία. Γίνεται σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων του Τουρισμού, της Εστίασης και του Εμπορίου, ακριβώς επειδή υπηρετεί την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, με διεθνείς διασυνδέσεις και δραστηριότητα και σε άλλους τομείς της οικονομίας. Αποδεικνύεται ότι αυτός ο δρόμος ανάπτυξης παράγει μόνο φτώχεια και εκμετάλλευση, για να αυξάνονται τα ρεκόρ των ξενοδόχων. Είναι δρόμος αδιέξοδος για τους εργαζόμενους και το λαό, που μπορούν να αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων, αν βάλουν στην προμετωπίδα του αγώνα και της συμμαχίας τους το αίτημα για ανάκτηση των απωλειών, οργανώνοντας την πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, είναι σημαντική και χρειάζεται να στηριχτεί ευρύτερα η πρωτοβουλία που πήραν ταξικά Σωματεία και Εργατικά Κέντρα από τουριστικές περιοχές για κοινή δράση απέναντι στην επιθετικότητα της εργοδοσίας και του κράτους την τουριστική περίοδο, που δίνει απάντηση στις προκλητικές εκκλήσεις των μεγαλοξενοδόχων για «εργασιακή ειρήνη», στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ