ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 13 Μάη 2011
Σελ. /40
Σταθεροί στο στόχο μας κι εμείς

Οταν η αστική τάξη εκβιάζει για λαϊκή συναίνεση και δημιουργεί συνειρμό με το 1965 - κατ' επέκταση και με τη δικτατορία του '67 - κάνει παράλληλα καθαρό ότι αυτό για το οποίο καίγεται είναι η ανεμπόδιστη εφαρμογή της πολιτικής που ήδη εφαρμόζεται. Και μαρτυρά ότι το ακριβώς αντίθετο πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι: Καμιά συναίνεση. Κι αυτό οδηγεί στο επόμενο βήμα: Συστράτευση με το ΚΚΕ, πρόταξη του προγράμματος της λαϊκής οικονομίας, όλα όσα χρειάζεται να γίνουν για να αναπτυχθεί η λαϊκή συμμαχία που θα διεκδικεί ως και το επίπεδο της εξουσίας.

***

Στο ενδιάμεσο θα βρεθούμε ξανά και ξανά αντιμέτωποι με το «συναίσθημα» του αστού που προτρέπει σε πογκρόμ για «επανακατάληψη» του χώρου από όσους έχουνε τα φράγκα. Αυτό που συμμερίζεται ο εργολάβος που προσβλέπει σ' ένα ευρύ πρόγραμμα ανακατασκευής της πόλης, ειδικά αυτής της περιοχής όπου διάφοροι φρόντισαν να γίνει γκέτο, στο οποίο θα προβάλει ως αυτονόητο το αίτημα για περισσότερη αστυνόμευση.

Επικαλούνται ως «κοινή διαπίστωση» ότι η μετανάστευση είναι το πρόβλημα και προσπερνούν το γεγονός ότι η «κοινή διαπίστωση» καλλιεργείται από αυτούς τους ίδιους: Στο σύνολό του ο αστικός Τύπος έσπευσε να αναπαραγάγει τη φήμη ότι τον άνθρωπο τον σκότωσαν μετανάστες. Μπορεί και να 'ναι έτσι, αλλά ποιος το απέδειξε; Κανείς. Εφτανε η φήμη για να αρχίσει το λιντσάρισμα και μαζί οι εκκλήσεις για περισσότερη αστυνομία.

Από κείνη τη στιγμή και μετά το πλάνο είναι ένα: Χρυσαυγίτες σε επίδειξη δυνατοτήτων καράτε να παίζουν μπιλιάρδο με το κορμί ενός αλλοδαπού. Πιο δίπλα ένας άλλος κατεβάζει μια ελληνική σημαία στο κεφάλι περαστικού αλλοδαπού κι ακριβώς παραδίπλα μια κυρία διατάσσει: «Οποιος δεν ψάλει τον εθνικό ύμνο δεν περνάει».

***

Επικίνδυνα παιχνίδια αγνώστου πατρότητος, γνωστού αποτελέσματος. Ολο αυτό το κουβάρι, το ξετύλιγμα του οποίου ενεργοποιήθηκε με το φόνο του ντόπιου στην Ηπείρου και συνεχίστηκε με το φόνο αλλοδαπού στα Πατήσια και απόπειρα πυρπόλησης άλλων στου Ρέντη, ήρθε να δέσει με το άγριο χτύπημα διαδηλωτών τη μέρα της πανελλαδικής απεργίας για να ολοκληρωθεί προς το παρόν με νέα διαδήλωση ακροδεξιών και μια παράξενη κλοπή όπλου από αστυνομικό (που αφού δημιούργησε τους απαιτούμενους συνειρμούς, βρέθηκε αμέσως μετά...).

***

Σ' όλο αυτό η κυβέρνηση ξεπέρασε το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου: Την ώρα που το αίμα έτρεχε, το υπουργείο Υγείας ανακοίνωνε πως όλα βαίνουν καλά. Η αστυνομία επίσης αρκούνταν σε μια ανακοίνωση περί προσαγωγών κάποιων ατάκτων. Μέχρι που ήρθε η είδηση για το χαροπάλεμα...

Εκεί άρχισαν οι κωλοτούμπες: «Μέχρις στιγμής δεν είναι καθαρό ότι πρόκειται για αστυνομικούς», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Αστυνομίας γι' αυτούς που έστειλαν έναν άνθρωπο να παλεύει για τη ζωή του. Σα να μην καταλαβαίνουν ότι μια τέτοια δήλωση εκτινάσσει την οργή. Εκτός κι αν το καταλαβαίνουν και συνειδητά το κάνουν. Είναι πολλά τα «εκτός αν» στις εξελίξεις των τελευταίων δύο ημερών. Το αποτέλεσμα μετράει: Και το αποτέλεσμα είναι η ένταση της κρατικής καταστολής.

***

Οι αριθμοί της στατιστικής αφορούν ανθρώπους, πραγματικές ανάγκες. Κι αυτοί οι αριθμοί μαρτυρούν πως κάθε μέρα εφαρμογής αυτής της πολιτικής δίνει άλλη διάσταση στον όρο βαρβαρότητα. Δεν είναι απλά οι απλήρωτοι λογαριασμοί της ΔΕΗ, δεν είναι τα βερεσέ στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς, δεν είναι οι γείτονες που κοιτάνε να δουν τι πέταξε ο διπλανός να το πάρουν πριν το πάρει κάποιος άλλος, δεν είναι τα σχολεία που έχουν κλείσει από καιρό στα χωριά, είναι και τα καφενεία που κλείνουν στις γειτονιές της Αθήνας, είναι η απελπισία των γερόντων και κείνα τα γεμάτα αγωνία μάτια των εγγονιών που ρωτούν «τι θα κάνουμε όταν φύγετε κι εσείς;». Οταν ο παππούς δε θα μπορεί να κόψει από τη σύνταξη για τις σπουδές των παιδιών κι ο γονιός δε θα μπορεί να μεγαλώσει τα παιδιά του κάνοντας «το σκατό του παξιμάδι» - γιατί δε θα μπορεί να βάλει τίποτα μέσα στο στομάχι.

Αυτή η πραγματικότητα δείχνει τον ένοχο, δείχνει και τη διέξοδο. Οσες προβοκάτσιες κι αν στήσει η αστική τάξη, ένα να 'ναι πάντα καθαρό: `Η αυτοί, ή εμείς!

Δικό μας το παιδί που ορφάνεψε τη μέρα της γέννας του. Δικός μας ο διαδηλωτής που δεν προλάβαμε να ταιριάξουμε τα χνώτα μας. Δικός μας ο μετανάστης που σφάχτηκε χωρίς να μάθουμε ούτε τ' όνομά του.

Απέναντι: Αυτοί που κερδίζουν απ' τη βαρβαρότητα.

Ναι, είναι πόλεμος. Και είναι πόλεμος τάξης απέναντι σε τάξη. `Η αυτοί, ή εμείς. Για να γείρει από δω η πλάστιγγα απαιτείται σιδερένια πειθαρχία, σ' ένα σφιχτό σχέδιο, μαχητές που δε θα ξεχνάνε στιγμή ότι είναι το οχυρό στην κορφή που πρέπει να πάρουν, μ' όποιο πρόσκαιρο κόστος... Το ΚΚΕ κάλεσε να δώσουμε ανοιχτά - καθαρά αυτή τη μάχη. Οι χιλιάδες και χιλιάδες που διαδήλωσαν κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ έβαλαν ήδη τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις. Ο αντίπαλος θα αγριέψει. Το στόχο μας εμείς.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ...

ΑΞΙΩΝΟΥΝ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ: «Πριν από 46 χρόνια, τον Ιούνιο του 1965, ξέσπασε πολιτική κρίση που έμελλε να σφραγίσει τη χώρα (...) ορισμένα συμπεράσματα είναι προφανή. Οπως λ.χ. ότι αν η οδός προς τις κάλπες μένει κλειστή, ανοίγουν περάσματα για τους νεκροθάφτες της Δημοκρατίας (...) φαντάζει ως ουτοπία το να περιμένει κανείς συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων που συγκροτούν το σημερινό Κοινοβούλιο (...) Τι θα γίνει; (...) Είναι ανεξήγητον για τον κοινό νου το να συμφωνούν όλοι ότι κινδυνεύει να καταρρεύσει η χώρα και να μη συμφωνούν στη θεραπεία (...) Η Ιστορία διδάσκει και τα καθημερινά γεγονότα δείχνουν ότι όταν δημιουργείται αδιέξοδο πρέπει να μιλήσει ο λαός (...) Απαιτούνται καθαρές λύσεις» (ο Σ. Ψυχάρης σε ΒΗΜΑ/ ΝΕΑ).

ΓΙ' ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: «Tη σημαντική πτώση του κόστους εργασίας και του επιπέδου των μισθών στον ιδιωτικό τομέα θα προτάξει προς την τρόικα η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας προκειμένου να την πείσει για την αποτελεσματική επίδραση που είχαν οι εργασιακές ρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, ώστε να μη χρειαστεί η λήψη άλλων επώδυνων μέτρων για τις αποδοχές και τις συντάξεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, σε πραγματικούς όρους, οι μέσες ακαθάριστες αποδοχές στο σύνολο της οικονομίας μειώθηκαν κατά 9,3% το 2010 και εκτιμάται ότι θα μειωθούν περαιτέρω κατά 5% - 5,8% το 2011 (...) Στα ξενοδοχεία και στους χώρους εστίασης, το πραγματικό συνολικό κόστος εργασίας μειώθηκε κατά 16,3% σε ετήσια βάση το 2010 σε σχέση με το 2009 (...) Το 2010 μετατράπηκαν 26.253 συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης σε άλλες μορφές ευέλικτων συμβάσεων εργασίας. Ο αριθμός αυτός είναι κατά 54,6% αυξημένος σε σχέση με το 2009» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Νέα βάρβαρη λιτότητα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Μνημόνιο με τελεσίγραφο

ΤΑ ΝΕΑ: Αυτός αυτή και το (νέο) Μνημόνιο

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Θολή συναίνεση από υπουργούς

ΑΥΡΙΑΝΗ: Παράλυτη η κυβέρνηση

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ: Κορώνα - γράμματα με δραχμή και εκλογές

ΕΘΝΟΣ: Ξεκλείδωσε η πόρτα του ανασχηματισμού

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Καταρρέει σαν χάρτινος πύργος ο δικομματισμός

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ποιο το ολοκληρωμένο πρόγραμμα της ΝΔ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Φόρος αίματος

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Σάρωμα στα ΤΕΙ αυξήσεις στα ΑΕΙ

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Το «συναίσθημα»

«Στη γωνία 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου έχω περάσει πολλές φορές στα εφηβικά μου χρόνια. Εκεί έζησα. Εκεί μεγάλωσα. Στην Πατησίων, την Κυψέλης, τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, τους γύρω δρόμους. Μια περιοχή αστική, φιλήσυχη, καλοκάγαθη και ασφαλής (...) Στις γωνίες που δίναμε τα πρώτα φιλιά, σκοτώνουν πλέον ανθρώπους (...) Τώρα, το κέντρο της πόλης έχει καταληφθεί από απροσδιόριστες φυλές, οι οποίες ανεξαρτήτως προέλευσης, χρώματος και θρησκείας έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: το έγκλημα (...) Δεν θα τα είχαν καταφέρει ποτέ, αν (...) είχε ξεκαθαρίσει ότι η ανοχή έχει όρια, ότι η ανομία δεν είναι τρόπος ζωής, ότι η μετανάστευση δεν αποτελεί δικαίωμα» (ο Γ. Πρετεντέρης στα ΝΕΑ).

Η «επανακατάληψη»

«Θα ειπωθούν και θα γραφτούν πολλά με αφορμή το χθεσινό στυγερό έγκλημα (...) Ορθά υποστηρίζεται ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η αστυνόμευση στο κέντρο της πόλης (...) Ορθά, ακόμη, εξετάζεται και σχεδιάζεται η δυνατότητα «επανακατάληψης» του κέντρου της πόλης από τους παλιούς κατοίκους του (...) αναγκαία προϋπόθεση, για να αποδώσει οποιοδήποτε μέτρο, είναι να σταματήσει κάποτε αυτή η καθημερινή και ανεξέλεγκτη εισβολή παράνομων μεταναστών στη χώρα» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

Το κοινό αίτημά τους

«Η χώρα δεν έχει μόνο τα προβλήματα του ελλείμματος και του χρέους, που μονοπωλούν τη δημόσια συζήτηση εδώ και ένα χρόνο. Υπάρχουν και άλλα χρονίζοντα, τα οποία έχουν προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις για όσους τα ζουν από κοντά και καθημερινά. Ενα από αυτά είναι η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας (...) μια ανθρώπινη ζωή χάθηκε από ασήμαντη αφορμή, αλλά οι ιδιαίτερες συνθήκες της δολοφονίας προκάλεσαν σοκ. Και επανέφεραν στη δημόσια συζήτηση την κατάσταση στο κέντρο (...) είναι κοινή διαπίστωση ότι στον πυρήνα του προβλήματος βρίσκεται η παράνομη μετανάστευση (...) μέσα σ' αυτές τις συνθήκες είναι απολύτως φυσικό να αναπτύσσεται η μικροεγκληματικότητα, για την οποία παραπονούνται συχνά όσοι εξακολουθούν να κατοικούν και να εργάζονται σ' αυτές τις περιοχές του κέντρου (...) είναι προφανές ότι στο κέντρο υπάρχει πρόβλημα αστυνόμευσης (...) τα συναρμόδια υπουργεία, ο δήμος, η περιφέρεια και όσοι άλλοι εμπλέκονται πρέπει (...) να σχεδιάσουν τάχιστα όσα μέτρα μπορούν (...) περιθώρια για άλλη αδιαφορία και ολιγωρία δεν υπάρχουν» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ