Πυλώνα της «προοδευτικής ανασυγκρότησης» αναγορεύουν τις λεγόμενες «πολιτικές ισότητας» και την «ένταξη της διάστασης του φύλου στις δημόσιες πολιτικές» οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, στελέχη του κυβερνώντος κόμματος σε δήμους και Περιφέρειες.

Στην τετραετή και πλέον θητεία του στην κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιστρατεύσει αρκετές φορές την ατζέντα της «ισότητας των φύλων» για να ...φρεσκάρει το «προοδευτικό» και «αριστερό» του προσωπείο. Με δεδομένο, όμως, ότι η ατζέντα αυτή είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα που ορίζει η ΕΕ, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει τον ...ανταγωνισμό που συναντά από τα άλλα κόμματα, που επίσης καταθέτουν τα διαπιστευτήριά τους στην προώθηση της ευρωενωσιακής στρατηγικής.

«Η ανακατάληψη του χαμένου χρόνου του "παγώματος" των πολιτικών για την εφαρμογή της ουσιαστικής ισότητας των φύλων στα χρόνια της κρίσης και της λιτότητας, ήταν η κινητήρια δύναμη που μας έδωσε την ώθηση ώστε οι αξίες και οι αρχές της ισότητας των φύλων να μην θεωρηθούν "πολυτέλεια" αλλά προτεραιότητα δημοκρατίας και σημαντική πλευρά της προοδευτικής ανασυγκρότησης της πατρίδας μας», είναι το χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον πρόλογο της Γενικής Γραμματέα Ισότητας, Φ. Κούβελα, στην ετήσια έκθεση για την «εφαρμογή των πολιτικών ισότητας».

Η έκθεση δημοσιεύτηκε τους προηγούμενους μήνες, εστιάζει στις «πολιτικές ισότητας» σε δήμους και Περιφέρειες και ιδιαίτερα στην εφαρμογή της «Ευρωπαϊκής Χάρτας για την Ισότητα των Φύλων στις Τοπικές Κοινωνίες».

Η «Ευρωπαϊκή Χάρτα» έχει εκπονηθεί από το Συμβούλιο Δήμων και Περιφερειών της Ευρώπης (CEMR). Απευθύνεται στις τοπικές και περιφερειακές αρχές της Ευρώπης, οι οποίες καλούνται «να την υπογράψουν, να αναλάβουν δημόσια επίσημη δέσμευση για την προώθηση της αρχής της ισότητας των φύλων και να υλοποιήσουν, εντός της επικράτειάς τους, τις δεσμεύσεις που διατυπώνονται» σε αυτή.

Πριν αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ την προώθησή της, το ίδιο είχαν κάνει προηγούμενες κυβερνήσεις. Συγκεκριμένα, ο κυβερνητικός θεσμός της ΓΓΙΦ έχει ξεκινήσει από το 2011 τη διαδικασία υπογραφής της Χάρτας από δήμους και Περιφέρειες. Μέχρι σήμερα, με βάση τον απολογισμό, την έχουν υπογράψει οι 13 Περιφέρειες και 211 από τους 325 δήμους της χώρας.

Ετσι, οι διακηρύξεις των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια επανάληψη ανάλογων διακηρύξεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στελεχών όλων των παραπάνω κομμάτων σε Περιφέρειες και δήμους, αξιοποιώντας τη λεγόμενη «ισότητα των φύλων» ως εργαλείο ταξικής ενσωμάτωσης.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, η Τοπική Διοίκηση είναι ένα «προνομιακό πεδίο» για τη διασφάλιση της «κοινωνικής συνοχής». Στην πραγματικότητα, όμως, οι δήμοι και οι Περιφέρειες αποτελούν θεσμούς του αστικού κράτους, μέσω των οποίων προωθούνται και εξειδικεύονται η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, με επέκταση των «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων, η φορολεηλασία ακόμα και με την απειλή πλειστηριασμών, η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών. Ολα τα παραπάνω βάζουν τη σφραγίδα τους στον κατακερματισμό της ζωής της γυναίκας, ενισχύοντας την ανισοτιμία της.

Οι δήμοι και οι Περιφέρειες που υπογράφουν τη «Χάρτα», δεσμεύονται να προωθούν την ισότητα ως «πάροχοι υπηρεσιών», ως «ρυθμιστικοί παράγοντες» και ως εργοδότες.

Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας των κατευθύνσεων της ΕΕ για την ισότητα των φύλων, που υλοποιούν οι κυβερνήσεις και εξειδικεύουν οι περιφερειακές και τοπικές διοικήσεις, αποκαλύπτεται και στις υπηρεσίες φροντίδας των παιδιών, της οικογένειας, ώστε να προσαρμόζονται στις «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις των γυναικών.

Το παράδειγμα των υπηρεσιών Προσχολικής Αγωγής είναι χαρακτηριστικό: Η «Ευρωπαϊκή Χάρτα» αναφέρεται στη δέσμευση των τοπικών αρχών για «άμεση ή μέσω τρίτων διάθεση υπηρεσιών παιδικής φροντίδας». Η διάθεση τέτοιων υπηρεσιών μπορεί να γίνεται από «τρίτους», δηλαδή από ιδιώτες και επιχειρήσεις, από «κοινωνικές επιχειρήσεις», από ΜΚΟ, ενώ ιδιαίτερο βάρος δίνεται στη δραστηριοποίηση των «τοπικών εργοδοτών» στον τομέα αυτό.

Οι συγκεκριμένες κατευθύνσεις βρίσκονται στην αντίπερα όχθη από τη σύγχρονη ανάγκη για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν φροντίδα και Προσχολική Αγωγή για όλα τα βρέφη και νήπια, για την ολόπλευρη ψυχοσωματική, διανοητική, κοινωνική τους ανάπτυξη, για την ανάπτυξη κοινωνικών υποδομών για την ολόπλευρη στήριξη των ηλικιωμένων, άλλων εξαρτώμενων μελών της οικογένειας.

Η πολιτική της ΕΕ εστιάζει στην προσαρμογή της λειτουργίας τέτοιων υπηρεσιών στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις των εργαζόμενων γονιών, ιδιαίτερα των μητέρων, προσπαθώντας να διαχειριστούν την οξυμένη κατάσταση των υπαρχουσών κρατικών και ιδιωτικών δομών, που καλύπτουν μόλις το 20% των αναγκών της φροντίδας της οικογένειας.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Eurostat για την Ελλάδα, ποσοστό μικρότερο του 10% των παιδιών έως 3 ετών και μικρότερο του 60% των παιδιών 3 έως 6 ετών πηγαίνουν σε τέτοιες «δομές».

Αλλά και τα προγράμματα που προωθούνται από την κεντρική, περιφερειακή και τοπική διοίκηση, κυρίως μέσω του ΕΣΠΑ (πρόγραμμα της «Ελληνικής Εταιρείας Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης»), για τη δωρεάν «φιλοξενία» παιδιών στους δημόσιους ή ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς, δεν αντιμετωπίζουν ούτε το πρόβλημα συμμετοχής ή αποκλεισμού των παιδιών από τις δομές, ούτε τα προβλήματα στους όρους και τις προϋποθέσεις για τη διαπαιδαγώγησή τους, ούτε καταργούν τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς.

Αυτό είναι το περιεχόμενο της «Χάρτας» της ΕΕ για την ένταξη της οπτικής και της διάστασης του φύλου σε κάθε πλευρά της αντιλαϊκής πολιτικής που σχεδιάζουν και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις. Δεν μπορεί να κάνει την πολιτική αυτή πιο «φιλική» για τις εργαζόμενες και τις άνεργες γυναίκες. Στην πράξη, συμβαίνει το αντίστροφο. Οι ιδιαίτερες ανάγκες και τα προβλήματα των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων μετατρέπονται σε «ράγες» πάνω στις οποίες προωθείται ταχύτερα η στρατηγική της ΕΕ.

Οσον αφορά το ρόλο των τοπικών αρχών ως εργοδοτών, οι δεσμεύσεις για το «δικαίωμα στην ισότητα ανδρών και γυναικών», την «ισότητα αμοιβών», την «εξισορρόπηση του επαγγελματικού, του κοινωνικού και του ιδιωτικού βίου», δεν προμηνύουν τίποτα θετικό για τις εργαζόμενες.

Οι γυναίκες που δουλεύουν στις υπηρεσίες και τις υποδομές των δήμων και των Περιφερειών αντιμετωπίζουν τον εργασιακό μεσαίωνα των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, τις ανθυγιεινές και επικίνδυνες συνθήκες δουλειάς, την έλλειψη μέτρων για την προστασία τους, τα ολιγόμηνα και κακοπληρωμένα προγράμματα της «κοινωφελούς εργασίας». Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα εργαζόμενων γυναικών με συμβάσεις στην καθαριότητα, πίσω από τα απορριμματοφόρα, χωρίς μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού.

Ακόμα και η πρόβλεψη της «Χάρτας» για «πολιτικές και δράσεις ενάντια στην έμφυλη βία», με δομές υποστήριξης για τις γυναίκες θύματα, αποδεικνύεται κενό γράμμα. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση διαφημίζει τις σχετικές προβλέψεις που συμπεριέλαβε στο νόμο για την «ουσιαστική ισότητα», παραμένουν οι τεράστιες ελλείψεις σε μέτρα προστασίας των κακοποιημένων γυναικών, οι ξενώνες και τα συμβουλευτικά κέντρα εξακολουθούν να λειτουργούν με ελάχιστο προσωπικό, το οποίο δουλεύει με συμβάσεις που έχουν ημερομηνία λήξης.

Απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, όπως εξειδικεύεται σε Περιφέρειες και δήμους μέσω της «Ευρωπαϊκής Χάρτας για την ισότητα των φύλων», οι εργαζόμενες, άνεργες, αυτοαπασχολούμενες, οι συνταξιούχοι και οι φοιτήτριες, ιδιαίτερα οι νέες μητέρες, μπορούν να κάνουν μια νέα επιλογή. Να ισχυροποιήσουν το ΚΚΕ παντού: Στις κάλπες των ευρωεκλογών, περιφερειακών και τοπικών εκλογών, των βουλευτικών - όποτε και αν γίνουν - στους καθημερινούς αγώνες.

Γιατί σύγχρονο και προοδευτικό είναι η πάλη για σύγχρονα δικαιώματα, ως προϋπόθεση για την ολόπλευρη ανάπτυξη της γυναίκας, η οποία δεν κομματιάζεται με βάση τις «αρμοδιότητες» κάθε κρατικού θεσμού.

Σύγχρονο και προοδευτικό είναι η ισότιμη συμμετοχή όλων των γυναικών στην κοινωνική εργασία με βάση το αντικείμενο ειδίκευσης, με σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας και λιγότερες ώρες δουλειάς, με αυξήσεις σε μισθούς, στις συντάξεις, μέτρα για την προστασία της μητρότητας, του γυναικείου οργανισμού στο χώρο εργασίας, με άδειες μητρότητας για όλες τις εργαζόμενες.

Σύγχρονο είναι να δίνεται επίδομα άδειας μητρότητας 2 μήνες πριν και 6 μήνες μετά τον τοκετό στις αυτοαπασχολούμενες, στις αγρότισσες.

Συντήρηση είναι μια θέση εργασίας να μοιράζεται σε 2 - 3 εργαζόμενες και εργαζόμενους. Συντήρηση είναι στο όνομα της «ισότητας» των φύλων να μην υπάρχουν στο χώρο δουλειάς μέτρα υγείας και ασφάλειας με βάση τον αναπαραγωγικό ρόλο της γυναίκας.

Σύγχρονο και προοδευτικό είναι να υπάρχουν μέτρα από το κράτος για κοινωνική στήριξη της μητρότητας, της οικογένειας και των αναγκών της στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, ώστε η γυναίκα πραγματικά ελεύθερα - δημιουργικά να αξιοποιεί τον ελεύθερο χρόνο της εκτός εργασίας.

Συντήρηση είναι να γίνεται ουσιαστικά ατομική - οικογενειακή υπόθεση ό,τι θα έπρεπε να είναι κοινωνικό δικαίωμα. Αφού η κρατική προστασία είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, αποτελεί ένα «ελάχιστο» δίχτυ για την εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Συντήρηση είναι οι γυναίκες να ακριβοπληρώνουν τις αναγκαίες ιατρικές επισκέψεις και διαγνωστικές εξετάσεις, τα φάρμακα, τον προγεννητικό έλεγχο, τον παιδικό σταθμό, τη δημιουργική απασχόληση παιδιών, το εμβόλιο, τη λογοθεραπεία, την εργοθεραπεία, την ψυχολογική στήριξη, τη φροντίδα των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ.

Το πραγματικό δίλημμα μπροστά στις εκλογικές μάχες για τις εργαζόμενες και άνεργες γυναίκες, για τις γυναίκες των εργατικών, λαϊκών οικογενειών είναι αν θα ζήσουν «μια από τα ίδια», που φέρνει νέες θυσίες διαρκείας ή αν θα δυναμώσει η εργατική και λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στην ΕΕ, στις κυβερνήσεις, στις αντιλαϊκές διοικήσεις σε δήμους και Περιφέρειες.