Εντάθηκαν μέσα στη βδομάδα οι πιέσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ενάντια στη Βενεζουέλα και την εκλεγμένη κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο. Το βράδυ της Τρίτης, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της αντιδραστικές κυβερνήσεις στο Διαρκές Συμβούλιο του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ) διόρισαν ως πρέσβη της Βενεζουέλας συνεργάτη του αχυράνθρωπού τους Χουάν Γκουαϊδό (ηγέτη της αντιδραστικής αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας και αυτοανακηρυχθέντος Προέδρου από τις 23 Γενάρη). Η βενεζουελάνικη κυβέρνηση κατήγγειλε την ενέργεια ως «κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου» και ως προσπάθεια νομιμοποίησης του εσωτερικού πραξικοπήματος στη χώρα και του σχεδίου ανατροπής. Την επομένη, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς, σε έκτακτο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μετέφερε το αίτημα να αναγνωριστεί ο Γκουαϊδό ως Πρόεδρος της Βενεζουέλας και ζήτησε να απομακρυνθεί ο Μαδούρο, ως υπεύθυνος για την «ανθρωπιστική καταστροφή». Απαντώντας, ο Βενεζουελανός πρέσβης Σαμουέλ Μονκάδα κατήγγειλε την επιθετικότητα των ΗΠΑ, με τις ασφυκτικές πιέσεις του οικονομικού πολέμου που θέλει να πνίξει το λαό της, ενώ και οι πρέσβεις της Ρωσίας, της Κίνας και άλλων χωρών κατήγγειλαν τις επεμβάσεις στα εσωτερικά της Βενεζουέλας.

Στο πλαίσιο των πιέσεων εντάσσεται και η περιοδεία που ξεκίνησε την Πέμπτη ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο, σε Χιλή, Παραγουάη και Περού, ενώ την Κυριακή αναμένεται να στηθεί ένα επικοινωνιακό σόου στη μεθοριακή κολομβιανή πόλη της Κούκουτα, όπου θα μεταβεί ο Πομπέο.

Ολη αυτή η κινητικότητα και η δήθεν ευαισθησία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και τη «δημοκρατία» δεν είναι παρά η προσπάθειά τους να ελέγξουν τον τεράστιο ορυκτό πλούτο της Βενεζουέλας (στις πρώτες θέσεις σε αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο) και να μειώσουν τις μπίζνες ανταγωνιστικών μονοπωλίων της Ρωσίας, της Κίνας και άλλων χωρών, που εξασφάλισαν σημαντικά συμβόλαια τα τελευταία 20 χρόνια σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης στη Βενεζουέλα.

Στο Καράκας πραγματοποιούνται αυτήν τη βδομάδα η περιφερειακή συνάντηση της Αμερικής και της Καραϊβικής του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ), υπό τη φιλοξενία της Επιτροπής για τη Διεθνή Αλληλεγγύη και Ειρήνη (COSI), καθώς και το Γενικό Συμβούλιο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ), όπου συμμετέχει και αντιπροσωπεία της ΚΝΕ. Από τις 12 έως τις 14 Απρίλη, οι δύο αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις συνδιοργανώνουν τη 2η Διεθνή Αποστολή Αλληλεγγύης με το λαό και τη νεολαία της Βενεζουέλας, με τη συμμετοχή οργανώσεων και κινημάτων από 55 χώρες.

Ταυτόχρονα, μαζί με το λαό της Βενεζουέλας θα γιορτάσουν τα 17 χρόνια από την ήττα του πραξικοπήματος κατά του ηγέτη της χώρας Ούγκο Τσάβες Φρίας στις 14/4/2002, 72 ώρες μετά την ανατροπή του (11/4) από στρατιωτικούς που είχαν τη στήριξη των ΗΠΑ και της ντόπιας αντίδρασης, η οποία είχε τοποθετήσει ως «Πρόεδρο» τον τότε επικεφαλής της Ενωσης Βιομηχάνων.

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην έκτακτη σύνοδο της 10ης Απρίλη για αναβολή του Brexit έως τις 31 Οκτώβρη 2019 αφήνει στο τραπέζι όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά, μεταξύ των οποίων είναι και η διεξαγωγή των ευρωεκλογών στο Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ).

Η Βρετανίδα πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, ωστόσο έχει επιδοθεί σε έναν νέο αγώνα δρόμου, εντείνοντας τις διαπραγματεύσεις με τους Εργατικούς του σοσιαλδημοκράτη Τζέρεμι Κόρμπιν, με στόχο να καταλήξουν (εάν τελικά μπορέσουν) σε μία συμβιβαστική συμφωνία για τις μελλοντικές σχέσεις του ΗΒ με την ΕΕ. Στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αναφέρεται σαφώς: «Εάν το Ηνωμένο Βασίλειο εξακολουθεί να αποτελεί κράτος - μέλος της ΕΕ στις 23-26 Μαΐου 2019 και εάν δεν έχει επικυρώσει τη συμφωνία για την αποχώρηση έως τις 22 Μαΐου 2019, θα υπέχει την υποχρέωση να διενεργήσει τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σύμφωνα με το δίκαιο της Ενωσης. Εάν το Ηνωμένο Βασίλειο δεν τηρήσει την εν λόγω υποχρέωση, η αποχώρηση θα λάβει χώρα την 1η Ιουνίου 2019».

«Καλού - κακού» οι προετοιμασίες στο παρασκήνιο και στα επιτελεία αστικών κομμάτων της Βρετανίας έχουν ξεκινήσει, με πρώτο το νέο κόμμα Brexit του ευρωσκεπτικιστή Nάιτζελ Φάρατζ, που έφυγε τον Δεκέμβρη από το κόμμα UKIP, κρίνοντας πως τάχα πλέον δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα για Brexit.

Σε κάθε περίπτωση οι κόντρες στην ΕΕ συνεχίζονται, με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να ηγείται των πιο «επιφυλακτικών» για την παραπέρα παρουσία της Βρετανίας και την Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ να πρωτοστατεί στις κινήσεις για «ήπιο Brexit», ώστε να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των γερμανικών μονοπωλίων και οι μπίζνες, δεδομένου ότι η μεγαλύτερη αγορά εξαγωγών του ΗΒ παραμένουν μέχρι σήμερα οι χώρες της ΕΕ.

Ανεξάρτητα από την κατάληξη που θα έχει το «κουβάρι» του Brexit (π.χ. πρόωρες γενικές εκλογές, δεύτερο δημοψήφισμα ή ακόμη και μία νέα «μεγάλη κυβέρνηση συνασπισμού» με τη στήριξη των Εργατικών...), τα λαϊκά στρώματα είναι τα σίγουρα χαμένα.

Τα επίσημα εκλογικά αποτελέσματα από τις κάλπες που στήθηκαν την περασμένη Τρίτη στο Ισραήλ επιβεβαιώνουν την ισχυρή θέση του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου και του κόμματός του, «Λικούντ», στη νέα Κνέσετ (Βουλή), προμηνύοντας κλιμάκωση της επίθεσης στον Παλαιστινιακό λαό, ενόψει και του περιβόητου δήθεν «ειρηνευτικού» σχεδίου των ΗΠΑ.

Οπως ανακοίνωσε τα χαράματα της Παρασκευής η εκλογική επιτροπή του Ισραήλ, στη νέα Βουλή το «Λικούντ» θα καταλάβει 36 από τις 120 έδρες, ενώ το «Μπλε και Λευκό» εκλογικό μπλοκ του απόστρατου στρατηγού Μπένι Γκαντζ εξασφάλισε 35. Εκτός κοινοβουλευτικού «νυμφώνος», καθότι δεν ξεπέρασε το πλαφόν του 3,25%, μένει το κόμμα της «Νέας Δεξιάς» που ίδρυσαν οι υπουργοί Ναφτάλι Μπένετ και Αγελέτ Σακέντ. Η τελευταία, θυμίζουμε, είχε δημοσιεύσει προεκλογικό σποτ τύπου διαφήμισης αρώματος με το όνομα ...«Φασισμός».

Το ακροδεξιό κόμμα «Σας», Ορθόδοξων Εβραίων, αναδεικνύεται ως το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στην Κνέσετ, με 8 έδρες, ενώ στη Βουλή εκπροσωπείται και το «αδελφό» του Ενωμένο Κόμμα της Τορά και του Ιουδαϊσμού, που διατηρεί 7 έδρες.

Οι Εργατικοί περιορίστηκαν στις 6 έδρες, ενώ το ακροδεξιό κόμμα «Ισραήλ το Σπίτι μας», του πρώην υπουργού Αμυνας Αβίγκντορ Λίμπερμαν, και η συμμαχία της Ενωμένης Δεξιάς καταλαμβάνουν από 5 έδρες. Το κόμμα του απερχόμενου υπουργού Οικονομικών Μοσέ Καλόν, το κεντρώο «Κουλάνου», και το «αριστερό» «Μερέτς» παίρνουν από 4 έδρες. Η συμμαχία «Χαντάς» (Δημοκρατικό Μέτωπο για την Ειρήνη και την Ισότητα, όπου συμμετέχει και το ΚΚ Ισραήλ) με το αραβικό «Ταάλ» πήρε επίσης 6 έδρες. Το μεικτό αραβικό ψηφοδέλτιο «Ραάμ» - «Μπαλάντ» εξέλεξε 4 βουλευτές (το 2015, «Χαντάς», «Ταάλ», «Ράαμ» και «Μπαλάντ», ως «Ενιαία Λίστα» είχαν πάρει 13 έδρες).

Με την υποστήριξη διαφόρων αντιδραστικών κομμάτων, ο Νετανιάχου, που εξελέγη για πρώτη φορά πρωθυπουργός το 2009, μπορεί να υπολογίζει τώρα σε μια πλειοψηφία 65 εδρών.

Την Πέμπτη συνελήφθη από τις βρετανικές αρχές, με πρόσχημα τη μη εμφάνισή του σε βρετανικό δικαστήριο, ο Αυστραλός ιδρυτής της ιστοσελίδας αποκαλύψεων «Wikileaks», Τζούλιαν Ασάνζ, που από το 2012 βρισκόταν στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο. Αυτό έγινε κατόπιν πρόσκλησης της φιλοαμερικανικής κυβέρνησης του Προέδρου του Εκουαδόρ, Λένιν Μορένο. Ο Μορένο, πρώην αντιπρόεδρος της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του Ραφαέλ Κορέα (με το κόμμα του οποίου εκλέχτηκε Πρόεδρος το Μάη του 2017, αλλά στη συνέχεια έγινε αντίπαλος και άλλαξε προσανατολισμό στις διεθνείς σχέσεις της χώρας), επικαλέστηκε την «παραβίαση» των όρων χορήγησης ασύλου από τον Ασάνζ, ο οποίος τελευταία είχε δημοσιεύσει και στοιχεία που εμπλέκουν τον Μορένο σε οικονομικό σκάνδαλο. Ο Αυστραλός είχε καταφύγει στην πρεσβεία του Ισημερινού για να αποφύγει την έκδοσή του στη Σουηδία, όπου αντιμετώπιζε κατηγορίες για βιασμό δύο γυναικών, που αρνείται ότι διέπραξε. Από τον Ασάνζ αφαιρέθηκαν η υπηκοότητα του Εκουαδόρ και η διπλωματική ασυλία, αλλά η κυβέρνηση του Εκουαδόρ εμφανίστηκε να ζητά να μην εκδοθεί σε χώρα όπου μπορεί να τιμωρηθεί με τη θανατική ποινή.

Οι ΗΠΑ ζητούν την έκδοση Ασάνζ για «συνωμοσία κυβερνοπειρατείας» που «βλάπτει τα εθνικά τους συμφέροντα», αφού τα «Wikileaks» έχουν δημοσιεύσει πολλές απόρρητες πληροφορίες για τις μυστικές υπηρεσίες, τα υπουργεία Εξωτερικών, Αμυνας των ΗΠΑ, ανάμεσα σε άλλα για το κολαστήριο του Γκουαντάναμο, ζητήματα φοροδιαφυγής και άλλα.

Η υπόθεση Ασάνζ έχει γεωπολιτικές διαστάσεις, ιδιαίτερα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία, η οποία έχει δώσει πολιτικό άσυλο στον Εντουαρντ Σνόουντεν, πρώην αναλυτή των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, που συνεργαζόταν με τον Ασάνζ για «διαρροές» εγγράφων που εξασφάλιζε.