ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 13 Μάρτη 1998
Σελ. /36
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Δυναμώνει η απαίτηση για άλλη πορεία

Ο χαιρετισμός του Κώστα Παρασκευά, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο 29ο Συνέδριο της Συνομοσπονδίας

Χαιρετίζοντας το 29ο συνέδριο της ΓΣΕΕ ο Κ. Παρασκευάς,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στις απόψεις του Κόμματος γύρω από τα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους της χώρας, καθώς και την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος. Παραθέτουμε στη συνέχεια, ολόκληρο το κείμενο του χαιρετισμού.

"Η παρουσία μας στο Συνέδριό σας μας δίνει τη δυνατότητα να εκφράσουμε ορισμένες βασικές απόψεις του Κόμματός μας για προβλήματα που απασχολούν τους εργατοϋπάλληλους και ιδιαίτερα για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος. Με σεβασμό στην αυτοτέλεια του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και με το δικαίωμα που έχουν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα να εκφράζουν τη γνώμη τους για την πολιτική των κομμάτων, έτσι και εμείς θέλουμε να αξιοποιήσουμε και αυτή τη δυνατότητα, ώστε υπεύθυνα να πούμε την άποψη του Κόμματός μας για ορισμένα κρίσιμα ζητήματα.

Είναι πλέον γενικά παραδεκτό, και ομολογείται απ' όλους, το συμπέρασμα, ότι η ζωή του εργατοϋπάλληλου χειροτέρεψε δραματικά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Αυτό όμως που έχει ξεχωριστή σημασία είναι το ότι οι εργαζόμενοι έχασαν σημαντικά δικαιώματα και κατακτήσεις που έχουν φέρει τη θέση της εργατικής τάξης αρκετά πίσω, όχι μόνον συγκριτικά με προηγούμενα χρόνια, αλλά ιδιαίτερα αν η θέση της συγκριθεί με την αλματώδη αύξηση του πλούτου, των προνομίων και την ισχυροποίηση της εξουσίας των μονοπωλίων και της αστικής τάξης.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι αυτή η αρνητική εξέλιξη δε σταματά εδώ. Εχει πλέον ανοίξει ο δρόμος για τη γενικευμένη επέλαση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων σε παγκόσμιο επίπεδο, σαρώνονται θεμελιακά δικαιώματα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Η ανεργία, η εκτεταμένη φτώχεια, η άγρια εκμετάλλευση, το μεροκάματο που χάνεται, το 8ωρο που καταργείται, η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, το πέταμα στο περιθώριο των συνταξιούχων, γίνονται καθημερινά φαινόμενα και είναι τα αποτελέσματα της ελευθερίας της αγοράς, της ασυδοσίας των πολυεθνικών.

Και αυτά γίνονται σε μια περίοδο που οι ανάγκες των εργαζομένων κάθε μέρα μεγαλώνουν όλο και περισσότερο. Ανάγκες όπως αυτές της μόρφωσης, της υγείας, του πολιτισμού, του αθλητισμού, όχι μόνο δεν ικανοποιούνται, αλλά η καθημερινή πραγματικότητα, το κυνηγητό του μεροκάματου, η παιδεία που ευθυγραμμίζεται στις απαιτήσεις της αγοράς, η υγεία που ιδιωτικοποιείται, ο πόλεμος που μαίνεται στη γειτονιά μας, η βία και οι στρατιωτικές επεμβάσεις συνθέτουν την αποκρουστική εικόνα της "νέας τάξης πραγμάτων". Δηλαδή έχουμε να κάνουμε με μια στρατηγική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με κύριο χαρακτηριστικό της την απόλυτη κυριαρχία απέναντι σε εργαζόμενους και λαούς. Την απόλυτη κυριαρχία με όποιο τίμημα και κόστος. Σ' αυτή την ιμπεριαλιστική στρατηγική εντάσσεται η αναζωπύρωση της έντασης στην περιοχή των Βαλκανίων. Ολα δείχνουν ότι μπαίνει σε εφαρμογή ένα σχέδιο, με σκοπό τον παραπέρα διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, το μοίρασμα ζωνών επιρροής, κατά κύριο λόγο ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Μια τέτοια εξέλιξη είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε γενικότερη ανάφλεξη στα Βαλκάνια.

Είναι χρέος όλων μας και ιδιαίτερα των εργαζομένων να απαιτήσουν: Να μην υπάρξει αλλαγή συνόρων στη Βαλκανική, να μην υπάρξει υποστήριξη από τη χώρα μας στη χρήση βίας κατά της Σερβίας. Καταγγελία του εμπάργκο. Καμία συμμετοχή σε οποιεσδήποτε δραστηριότητες στρέφονται κατά της Σερβίας και της ακεραιότητας της Νέας Γιουγκοσλαβίας.

Ενα πρώτο συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε είναι για το πού οδήγησε η παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η παγκόσμια δράση του κεφαλαίου με πλήρη ελευθερία και ασυδοσία.

Με λίγα λόγια μπορούμε να πούμε: Οδήγησε στην τεράστια συσσώρευση κερδών, πλούτου και εξουσίας σε βάρος των λαών και των εργαζομένων.

Οδήγησε στην αφαίρεση δικαιωμάτων, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Οδήγησε στην αφαίρεση δημοκρατικών δικαιωμάτων, ιδιαίτερα μέσα στους χώρους δουλιάς.

Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα στα πλαίσια αυτής της λαίλαπας, παρά μόνο τις καταστροφικές συνέπειές της θα πληρώνουν.

Στα πλαίσια της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης δεν έχουμε απλά μέτρα αναγκαίων προσαρμογών στις νέες συνθήκες, αλλά έχουμε ριζικές ανατροπές. Ανατρέπονται δηλαδή δικαιώματα και κατακτήσεις και στη θέση αυτών που ισχύουν μέχρι σήμερα μπαίνουν πολύ χειρότεροι όροι για τους εργαζόμενους. Ισχυροποιείται ταυτόχρονα το πλέγμα των αντεργατικών και αντιδημοκρατικών μέτρων, διαμορφώνονται συνολικά πολύ χειρότερες συνθήκες.

Ενα άλλο ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει κάθε αντιπρόσωπο σ' αυτό το Συνέδριο είναι πού οδήγησε το συνδικαλιστικό κίνημα διεθνώς, αλλά και στη χώρα μας, η πορεία του στα πλαίσια της "κοινωνικής συναίνεσης", της ταξικής συνεργασίας με την εργοδοσία, με τις κυβερνήσεις που εφαρμόζουν τις συντηρητικές αντεργατικές πολιτικές και τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Οι συνέπειες είναι τεράστιες για το εργατικό κίνημα, για τους εργαζόμενους, για τα συνδικάτα.

Την ώρα που οι εργαζόμενοι ενωμένοι θα έπρεπε να οργανώνουν τον αγώνα και την αντίστασή τους ενάντια στην επερχόμενη καταιγίδα, καλλιεργήθηκε ο εφησυχασμός, εξωραϊστηκαν τα αντεργατικά μέτρα και οι κατευθύνσεις της "Λευκής Βίβλου", καλλιεργήθηκε η λογική του κοινωνικού εταιρισμού, δηλαδή του εναγκαλισμού των προβάτων με τους λύκους.

Προπαγανδίστηκε ο μονόδρομος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δυστυχώς, ο μονόδρομος αυτός των πολυεθνικών έγινε χρόνια τώρα και ο δρόμος που ακολούθησαν στα συνδικάτα οι δυνάμεις που συνθέτουν τις πλειοψηφίες στις διοικήσεις τους.

Με έναν τέτοιο προσανατολισμό το συνδικαλιστικό κίνημα αφοπλίστηκε. Οχι μόνο δε διαμόρφωσε τη δική του στρατηγική, αλλά εκ των πραγμάτων πια σύρθηκε στις θεωρίες και τις πρακτικές του "κοινωνικού διαλόγου", με προκαθορισμένο πλαίσιο στην αποδοχή αντεργατικών μέτρων και πολιτικών στο όνομα του εφικτού.

Είμαστε σίγουροι ότι πολλά από τα δεινά που προαναφέρουμε, τα οποία πληρώνουν ακριβά οι εργαζόμενοι, μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί αν το συνδικαλιστικό κίνημα είχε άλλον προσανατολισμό. Αν οι εργαζόμενοι ήταν έγκαιρα ενημερωμένοι. Η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη, αν το συνδικαλιστικό κίνημα βρισκόταν στον αντίποδα της γραμμής πλεύσης του κεφαλαίου. Και αν ακόμα δεν είχαν αποκρουστεί τα αντεργατικά μέτρα θα είχαν συναντήσει τουλάχιστον την αντίσταση των εργαζομένων και θα είχαν καταδικαστεί στη συνείδησή τους αυτοί που τα επέβαλαν.

Να γιατί επαναλαμβάνουμε ότι οι δυνάμεις που χάραξαν και στήριξαν μια τέτοια πορεία έχουν ευθύνες απέναντι στους εργαζόμενους.

Ομως, όπως όλοι βλέπουμε, οι εξελίξεις δεν είναι μονοσήμαντες. Την ίδια ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή η επίθεση, δημιουργείται αντικειμενικά η ανάγκη της αντίστασης, του αγώνα και αυτή η αντικειμενική ανάγκη θα δυναμώνει, θα εκφράζεται όλο και πιο ισχυρά στη χώρα μας και διεθνώς.

Παρά τα εμπόδια που μπαίνουν από την εργοδοσία, την κρατική εξουσία και από το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, λόγω του προσανατολισμού του, το τελευταίο διάστημα, αναπτύχθηκαν σημαντικοί αγώνες και κινητοποιήσεις, που ταρακούνησαν τα λιμνάζοντα νερά. Αγώνες σαν κι αυτούς των Ναυτεργατών, των Συνταξιούχων, των Εκπαιδευτικών, των Αγροτών. Αυτοί οι αγώνες έστειλαν μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας ότι μπορεί να αρχίσει μια αντίστροφη πορεία για το λαϊκό κίνημα.

Οι εξελίξεις που έρχονται, αλλά και τα αναγκαία συμπεράσματα που βγαίνουν από τη μέχρι τώρα πορεία, απαιτούν να υπάρξει ανασυγκρότηση - ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες και στα συμφέροντα των εργαζομένων και όχι να σέρνεται παγιδευμένο στα αδιέξοδα των μονόδρομων του κεφαλαίου, να είναι καταδικασμένο σε αποτυχημένες και αναποτελεσματικές ενέργειες.

Η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος συνδέεται άρρηκτα με τον επανακαθορισμό της στρατηγικής του και του προσανατολισμού του, πράγμα που σημαίνει:

- Σαφής εναντίωση με τις δυνάμεις του μεγάλου κεφαλαίου, με τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές, που αποτελούν τον πιο σκληρό πυρήνα του.

- Αντίσταση και αντιπαράθεση με τις πολιτικές που προωθούν τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, την κατάργηση του σταθερού ημερήσιου ωραρίου, των Συλλογικών Συμβάσεων στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.

- Αντίσταση στην αφαίρεση των κοινωνικών δικαιωμάτων.

- Αντίσταση στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας των επιχειρήσεων και των υπηρεσιών.

- Αντίσταση στις πολιτικές που διογκώνουν την ανεργία και αυξάνουν τη φτώχεια.

- Εγκατάλειψη των κοινωνικού διαλόγου.

- Οργάνωση του αγώνα, αλληλεγγύη με τα άλλα τμήματα των εργαζομένων που παλεύουν ενάντια στις καταστροφικές συνέπειες από την κυριαρχία και ασύδοτη δράση των μονοπωλίων.

- Αντίσταση και υπεράσπιση των κατακτήσεων που για να έχει νόημα, είναι ανάγκη να συνδέεται με οράματα και στόχους που θα δίνουν ελπίδα και προοπτική στους εργαζόμενους, σε όλο το λαό.

Ζώντας από κοντά τα προβλήματα και τις διαθέσεις των εργαζομένων, διαπιστώνουμε ότι η απαίτηση για μια άλλη πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος θα δυναμώσει. Είμαστε σίγουροι ότι μια αλλαγή πορείας θα βρει την πιο πλατιά στήριξη και μαχητική συμμετοχή των εργαζομένων, γιατί ανταποκρίνεται στα άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντά τους.

Οι αντιπρόσωποι στο συνέδριο έχουν χρέος απέναντι στους εργαζόμενους, να παίξουν το ρόλο του πρωτοπόρου που θα εκφράσει τη διάθεση για λαϊκή αντίσταση και οργανωμένο αγώνα".

29Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΣΕΕ
Συναίνεση και υποταγή ή ανάπτυξη των αγώνων;

Η πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στις δυο αντιλήψεις για την πορεία της ΓΣΕΕ σφράγισε την πρώτη μέρα του συνεδρίου της Συνομοσπονδίας. Στη νομιμοποίηση νόθων αντιπροσώπων συνήργησαν οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ, απορρίπτοντας τις ενστάσεις της ΕΣΑΚ. Εφοδο στις εργασιακές σχέσεις, προανήγγειλε ο υπουργός Εργασίας

ΚΑΒΑΛΑ (Των απεσταλμένων μας Γιώργου ΦΛΩΡΑΤΟΥ - Σταμάτη ΖΗΣΙΜΟΥ).-

Η τρίχρονη πορεία αδράνειας και συναίνεσης που βίωσε η ΓΣΕΕ, με ευθύνη της πλειοψηφίας της απερχόμενης διοίκησής της, καθρεφτίστηκε στην έναρξη του 29ου Συνεδρίου της χτες στην Καβάλα, όπου οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και "Αυτόνομη Παρέμβαση" (ΑΠ) αντιπαραθέσανε τη λογική της συνδιαχείρισης στη θέση της ΔΑΣ για ανάπτυξη των αγώνων των εργαζομένων και της συντονισμένης δράσης ενάντια στην αντεργατική λαίλαπα κυβέρνησης, κεφαλαίου και Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Μάλιστα, οι τρεις αυτές παρατάξεις, έχοντας προαποφασίσει το μοίρασμα των νόθων αντιπροσώπων - μαζί με τις όποιες "τάσεις" τους - αποφάσισαν ουσιαστικά τη νόθευση του τελικού αποτελέσματος του Συνεδρίου,απορρίπτοντας όλες τις ενστάσεις της ΔΑΣ στην Επιτροπή Πληρεξουσίων, κατά της νομιμοποίησης νόθων αντιπροσώπων. Τελικά, παρά και τις νομικές επιβεβαιώσεις των ενστάσεων της ΔΑΣ, νομιμοποιήθηκαν όλοι οι αμφισβητούμενοι αντιπρόσωποι, ανάμεσα στους οποίους περίοπτη θέση κατέχουν οι νόθοι της ΠΝΟ,ένας από την ΠΟΕΜ, ένας από την Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Εθνικό Ιδρυμα Νεότητας, ένας από το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, αλλά και άλλοι.

Μ' αυτές τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις, τελείωσε η πρώτη μέρα του Συνεδρίου όπου, με ευθύνη της πλειοψηφίας των παρατάξεων, δεν έγινε αυτό για το οποίο η ΔΑΣ - μέσω του γγ της απερχόμενης διοίκησης της ΓΣΕΕ Γ. Μαυρίκου - κάλεσε: "Να υπάρξει δέσμευση ότι θα πάψουν αυτά τα φαινόμενα". Οι εργασίες του Συνεδρίου άρχισαν χτες το πρωί με την τοποθέτηση του προέδρου της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλου,ο οποίος υπερθεμάτισε του "κοινωνικού διαλόγου", κάνοντας σαφές ότι όσο περνάει από το χέρι της παράταξής του, ανάλογα θα "σφραγιστεί" και η δράση της ΓΣΕΕ το επόμενο διάστημα. Αν και γενικά ο Χρ. Πολυζωγόπουλος προσπάθησε να είναι "προσεκτικός", δεν μπόρεσε παρά να επιβεβαιώσει τη μέχρι τώρα συναινετική, υποτακτική πορεία αδράνειας της ΓΣΕΕ.

Μετά τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, ακολούθησαν οι χαιρετισμοί από ξένους προσκεκλημένους, οι οποίοι πρέπει να σημειωθεί ότι ήταν από αρκετές χώρες και συνδικάτα. Ο αντιπρόσωπος της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων έδωσε το "ευρωπαϊκό" στίγμα, μιλώντας για τα πλεονεκτήματα της ΟΝΕ!

Λίγα λόγια είπε και ο δήμαρχος Καβάλας Λ. Αθανασιάδης,προτού πάρει το λόγο ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Μ. Παπαϊωάννου,ο οποίος έδωσε μια "γεύση" για το τι περιμένει τη ΓΣΕΕ και γενικά τους εργαζόμενους, αμέσως μετά το συνέδριο. Κύριο στοιχεία ήταν η προαγγελία της αντεργατικής παρέμβασης στο χρόνο εργασίας, στην κατάργηση του 8ωρου, στον εργασιακό μεσαίωνα των "νέων εργασιακών σχέσεων" του νομοσχεδίου που θα καταθέσει σύντομα το υπουργείο, με βάση τα πορίσματα του "κοινωνικού διαλόγου".

Παρεμπιπτόντως, ο υπουργός επανέλαβε ότι το 35ωρο θα γίνει, αλλά όχι τις αμέσως επόμενες ...δεκαετίες!. Πικρά ειρωνικό είναι το γεγονός ότι ο Μ. Παπαϊωάννου, μετά απ' αυτά, είπε πως θα χρειαζόταν ένα νέο κομμουνιστικό μανιφέστο από τον Μαρξ και Ενγκελς!

Ακολούθησε ο γγ της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης,ο οποίος εστίασε στην ανάγκη να αλλάξουν οι ποιοτικοί στόχοι του συνδικαλιστικού κινήματος, με βάση τις ιδιωτικοποιήσεις, τον "κοινωνικό διάλογο", την αύξηση της παραγωγικότητας, την "ανταγωνιστικότητα"!!! Η ευρωπαϊκή πορεία ήταν κοινό χαρακτηριστικό των υπόλοιπων που μίλησαν, του προέδρου του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλου,του προέδρου του ΔΗΚΚΙ Δ. Τσοβόλα και του βουλευτή της ΝΔ Β. Μιχαλολιάκου.

Σε εντελώς άλλο μήκος κύματος, κινήθηκε ο Κ. Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι είναι ανάγκη να υπάρξει ανασυγκρότηση - ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τα προβλήματα των εργαζομένων.

Την αποχώρηση των προσκεκλημένων, ακολούθησε η συζήτηση για τους απολογισμούς, οικονομικό, δράσης κλπ. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο γγ της ΓΣΕΕ Γ. Μαυρίκος αναφέρθηκε στη στάση των παρατάξεων τα τρία προηγούμενα χρόνια και υπογράμμισε ότι η ΔΑΣ θα καταψηφίσει τον απολογισμό δράσης, κάτι που τη φέρνει σε αντιστοιχία με τη θέση, τις προτάσεις και τον αγώνα που με συνέπεια και επιμονή έκανε τα προηγούμενα χρόνια.

Πάνω στον απολογισμό δράσης τοποθετήθηκαν και ο αν. πρόεδρος της απερχόμενης διοίκησης της ΓΣΕΕ Γ. Μανώλης και ο αν. οργ. γραμματέας Α. Καλύβης.Ο πρώτος είπε μεν ότι οι στιγμές είναι κρίσιμες για τους εργαζόμενους, αλλά επισήμανε ότι τα εργατικά προβλήματα δε λύνονται πάντα με αγώνες, αλλά και με διάλογο... Μετά από αυτή τη μάλλον αδέξια προσπάθεια να δικαιολογηθεί η συμμετοχή της ΔΑΚΕ στον "κοινωνικό διάλογο" - απάτη, ήρθε η σειρά του Α. Καλύβη να τοποθετηθεί, ο οποίος εξαπέλυσε έντονη επίθεση στην ΕΣΑΚ, καθώς ανέπτυσσε τις θέσεις της "Αυτόνομης Παρέμβασης" και εξήγησε τη συμμετοχή της στον "κοινωνικό διάλογο". Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι ένα βασικό σημείο ταύτισης των τριών παρατάξεων ήταν επίσης το θέμα της συμμετοχής της χώρας στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Οι ταυτίσεις αυτές και η στάση αυτών των παρατάξεων το προηγούμενο διάστημα ήταν που προξένησαν απορία για τη δήλωση των εκπροσώπων της ΔΑΚΕ και της ΑΠ ότι θα καταψηφίσουν τον απολογισμό δράσης...

Σήμερα η μέρα θα αναλωθεί με τις τοποθετήσεις των συνέδρων για τους απολογισμούς, αλλά και για το πρόγραμμα δράσης, το οποίο δεν αποκλείεται να ψηφιστεί, τουλάχιστον από την ΑΠ, κάτι που σχετίζεται και με τη στάση της στο θέμα της νομιμοποίησης των αντιπροσώπων.

  • Δικαιώματα ψήφου στο συνέδριο έχουν 429 αντιπρόσωποι από 123 εργατικές ενώσεις. Συμμετέχουν επίσης 27 αντιπρόσωποι από 3 Ομοσπονδίες συνταξιούχων, οι οποίοι θα ψηφίσουν σε ξεχωριστή κάλπη για την ανάδειξη των εκπροσώπων τους που μετέχουν μόνο με δικαίωμα λόγου και όχι ψήφου στις συνεδριάσεις της διοίκησης της ΓΣΕΕ.
Επιβεβλημένη η αλλαγή των συσχετισμών

Αποσπάσματα από την τοποθέτηση του γγ της ΓΣΕΕ, Γιώργου Μαυρίκου, στον απολογισμό δράσης της απερχόμενης διοίκησης

"Η ΔΑΣ, και στο όνομα των 80 ηρωικών και δύσκολων χρόνων, δίνει το χέρι στον καθένα από σας και σας καλεί να ενισχύσετε την ταξική λογική, την αγωνιστική προοπτική στο συνδικαλιστικό κίνημα", τόνισε ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, Γ. Μαυρίκος,μιλώντας μετά την ανάγνωση του απολογισμού της απερχόμενης διοίκησης.

"Η ενίσχυση της ΔΑΣ την Κυριακή θα αποτελέσει από τη Δευτέρα εμπόδιο σοβαρό στις θύελλες που φέρνει η κυβέρνηση για το ασφαλιστικό, τις εργασιακές σχέσεις και το σύνολο των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης", συνέχισε ο Γ. Μαυρίκος, ο οποίος άσκησε έντονη κριτική στις κυβερνήσεις για τα τεράστια προβλήματα των εργαζομένων, τα οποία και απαρίθμησε. Εκτενή αναφορά έκανε επίσης στον ΣΕΒ και στις συνέπειες από τις επιδιώξεις του, στην αύξηση των υπερκερδών των βιομηχάνων και στις ρυθμίσεις που σαν αποτέλεσμα έχουν την παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και την αντίστοιχη αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.

Αναλυτικά τοποθετήθηκε ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ στη δράση της Συνμοσπονδίας και των παρατάξεων που συγκροτούν τη διοίκησή της. Υπενθύμισε πως η ΔΑΣ είχε προειδοποιήσει, με τη λήξη του 28ου Συνεδρίου, ότι η πορεία, που χάραξαν οι άλλες τρεις παρατάξεις, θα απομάκρυνε όλο και περισσότερο τη ΓΣΕΕ από τους εργαζόμενους, τις αγωνίες και τα προβλήματά τους, ότι θα τη μετατρέψουν σε "συνδιαχειριστή αντιλαϊκών πολιτικών".

Ο Γ. Μαυρίκος σημείωσε ότι τα τρία χρόνια που πέρασαν επιβεβαίωσαν αυτές τις διαπιστώσεις, μια και "η γραμμή της συναίνεσης, του συμβιβασμού, της υποταγής, του ψευτορεαλισμού και της ανάδειξης της θεωρίας του εφικτού σε φάρμακο... διά πάσα νόσο στηρίχτηκε από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με πρώτη και κυρίαρχη ευθύνη της ΠΑΣΚΕ, που συνεπικουρείται τόσο από τη ΔΑΚΕ, όσο και από την "Αυτόνομη Παρέμβαση"".

Για τον "κοινωνικό διάλογο" ο Γ. Μαυρίκος τόνισε πως "παίχτηκε μια χοντρή και μακρόχρονης στρατηγικής σημασίας επιλογή των δυνάμεων του κεφαλαίου". Οσο για το αποτέλεσμά του, επισήμανε: Την εφαρμογή της μερικής απασχόλησης στις ΔΕΚΟ, τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους, την προώθηση των ΤΣΑ, τη χορήγηση αυξήσεων σταδιακά, με βάση την εθνική παραγωγικότητα και την ενίσχυση της απασχόλησης, τη μη "επιβάρυνση" του κρατικού προϋπολογισμού από τις ΔΕΚΟ κλπ.

"Ποιος εργάτης, ποιος μισθωτός - συνέχισε - εξουσιοδότησε τον Πολυζωγόπουλο, τον Μανώλη, τον Καλύβη να χειρίζονται με τέτοιο τρόπο, τέτοια θέματα; Βέβαια η ΔΑΚΕ και η "Αυτόνομη Παρέμβαση", όταν το καράβι του "κοινωνικού διαλόγου" βούλιαζε, έτρεξαν σαν τα ποντίκια να πηδήξουν έξω. Ποιος μπορεί όμως να κρυφτεί πίσω από το δάκτυλό του;".

Αλλα σημεία συμπόρευσης των τριών παρατάξεων, που εντόπισε ο γενικός γραμματέας, ήταν: Η διετής Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση 1996-'97. Τα ΤΣΑ. Ο νόμος για τον "εκσυγχρονισμό" των ΔΕΚΟ. Η επιδότηση των εργοδοτών με τα λεφτά του ΟΑΕΔ. Η κατασπατάληση δισεκατομμυρίων για προγράμματα ΙΕΚ και ΚΕΚ. Η μετατροπή του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ σε ιδεολογικό εργαλείο συναίνεσης, συμβιβασμού.

Σχετικά με τη δράση της ΔΑΣ, ο Γ. Μαυρίκος τόνισε ότι "μέσα σε αρνητικούς συσχετισμούς και μέσα από δυσκολίες και αδυναμίες, τοποθετηθήκαμε πάντα με μοναδικό κριτήριο την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων".

Τόνισε ακόμα ότι στόχος της ΔΑΣ είναι η αναζωογόνηση των οργανώσεων του συνδικαλιστικού κινήματος, η συσπείρωση των εργαζομένων στα σωματεία τους, "η ανάπτυξη των αγώνων και διεκδικήσεων για την υπεράσπιση όλων των κατακτήσεων και την πάλη για τη διεύρυνσή τους".

Πρόσθεσε ακόμα ότι "με συνέπεια υπερασπίσαμε την ταξική γραμμή, κόντρα στη γραμμή της συναίνεσης, που όλες οι άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις υιοθετούν πλήρως. Αποκαλύψαμε στους ίδιους τους εργαζόμενους τους υπεύθυνους και τις αιτίες που γεννούν τα προβλήματα".

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε ο γγ της ΓΣΕΕ στις προτάσεις της ΔΑΣ για "συντονισμό του αγώνα με ενίσχυση της αλληλεγγύης, της δραστήριας συμπαράστασης και συντονισμένης πάλης με συμμάχους, όπως ΕΒΕ, αγρότες".

Είπε επίσης ότι η ΔΑΣ μόχθησε για: Την ανάπτυξη ταξικών αγώνων - φραγμό στις επιδιώξεις κυβέρνησης - ΣΕΒ - Ευρωπαϊκής Ενωσης και στις πρακτικές της πλειοψηφίας στη ΓΣΕΕ. Την οικοδόμηση κοινωνικών συμμαχιών. Τη διαμόρφωση, την ενίσχυση και την ισχυροποίηση της ταξικής λογικής. Τη συσπείρωση, στη βάση, όλων χωρίς εξαίρεση. Την ενωμένη πάλη για τα κοινά προβλήματα. Την αποκάλυψη και την υπογράμμιση των μεγάλων ευθυνών των ηγεσιών των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - "Αυτόνομης Παρέμβασης".

Τόνισε ακόμη ότι "σήμερα είναι επιβεβλημένη η αλλαγή των συσχετισμών στα συνδικάτα, που αποτελεί κυρίαρχη προϋπόθεση για να αλλάξει η κατάσταση στη ΓΣΕΕ".



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ