Αρχισε χτες στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, στο πλαίσιο ειδικής συνεδρίασης. Για μια ακόμα φορά, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα επιστράτευσαν διάφορα ψευτοδιλήμματα προκειμένου να καλύψουν την ταύτισή τους στους βασικούς στόχους της αναθεώρησης, που αφορούν την παραπέρα θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος, της κυβερνητικής «σταθερότητας» για την άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής, συνολικά της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η διαδικασία αναμένεται να ολοκληρωθεί αύριο Πέμπτη, με την ονομαστική ψηφοφορία επί των άρθρων που έχουν προταθεί να αναθεωρηθούν, τα οποία είναι αυτά που έχουν συγκεντρώσει τις υπογραφές 50 βουλευτών - στην ουσία δηλαδή πρόκειται για τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ. Οι προτάσεις που θα ψηφιστούν σε αυτήν τη φάση θα συζητηθούν στη δεύτερη συνεδρίαση της Ολομέλειας, που έχει προγραμματιστεί για το Μάρτη και θα έχει τον τελικό λόγο για τις προτάσεις αναθεώρησης του Συντάγματος, οι οποίες θα τεθούν στην κρίση της επόμενης - λεγόμενης αναθεωρητικής - Βουλής.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ και στη χτεσινή συζήτηση ανέδειξαν το πραγματικό ζητούμενο της συνταγματικής αναθεώρησης, που έγκειται στην αναθεώρηση προς το αντιδραστικότερο του αστικού Συντάγματος, με την προσαρμογή του στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, παραπέμποντας στις ελληνικές καλένδες ακόμα και υπερώριμα αιτήματα αστικού εκσυγχρονισμού, όπως είναι ο διαχωρισμός κράτους - Εκκλησίας. Παράλληλα, επανέφεραν τις προτάσεις που κατέθεσε το ΚΚΕ - και οι οποίες απορρίφθηκαν - σχετικά με την προστασία και διεύρυνση των λαϊκών δικαιωμάτων, των συνδικαλιστικών ελευθεριών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, καλώντας το λαό (χωρίς βεβαίως αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει συνολικά «προοδευτικό» Σύνταγμα στο πλαίσιο της εξουσίας του κεφαλαίου) να μετατρέψει τις προτάσεις αυτές σε στόχους πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

«Σας ενδιαφέρει να θωρακίσετε το αστικό πολιτικό σύστημα απ' την ανάκαμψη και αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος (...) Δεν θα τα καταφέρετε», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα στην ομιλία της, έχοντας προηγουμένως καταδείξει ότι κεντρικός στόχος της αναθεώρησης του Συντάγματος είναι να εξασφαλιστεί η σταθερότητα του πολιτικού συστήματος μέσω κυβερνήσεων που δεν διακόπτουν τον βίο τους για κανένα λόγο.

Τόνισε ότι ο λαός δεν πρέπει να φοβάται την πολιτική κυβερνητική αστάθεια, αλλά αντίθετα πρέπει με την αντεπίθεσή του, με την όξυνση της ταξικής πάλης να καταφέρνει χτυπήματα όχι μόνο στη διακυβέρνηση αλλά γενικότερα στο πολιτικό σύστημα, να το μετατρέπει σε ασταθές, γιατί μόνο έτσι μπορεί να επιβάλλει κάποιες κατακτήσεις, τραβώντας πάντα βεβαίως μπροστά, προς τη ριζική ανατροπή του.

«Βεβαίως σήμερα το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν είναι στο ύψος των απαιτήσεων, για διάφορους λόγους, ωστόσο ξέρετε πολύ καλά κι απ' την πείρα σας - γιατί η αστική τάξη της χώρας έχει μακρόχρονη πείρα - ότι πολλές φορές εκεί που υπήρχαν το τέλμα, η αδράνεια, ο φόβος και η απογοήτευση, δημιουργούνται προϋποθέσεις να φουντώσει το κίνημα», σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα, θυμίζοντας ότι το 1940 δεν ήταν ίδιο με το 1941 ούτε το 1967 φανταζόταν κανείς μια εξέγερση όπως αυτή του Πολυτεχνείου.

Πρόσθεσε πως όλη η φιλολογία απ' τα αστικά κόμματα περί «πολιτικής σταθερότητας» αντανακλά και τη συνειδητοποίηση απ' το ίδιο το σύστημα των αδιέξοδων και των αντιφάσεών του στην Ευρώπη και παγκόσμια, ζήτημα που πρέπει να πάρει πολύ σοβαρά υπόψη ο λαός, για να καταλάβει ότι πρέπει να αξιοποιεί τις δυσκολίες του συστήματος και όχι να συντρέχει να του «μπαλώνει» τα προβλήματα.

Η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε ακόμη πως η διατήρηση αμετακίνητων ως προς την ουσία τους άρθρων επιβεβαιώνει τη διαχρονική στόχευση όλων των Συνταγμάτων, φέρνοντας ως παράδειγμα το άρθρο 48 για την «κατάσταση πολιορκίας», που ενώ προβλέπει την κατάργηση στην ουσία της μαζικής πολιτικής δράσης του λαού, καμία πρόβλεψη δεν έχει για υποδομές ή ξένες στρατιωτικές βάσεις όπως του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού που υπάρχουν στην Ελλάδα και κανείς δεν ξέρει ποια στάση θα κρατήσουν οι ιδιοκτήτες τους απέναντι σε αυτόν που θα επιχειρήσει στρατιωτική επέμβαση. «Αρα το άρθρο 120 ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων ένα πράγμα εννοεί: Οταν κινδυνεύουν τα συμφέροντα των καπιταλιστών τότε ο λαός πρέπει να προστρέξει να τα σώσει κι αν δεν το κάνει θα απαγορεύεται οποιαδήποτε δράση», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις θωρακίζει το αστικό σύστημα προσθέτοντας τον «αριστερό» φόβο πως αν βρεθούμε εκτός ΕΕ και ΝΑΤΟ «χαθήκαμε».

«Εμείς καλούμε το λαό όχι μόνο να αμφισβητήσει αυτό το πολιτικό σύστημα, όχι μόνο να μη φοβάται τη φθορά του, αλλά με την πάλη του να επιδιώξει την ανατροπή του», κατέληξε στην ομιλία της.

Δόθηκε στη δημοσιότητα το σχέδιο υλοποίησης της συμφωνίας πολιτείας - Εκκλησίας που αφορά μεταξύ άλλων στο μισθολογικό καθεστώς των κληρικών, μετά τη συνάντηση που είχε ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, με την επιτροπή διαλόγου της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Το σχέδιο προβλέπει την κατάρτιση νομοσχεδίου, το οποίο θα αποτελείται από τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος θα κυρώνεται αυτούσιο το κείμενο της συμφωνίας όπως τελικά θα διαμορφωθεί μετά την ολοκλήρωση του διαλόγου. Στα άλλα δύο μέρη θα περιλαμβάνονται οι εφαρμοστικές διατάξεις που αφορούν στη μισθοδοσία των κληρικών και λαϊκών υπαλλήλων της Εκκλησίας και στην ίδρυση και λειτουργία του Ταμείου Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας.

Σε ό,τι αφορά το πολυσυζητημένο θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών προβλέπεται ότι παραμένει αμετάβλητο και δεν θίγονται το υπηρεσιακό καθεστώς και η μονιμότητα, όπως ισχύει σήμερα, των κληρικών και υπαλλήλων. Αμετάβλητο παραμένει και το ύψος των αποδοχών των κληρικών, το οποίο εξακολουθεί να καθορίζεται από το ενιαίο μισθολόγιο και ακολουθεί τις αυξήσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Τέλος, αμετάβλητοι παραμένουν ο τρόπος και ο χρόνος καταβολής των αποδοχών των κληρικών μέσω Ταμείου Μισθοδοσίας της Εκκλησίας που ιδρύεται και στο οποίο θα καταβάλλεται ετησίως από το κράτος, σε αναγνώριση υποχρέωσης που θα απορρέει από κυρωθείσα με νόμο συμφωνία, η δαπάνη μισθοδοσίας του αριθμού των σήμερα μισθοδοτούμενων κληρικών.

Ολα τα παραπάνω κατοχυρώνονται με τρόπο που δεν επιτρέπει τη μονομερή ανατροπή τους από την πολιτεία.

Τέλος, το υπουργείο Παιδείας - επιβεβαιώνοντας ότι η κυβέρνηση προωθεί τον επιχειρηματικό εναγκαλισμό κράτους και Εκκλησίας - αναφέρει ότι «με το Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας προκύπτουν σημαντικά οικονομικά οφέλη, τόσο για το Δημόσιο όσο και για την Εκκλησία της Ελλάδος, από την αξιοποίηση περιουσίας διαμφισβητούμενης και, άρα, μέχρι σήμερα αδρανούς και λιμνάζουσας».

Με κοινή συνισταμένη τις αναγκαίες προσαρμογές στο Σύνταγμα που θέλει η αστική τάξη και με περιτύλιγμα διακηρύξεις περί «προστασίας και ενίσχυσης των κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων» κ.ο.κ. τοποθετήθηκαν οι εισηγητές του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων κατά την πρώτη μέρα της συζήτησης στη Βουλή.

Τις προτάσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος, ώστε να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, παρουσίασε ο Γιώργος Κατρούγκαλος, εστιάζοντας στην αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόκληση πρόωρων βουλευτικών εκλογών (αναθεώρηση του άρθρου 32) και την εποικοδομητική ψήφο δυσπιστίας. Χαρακτηρίζοντας «προοδευτικές» αυτές τις προτάσεις, σημείωσε ότι «η δυνατότητα να μπορεί η Βουλή να αναδεικνύει σταθερές κυβερνήσεις» και οι αλλαγές στα άρθρα περί ευθύνης υπουργών και περί μείωσης της θητείας των βουλευτών συντελούν στην «αποκατάσταση της τιμής του πολιτικού κόσμου».

Συμπλήρωσε με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, τη «συνταγματοποίηση» δηλαδή της διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, όπως και για την ανταποδοτικότητα στο ασφαλιστικό σύστημα, ως μία ακόμα πτυχή της επίθεσης στον κοινωνικό του χαρακτήρα, χαρακτηρίζοντάς τις «δυνατότητα να αποκαθιστούν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους τους ανθρώπους». Παραδέχτηκε ότι σε αρκετές προτάσεις, όπως στο άρθρο 32 για την εκλογή του Προέδρου, «συμπίπτουμε με τη ΝΔ», για να διαφοροποιηθεί όμως από την αξιωματική αντιπολίτευση επικαλέστηκε την «άμεση δημοκρατία» (!), λέγοντας ότι κινείται σε διαφορετική λογική... Δεν παρέλειψε να κάνει άλλο ένα «ξέπλυμα» στην ΕΕ, με αναφορές στην «κοινωνική Ευρώπη με ανοιχτές κοινωνίες» την οποία δήθεν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Απαντώντας, ο εισηγητής της ΝΔ Γ. Τασούλας πλειοδότησε για την ανάγκη διασφάλισης της σταθερότητας του πολιτικού συστήματος, αβαντάροντας ουσιαστικά τον ΣΥΡΙΖΑ και λέγοντας ότι οι προτάσεις της ΝΔ είναι αυτές που την κατοχυρώνουν καλύτερα. Πρόσθεσε ότι συνολικά οι προτάσεις της ΝΔ περιλαμβάνουν «όλα τα συνταγματικά ζητούμενα που θα βοηθήσουν τη χώρα να εξελιχθεί εκτός κρίσης» και τα οποία βρίσκονται σε κεφάλαια με τα οποία «η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ασχολήθηκε», όπως είναι η αναθεώρηση «του απολιθώματος» του άρθρου 16 - όπως το χαρακτήρισε - ώστε να δοθεί η δυνατότητα για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, η «καθιέρωση ασφαλούς φορολογικού περιβάλλοντος» για τις επιχειρήσεις , «με απαγόρευση αναδρομικής επιβολής οποιουδήποτε βάρους, αναγνώριση της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, κατοχύρωση των όρων ελεύθερου ανταγωνισμού» κ.λπ.

Ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Ανδ. Λοβέρδος, προσηλωμένος κι αυτός στην προσέλκυση επενδύσεων και στην αντιλαϊκή «σταθερότητα», πρότεινε «η αλλαγή των νόμων που αφορούν μεγάλες επενδύσεις να γίνεται μόνο με αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή και επιτέλους έναν σταθερό τετραετή πολιτικό κύκλο», αφού «ο σταθερός οικονομικός κύκλος προϋποθέτει σταθερό πολιτικό κύκλο».

Από τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, ο εισηγητής Χρ. Παππάς αναφέρθηκε αποκλειστικά στο άρθρο 3 για τις σχέσεις Εκκλησίας και κράτους, προσπαθώντας να πείσει - μέσα από τα γνωστά παραληρήματα των φασιστών - ότι η κυβέρνηση προωθεί το διαχωρισμό τους...

«Οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού δεν είχαν συνθήκες να προσκαλούν ξένες επενδύσεις; (...) Τέτοιες συνθήκες, σαν αυτήν που έχουμε με το Κουβέιτ, έχει η χώρα μας υπογράψει και με τη Ρωσία και με την Κούβα και με όλους...». Αυτό το «επιχείρημα» επιστράτευσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης, φανερά εκνευρισμένος, για να επιτεθεί στο ΚΚΕ, επειδή το Κόμμα καταψηφίζει στη Βουλή την κύρωση συμφωνίας επενδύσεων Ελλάδας - Κουβέιτ. Βεβαίως, όπως ο καθένας μπορεί να νομίζει ό,τι θέλει, έτσι και ο Γ. Δραγασάκης μπορεί να πιστεύει ότι εκπροσωπεί κάποια «σοσιαλιστική κυβέρνηση», αν και δεν νομίζουμε ότι τελεί σε τέτοια σύγχυση, όσο εκνευρισμένος κι αν είναι. Σε κάθε περίπτωση, για να μην μπερδεύεται, μπορεί να ρωτήσει και τη γνώμη των βιομηχάνων, όπως του Συνδέσμου τους στη Βόρεια Ελλάδα, που στάζει μέλι για την κυβέρνηση, ή τους ΝΑΤΟικούς αξιωματούχους και την κυβέρνηση των ΗΠΑ, που μόνο καλά λόγια έχουν να πουν για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αν και μάλλον η απάντηση που πήρε στη Βουλή από τον βουλευτή του ΚΚΕ φτάνει και περισσεύει...