Για τη «δοσολογία» πρώην ΠΑΣΟΚων στη σύσταση της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχουμε ήδη γράψει. Η παρουσία τους, βεβαίως, δεν περιορίζεται στο υπουργικό συμβούλιο, αλλά ...διακλαδώνεται σε διάφορα επίπεδα. Φαίνεται, μάλιστα, ότι το «νέο ύφος και ήθος εξουσίας» που επαγγέλλεται ο Αλ. Τσίπρας φέρει βαθιά τη σφραγίδα τους, άλλωστε ο όρος έχει κατοχυρωθεί στον Κ. Σημίτη. Ετσι, βουίζει ο τόπος για στρατιές συμβούλων και προσλήψεις «ημετέρων», που έρχονται να αντικαταστήσουν άλλους που «ξηλώνονται», κόντρα στις διαβεβαιώσεις Τσίπρα πως η κυβέρνησή του δεν θα έκανε ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Ενδεικτικά, ένα παράδειγμα απ' την επικαιρότητα: Ο νέος υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης (παλαιότερα σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου), κατέφυγε στις υπηρεσίες των επίσης πρώην συμβούλων του Γ. Παπανδρέου Τζ. Γκαλμπρέιθ και Ελενας Παναρίτη η οποία διετέλεσε και βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Ο πρώτος, Αμερικανός οικονομολόγος, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Τέξας, στέλεχος του «Levy Institute», γνωστός απολογητής του καπιταλισμού και θιασώτης ενός πιο επεκτατικού μείγματος διαχείρισης. Η δεύτερη με θητεία στην Παγκόσμια Τράπεζα. Ανθρωποι, δηλαδή, του συστήματος και των μηχανισμών του, με «ένσημα» στην υπηρεσία του.

Παρεμπιπτόντως, θυμηθήκαμε ότι σε ανύποπτο χρόνο Βαρουφάκης και Γκαλμπρέιθ συνυπέγραφαν άρθρο στον αμερικανικό Τύπο, παρακινώντας την κυβέρνηση των ΗΠΑ να στηρίξει την προοπτική ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της Ελλάδας, επειδή «συμφέρει τις ΗΠΑ μια τέτοια προοπτική»! Στο άρθρο τους υποστήριζαν πως «αν ο Αλ. Τσίπρας γίνει πρωθυπουργός δεν θα απειληθούν ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ», αφού «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προτίθεται να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ ή να διώξει τις αμερικανικές βάσεις (...) Ο κ. Τσίπρας δεν θέλει να ξεκινήσει διαμάχες με τις ΗΠΑ». Διατείνονταν ακόμα ότι «η κρίση θα μπορούσε να φέρει την αριστερή αντιπολίτευση στην εξουσία, κάτι που δε θα είναι κακό για την Ευρώπη ή τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Ακόμα πιο αποκαλυπτικό για το μείγμα διαχείρισης που οι κύριοι αυτοί πρεσβεύουν είναι το βιβλίο που έχουν από κοινού εκδώσει με το οποίο προτείνουν: «Πανευρωπαϊκό "θερμιδικό" πρόγραμμα το οποίο: α) θα εξασφαλίζει τη διατροφική επάρκεια, κατά τα πρότυπα του προγράμματος "food stamps" (κουπόνια σίτισης) που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ, και β) θα παρέχει το ελάχιστο των ενεργειακών και μεταφορικών αναγκών (ηλεκτρικού ρεύματος, θέρμανσης και εισιτηρίων στις μαζικές συγκοινωνίες)».

Αν κανείς αναγνωρίζει εδώ τις προτάσεις διαχείρισης της ακραίας φτώχειας της κυβέρνησης, δεν πέφτει έξω. Είναι σαν να λέμε οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη θέση.

Η εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές ήταν ότι από τα πρώτα νομοθετήματα που θα κάνει θα είναι η επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ. Μετά τις εκλογές άρχισαν οι προσαρμογές. Το «άμεσα» ήδη μεταφέρθηκε με τη μηχανή του χρόνου στο 2016 (!), ενώ τέθηκαν και πρόσθετες προϋποθέσεις ότι, δηλαδή, αυτό δεν θα το κάνει η κυβέρνηση, αλλά οι «κοινωνικοί εταίροι» και αφού πρώτα οι επιχειρήσεις πάρουν ως προίκα οικονομικές διευκολύνσεις. Χτες, η ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ είχε συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας Π. Σκουρλέτη, κατά την οποία ναι μεν εμφανίστηκε διατεθειμένη να συζητήσει για την επαναφορά των 751, αλλά... αυτό να γίνει σταδιακά και μετά την πάροδο τριετίας! Αισίως, δηλαδή, φτάσαμε στο 2018! Και ακόμα είμαστε στην αρχή της «αριστερής διακυβέρνησης».