Η έκθεση έρχεται στο φως της δημοσιότητας ένα 24ωρο μετά το πόρισμα των τριών πραγματογνωμόνων που διόρισε η εισαγγελία Πειραιά - με απόφαση της ανακρίτριας του Ε' Τμήματος του Πρωτοδικείου Πειραιά - οι οποίοι απέδωσαν τις ευθύνες στους νεκρούς εργάτες, για να προσθέσει νέα ερωτήματα για την αξιοπιστία του κειμένου αυτού. Ταυτόχρονα, δείχνει το μέγεθος της ασυδοσίας της μεγαλοεργοδοσίας στη Ζώνη και συνολικά στους τόπους δουλειάς, που εκτελεί εν ψυχρώ εργάτες, οπλισμένη από την πολιτική που συνδιαμορφώνουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ανάγοντας τα συμφέροντά της σε «ιερό και όσιο».

Associated Press

Πυροσβέστες παλεύουν να σβήσουν τη φωτιά τη μέρα του φονικού

Οι πιθανές αιτίες της πρόκλησης διαρροής προπανίου όπως σημειώνεται στην έκθεση είναι: «1) Διαρραγή ήδη φθαρμένων σωλήνων προπανίου. Τα υπόλοιπα τμήματα των σωλήνων που ήταν στο κατάστρωμα και δεν υπέστησαν ζημιές λόγω της φωτιάς, δείχνουν ότι δεν ήταν γενικά σε καλή κατάσταση οι ελαστικοί σωλήνες και δεν αποκλείεται το σπάσιμο κάποιου από αυτούς.

2) Καταστροφή - καύση ελαστικών σωλήνων προπανίου οι οποίοι έλιωσαν είτε α) λόγω του ότι αυτοί διέρχονταν (εφάπτονταν) επάνω από την επιφάνεια μεταλλικών ελασμάτων κατά την εκτέλεση εργασιών φλογοκοπής ή συγκόλλησης στην από κάτω ακριβώς επιφάνεια του δαπέδου αυτού ή β) λόγω σπινθήρων από διπλανές εργασίες φλογοπής.

3) Είτε από το συνδυασμό των δύο πιο πάνω περιπτώσεων».

Οπως αναφέρουν, όταν εκδηλώθηκε η φωτιά, αυτή εμπλουτιζόταν και δημιούργησε αποπνικτική ατμόσφαιρα από τη συνεχιζόμενη διαρροή προπανίου, αλλά στη συνέχεια και οξυγόνου, τους καμένους σωλήνες και την ανάφλεξη απορριμμάτων. Το κακό χειροτέρευσε όταν ανεφλέγη «εξαιτίας του μεγάλου θερμικού φορτίου και της υψηλής θερμοκρασίας» και η μόνωση που περιέβαλλε τη δεξαμενή με την εμπορική ονομασία «φελιζόλ», που απελευθέρωσε τοξικά αέρια και μονοξείδιο του άνθρακα, που εισέπνευσαν οι εργάτες, όπως επιβεβαιώθηκε από τις ιατροδικαστικές εκθέσεις.

«Οι εργαζόμενοι - συνεχίζει η έκθεση - μετά την ανάφλεξη προσπάθησαν να απομακρυνθούν περνώντας μέσα από πολύ μικρά ανοίγματα (ανθρωποθυρίδες) καθ' ότι η είσοδος είχε αποκλεισθεί από καπνούς, και χρησιμοποιώντας κατακόρυφες κλίμακες και σε συνθήκες απόλυτου σκότους καθότι τα σωματίδια κάπνας (αιθάλης) που κατέκλυσαν την ατμόσφαιρα δεν επέτρεπαν να έχουν έστω και στοιχειώδη ορατότητα (...) Επτά εργαζόμενοι και ένα μέλος του πληρώματος του πλοίου είτε γιατί υπέστησαν ασφυξία λόγω έλλειψης οξυγόνου (...) είτε γιατί καθυστέρησαν ψάχνοντας για έξοδο και ανέπνευσαν μονοξείδιο του άνθρακα το οποίο είναι τοξικό βρήκαν τελικά τραγικό θάνατο. Το ότι ήταν δυσμενέστατες οι συνθήκες διαφυγής των εργαζομένων φαίνεται και από τις κακώσεις που από τη νεκροψία εμφανίζουν τα πτώματα ορισμένων εκ των θανόντων».

Οι επιθεωρητές αναφέρουν με μαύρα γράμματα ότι το θανατηφόρο «ατύχημα» «οφείλεται σε έλλειψη μέτρων ασφαλείας» και εξηγούν:

«Δεν υπήρχε ορθή επίβλεψη της εργασίας, ώστε οι ελαστικοί σωλήνες οξυγόνου - προπανίου να είναι σε άριστη κατάσταση, κατά παράβαση της παραγράφου 1, του άρθρου 5 του ΠΔ 95/78 "περί μέτρων υγιεινής και ασφάλειας των απασχολουμένων εις εργασίες συγκολλήσεως" και να μην διέρχονται πάνω από μεταλλικές επιφάνειες όπου ακριβώς από κάτω τους εκτελούνται εργασίες φλογοκοπής είτε να μην πέφτουν επάνω στους ελαστικούς σωλήνες σπινθήρες από διπλανές εργασίες με χρήση φλόγας κατά παράβαση των διατάξεων της παραγράφου 4, του άρθρου 71 του ΠΔ 70/90».

Ακόμα, «δεν υπήρχαν κατάλληλα πυροσβεστικά μέσα τα οποία πιθανόν να βοηθούσαν στην κατάσβεση της αρχικής εστίας ή έστω στην καθυστέρηση της φωτιάς και σε συνδυασμό με "τσάκισμα" των ελαστικών σωλήνων θα έδιναν τη δυνατότητα απομάκρυνσης των εργαζομένων» και αναφέρουν τη σχετική νομοθεσία που παραβιάστηκε.

«Δεν υπήρχε ορθή εργασιακή πρακτική» που, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία η οποία αναφέρεται, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να λαμβάνει κάθε μέτρο που απαιτείται εκτός των άλλων για την οργάνωση, επίβλεψη και «επιθεώρηση της εκτέλεσης της εργασίας σε κάθε φάση ώστε να εξασφαλίζεται η ύπαρξη ασφαλών συνθηκών εργασίας, να υπάρχουν και να διατηρούνται ελεύθερα εμποδίων μέσα, εύκολης πρόσβασης και απέλευσης από τον τόπο εργασίας».

Οπως σημειώνεται στην έκθεση «ο χώρος όπου εκτελούνταν οι εργασίες ήταν εξαιρετικά στενός και η πρόσβαση όπως και η διαφυγή από αυτόν ήταν εξαιρετικά δυσχερής, ακόμα και σε μη έκτακτες συνθήκες (...) Οι εργασίες στο εν λόγω πλοίο μπορούσαν να γίνουν αφού πρώτα το πλοίο είχε εισέλθει σε μόνιμη ή πλωτή δεξαμενή ή να υπήρχε πλαγιοδετημένο σε αυτό, πλωτό σκάφος ή πλατφόρμα (λάντζα, σάτι). Αυτό θα έδινε τη δυνατότητα να δημιουργηθούν ανοίγματα στα εξωτερικά πλαϊνά τοιχώματα του πλοίου, ικανά να λειτουργήσουν ως έξοδοι διαφυγής όπου θα υπήρχε η δυνατότητα μετάβασης - διαφυγής των ευρισκομένων εντός του χώρου που συνέβη το ατύχημα, σε περίπτωση ανάγκης (...) Δεν υπήρχε σχέδιο διαφυγής και διάσωσης κατά παράβαση των σχετικών νομοθετικών διατάξεων».