- Ποιος είναι ο στόχος της μεγάλης συγκέντρωσης - διαδήλωσης, που οργανώνει η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, την Τρίτη 16.2.99, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Κοτζιά);

- Κατ' αρχήν θα ήθελα να σημειώσω ότι η πρωτοβουλία της ΚΟΑ για την κινητοποίηση ενάντια στη Συνθήκη του Αμστερνταμ δεν περιορίζεται μόνο στο συλλαλητήριο της Τρίτης στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης. Αλλά όλο το προηγούμενο διάστημα, και ιδιαίτερα από τη μέρα έναρξης της συζήτησης της Συνθήκης στη Βουλή, αναπτύσσουμε μια πολύπλευρη δραστηριότητα ενημέρωσης των εργαζομένων, με απαίτηση για δημοψήφισμα, ώστε να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός για τη Συνθήκη.

Μέσα απ' αυτή την κινητοποίηση θέλουμε να γνωρίσουν οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τη θέση του ΚΚΕ για τη συγκεκριμένη Συνθήκη, την κατηγορηματική, δηλαδή, αντίθεση του Κόμματός μας μ' αυτή. Παράλληλα, προβάλλουμε την απαίτηση για δημοψήφισμα, αφού προηγηθεί πλήρης και αντικειμενική ενημέρωση για ένα τόσο μεγάλης σημασίας ζήτημα, ν' αποφανθεί δηλαδή ο λαός. Επιδιώκουμε να εκφραστεί η καταδίκη της Συνθήκης, αλλά και της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων που στηρίζουν και την προωθούν, και γενικότερα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μπροστά και στη μάχη των ευρωεκλογών.

Με άλλα λόγια, προσπαθούμε να ξεσκεπάσουμε τον ταξικό χαρακτήρα αυτής της Συνθήκης και να ενημερώσουμε για τις βαριές συνέπειες στο λαό, που απορρέουν από αυτή. Επίσης, για την ανάγκη, οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα άλλα λαϊκά στρώματα να οργανώσουν την αντίστασή τους, τον αγώνα τους ενάντια στη Συνθήκη του Αμστερνταμ. Να ενημερωθούν και να προωθήσουν το δικό τους κοινωνικοπολιτικό μέτωπο, που θα διεκδικεί και θα προωθήσει τον άλλο δρόμο, της φιλολαϊκής ανάπτυξης, ενάντια στην ΟΝΕ της ολιγαρχίας του κεφαλαίου, στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, όπως προτείνει το ΚΚΕ για τη χώρα μας, σε όφελος των εργαζομένων, όλου του λαού.

- Πώς προετοιμάζετε αυτή τη συγκέντρωση - διαδήλωση, ώστε να συμμετάσχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι εργαζόμενοι της Αθήνας;

- Από τη στιγμή που αποφασίστηκε αυτή η πρωτοβουλία, πάρθηκαν μια σειρά μέτρα, οργανωτικού και πολιτικού χαρακτήρα, για την έγκαιρη κινητοποίηση των κομματικών δυνάμεων και της ΚΝΕ. Βγήκαν τ' απαραίτητα ενημερωτικά υλικά και υπάρχει σχεδιασμός, γίνονται εξορμήσεις, περιοδείες, συσκέψεις σε τόπους δουλιάς, εργοστάσια και επιχειρήσεις, σε ΔΕΚΟ και νοσοκομεία, αλλά και στις συνοικίες, σε καθημερινή βάση, και την Κυριακή με το "Ριζοσπάστη".

Ολη αυτή η προετοιμασία, με όλα τα μέσα που διαθέτουμε, έχει στόχο να γίνει την Τρίτη ένα μαζικότατο κομματικό συλλαλητήριο με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, ανεξάρτητα τι ψηφίζουν, οι οποίοι θα στείλουν το δικό τους μήνυμα αντίστασης και πάλης.

- Ποια είναι η προοπτική σ' αυτή την πορεία αντίστασης ενάντια στη Συνθήκη του Αμστερνταμ και στη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης -ΕΕ;

- Είναι φανερό ότι ο αγώνας, η ενημέρωση του λαού για το περιεχόμενο της Συνθήκης αυτής δε σταματά με τη συζήτησή της στη Βουλή. Αντίθετα, έχοντας γευτεί, ήδη, τις συνέπειες της Συνθήκης του Μάαστριχτ, εύκολα καταλαβαίνουμε τις ακόμα βαρύτερες που θα έρθουν με την εφαρμογή, τώρα, και της Συνθήκης του Αμστερνταμ. Επομένως δραστηριοποιούμαστε μέσα στην εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα, για να οργανώσουν την πάλη τους με σκοπό την απόκρουση των συνεπειών. Ενώ με την ιδεολογική, πολιτική παρέμβαση θέλουμε η δυσαρέσκεια του κόσμου να εκφραστεί και σε ψήφο υπέρ του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές του Ιούνη.

Γ. Ζ.

Μεγάλα είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν από αυτή τη διαδικασία: Πόσο οι επιλογές αυτές υπαγορεύονται από τις ελληνικές αμυντικές ανάγκες; Τα όπλα αυτά σε ποια αμυντική λογική εντάσσονται; Κατά πόσον θα είναι διαθέσιμα και θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν την κρίσιμη ώρα για τις ανάγκες της εθνικής άμυνας; Πού οδηγεί η λογική του ανταγωνισμού των εξοπλισμών με την Τουρκία; Ποιες είναι οι επιπτώσεις των εξοπλισμών αυτού του μεγέθους στη γενικότερη πορεία της χώρας;

Είναι πραγματικά κρίσιμο το ερώτημα που αφορά το κατά πόσον η επιλογή των συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων ανταποκρίνεται στις αμυντικές ανάγκες της Ελλάδας. Στην απάντηση προσανατολίζουν και προηγούμενες αγορές όπλων. Είναι γεγονός, που το παραδέχονται οι αρμόδιοι, ότι πολλά από τα πιο ακριβοπληρωμένα οπλικά συστήματα, τα οποία βρίσκονται στο οπλοστάσιο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όχι μόνο δεν είναι τα καλύτερα που θα μπορούσαν να επιλεγούν, αλλά κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση. Χαρακτηριστική περίπτωση τα μεταχειρισμένα αντιτορπιλικά ανοιχτής θαλάσσης, που πήρε πριν λίγα χρόνια το Πολεμικό Ναυτικό από τις ΗΠΑ, υπό τη μορφή ενοικίου, στην ουσία όμως πληρώνοντάς τα με τις επισκευές που έγιναν και που τελικά δεν είναι για το Αιγαίο.

* * *

Η αμυντική λογική, το δόγμα στο οποίο εντάσσονται οι νέοι εξοπλισμοί, τουλάχιστον όσον αφορά τα μεγάλα "πακέτα", είναι σαφώς στα πλαίσια των ΝΑΤΟικών κατευθύνσεων. Και το ζήτημα, βέβαια, δεν είναι μόνο να κρίνει κάποιος μεμονωμένα το κάθε οπλικό σύστημα, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε έτσι είτε αλλιώς και να παράγει μεγαλύτερο ή μικρότερο αποτέλεσμα, αλλά και το πού θα εγκατασταθεί αυτό και ποια θα είναι η αποστολή του. Για παράδειγμα, τα νέα πανάκριβα μαχητικά αεροσκάφη, για τα οποία τυπικά μόνο δεν έχει ληφθεί ακόμα τελική απόφαση, αποτελούν όπλα βαθιάς διείσδυσης για στρατηγικό πλήγμα. Είναι αεροσκάφη που ανταποκρίνονται πλήρως στους σχεδιασμούς της Νότιας Πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι επιλέχτηκαν οι αμερικανικοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι "Πάτριοτ" έναντι των ρωσικών "S-300".

* * *

Περισσότερες, από όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται, είναι οι παρενέργειες της εμπλοκής και της παγίδευσης της χώρας στην κούρσα των εξοπλισμών. Ο φαύλος κύκλος της εξάρτησης διευρύνεται. Αυτοί που τροφοδοτούν την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις στρώνουν και το χαλί για το κυνήγι των εξοπλισμών και ο χορός καλά κρατεί προς ιδικό τους όφελος. Η Ελλάδα και η Τουρκία τα τελευταία χρόνια κατέχουν τις πρώτες θέσεις, ανάμεσα σε όλες της χώρες του κόσμου, στη λίστα των εισαγωγών όπλων. Παρ' όλα αυτά, η κούρσα συνεχίζεται. Και τι εξασφαλίστηκε στον τομέα της υπεράσπισης των ελληνικών συμφερόντων; Μια διαρκής διολίσθηση θέσεων στο Αιγαίο και στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Ποιο, άραγε, θα είναι το επόμενο ή μεθεπόμενο βήμα; Ο ανταγωνισμός στους εξοπλισμούς δεν έχει όρια. Κάποιοι, δειλά προς το παρόν, θέτουν, έμμεσα, ακόμα ζήτημα ανταγωνισμού με την Τουρκία και στο επίπεδο της πυρηνικής ενέργειας, με αφορμή τα σχέδια για τη δημιουργία στην Τουρκία εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας, που θα της παρέχει τη δυνατότητα κατασκευής πυρηνικών όπλων.

* * *

Οταν λοιπόν εξετάζεται το ζήτημα των εξοπλισμών, δεν μπορεί αυτό να κρίνεται έξω από τα δεδομένα που υπάρχουν. Σύμφωνα με αυτά, το πλέγμα της εξάρτησης απενεργοποιεί και ακυρώνει στην πράξη την οποιαδήποτε προσπάθεια ενίσχυσης της αμυντικής ικανότητας της Ελλάδας. Οι εξοπλισμοί όχι μόνο δεν ενισχύουν την εθνική άμυνα, αλλά ενισχύουν τις δυνάμεις που τροφοδοτούν έναν φαύλο κύκλο χωρίς τελειωμό. Η πραγματική ενίσχυση της εθνικής άμυνας μπορεί να προέλθει μόνο από την εφαρμογή μιας αντιιμπεριαλιστικής πολιτικής.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Η ανάπτυξη των εξοπλισμών σύμφωνα με τις ΝΑΤΟικές κατευθύνσεις εντάσσει την Ελλάδα πιο ενεργά στο παιχνίδι διεκδίκησης ρόλου στην περιοχή, με αποτέλεσμα την παραπέρα εμπλοκή της στους πολεμοκάπηλους τυχοδιωκτισμούς των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων