ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 13 Δεκέμβρη 2018
Σελ. /24
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ 2019
Σε πλήρη εξέλιξη η πολιτική που ευνοεί τη μονοπώληση και οξύνει τα αδιέξοδα των αυτοαπασχολούμενων

Μπορεί η κυβέρνηση να κήρυξε επίσημα την έξοδο από τα μνημόνια τάζοντας «δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη για όλους», όμως τα προβλήματα για τις εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και τις οικογένειές τους παραμένουν. Προβλήματα που αποτυπώνονται τόσο στην κάλυψη των καθημερινών πιεστικών αναγκών της οικογένειάς τους, όσο και στα οικονομικά και επαγγελματικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν για την επιβίωση της μικροεπιχείρησής τους.

Ο νέος κρατικός προϋπολογισμός ακολουθεί την «πεπατημένη» και είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων, ευνοεί τη μονοπώληση και επιτείνει τα αδιέξοδα των μικροεπιχειρήσεων.

Στο πλαίσιο αυτό οι βαρύγδουπες υποσχέσεις της κυβέρνησης περί «στήριξης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας», σηματοδοτούν την προσπάθεια στήριξης εκείνης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας που είναι βιώσιμη και χρήσιμη στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πρόκειται δηλαδή για μια χούφτα μικρές και μεσαίες, κατά κύριο λόγο, επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται γύρω από τους μονοπωλιακούς ομίλους και έχουν συμφέρον από τις φιλομονοπωλιακές πολιτικές.

Η πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων που παλεύουν καθημερινά για να εξασφαλίσουν το απαραίτητο εισόδημα δεν έχει καμία σχέση με αυτήν την προοπτική.

Παρά τη βελτίωση των οικονομικών δεικτών, το 37,3% επί του συνόλου των επιχειρήσεων έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές, το 29,3% των ασφαλισμένων του ΕΦΚΑ (πρώην ΟΑΕΕ) έχει καθυστερημένες ασφαλιστικές οφειλές, το 23,2% έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία, το 6,7% των επιχειρήσεων έχει ταυτόχρονα ληξιπρόθεσμες οφειλές σε Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, το 19,4% εκτιμά ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις φορολογικές υποχρεώσεις του έτους. Περίπου 1 στις 3 επιχειρήσεις (28,3%) έχουν κάποιο δάνειο σε τράπεζα. Εξ αυτών το 42% έχουν καθυστερημένες οφειλές. Αυτά επισημαίνουν οι έρευνες που διεξάγονται αυτήν την περίοδο (ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ).

Τα συνολικά ληξιπρόθεσμα χρέη νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς την Εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες πλέον υπερβαίνουν τα 229,1 δισ. ευρώ (101,6 δισ. στην εφορία, 31,8 δισ. στο ΚΕΑΟ και 95,7 δισ. στις τράπεζες), παραμένοντας σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα. Περίπου 69.000 μικρές επιχειρήσεις δηλώνουν ότι έχουν βρεθεί αντιμέτωπες το προηγούμενο εξάμηνο με κατάσχεση ή δέσμευση λογαριασμών για οφειλές. Το 19,3% του συνόλου των επιχειρήσεων έχει χρέη έως 20.000 ευρώ (19% το Φλεβάρη του 2018 και 27,5% τον Ιούλη του 2017), το 8,2% από 20.000 έως 50.000 ευρώ και το 10,4% πάνω από 50.000 ευρώ. 68% των επιχειρηματικών «κόκκινων» δανείων που μπαίνουν στο στόχαστρο για είσπραξη, ανήκουν σε πολύ μικρές επιχειρήσεις.

Ετσι εξηγούνται και τα συμπεράσματα των ερευνών ότι είναι μειωμένος ο αριθμός των επαγγελματιών σε σχέση με πέρσι που δήλωσαν ότι θα κάνουν διακοπές: Το 56,3% (51,5% το 2017) δήλωσε ότι δεν θα κάνει διακοπές, καθώς οι οικογένειες των περισσότερων αυτοαπασχολούμενων υποχρεώνονται να περικόψουν το δικαίωμα των διακοπών για να τα φέρουν βόλτα.

Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για νέες ρυθμίσεις που θα δώσουν ανάσα ανακούφισης, δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υπερχρέωσης. Οι ρυθμίσεις πάνω σε άδικα χρέη εξυπηρετούν μόνο τους στόχους της αστικής τάξης να φορτώσει τις συνέπειες από την οικονομική κρίση και την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεών της στην πλάτη των αυτοαπασχολούμενων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων για δεκαετίες. Ακόμα και οι καλύτερες ρυθμίσεις αυτών των χρεών θα οδηγήσουν στη μακροχρόνια αφαίμαξή τους σε βάθος χρόνου, χωρίς απαραίτητα να εξασφαλίζεται ότι τελικά θα ορθοποδήσουν. Σήμερα η πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων συνεχίζει να δυσκολεύεται να εκπληρώσει τις τρέχουσες υποχρεώσεις της, ποσό μάλλον να αποπληρώσει τις προηγούμενες.

Γι' αυτό κάθε προσπάθεια ρύθμισης οδηγείται αργά ή γρήγορα στην αποτυχία. Τα 2/3 των αυτοαπασχολούμενων που είχαν ενταχθεί στη ρύθμιση των 100 δόσεων του 2015, έχουν αποκλειστεί από αυτή λόγω αδυναμίας αποπληρωμής. Το ίδιο γίνεται και με τον περιβόητο εξωδικαστικό συμβιβασμό. «Μέχρι σήμερα έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς τη διαδικασία 950 υποθέσεις», δηλώνει ο ειδικός γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης... Αυτή είναι η εμβέλεια των ρυθμίσεων της κυβέρνησης. Και αν εξετάσουμε σε ποιους απευθύνονται, θα διαπιστώσουμε ότι πρόκειται για ορισμένες καταχρεωμένες μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις που ποντάρουν στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Δεν αφορούν στους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους που δυσκολεύονται να επιβιώσουν.

Για το φορολογικό των αυτοαπασχολούμενων

Τα πρωτογενή πλεονάσματα των 6,9 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα αυξημένα κατά 1 δισ. ευρώ, 46,4 δισ. ευρώ των καθαρών φόρων, μαζί με τη φοροληστεία σε βάρος των εργαζομένων, έχουν βγει από το εισόδημα και των αυτοαπασχολούμενων που δεν διαθέτουν κανενός είδους αφορολόγητο.

Διατηρείται η ληστρική φορολόγηση από το 1ο ευρώ (με 22% για τις ατομικές επιχειρήσεις και 29% για προσωπικές εταιρείες ΟΕ, ΕΕ). Προστίθενται σε αυτό και το τέλος επιτηδεύματος (650 ευρώ για τις ατομικές και 1.000 ευρώ για τις προσωπικές εταιρείες), ο ΕΝΦΙΑ, τα δημοτικά τέλη κ.λπ. Ετσι χτυπούν τους αυτοαπασχολούμενους οι ληστρικές φορολογικές πολιτικές που παραμένουν σε πλήρη ισχύ. Η μείωση του φορολογικού συντελεστή των εταιρειών στο 25% (από 29% σήμερα) σταδιακά από το 2019 είναι ο μποναμάς κύρια για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τη συνεισφορά τους στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Θυμίζουμε ότι ο συντελεστής αυτός βρισκόταν στο 45% πριν από αρκετά χρόνια και συνεχίζει να μειώνεται. Και τέλος πάντων δεν είναι το ίδιο να αποσπάς φορολογία από το πρώτο ευρώ και τέλος επιτηδεύματος από κάθε αυτοαπασχολούμενο που δυσκολεύεται να συντηρήσει την οικογένειά του, με την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων που καλπάζει σε περίοδο καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Επιπρόσθετα, η έμμεση φορολογία που είναι αυξημένη και στον φετινό κρατικό προϋπολογισμό, πλήττει και τις οικογένειες των αυτοαπασχολούμενων.

Σε αυτές τις συνθήκες, οι προτάσεις του ΚΚΕ για άμεση επαναφορά του αφορολόγητου, για κατάργηση του χαρατσιού του τέλους επιτηδεύματος, απαντούν στις άμεσες ανάγκες των αυτοαπασχολούμενων και μπορούν να δώσουν ανάσα στις οικογένειές τους.

Για το Ασφαλιστικό

Τα πλεονάσματα του ΕΦΚΑ, για τα οποία υπερηφανεύεται η κυβέρνηση, έχουν πατήσει πάνω στο πετσόκομμα των συντάξεων, τα έχουν πληρώσει ακριβά οι συνταξιούχοι με τις συντάξεις πείνας. Είναι αυτή η γενιά που είδε τα αποθεματικά του κάποτε πλεονασματικού ΤΕΒΕ να εξαφανίζονται, πότε δανεικά και αγύριστα στην ΟΝΕ και πότε να γίνονται βορά στις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόστηκαν για τη δήθεν «εξυγίανση» του ασφαλιστικού συστήματος. Πάνω από 50 δισ. ευρώ έκαναν φτερά για να φτάσουν οι συντάξεις των αυτοαπασχολούμενων στα τάρταρα.

Η κυβέρνηση με τον νόμο Κατρούγκαλου και τους μειωμένους συντελεστές αναπλήρωσης εκβιάζει ανοικτά και απροκάλυπτα τους σημερινούς ασφαλισμένους. Αν θέλουν ασφαλιστική εισφορά ανεκτή στη σημερινή φτώχεια τους, καλούνται να υποκύψουν σε συντάξεις φιλοδωρήματα αύριο. Ετσι γίνεται το «νοικοκύρεμα» των ασφαλιστικών ταμείων που προβάλλει η κυβέρνηση. Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που θεσμοθετεί η κυβέρνηση, μπορεί να ωφελεί μικρό αριθμό αυτοαπασχολούμενων, όμως βασικό στόχο έχει να μειώσει το ασφαλιστικό κόστος των μεγάλων εισοδημάτων πάνω από 40 και 50 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο, ποσά αδιανόητα για τη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων.

Είναι η ίδια κυβέρνηση που προχωρά σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς για τα χρέη των αυτοαπασχολούμενων στο Ταμείο τους. Δηλαδή, να τους πάρει το σπίτι για να πληρωθούν τα χρέη τους και να εξασφαλίσουν μια πενιχρή σύνταξη. Που ούτε αυτό είναι σίγουρο, γιατί αν τα χρέη, ακόμα και μετά τις κατασχέσεις, παραμείνουν πάνω από τα 20.000 ευρώ, δεν παίρνουν σύνταξη και χάνουν οριστικά και τις εισφορές που είχαν πληρώσει.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη και τα «οφέλη» της για τους αυτοαπασχολούμενους

Μεγάλη είναι η πρεμούρα κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δήθεν θα αποτελέσουν τον βασικό μοχλό της οικονομικής ανάπτυξης.

Ομως, δεν αφορά τους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους η κρατική επιδότηση στο 50% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για νέους μισθωτούς έως 24 ετών, με ποσό ύψους 51 εκατ. ευρώ για το 2019, που προβλέπει ο προϋπολογισμός, γιατί τα 2/3 των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν διαθέτουν εργαζόμενους.

Δεν τους αφορά επίσης η μείωση φορολογίας επί των διανεμόμενων κερδών, στο 10% από 15%, γιατί στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν ατομικές επιχειρήσεις και δεν διανέμουν κέρδη.

Τους περισσότερους δεν αφορά κανένα αναπτυξιακό πρόγραμμα γιατί, εκτός των άλλων, δεν διαθέτουν ασφαλιστική ή φορολογική ενημερότητα ή και τα δυο, γιατί είναι πνιγμένοι στα χρέη. Επειτα η εμπειρία από τα αποτελέσματα των παλαιότερων χρηματοδοτικών ενισχύσεων, ευρωενωσιακών προγραμμάτων και αναπτυξιακών πακέτων, απέδειξε ότι μόνο ένα μικρό μέρος μικροεπιχειρήσεων επωφελήθηκε. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και τα περιορισμένα κονδύλια που κατευθυνθήκαν σε αυτοαπασχολούμενους, δεν ήταν ικανά να λύσουν βασικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην εργασία τους.

Για άλλη μια φορά, η μεγάλη τους πλειοψηφία θα περιμένει να περισσέψει κανένα ψίχουλο από το μεγάλο φαγοπότι της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Μόνο που στη σύγχρονη εκδοχή της ανάπτυξης αυτής, η κρησάρα έχει στενέψει πολύ.

Εχουν φροντίσει η σημερινή κυβέρνηση και οι προηγούμενες να προωθήσουν ολόκληρο νομοθετικό οπλοστάσιο για την «απελευθέρωση της αγοράς», που θα διευκολύνει τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια να κλείσουν πιο αποτελεσματικά κάθε «τρύπα» στην καπιταλιστική αγορά που παλιότερα συντηρούσε το εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων.

Οι νόμοι για τα κλειστά επαγγέλματα, την «απελευθέρωση» του ωραρίου, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, διαμορφώνουν νέες πιο δύσκολες συνθήκες εργασίας. Οδηγούν χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους σε δουλειά ήλιο με ήλιο, προκειμένου να επιβιώσουν απέναντι στην αντικειμενική υπεροπλία των μονοπωλιακών ομίλων. Το φορτίο χρεών σε Εφορία, ΟΑΕΕ, τράπεζες, που συσσώρευσε ένα μεγάλο τμήμα τους, ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, της μονοπώλησης και των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόστηκαν, θα αποτελέσει σημαντικό βαρίδι στην επιβίωση.

Η κυβέρνηση αποκρύβει ότι στις συνθήκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που διαμορφώνονται στο έδαφος της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας», της «επιχειρηματικότητας», της «εξωστρέφειας», δεν πρόκειται να ωφεληθούν οι μικροί. Αντικειμενικά, οποιαδήποτε «αναπτυξιακή» πολιτική, που διαμορφώνεται με αυτούς τους όρους και τις προϋποθέσεις, δεν πρόκειται να ωφελήσει τη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων, που καλείται να φυτοζωεί στο περιθώριο της όποιας καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης περί «στήριξης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας» αποτελούν κενό γράμμα, κοροϊδία και αποπροσανατολισμό για τους μικρούς επαγγελματίες βιοτέχνες και έμπορους. Μπορεί να συντηρούν και να ενισχύουν αυταπάτες, αλλά δεν πρόκειται να προσφέρουν διέξοδο στα προβλήματά τους.

Μόνο ο δρόμος της συλλογικής δράσης για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών τους, που τους φέρνει σε κοινό βηματισμό με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, μπορεί να ανοίξει προοπτική βελτίωσης των όρων ζωής των ίδιων και των οικογενειών τους. Σε αυτήν την κατεύθυνση το ΚΚΕ θα ρίξει όλο το βάρος του, γιατί αυτή είναι η μοναδική ρεαλιστική διέξοδος που εξυπηρετεί τα πραγματικά τους συμφέροντα.


Του Βασίλη ΜΑΜΑΗ*
*Ο Βασίλης Μαμάης είναι μέλος του Τμήματος ΕΒΕ της ΚΕ του ΚΚΕ

ΟΒΣΑ
Καλεί στο συλλαλητήριο στις 18 Δεκέμβρη

Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ) καλεί όλους τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ της Αττικής, τα Σωματεία και τις Ενώσεις τους να δώσουν μαζικό «παρών» στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την Τρίτη 18/12 - μέρα ψήφισης του νέου αντιλαϊκού κρατικού προϋπολογισμού - στις 6.30 μ.μ., στην Ομόνοια.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ