Τα γεγονότα είναι αδιαμφισβήτητα: Το δικαστήριο ανέστειλε τις αποφάσεις του συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, παρεμβαίνοντας ωμά στη λειτουργία του και παρακάμπτοντας το καταστατικό του, σε συζήτηση για τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε το σωματείο των εργαζομένων στην Alpha Bank, το οποίο ομόφωνα είχε αποκλειστεί από το συνέδριο για παρατυπίες στις εκλογές του και στη διαδικασία νομιμοποίησης των αντιπροσώπων του. Η απόφαση του δικαστηρίου, εκτός από προκλητική και επικίνδυνη, είναι πέρα για πέρα έωλη. Υπηρετεί τα σχέδια κυβέρνησης και εργοδοσίας να χειραγωγήσουν πλήρως τη λειτουργία μεγάλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, όπως είναι το ΕΚ Αθήνας, όπου οι ταξικές δυνάμεις αναδείχτηκαν για δεύτερη συνεχόμενη φορά πρώτη δύναμη. Το δικαστήριο αποφαίνεται ότι δεν είναι το καταστατικό των σωματείων αυτό που ορίζει τη διαδικασία νομιμοποίησης των αντιπροσώπων στα συνέδρια. Ομως, τόσο το καταστατικό του ΕΚΑ, όσο και ο 1264/82 ορίζουν με ακρίβεια τη σχετική διαδικασία. Παρ' όλα αυτά, σκόπιμα αγνοούνται από το δικαστήριο, σαν να μην υπάρχουν ή σαν να πρόκειται σύντομα να αλλάξουν ή να καταργηθούν. Και ο νοών νοείτω...

Το δικαστήριο αποφαίνεται, ακόμα, ότι οι αρχαιρεσίες στο συνέδριο του ΕΚΑ πρέπει να ακυρωθούν, για τον επιπλέον λόγο ότι η μη συμμετοχή του σωματείου της Alpha Bank αλλοιώνει το αποτέλεσμα σε ό,τι αφορά τους αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ. Αυτό που σκόπιμα παραβλέπει η απόφαση, είναι ότι το συγκεκριμένο σωματείο ψηφίζει μέσω ΟΤΟΕ για εκπροσώπους στη ΓΣΕΕ και ότι αν ψήφιζε και στο ΕΚΑ, θα έκανε διπλοψηφία. Προφανώς, η «ανοιχτομάτα» αστική Δικαιοσύνη δεν έχει κανένα πρόβλημα μ' αυτό, όταν πρόκειται για σωματεία με πλειοψηφίες που πάνω τους επενδύουν πολλά οι τραπεζίτες. Τέλος, δεν μιλάμε για ένα οποιοδήποτε σωματείο, αφού και στα τέσσερα προηγούμενα συνέδρια του ΕΚΑ σταθερά αρνούνταν να ακολουθήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες νομιμοποίησης των αντιπροσώπων, στηριζόμενο προφανώς σε γερές εργοδοτικές πλάτες. Η παρέμβαση όμως της Δικαιοσύνης συνέβαλε και σε κάτι ακόμα: Να εκτονωθεί όλος ο αντι-ΠΑΜΕ οχετός από τις παρατάξεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και να αποκαλυφθεί ο συντονισμός τους τόσο σε ό,τι αφορά την προσπάθεια να νομιμοποιήσουν παρατυπίες και νοθείες πριν το συνέδριο, όσο και να αξιοποιήσουν την απόφαση του δικαστηρίου προκειμένου να εκφυλίσουν και οργανωτικά το ΕΚΑ και να το οδηγήσουν σε επικίνδυνες καταστάσεις, που θυμίζουν άλλες, μαύρες εποχές στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Από τις παρεμβάσεις που έγιναν, δεν ξεχωρίζει τόσο η στάση της ΠΑΣΚΕ, που βλέπει θετικά τις εξελίξεις, ούτε ο αντικομμουνισμός της ΔΑΚΕ, που μάλλον περιμένει την επανάληψη του συνεδρίου για να νομιμοποιήσει το σωματείο με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής, καθώς ήταν η μόνη που το υπερασπίστηκε στο προηγούμενο συνέδριο, όταν συζητιόταν - και τελικά απορρίφθηκε - η εκπροσώπησή του. Αυτό που σηκώνει πολύ σχολιασμό είναι η ανακοίνωση της κοινής παράταξης που συνέστησαν το ΜΕΤΑ και ένα μέρος του ΕΜΕΙΣ (συνδικαλιστές γύρω από τον Φωτόπουλο της ΔΕΗ) στο πρόσφατο συνέδριο, με την επωνυμία «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση». Η παράταξη αυτή, σε κοινή γραμμή με τους άλλους εκπροσώπους του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, καταγγέλλει το ΠΑΜΕ ότι δεν έκλεισε τα μάτια στις νοθείες, στις παρατυπίες και στους μαϊμού αντιπροσώπους, δεν επέλεξε να κάνει συνέδριο κομπρεμί με τις άλλες παρατάξεις, για να καθορίσουν από κοινού το αποτέλεσμα του συνεδρίου, πίσω από κλειστές πόρτες. Αυτή είναι η αγωνία του νέου κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που, άλλωστε, ένας από τους εκλεγμένους του στο ΕΚΑ, από αυτούς που συνυπογράφουν τη συγκεκριμένη ανακοίνωση, θα καμαρώνει από σήμερα στο προεδρείο του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ...

Ολες αυτές οι παρατάξεις, ομού και αντάμα, αποδέχονται τη δικαστική απόφαση και συμφωνούν στο διορισμό προσωρινής διοίκησης, με στόχο να ξαναγίνει το συνέδριο. Συμπερασματικά, οι παρατάξεις που στηρίζονται (και στηρίζουν...) από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ στο ΕΚΑ, χειροκροτούν την απαράδεκτη δικαστική απόφαση, που καταργεί το ΕΚΑ και ανοίγει επικίνδυνους δρόμους συνολικά για το συνδικαλιστικό κίνημα. Από την άλλη, βέβαια, στοχοποιούν όλοι τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, επειδή αποκαλύπτει τις βρωμιές με τις οποίες αλλοιώνουν τους συσχετισμούς και πασχίζουν να κρατήσουν τα συνδικάτα κάτω από το σφιχτό έλεγχο της μεγαλοεργοδοσίας. Η στάση τους αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία, αν σκεφτεί κανείς ότι επίκεινται εξελίξεις στο μέτωπο των Εργασιακών, με αλλαγές και στο συνδικαλιστικό νόμο. Γι' αυτό πρέπει να προβληματιστεί κάθε καλοπροαίρετος εργαζόμενος και συνδικαλιστής και να πάρει θέση. Να καταδικάσει τόσο την ωμή παρέμβαση της Δικαιοσύνης, όσο και τις δυνάμεις εκείνες που την καλοδέχονται, σαν έτοιμες από καιρό να την αξιοποιήσουν...