Eurokinissi |
Ειδικά για τις κινητοποιήσεις αυτών των ημερών, ενάντια στην διάταξη για την απεργία, τα στελέχη της κυβέρνησης άρχισαν πάλι τα γνωστά: Μίλησαν για τυχοδιωκτισμούς του ΠΑΜΕ, για «βανδαλισμούς», για παραβίαση της «νομιμότητας», για «νέες συνήθειες» του ΚΚΕ κ.λπ. Επανέλαβαν τα παλιά ΠΑΣΟΚικά παραμύθια ότι το ΚΚΕ «θυμήθηκε τους αγώνες» τώρα που κυβέρνηση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, της «σύμπλευσης με τη ΝΔ», ενώ δεν έλειψαν και οι απειλές, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Θυμίζουμε ότι έχει προηγηθεί από την κυβέρνηση άλλο ένα παρόμοιο κύμα επίθεσης, που έκανε λόγο για «εκτροπή» και «ολισθηρό δρόμο» του ΚΚΕ.
Τα ψέματα, οι απειλές ενάντια στο ΚΚΕ δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτήν τη διαδρομή. Αλλωστε, αυτά αποτελούν μέρος της αποστολής που έχει αναλάβει από το κεφάλαιο ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί φαίνεται και η χρησιμότητά του ως νέου σοσιαλδημοκρατικού φορέα. Οπως συνέβη με όλες τις αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις, έτσι κι αυτός, αξιοποιείται από την αστική τάξη, επειδή αυτή βλέπει ότι στις δοσμένες συνθήκες, μπορεί πιο εύκολα σε σχέση με τα παραδοσιακά αστικά κόμματα να υλοποιήσει τη στρατηγική της σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού.
Πίσω από τις κραυγές και τις συκοφαντίες της κυβέρνησης, η ουσία έχει να κάνει με την αντιλαϊκή στρατηγική της. Δεν πέρασε πολύς καιρός από όταν ο πρωθυπουργός, σε συνέντευξή του, χαρακτήριζε «παθογένειες» τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα που ξηλώθηκαν από το 2009 μέχρι σήμερα, ξεκόβοντας κάθε συζήτηση για επαναφορά τους. Μετά τον ΣΕΒ, την ΕΕ και το ΔΝΤ, η κυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει περίπτωση ανάκτησης απωλειών, επειδή έτσι υπονομεύεται η ανάκαμψη της οικονομίας και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Επομένως, λογικό και επόμενο είναι να αντιμετωπίζει με τέτοιο μένος το ΚΚΕ, τη μόνη πολιτική δύναμη που καλεί το λαό να παλέψει ανυποχώρητα, όχι μόνο για την ανάκτηση των απωλειών, αλλά και για να διαμορφώσει προϋποθέσεις ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών.
Να συνειδητοποιήσουν πως τόσο το χτύπημα της απεργίας με τους νόμους του αστικού κράτους, όσο και ο αντικομμουνισμός που το συνοδεύει από την κυβέρνηση και άλλα αστικά κόμματα, είτε στη χυδαία, είτε στη ραφιναρισμένη του εκδοχή, σηματοδοτούν ότι τα χειρότερα είναι μπροστά για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ακόμα κι αν η οικονομία ανακάμψει μετά από τόσα χρόνια κρίσης. Η καλύτερη απάντηση είναι η ακόμα πιο αποφασιστική συμμετοχή στη μαζική δράση, στα σωματεία, στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις και στην οργάνωσή τους από τα κάτω, μέσα στους τόπους δουλειάς.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για το βανδαλισμό της κοινοβουλευτικής διαδικασίας δεν χρειάζεται παρά η παράθεση των αριθμών και το σήκωμα του φερετζέ του επείγοντος, που αφήνει να φανεί το ασχημότερο πρόσωπο της σύγχρονης δημοκρατικής (;) εξουσίας. 1.500 σελίδες, 399 άρθρα, άπειρες δολοφονικές για τους εργαζόμενους λέξεις, φράσεις και σημεία στίξης που πρέπει να μελετηθούν σε μερικές ώρες, να τοποθετηθούν οι βουλευτές σε τρία - τέσσερα λεπτά κι όλο αυτό να αποκαλείται πολυνομοσχέδιο προαπαιτούμενων, εργαλείου μιας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛικης τάξης πραγμάτων, που θα ζήλευε αυτή καθ' αυτή η νέα τάξη πραγμάτων, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αποτασσόταν μετά βδελυγμίας.
Ολο αυτό το σόφισμα, να πρέπει να διαβάσεις κάθε λεπτομερή πρόβλεψη της χαριστικής βολής στο εργατικό κίνημα σε χρόνο μικρότερο απ' όσο την τετρασέλιδη συνέντευξη της πρωθυπουργικής συντρόφου, είναι η επιτομή του βανδαλισμού του βουλευτή! Και καθώς τα τσιράκια του ΣΕΒ, τα φερέφωνα των ευρωλήσταρχων, οι δαίμονες της εξουσιολαγνείας και τα ΑΝΕΛίτικα κυβερνητικά υποπόδια πέταξαν εργαζόμενους, πολίτες και βουλευτές στο μπλέντερ της «μακεδονικής σαλάτας» (πιάτο τουρλού σαλατικών, διεθνώς καταχωρισμένο στα μενού μ' αυτήν την ονομασία από την εποχή των βαλκανικών πολέμων), ο συμβολικός αυτός βανδαλισμός μάς μετατρέπει όλους σ' έναν πολτό, ανακατεύοντάς μας με τα πίτουρα των δανειστών για να μας φάνε οι κότες του κεφαλαίου.
Πίσω απ' αυτές τις διαδικασίες, κρύβεται πέραν της ουσίας των αντιλαϊκών μέτρων, που εμφανίζονται ως τζάμπα δημοσιονομικές προσαρμογές, ένα μπαμπάκι ποτισμένο με χλωροφόρμιο για να εξουδετερωθεί όχι απλώς κάθε μορφή λαϊκής αντίστασης, αλλά να απαξιωθεί και κάθε ιδεολογική αντιπαράθεση που αναπόφευκτα θα σημαδέψει το 2018, που βαρύνεται, και ταυτόχρονα λαμπρύνεται, από τα εκατόχρονα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
Οι ΣΥΡΙΖΑίοι θα δώσουν τα ρέστα τους φέτος, για να μη φανεί η ιδεολογική γύμνια, η λειτουργική ξεδιαντροπιά και η ξετσίπωτη αυταρέσκεια της ενσωμάτωσής τους στο σύστημα που εκλέχτηκαν δήθεν να ανατρέψουν και τώρα κολυμπάνε στα σάλια του.
Την Κυριακή 14 Γενάρη πραγματοποιείται η εκδήλωση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ με απόφοιτους σχολών σοσιαλιστικών χωρών και τίτλο: «Εμείς που σπουδάσαμε στο σοσιαλισμό». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 6 μ.μ., στη Μουσική Σκηνή «Κρεμλίνο», στον Πειραιά (Καραΐσκου 119, πλατεία Κοραή). Θα μιλήσει ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και θα ακολουθήσει μουσικό πρόγραμμα με απόφοιτους σχολών από τις σοσιαλιστικές χώρες.