ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 12 Σεπτέμβρη 2004
Σελ. /32
ΠΑΙΔΕΙΑ
Λαϊκή υπόθεση η αναγέννηση της Παιδείας

Μπροστά στην έναρξη της σχολικής χρονιάς η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ καλεί σε αγωνιστική συσπείρωση στο ΠΑΜΕ

«Η νέα σχολική χρονιά μπορεί να ξεκίνησε με κυβέρνηση της ΝΔ, αντί του ΠΑΣΟΚ, τα προβλήματα όμως παραμένουν, διογκώνονται και σε αυτά προστίθενται και νέα. Για άλλη μια χρονιά αναγκαζόμαστε να κάνουμε μάθημα σε ακατάλληλα κτίρια, με ανεπαρκείς υποδομές και μέσα, σε πληθωρικά τμήματα. Ο μικρός αριθμός των διορισμών σε σχέση με τις ανάγκες της εκπαίδευσης, σε συνδυασμό με την απαράδεκτη καθυστέρηση στις τοποθετήσεις νεοδιόριστων, αποσπασμένων, αναπληρωτών, προμηνύει και νέα προβλήματα όσον αφορά στην ομαλή λειτουργία των σχολείων από την αρχή της χρονιάς και προεξοφλεί χαμένες διδακτικές ώρες». Αυτά επισημαίνει η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ σε ανακοίνωσή της με αφορμή την έναρξη, αύριο, της σχολικής χρονιάς, απευθυνόμενη στους εκπαιδευτικούς αλλά και σ' όλες τις λαϊκές δυνάμεις, που τις καλεί μέσα από τη συντονισμένη πάλη με το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο να κάνουν την Παιδεία δική τους υπόθεση διεκδίκησης και αγώνα.

Οι εξαγγελίες και η ουσία

Με δεδομένη την προσπάθεια που κάνει η ΝΔ να παρουσιάσει μια άλλη κατάσταση από αυτή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ είναι χρήσιμες οι επισημάνσεις της παράταξης:

«Η ΝΔ θα άλλαζε πολλά! Ετσι τουλάχιστον ισχυριζόταν το προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ για την Παιδεία. Ποια είναι όμως τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση της ΝΔ αυτό το διάστημα:

  • Κατάργησε τις πανελλαδικές εξετάσεις της Β΄ Λυκείου και περιόρισε τον αριθμό των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων στη Γ΄ Λυκείου από εννιά σε έξι
  • Προχώρησε σε ακόμη μια ρύθμιση για τους αναπληρωτές, στην ίδια λογική της αδιοριστίας και πολιτικής ομηρίας με τις ρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ
  • Φρόντισε να αλλάξει όλα τα στελέχη της εκπαίδευσης, που είχαν τοποθετηθεί από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το γνωστό αδιαφανή τρόπο της «συνέντευξης» και των «συνεκτιμώμενων» κριτηρίων (ασφαλής μέθοδος ώστε να μπορεί η κάθε κυβέρνηση να διορίζει τους δικούς της)».

Τι όμως ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ η ΝΔ; Και εδώ η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ σταχυολογεί τα δεδομένα της πολιτικής της ΝΔ που επιχειρεί ορισμένες παρεμβάσεις για την αναπαλαίωση του εκπαιδευτικού οικοδομήματος, αλλά διατηρεί ανέπαφα τόσο τα θεμέλια, όσο και τον κορμό του. Συγκεκριμένα:

  • Η ΝΔ διατήρησε τη φιλοσοφία και τον προσανατολισμό των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που γνωρίσαμε, το διπλό σχολικό δίκτυο (Ενιαίο Λύκειο - ΤΕΕ) που γίνεται πολλαπλό με την προσθήκη των διαφόρων ΙΕΚ, ΚΕΚ, Σχολείων δεύτερης ευκαιρίας κλπ.
  • Δεν πείραξε τον εξετασιοκεντρικό χαρακτήρα του Λυκείου, που το μετατρέπει σε «προγυμναστήριο» για την κούρσα της εισόδου στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, «ντοπάροντας» τους μαθητές με τη μέθοδο της στείρας αποστήθισης ανούσιων πληροφοριών μιας χρήσης
  • Διατήρησε τη σύνδεση του σχολείου με τη διαδικασία πρόσβασης στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, τη μορφωτική υποβάθμιση, την ακριβοπληρωμένη αμάθεια των φροντιστηρίων, της παραπαιδείας, τον επιλεκτικό-ταξικό του χαρακτήρα. Μάλιστα, ήδη ανακοίνωσε την επέκταση των εξετάσεων και στο Δημοτικό, ώστε το «φιλτράρισμα» να ξεκινά από μικρότερες ηλικίες και να είναι ακόμη πιο αποτελεσματικό.
Η ΝΔ συνεχίζει στην ίδια αντιλαϊκή γραμμή

Συνεχίζει:

  • Την πολιτική της αδιοριστίας και της αποσύνδεσης πτυχίου-επαγγέλματος, διατηρώντας το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ διατηρεί τον αριθμό των μόνιμων διορισμών σε χαμηλά επίπεδα, τους αναπληρωτές, τους ωρομίσθιους, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις
  • Στο όνομα της «σύνδεσης της εκπαίδευσης με την αγορά», προωθεί το μοντέλο των διαφοροποιημένων σχολείων, με ανταποδοτική λειτουργία, που θα αναζητούν «σπόνσορες» και «χορηγούς» και θα διαμορφώνουν τα προγράμματά τους με βάση τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων
  • Πατώντας στο νόμο ιδιωτικοποίησης του ΟΣΚ, που το ΠΑΣΟΚ ψήφισε, «μπάζει» τους εργολάβους στα σχολεία. Με τη μέθοδο της «αυτοχρηματοδότησης» (αυτή δηλαδή που ο ελληνικός λαός πληρώνει και οι εργολάβοι εκμεταλλεύονται τα διάφορα έργα για κάμποσες δεκαετίες) θα κατασκευάζουν σχολεία-μαγαζιά, τα οποία θα νοικιάζουν σε ιδιώτες για να εισπράττουν τα ενοίκια
  • Συνεχίζοντας την πολιτική μόνιμης λιτότητας, ήδη ανακοίνωσε πως οι αυξήσεις δε θα είναι πάνω από τον επίσημο πληθωρισμό (την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν το «μάρμαρο» των Ολυμπιακών Αγώνων), προχωρά παραπέρα την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, την ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων.
Με το ΠΑΜΕ στο δρόμο της σύγκρουσης

Γι' αυτό, καταλήγει η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ: «Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τις πλειοψηφίες της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ που κινούνται στη λογική της συναίνεσης και της υποταγής. Η λύση βρίσκεται στα χέρια όλων μας, παρά και ενάντια στη θέληση των δυνάμεων της υποταγής, στη συντονισμένη και πρωτόβουλη δράση μας, στη ριζική αλλαγή των συσχετισμών, σε όφελος του ταξικού μπλοκ, στην ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, του ΠΑΜΕ γενικότερα, στις πλάτες του οποίου πέφτει το βάρος της οργάνωσης του ταξικού αγώνα.

Ο αγώνας για τη μόρφωση είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για το μισθό και το μεροκάματο, τη δουλιά, την υγεία και τα άλλα μας δικαιώματα, που σήμερα θυσιάζονται στο βωμό του ανταγωνισμού των πολυεθνικών συμφερόντων. Η αναγέννηση της Παιδείας δεν είναι θέμα μόνο εκπαιδευτικών, αλλά ριζικών κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών».


Κόντρα στη νέα (α)ταξία
Μετα-Ολυμπιακά πυροτεχνήματα νέας λιτότητας
  • Η οικονομία δεν επιτρέπει παροχές (απόφθεγμα Γ. Σουφλιά).
  • ...Αποδεχόμαστε ότι είμαστε σ' ένα παγκόσμιο καπιταλιστικό περιβάλλον. Συνεπώς πρέπει να εξασφαλίσουμε την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα, γιατί αυτό δίνει δουλιά και κέρδος (Γ. Παπανδρέου)
  • Βιομήχανοι και μεγαλοεπιχειρηματίες από κοινού σύμφωνοι σε όσα και οι δύο ομονοούν, αποκαλύπτοντας ότι είναι υπηρέτες της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Αυτό είναι το οικονομικό μετα-Ολυμπιακό κλίμα, σύμφωνα και με όσα περίτεχνα ο Κ. Καραμανλής προανήγγειλε με την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη. Προηγήθηκε ο καταιγισμός αιτημάτων των μεγαλοπαραγωγικών τάξεων, με πρώτο αίτημα την επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται Ολυμπιακά έργα και εγκαταστάσεις που πληρώθηκαν και θα πληρώνονται με το αίμα του λαού μας και θα εκποιηθούν όσο όσο.

Αξιώνει λοιπόν το κεφάλαιο καθήλωση μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων, ένταση της παραγωγικότητας, που σημαίνει στύψιμο των εργαζομένων. Επιβεβαιώνεται έτσι ότι κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση συμπορεύονται στην αντιλαϊκή οικονομική πολιτική, ακολουθώντας και τις αντίστοιχες «ντιρεκτίβες» της Ευρωπαϊκής Ενωσης που υπαγορεύουν από το παρασκήνιο την οικονομική πολιτική.

Κυριαρχεί επίσης το αίτημα για τη μείωση φορολογίας των επιχειρήσεων. Παγωμένη η αγορά. Πολλαπλασιάζονται οι πτωχεύσεις και το κλείσιμο των μικρομεσαίων. Αρνητική η τουριστική αγορά. Αυξανόμενο διαρκώς το δημόσιο χρέος. Αυξάνονται, αντίθετα, η υπεραξία και οι αντίστοιχες εισροές στον «μπεζαχτά» των τραπεζών του μεγάλου βιομηχανικού κεφαλαίου και των διαμεσολαβητών, των μεσαζόντων, των εργολάβων και των διαπλεκομένων που διαμοιράζονται ως τα ιμάτια του ανθρωποθεού το δημόσιο πλούτο.

Κάπου ανάμεσά τους παίζεται ως χρηματιστηριακός τζόγος και το θέμα ανάδειξης του Προέδρου της Δημοκρατίας και το κερδοσκοπικό παζάρι για ανοιξιάτικες εκλογές...


Του
Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ