ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΠΣΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Αυξημένες ευθύνες για την παγκόσμια εργατική τάξη

Με μια μαζική και γεμάτη παλμό συγκέντρωση διεθνιστικής αλληλεγγύης ολοκληρώθηκαν την Κυριακή στην Αθήνα οι εργασίες της Συνδιάσκεψης

Από αριστερά προς τα δεξιά: ο Μ. Γιάγια (Παλαιστίνη), ο Χ. Γκοσν (Λίβανος), ο Γ. Μαυρίκος και ο Κ. Αμπντάλα (Λίβανος)

Τα σύνθετα καθήκοντα και οι ευθύνες που προκύπτουν για το παγκόσμιο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα μπροστά στην ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, όπως αυτή εκφράστηκε και με τον πρόσφατο πόλεμο του Ισραήλ σε βάρος του λαού του Λιβάνου, βρέθηκαν στο επίκεντρο της Ευρωπαϊκής Συνδιάσκεψης με θέμα «Αλληλεγγύη στο λαό του Λιβάνου - Σταθερή και δίκαιη ειρήνη στη Μέση Ανατολή - Αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από τα εδάφη που κατέχουν παράνομα», που διοργάνωσε την Κυριακή, στην Αθήνα, η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ), με τη συμμετοχή εκπροσώπων συνδικαλιστικών οργανώσεων από την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και την Ευρώπη.

Η εργασίες της Συνδιάσκεψης, τις οποίες παρακολούθησαν και εκπρόσωποι από τις πρεσβείες του Λιβάνου, του Ιράν, της Παλαιστίνης, και της Συρίας στην Αθήνα, έκλεισαν το απόγευμα της Κυριακής με μια μεγαλειώδη συγκέντρωση διεθνιστικής αλληλεγγύης, που διοργάνωσαν στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας η ΠΣΟ και το ΠΑΜΕ.

Ξεκάθαρα με τους λαούς που αντιστέκονται

Η πλούσια συζήτηση, η ζωντανή μεταφορά της εμπειρίας από τους συνδικαλιστές του Λιβάνου και της Παλαιστίνης, αλλά και οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων από τις άλλες αραβικές και ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές οργανώσεις, ανέδειξαν την αναγκαιότητα, η εργατική τάξη σε κάθε χώρα ξεχωριστά, αλλά και με συντονισμένες δράσεις, να εντείνει την αλληλεγγύη της με τους εργαζόμενους του Λιβάνου και της Παλαιστίνης. Να ξεσκεπάσει κάθε πολιτική και συνδικαλιστική δύναμη που συνεργεί στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, φορώντας το μανδύα της δήθεν ουδετερότητας ανάμεσα στο θύτη και το θύμα. Να οξύνει τις πιέσεις προς τις κυβερνήσεις κάθε χώρας, να ενισχυθούν τα αναχώματα στη βρώμικη επιθετικότητα του Ισραήλ, των ΗΠΑ, των Ευρωπαίων συμμάχων τους, που προωθούν τα σχέδια για μια «νέα Μέση Ανατολή» κομμένη και ραμμένη στα συμφέροντά τους.

Αποψη από τη Συνδιάσκεψη

Η Συνδιάσκεψη αποτέλεσε μια από τις σημαντικότερες παρεμβάσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος σε παγκόσμιο επίπεδο για την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα στη Μέση Ανατολή. Εδωσε συνέχεια στην πλούσια δράση, που ανέπτυξε η ΠΣΟ από την πρώτη στιγμή της επίθεσης των ισραηλινών στρατευμάτων σε βάρος του Λιβανέζικου και του Παλαιστινιακού λαού. Το επίπεδο της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης από τις χώρες που βρέθηκαν και βρίσκονται στο μάτι του ιμπεριαλιστικού κυκλώνα, αλλά και την Ευρώπη, ήρθε να επιβεβαιώσει το συνεχώς αυξανόμενο κύρος της ΠΣΟ, μετά το 15ο Συνέδριό της πέρυσι στην Αβάνα. Οπως προέκυψε και από τη Συνάντηση, από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις υπάρχει πλέον η εμπειρία και η διάθεση να κάνει η ΠΣΟ ένα ακόμη βήμα μπροστά.

Αμεσες πρωτοβουλίες

Στα πλαίσια της Συνδιάσκεψης, συμφωνήθηκαν μια σειρά από άμεσες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης με τους λαούς της Μέσης Ανατολής, καθώς, όπως υπογραμμίστηκε, τα όπλα μπορεί για την ώρα να σίγησαν στο Λίβανο, ο πόλεμος όμως σε βάρος των λαών της περιοχής συνεχίζεται με άλλα μέσα, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την αποστολή της δήθεν «ειρηνευτικής» δύναμης που ανέλαβε να φέρει σε πέρας όσα δεν κατάφερε επί έναν και πλέον μήνα ο ισραηλινός στρατός. Αποφάσισαν, ανάμεσα σε άλλα, την αποστολή κοινής αντιπροσωπείας στο Λίβανο, την ένταση της έμπρακτης αλληλεγγύης με κάθε μέσο.

Οι συνδικαλιστικές αντιπροσωπείες διακήρυξαν επίσης το κοινό αίτημα για μια σταθερή και δίκαιη ειρήνη στην περιοχή, προϋποθέσεις της οποίας είναι, ανάμεσα σε άλλα, η άρση του αποκλεισμού του Λιβάνου από τα ισραηλινά στρατεύματα, η αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από τα Λιβανέζικα, Παλαιστινιακά και Συριακά εδάφη, η απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων που είναι φυλακισμένοι στις ισραηλινές φυλακές, η οικονομική στήριξη του Λιβάνου για την ανοικοδόμηση και την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους, η αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ και οι λαοί, όπως σε κάθε χώρα έτσι και στη Μέση Ανατολή, να αποφασίζουν μόνοι τους για τις τύχες και την πορεία τους.

Οι συνδικαλιστές χαιρέτισαν τις εθνικές αντιστάσεις σε κάθε χώρα που αντιμάχεται τους ιμπεριαλιστές κατακτητές και διακήρυξαν τη σταθερή αλληλεγγύη τους στο λαό της Κούβας, της Συρίας, του Ιράν, του Σουδάν κ.ά. Ειδικά για την Κούβα, εκδόθηκε ψήφισμα για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών ηρώων.

Κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης, στο ξενοδοχείο «Μετροπόλιταν» πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση των εργαζομένων με πρωτοβουλία του Σωματείου τους, όπου μίλησαν ο Γκασάν Γκοσν, από τη CGT Λιβάνου, η Εμίντια Πάπι, από την RDB Ιταλίας και ο Κλεάνθης Κλεάνθους από την ΠΕΟ Κύπρου.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ

Να δυναμώσει η κοινή αντιιμπεριαλιστική πάλη

Αποσπάσματα από την τοποθέτηση του ΓΓ της ΠΣΟ στη Συνδιάσκεψη

«Η εργατική τάξη του Λιβάνου, ο λαός του Λιβάνου έδωσαν μαθήματα αντίστασης και ηρωισμού. O στρατός του Ισραήλ δεν πέτυχε τους στόχους του γιατί ο λαός του Λιβάνου πολέμησε και του έδωσε γερά μαθήματα πατριωτισμού. Γι' αυτή τη μεγάλη αντίσταση, σύντροφοι από το Λίβανο, σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας».

Μ' αυτά τα λόγια, ο Γιώργος Μαυρίκος, ΓΓ της ΠΣΟ, στην εισηγητική του ομιλία στη Συνδιάσκεψη, μετέφερε στους εκπροσώπους των συνδικάτων του Λιβάνου τη βαθιά εκτίμηση των εργαζομένων και του λαού της Ελλάδας για την ηρωική αντίσταση κατά την πρόσφατη ιμπεριαλιστική επίθεση του Ισραήλ.

Ο Γ. Μαυρίκος ξεκαθάρισε ότι «η ΠΣΟ δεν είναι ουδέτερη. Είναι μια διεθνιστική, προλεταριακή, ταξική οργάνωση. Είμαστε με τον λαό του Λιβάνου, με την εργατική τάξη και το συνδικαλιστικό του κίνημα». Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο ΓΓ της ΠΣΟ ανέδειξε την ανάγκη κοινής στάσης όλων των αραβικών χωρών απέναντι στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ. Αναφερόμενος στη στάση του ΟΗΕ, στο άδικο - όπως το χαρακτήρισε - για τον Λίβανο ψήφισμα 1701 και στην προωθούμενη στην περιοχή «ειρηνευτική» δύναμη, σημείωσε ότι «όπως στο Ιράκ, όπως στη Γιουγκοσλαβία, ο ΟΗΕ έγινε η ομπρέλα για να καλύψει τις παρανομίες των ΗΠΑ. Αυτή η στάση του δείχνει ποια θα είναι και η στάση της λεγόμενης ειρηνευτικής δύναμης στο Νότιο Λίβανο».

Ο Γ. Μαυρίκος έκανε εκτενή αναφορά στο «μαζικό, μαχητικό, φιλειρηνικό κίνημα με έντονα αντιιμπεριαλιστικά στοιχεία» που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη και παγκόσμια και τόνισε ότι «ο ρόλος των ταξικών και αγωνιστικών Συνδικαλιστικών Οργανώσεων ήταν ξεκάθαρος όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα στο πλευρό του Λιβάνου». «Σήμερα η εργατική τάξη χρειάζεται συνδικάτα που να είναι ενάντια στην πολιτική των ΗΠΑ. Να λένε ανοιχτά τη θέση τους. Να εκφράζουν έμπρακτα τη διεθνιστική τους αλληλεγγύη. Δε χρειαζόμαστε συνδικάτα που με τις πράξεις τους θα καλλιεργούν τη μοιρολατρία και την υποταγή στους ιμπεριαλιστές», τόνισε ο ΓΓ της ΠΣΟ.

Πλατιά συμμετοχή

Στη συνδιάσκεψη και στην εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης που ακολούθησε συμμετείχαν οι παρακάτω συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι:

1. Χασάν Γκοσν (CGT - Λίβανος)

2. Κάστρο Αμπντάλα (FENASOL - Λίβανος)

3. Μοχάμεντ Γιάγια (GUPW - Παλαιστίνη)

4. Αντίπ Μίρο (GFTU - Συρία)

5. Γκάζι Ντβάιερ (GFTU - Συρία)

6. Μπούσρα Αλ Σαάρ (GFTU - Συρία)

7. Φαϊσάλ Αμπντάλα (ICATU - Συρία)

8. Μοχάμεντ Χάμζεχ (Workers House - Ιράν)

9. Φαλέχ Αλαζεμί (KTUF - Κουβέιτ)

10. Αμπντούλ Μαλίκ (SWTUF - Σουδάν)