ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 12 Αυγούστου 2007
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ερχονται νέες μπόρες για τα λαϊκά στρώματα

Αν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δε χάσουν έδαφος, αν δεν ενισχυθεί ουσιαστικά το ΚΚΕ, η επόμενη μέρα των εκλογών θα βρει σε χειρότερη μοίρα τους εργαζόμενους και το λαό

Η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ είναι όρος απαραίτητος για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι, μετά τις εκλογές, από καλύτερες θέσεις να αντιπαλέψουν τα αντιδραστικά σχέδια ΝΔ - ΠΑΣΟΚ
Η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ είναι όρος απαραίτητος για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι, μετά τις εκλογές, από καλύτερες θέσεις να αντιπαλέψουν τα αντιδραστικά σχέδια ΝΔ - ΠΑΣΟΚ
Με εξαγγελίες που γυρνούν την εργατική τάξη τουλάχιστον μισόν αιώνα πίσω, η κυβέρνηση επιχειρεί να δημιουργήσει την επίπλαστη εικόνα ότι ήρθε δήθεν η ώρα οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα να γευτούν τους καρπούς της σφικτής δημοσιονομικής πολιτικής, που η ΝΔ εφάρμοσε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τόσο τα μέτρα που εξαγγέλλονται, όσο και η κυβερνητική επιχειρηματολογία, αποτελούν πρόκληση για τα εκατομμύρια των εργαζομένων, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους άνεργους και τη νεολαία.

Ο λόγος δεν είναι μόνο ότι βρίσκονται μακριά και ενάντια στις πραγματικές τους ανάγκες. Αλλά και επειδή αποτελούν μέτρα αναγκαία για το κεφάλαιο, ώστε να εκτονώσει τις λαϊκές αντιδράσεις, να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους. Να κρύψει τα χειρότερα που έρχονται και να δημιουργήσει για τα φτωχά λαϊκά στρώματα το ελάχιστο «μαξιλαράκι» προστασίας από την απόλυτη εξαθλίωση, που κομίζει η επόμενη τετραετία, άσχετα με το ποιος από τους δύο, ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ θα καθίσει στην καρέκλα της διακυβέρνησης.

Τα προγράμματα και οι θέσεις τους, οι αποφάσεις που ψηφίζουν στα πλαίσια της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, οι δεσμεύσεις τους απέναντι στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, η Στρατηγική της Λισαβόνας, την οποία συνομολόγησαν το 2000 και το 2005, ένα πράγμα επιβεβαιώνουν: Αν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δε βγουν αποδυναμωμένοι στις ερχόμενες εκλογές, αν δεν αισθανθούν το έδαφος να υποχωρεί κάτω από τα πόδια τους, αν το ΚΚΕ δε βγει αποφασιστικά ενισχυμένο από την κάλπη, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα θα βρεθούν σε ακόμα πιο δεινή θέση από την επόμενη κιόλας μέρα.

Αντιασφαλιστικές προτεραιότητες

Μ' αυτό το σκεπτικό πρέπει ο καθένας να φτάσει μέχρι την κάλπη, αξιοποιώντας την εμπειρία που αποκόμισε από τη δικομματική εναλλαγή. Τα μέτρα που ετοιμάζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ταυτιζόμενοι απόλυτα στο στρατηγικό πυρήνα της πολιτικής τους, είναι επώδυνα και επικίνδυνα. Και σαν τέτοια πρέπει να απαντηθεί η πολιτική τους και στην κάλπη.

-- Στην Κοινωνική Ασφάλιση, το τοπίο είναι ξεκάθαρο. Οι νομοθετικές παρεμβάσεις της περιόδου 92 - 93 και του 2002, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα, έχουν βάλει τις βάσεις για την ένταση της επίθεσης στα ασφαλιστικά δικαιώματα, την «αναγκαιότητα» της οποίας (από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου) ομολογούν και τα δύο κόμματα. Πιο συγκεκριμένα, αναμένεται:

  • Ολοκλήρωση της αντιασφαλιστικής ενοποίησης των Ταμείων, με συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων χιλιάδων εργαζομένων, όπως για παράδειγμα έγινε με τους τραπεζοϋπαλλήλους.
  • Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Ηδη, με νόμο του ΠΑΣΟΚ, ισχύει η «εθελούσια» δήθεν παράταση του εργάσιμου βίου μέχρι τα 67. Το πετσόκομμα στις λεγόμενες «πρόωρες» και αναπηρικές συντάξεις, σε κεκτημένα δηλαδή δικαιώματα που απαντούν σε συγκεκριμένες ανάγκες, οι αναμενόμενες αρνητικές εξελίξεις στο ασφαλιστικό των δημόσιων υπαλλήλων (εξομοίωση ορίων ηλικίας ανδρών - γυναικών), το πετσόκομμα της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, για τα οποία ισχύουν κατώτερα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στη γενικευμένη αύξηση των ορίων. Οι προβλέψεις για σύνταξη στα 70 και 71 χρόνια που ακούγονται από τους οργανισμούς του κεφαλαίου, χτυπούν επίμονα το καμπανάκι του κινδύνου.
  • Παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ηδη οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες κάνουν χρυσές δουλιές στον κλάδο Υγείας και στα συνταξιοδοτικά προγράμματα. Το σχέδιο φτάνει πολύ πιο πέρα. Και έχει καταγραφεί τόσο στα ευρωενωσιακά ντοκουμέντα, όσο και στα πορίσματα των διαφόρων «επιτροπών για το Ασφαλιστικό» που συνέστησαν και συστήνουν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, με τελευταία την Επιτροπή Αναλυτή, τα (προδιαγεγραμμένα) συμπεράσματα της οποίας αναμένονται. Στόχος είναι η καθιέρωση μιας ελάχιστης επιδοματικής σύνταξης πείνας (η θέσπιση της λεγόμενης «εθνικής κατώτατης σύνταξης» σ' αυτή την κατεύθυνση κινείται), η δημιουργία Επαγγελματικών Ταμείων, τα οποία θα καθορίζουν τις παροχές με ανταποδοτικά κριτήρια και η «συμπλήρωση» της σύνταξης με την ιδιωτική ασφάλιση. Το ούτως ή άλλως πενιχρό άθροισμα, θα επιβάλλει στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων την παραμονή στην εργασία και μετά την τυπική συνταξιοδότηση για λόγους επιβίωσης, γεγονός που θα αξιοποιηθεί για την αύξησή τους με νόμο.
  • Είναι αναπόφευκτο από τα παραπάνω να προκύψει μείωση των εργοδοτικών εισφορών και αύξηση των χρημάτων που οι εργαζόμενοι πληρώνουν για την ασφάλιση και τη σύνταξή τους. Αυτό, άλλωστε, είναι και το αποτέλεσμα της πολιτικής που αντιμετωπίζει την Κοινωνική Ασφάλιση σαν «κόστος» για το κεφάλαιο, όπως κάνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Επίθεση από στέρεο έδαφος

-- Στις εργασιακές σχέσεις σχεδιάζονται νέες ανατροπές αμέσως μετά τις εκλογές. Η οδηγία «Μπολκεστάιν» και η Πράσινη Βίβλος για την αναμόρφωση του Εργατικού Δίκαιου αποτελούν το «ευαγγέλιο», με το οποίο θα κινηθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οι προηγούμενες θητείες τους στην κυβέρνηση έχουν καταγράψει, ανάμεσα σε άλλα, τον ενταφιασμό του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, με τη λεγόμενη «διευθέτηση», την απελευθέρωση του ωραρίου στα εμπορικά καταστήματα κ.ά. Ερχονται ακόμα:

  • Γενίκευση της μερικής απασχόλησης και των άλλων ελαστικών μορφών απασχόλησης, που το κεφάλαιο αξιολογεί σαν ζωτικής σημασίας για την κερδοφορία του (συμβασιούχοι, εποχικοί, stage, μαθητεία κ.ά.). Κατάργηση της σταθερής δουλιάς με πλήρη δικαιώματα και στο Δημόσιο, μέσα από την αναθεώρηση του Συντάγματος.
  • Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και αντικατάστασή τους από τις ατομικές, ώστε να αποδυναμωθεί η συλλογική διεκδίκηση.
  • Πάγωμα μισθών, με τη σύμπραξη και των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, που αξιοποιούνται ολοένα και πιο δραστικά στο ρόλο του «κοινωνικού εταίρου».
  • Απελευθέρωση των απολύσεων και άρση των συνεπειών για το κεφάλαιο από το κλείσιμο επιχειρήσεων (αποζημιώσεις κ.ά.).
  • Από τις επερχόμενες ανατροπές θα πληγούν και οι άνεργοι, αφού προβλέπεται αυστηροποίηση του πλαισίου χορήγησης του επιδόματος ανεργίας, στην κατεύθυνση απαλλαγής της κυβέρνησης και των εργοδοτών από την ελάχιστη υποχρέωση απέναντί τους.
«Καμπανάκι» για Υγεία - Πρόνοια, Παιδεία

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να σταθμίσουν καλά πάνω από την κάλπη και τις επώδυνες αλλαγές που έχουν ήδη δρομολογηθεί σε τομείς όπως:

  • Η Υγεία και η Πρόνοια. Το βάθεμα της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης θα έχει επώδυνες συνέπειες στο λαϊκό εισόδημα και την ποιότητα των υπηρεσιών, αλλά και στις συνθήκες δουλιάς των χιλιάδων εργαζομένων στους ευαίσθητους αυτούς τομείς.
  • Η Παιδεία, η οποία δένεται ολοένα και πιο σφικτά στο άρμα του πολυεθνικού κεφαλαίου, αντικαθιστώντας τη μόρφωση με την κατάρτιση και τη «διά βίου εκπαίδευση», συστατικό στοιχείο της «διά βίου εργασιακής περιπλάνησης».
  • Η Δημόσια Διοίκηση. Οι αλλαγές που έρχονται με τον «Καποδίστρια 2», η συρρίκνωση Δήμων και Περιφερειών, θα σημάνει το πέρασμα υπηρεσιών της Υγείας, της Πρόνοιας και της Παιδείας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τη λειτουργία τους με καθαρά ανταποδοτικά κριτήρια. Αναπόφευκτη συνέπεια, η κατηγοριοποίηση των υπηρεσιών ανάλογα με το κόστος τους, η αύξηση της φορολογίας, η παραπέρα ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Μοχλός των μεταρρυθμίσεων θα αποτελέσει το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς 2007 - 2013, που προβλέπει «ζεστό» χρήμα 24,6 δισ. ευρώ για την επιδότηση των επιχειρήσεων και τη χρηματοδότηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων.

Αυτά είναι τα ζητήματα πάνω στα οποία το ΚΚΕ ξεδιπλώνει και θα συνεχίσει να ξετυλίγει τη συζήτηση πριν και μετά τις εκλογές. Και από τη στάση τους απέναντι σ' αυτά τα ζητήματα πρέπει να κριθεί το κάθε κόμμα. Οχι μόνο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΝ με ο ΛΑ.Ο.Σ., η πολιτική των οποίων δεν αμφισβητεί τη ρίζα της επίθεσης και τους φορείς της, όπως είναι η ΕΕ.


Περ. Κ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ