Ενας απεργοσπάστης - τσιουάουα με αφρούς στο στόμα. Ενας βουλευτής της ΝΔ. Ο υπουργός που εισηγήθηκε το νομοσχέδιο - έκτρωμα. Και ένας εργατολόγος που γράφει μέρα παρά μέρα για να εξηγήσει γιατί το νομοσχέδιο πρέπει να είναι ακόμα πιο τολμηρό και να καταργήσει ό,τι απομένει από εργατικά δικαιώματα. Αυτοί - με τη βοήθεια και μπόλικων υπογλώσσιων - εξηγούσαν από το πρωί της Πέμπτης στον «ΣΚΑΪ» ...τι είναι φιλεργατικό, για την «εποχή που άλλαξε» (για να δείξει 1880 μάλλον) και βέβαια για το δικαίωμα στην εργασία (των 10 ωρών). Κωμωδία δίχως τέλος...

Απ' όλα τα «στάδια του πένθους», από την άρνηση, στο θυμό, στη διαπραγμάτευση και την κατάθλιψη, εσχάτως και στην «αποδοχή», περνάνε οι διάφοροι «χατζηαβάτηδες» των αφεντικών και της κυβέρνησης, λόγω και της τεράστιας επιτυχίας της απεργίας που έγινε την Πέμπτη ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα. Στο πλαίσιο αυτό, ένας από τους γελωτοποιούς, που κάθε μέρα γαβγίζει από το μικρόφωνο του ραδιοφωνικού του σταθμού ό,τι του σφυρίζουν στο αυτάκι για τους τεμπέληδες εργαζόμενους και άλλες τέτοιες ανοησίες, αρθρογραφούσε τις προάλλες... για την αποτελεσματικότητα της απεργίας και των αγώνων. Γιατί, όπως λέει, «οι εθιμοτυπικές 24ωρες μάλλον ευτελίζουν την έννοια της απεργίας παρά την υπηρετούν» και «απεργία με εκ των προτέρων ορισμένο τέλος, ανεξαρτήτως ικανοποίησης των αιτημάτων, είναι κοροϊδία». Δεν ξέρουμε αν επηρεάστηκε από τις «επισημάνσεις» του Κυρίτση του ΣΥΡΙΖΑ ότι «το εργασιακό νομοσχέδιο του Χατζηδάκη μαθηματικά θα ψηφιστεί όσο μαζική και αν είναι η απεργία». Ξέρουμε, πάντως, πως πολύ θα ήθελαν ένα συνδικαλιστικό κίνημα που - όπως λέει - «να καταλαβαίνει (ή να παραδέχεται) ότι το μοναδικό πράγμα που στ' αλήθεια μπορεί να βοηθήσει τους εργαζόμενους είναι η ανάπτυξη» των κερδών των αφεντικών τους. Γι' αυτό λυσσάνε και νομοθετούν τη μία πίσω από την άλλη τις διατάξεις και τα «απαγορεύεται» για τη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση που βρίσκονται και στο νομοσχέδιο - έκτρωμα. Δεν θα τους περάσει! Η επιτυχημένη απεργιακή μάχη, οι μεγάλες συγκεντρώσεις στις 10/6, είναι η πρώτη απάντηση. Και ήδη από το βήμα της δόθηκε σήμα για κλιμάκωση του αγώνα.

Καλεσμένος σε μια εκπομπή του «Economist» ήταν τις προάλλες ο Ray Dalio, μεγαλομέτοχος - ιδρυτής της «Bridgewater», του μεγαλύτερου επενδυτικού fund στον κόσμο. Ο εν λόγω λοιπόν κλήθηκε να εξηγήσει γιατί συντάσσεται με την περιβόητη «φορολόγηση των εκατομμυριούχων» και τις μεγαλύτερες κρατικές δαπάνες. Να ένα μέρος της απάντησής του: «Υπάρχουν τρία βασικά πράγματα που συμβαίνουν και που η τελευταία φορά που συνέβησαν ήταν την περίοδο του 1930 - 1945. Εκτός από την πανδημία, το πρώτο είναι τα μηδενικά επιτόκια και η δημιουργία τρομερών ποσών χρέους, που νομισματοποιήθηκαν (monetized) από την κεντρική τράπεζα, όπως και οι μεγάλες επιπλοκές για τις αγορές και το επίπεδο ζωής. Το δεύτερο είναι τα πολύ μεγάλα χάσματα ανάμεσα στον πλούτο, το εισόδημα και την πολιτική, που έχουν πολύ μεγάλες επιπτώσεις, και προκαλούν τον Πρόεδρο Μπάιντεν να έχει πολιτικές που μοιάζουν με του Προέδρου Ρούσβελτ, γιατί έχεις ένα κίνημα για την αναδιανομή του πλούτου και για να διορθώσει κάποιες από τις ανισορροπίες. Και το τρίτο μεγάλο πράγμα είναι η άνοδος μιας μεγάλης δύναμης που αμφισβητεί μια μεγάλη υπάρχουσα δύναμη, την άνοδο της Κίνας που αμφισβητεί τις ΗΠΑ και αλλάζει τη διεθνή τάξη πραγμάτων. Αν πάτε στην περίοδο 1930 - 1945, θα βρείτε τους ίδιους αυτούς παράγοντες. Αυτή η σημερινή δυναμική, όταν δεν έχεις αρκετά λεφτά να ξοδέψεις και έχεις ένα μεγάλο κενό πλούτου (wealth gap), προκαλεί σύγκρουση, εσωτερική σύγκρουση και την ανάγκη για πολλά λεφτά και πιστώσεις, για μεγάλες δαπάνες, και αυτό συμβαίνει τώρα».