Η ελληνική κυβέρνηση συγκαταλέγεται ανάμεσα στους «πρόθυμους» της Ευρωσυνθήκης, τόσο για την επικύρωση όσο και για την εφαρμογή των κατευθύνσεών της. Το μήνυμα αυτό επιχείρησε να περάσει χτες, από το βήμα της Βουλής, ο πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, σε μια λιτή ομιλία, όπου προσπάθησε να «μεταφέρει» την εικόνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των πολιτικών της με ...ηθικούς όρους.

Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «η Ελλάδα προσδοκά την ταχεία κύρωση της Συνθήκης», στοχεύοντας στο «να μην υπάρξει καμιά καθυστέρηση». Αιτιολογώντας αυτή την πολιτική επιλογή επισήμανε ότι «οι εξελίξεις απαιτούν διαρκείς προσαρμογές (...). Βασικό ζητούμενο είναι η δημιουργία μιας Ευρώπης που όσο διευρύνεται τόσο περισσότερο πρέπει να θωρακίζεται θεσμικά και να διευρύνεται πολιτικά». Οπως είπε, η Ευρωσυνθήκη «είναι ένα ακόμη βήμα προς αυτή την κατεύθυνση», αφού η προσπάθεια για τη σύνταξή της «σηματοδότησε την ολοκλήρωση μιας καθοριστικής διαδικασίας για το μέλλον της ΕΕ (...). Η Ελλάδα διαδραμάτισε ουσιαστικό ρόλο στις διεργασίες που έγιναν», όπου οι ηγέτες της ΕΕ «χαράξαμε το τέλος της εσωστρέφειας και το τέλος της καθήλωσης».

Αναφερόμενος στο κείμενο επισήμανε: «Η Συνθήκη δεν υιοθετεί το σύνολο των επιδιώξεων και των στόχων καμίας χώρας - μέλους» και, ως εκ τούτου, «είναι ένας καθαρός πολιτικός συμβιβασμός», αφού «δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος ή δρόμος που να διασφαλίζει την κοινή πορεία». Συνέχισε επισημαίνοντας ότι «αδυναμίες μπορεί να υπάρχουν, όμως η νέα Συνθήκη είναι ένας σημαντικός σταθμός στην αναζήτηση κοινών τόπων», ενώ κεντρικός «στόχος είναι η αποτελεσματικότητα των ευρωπαϊκών πολιτικών».

Ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε το επιχείρημα περί ενίσχυσης των εθνικών Κοινοβουλίων, υποστηρίζοντας ότι σε σχέση με τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης «μπορούν να προβάλλουν αντιρρήσεις για τη συμβατότητά τους». Ο Κ. Καραμανλής υποστήριξε ότι ως μέλος της ΕΕ «έχουμε τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικότερα τις παγκόσμιες προκλήσεις», αφού «η Ευρώπη είναι δύναμη και μάλιστα δύναμη για όλα τα μέλη της» και εγγυητής για τη «δημοκρατία, την πολιτική ομαλότητα, την οικονομική ανάπτυξη, την περιφερειακή και κοινωνική σύγκλιση».

Ο πρωθυπουργός συνέχισε πλέκοντας το εγκώμιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οπως είπε, πρόκειται για «κοινότητα αξιών και ιδεών», τονίζοντας πως «η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη είναι ο δρόμος για να έρθουν οι πολίτες της ΕΕ πιο κοντά στις αποφάσεις που λαμβάνονται από αποτελεσματικούς θεσμούς». Πρόσθεσε ότι αποκλειστικά αυτός είναι ο «δρόμος για ένα καλύτερο ευρωπαϊκό μέλλον», τονίζοντας ότι η προοπτική αυτή είναι «που υπηρετεί τα συμφέροντα όλων των Ελλήνων και όλων των Ελληνίδων».

Σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από τις αντιλαϊκές πολιτικές που εκπορεύονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση επιδόθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, υπερψηφίζοντας όμως, παράλληλα, τη Συνθήκη της Λισαβόνας και παραδεχόμενος ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνέβαλλε στη σύνταξή της. Οπως είπε η Ευρωσυνθήκη «είναι ένας συμβιβασμός» και «παρότι εμείς οραματιζόμαστε μια άλλη Ευρώπη, δε χαρίζουμε σε κανέναν τις κατακτήσεις μας. Καταφέραμε ώστε η συνθήκη της Λισαβόνας να μας πηγαίνει σε μια πιο δημοκρατική Ευρώπη». Συνέχισε λέγοντας πως η συνθήκη «μας πηγαίνει σε μια ποιο κοινωνική Ευρώπη» αφού «ενισχύει τον ρόλο του κοινοβουλίου» και «την κατοχύρωση της ισότητας ανδρών και γυναικών» ενώ αποτελεί μια ευρωπαϊκή «μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία», κυρίως «με τη διαμόρφωση της ρήτρας αλληλεγγύης».

Ο Γιώργος Παπανδρέου θεώρησε ότι απηύθυνε ...κατηγορία στο ΚΚΕ, λέγοντας ότι «είστε κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης» και συνέχισε με δημαγωγικές αναφορές του είδους «γιατί όλες οι τέως κομμουνιστικές χώρες θέλουν να μπουν στην ΕΕ;» υποστηρίζοντας ότι «λέτε να μην μπει η Κύπρος στην Ευρωπαϊκή Ενωση».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέφερε πως «εμείς πετύχαμε τη συμπερίληψη της πλήρους απασχόλησης στους βασικούς στόχους της ΕΕ». Σχολιάζοντας την πρόσφατη απόφαση της ΕΕ για 65 ώρες εργασίας την εβδομάδα, ο Γ.Παπανδρέου υποστήριξε ότι «οι νεοσυντηρητικές κυβερνήσεις προωθούν το λεγόμενο "φλεξικιούριτι" (σ.σ. ευαλφάλεια)» καθιστώντας, όμως, σαφές πως δεν αντιτίθεται στη λογική αυτή, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι «στην Ελλάδα υπάρχει πολλή ευελιξία και καθόλου ασφάλεια».

Αναφερόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Γ. Παπανδρέου επανέλαβε τις εκκλήσεις του για διάλογο σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ άσκησε κριτική στη στάση του, θυμίζοντάς του τη θετική ψήφο στη συνθήκη του Μάαστριχτ. Χαρακτηριστικά ανέφερε πως «όποιος ψηφίζει "όχι" πρέπει να εξηγήσει στον ελληνικό λαό γιατί θέλει να τον καθηλώσει στην Ευρώπη του χτες και να πορευθεί με βάση τη συνθήκη του Μάαστριχτ», προσθέτοντας πως «λέτε να πορευθούμε με τη συνθήκη του Μάαστριχτ που εσείς ψηφίσατε και όχι στην πιο δημοκρατική συνθήκη της Λισαβόνας», δηλαδή «ναι στο μονεταριστικό Μάαστριχτ και όχι στη συνθήκη της Λισαβόνας με τις όποιες ελλείψεις της».

Ως ευθείες βολές κατά του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη εκτιμήθηκαν οι αναφορές του Γ. Παπανδρέου στην ομιλία του για το θέμα του δημοψηφίσματος. Υποστήριξε ότι το αίτημα αυτό αποτελεί «ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή από τη δεξιά», έκανε λόγο για «προσωπικό μου στοίχημα» προσθέτοντας ότι «δεν πιστεύω στα παλιά πρότυπα ηγετών». Επίσης ανέφερε ότι «το ΠΑΣΟΚ ζητά να γίνει δημοψήφισμα στη χώρα μας» αφού «οι χώρες που έχουν συνταγματική δυνατότητα, το έχουν διεξάγει σε κάποια στιγμή της ευρωπαϊκής τους πορείας». Επίσης αναφέρθηκε στον Ανδρέα Παπανδρέου για την περίοδο πριν το 1985, λέγοντας ότι «ο Ανδ. Παπανδρέου είχε ζητήσει τότε δημοψήφισμα» όμως «δεν ήθελε να συγκρουστεί πολιτειακά με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που είχε τότε διευρυμένες αρμοδιότητες». Νωρίτερα κατά τη διάρκεια της συζήτησης, παρενέβη ο Κωνσταντίνος Σημίτης, ο οποίος τάχθηκε υπέρ της κύρωσης της Ευρωσυνθήκης, χωρίς αναφορές στο θέμα του αιτήματος για δημοψήφισμα.