ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 12 Μάη 2020
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ
Τιμάμε τους αδικοχαμένους, αρνιόμαστε την υποκρισία του αστικού κράτους και των κυβερνήσεών του

Στεφάνι στη μνήμη των εργαζομένων της «Μαρφίν» κατέθεσε το πρωί του Σαββάτου ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

RIZOSPASTIS

Στο χώρο έξω απ' το κτίριο που φιλοξενούσε κάποτε το υποκατάστημα της «Marfin», στην οδό Σταδίου, εκεί όπου πριν από δέκα χρόνια βρήκαν τραγικό θάνατο από τη δράση των προβοκατόρικων μηχανισμών, τρεις εργαζόμενοι στην τράπεζα, κατέθεσε στεφάνι το Σάββατο το πρωί ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας.

Αμέσως μετά έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Σήμερα, όπως κάθε χρόνο, τιμάμε τους αδικοχαμένους εργαζόμενους της "Marfin". Αρνιόμαστε τη μεγάλη υποκρισία του αστικού κράτους και των κυβερνήσεών του. Εχουν τεράστιες ευθύνες η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, τα κόμματα δηλαδή που κυβέρνησαν τα τελευταία 10 χρόνια εναλλάξ και άφησαν στο σκοτάδι τους προβοκατόρικους και άλλους μηχανισμούς που έδρασαν γι' αυτό το έγκλημα. Αφησαν, επίσης, στο απυρόβλητο τις ευθύνες της τράπεζας, δηλαδή της εργοδοσίας, που δεν πήρε τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας για τους εργαζομένους της. Θα τους θυμόμαστε πάντα, θα τους τιμάμε, θα τους μνημονεύουμε».

Φιέστα κυβερνητικής υποκρισίας στη «Marfin»

Φιέστα υποκρισίας έστησε το πρωί του Σαββάτου η κυβέρνηση, προχωρώντας σε τοποθέτηση πλακέτας στο χώρο όπου προ δεκαετίας έχασαν τη ζωή τους οι τρεις εργαζόμενοι της «Marfin».

Η εκδήλωση αφορούσε τα όσα έγιναν στις 5/5/2010, μέρα πανεργατικής απεργίας, με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στους δρόμους ενάντια στα μέτρα του πρώτου μνημονίου, οπότε και ξεδιπλώθηκε το δολοφονικό σχέδιο των προβοκατόρων και των διάφορων μηχανισμών, με στόχο το χτύπημα του κινήματος που εκείνη την περίοδο δυνάμωνε, το οποίο είχε αποτέλεσμα το θάνατο των τριών υπαλλήλων της τράπεζας «Marfin» επί της Σταδίου (ο Επαμεινώνδας Τσακάλης, 36 ετών, η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών, και η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών, τεσσάρων μηνών έγκυος).

Είχαν προηγηθεί λίγο πριν τα επεισόδια στην πλατεία Συντάγματος, όταν ομάδες «αγανακτισμένων» φασιστοειδών προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να στήσουν προβοκάτσια απέναντι στη μεγαλειώδη πορεία του ΠΑΜΕ, με τον τότε πρόεδρο του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ., Καρατζαφέρη, να συκοφαντεί το ΚΚΕ ότι τάχα θέλει να κάψει τη Βουλή. Ακολούθησε ο εμπρησμός της «Marfin», με τα τραγικά αποτελέσματα, από κουκουλοφόρους που εμφανίστηκαν στη Σταδίου, με μαρτυρίες εκείνων των ημερών να κάνουν λόγο για «καταδρομική επιχείρηση από άτομα εκπαιδευμένα στρατιωτικά», που κινήθηκαν με ειδικό εξοπλισμό.

Η δίκη για την υπόθεση της «Marfin» ξεκίνησε με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων 6 χρόνια μετά και ολοκληρώθηκε χωρίς να καταλογιστεί καμιά ευθύνη σε φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος, ενώ από τις καταθέσεις των εργαζομένων που έζησαν τις τραγικές στιγμές της πυρκαγιάς, αποκαλύφθηκαν τεράστιες ελλείψεις σε μέσα προστασίας, όπως ανυπαρξία εξόδου κινδύνου και πυροσβεστικών μέσων, μη εκπαίδευση του προσωπικού για αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων, αλλά και εκβιασμοί της εργοδοσίας για να δουλέψουν εκείνη τη μέρα, παρά τις αντιρρήσεις και τους φόβους που εξέφραζαν οι τραπεζοϋπάλληλοι.

Την ίδια ώρα κι ενώ η κυβέρνηση διατυμπάνιζε ότι διοργανώνει τελετή μνήμης για τα θύματα της «Marfin», αποκαλυπτόταν ταυτόχρονα ότι είχε ήδη προσφύγει στη Δικαιοσύνη ώστε να μην καταβληθούν οι αποζημιώσεις που έχουν επιδικαστεί στις οικογένειες των θυμάτων. Η αποκάλυψη υποχρέωσε τον Κυρ. Μητσοτάκη να «δώσει εντολή» παραίτησης του Δημοσίου από τη νομική διεκδίκηση, ενώ για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, τα στελέχη της ΝΔ χρησιμοποίησαν όλες τις προηγούμενες μέρες την άθλια δικαιολογία ότι τις αναιρέσεις τις κάνει αυτόματα το Νομικό Συμβούλιο του κράτους και άρα η κυβέρνηση δεν έχει καμία εμπλοκή, επιστρατεύοντας δηδαδή την ίδια ακριβώς άθλια δικαιολογία που είχε χρησιμοποιήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αντίστοιχες περιπτώσεις, όπως π.χ. όταν έκανε εφέσεις κατά δικαστικών αποφάσεων που δικαίωναν συνταξιούχους.

Αποσιωπώντας τα παραπάνω, ο Κυρ. Μητσοτάκης παρουσίαζε, το Σάββατο, ως «σαφή συμβολισμό» της εκδήλωσης: «Ποτέ ξανά να μην πέσει η χώρα θύμα του τυφλού διχασμού, του μίσους, της βίας, η οποία - δυστυχώς - δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ποτέ και από όπου κι αν προέρχεται ιδεολογικά». Θέλοντας να στείλει μήνυμα στοίχισης στην κυβέρνηση και τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα που φέρνει, επέμενε ότι «θα έπρεπε, σήμερα, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος να είναι παρών σε αυτήν την τελετή, ώστε να στείλουμε ενωμένοι ένα μήνυμα ότι αυτές τις δύσκολες εποχές για τον τόπο μας τις έχουμε αφήσει οριστικά πίσω μας».

Από κοντά και η Φ. Γεννηματά, η μόνη πολιτική αρχηγός που παρέστη στην κυβερνητική φιέστα και δήλωσε ότι «οι ψυχές των θυμάτων θα ζητούν πάντα δικαίωση στην αποκάλυψη και τιμωρία των δραστών, στην ενότητα, ενάντια στην πόλωση και στον διχασμό που γεννά βία. Γι' αυτό είμαι εδώ, είναι η θέση της Δημοκρατικής Παράταξης».

Για «συμβολική χειρονομία διάσωσης της μνήμης τους, αλλά και ένα πρώτο μικρό βήμα για τη δικαίωσή τους» έκανε λόγο η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατ. Σακελλαροπούλου, σημειώνοντας ότι «η τιμή της μνήμης πολιτών που έχουν πέσει θύματα μίσους και ιδεολογικής βίας δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και διχασμού. Αντιθέτως, πρέπει να μας βρίσκει όλους ενωμένους».

Καταθέτοντας νωρίτερα στεφάνι στο σημείο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, εξέφρασε την «καταδίκη» του στη βία, αλλά και «στην υποκρισία του κ. Μητσοτάκη, που αποφάσισε δέκα χρόνια μετά να ανοίξει τον φάκελο για να διεξαχθεί έρευνα από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, από τους ίδιους ανθρώπους που δέκα χρόνια πριν στάθηκαν ανίκανοι να αναζητήσουν, να εντοπίσουν τους δράστες και να τους οδηγήσουν στη Δικαιοσύνη για να λογοδοτήσουν».

Αν, λοιπόν, κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ...

Απάντηση στην ερώτηση «Τι θα γινόταν αν...» κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ αποπειράται να δώσει αρθρογραφώντας σχετικά ο Αλ. Τσίπρας. Δεν χρειαζόταν ωστόσο να μπει στον κόπο. Καθένας ξέρει τι θα γινόταν αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν πάει και πολύς καιρός απ' όταν αποχωρίστηκε τον κυβερνητικό θώκο. Οι μνήμες είναι πολύ φρέσκιες, η ανάμνηση της εξαπάτησης πολύ νωπή.

Αν λοιπόν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνέχιζε να σφίγγει τη θηλιά της υποχρηματοδότησης γύρω απ' το λαιμό της δημόσιας Υγείας, να υποβαθμίζει τις παρεχόμενες υπηρεσίες στο λαό, να βαθαίνει την εμπορευματοποίησή της προς τέρψιν των ιδιωτών εμπόρων του πολύτιμου αυτού αγαθού. Κι ας γράφει ο Αλ. Τσίπρας για ...κοσμογονία με προσλήψεις και παρά με ουρά για την κάλυψη των αναγκών και της πανδημίας! Ο λαός ξέρει την αξία τέτοιων υποσχέσεων.

Αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ οι άνεργοι θα συνέχιζαν να αναμετρώνται με τη φτώχεια τους, οι αγρότες και οι επαγγελματίες με τα χρέη τους, οι εργαζόμενοι με την άγρια εκμετάλλευση, την εργοδοτική αυθαιρεσία, τους μισθούς πείνας, τα τσακισμένα εργατικά δικαιώματα. Ολοι μαζί με την εφορία, τα έξοδα για φως, νερό, τηλέφωνο, φαγητό... Τις «τροφαντές» υποσχέσεις Τσίπρα για «επιδόματα» και «ενισχύσεις» τις βάζουν πλάι στις υπόλοιπες ακάλυπτες επιταγές με τις οποίες εξαπάτησε λαϊκά στρώματα, για να βγάλει στη συνέχεια τη βρωμοδουλειά του κεφαλαίου, ψηφίζοντας ένα ακόμα μνημόνιο και εκατοντάδες αντεργατικά μέτρα, πάνω στα οποία πατάει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ για το αντεργατικό πογκρόμ. Εξάλλου, γνωρίζουν ότι όσα παρουσιάζονται ως «παροχές» προς το λαό είναι συμπληρωματικά στοιχεία των ενισχύσεων προς το κεφάλαιο αλλά και του χτυπήματος των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Γι' αυτό άλλωστε αυτήν την πολιτική ακολουθεί και η ΝΔ.

Αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ η πρώτη κατοικία θα έβγαινε στο σφυρί και όποιος αντιδρούσε στους πλειστηριασμούς θα τυλιγόταν σε μια κόλλα χαρτί, αφού τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ φέρουν οι αποφάσεις που αίρουν την προστασία για τα σπίτια του κοσμάκη και ποινικοποιούν τους αγώνες ενάντια στους πλειστηριασμούς. Κι ας γράφει ό,τι γράφει ο Τσίπρας για προστασίες κ.λπ. Αναίσχυντοι κι όταν έπαιρναν τέτοια μέτρα και τώρα που κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα για το έγκλημα.

Λέει όμως και μια αλήθεια ο Τσίπρας. Οταν μετράει δισεκατομμύρια στο κεφάλαιο για «να σταθεί όρθιο στην κρίση». Απέναντί του ήταν και παραμένει συνεπής και κιμπάρης. Ρευστότητα, εγγυήσεις απ' το Ελληνικό Δημόσιο, κάλυψη μισθών και ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, αναστολή φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, υποχρεώσεων προς τις τράπεζες κι άλλα πολλά.

Αν λοιπόν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ πράγματι όλα θα ήταν ρόδινα κι αυτήν τη φορά, για τους ίδιους που ήταν ρόδινα και την προηγούμενη, για τους ίδιους που είναι και τώρα με κυβέρνηση ΝΔ. Για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Το δίλημμα για όλους αυτούς είναι προφανές: Καλύτερα για τα συμφέροντά τους με ΝΔ ή με ΣΥΡΙΖΑ; Το δίλημμα όμως για το λαό ουσιαστικά είναι ανύπαρκτο...


Β. Ν.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ - Φ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ
Διεργασίες με κοινό τόπο τα σοσιαλδημοκρατικά «γιατροσόφια» για το κεφάλαιο

Τη σοσιαλδημοκρατική συνταγή διαχείρισης για λογαριασμό του κεφαλαίου διαφήμισε ο Αλ. Τσίπρας με άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», όπου απαντώντας στο ερώτημα «Τι θα γινόταν αν...» κυβερνούσε το κόμμα του, απαντά σαν να μην κυβέρνησε ποτέ και να μην κουβαλά στην πλάτη του πέντε χρόνια σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής.

Αντίθετα, νομίζοντας ότι απευθύνεται σε λωτοφάγους, λέει ότι «στα νοσοκομεία θα είχαμε ήδη 4.000 περισσότερους γιατρούς και νοσηλευτές» και ότι η χώρα «δεν θα ήταν η τελευταία στην ΕΕ σε έκτακτες δαπάνες ενίσχυσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας», ότι θα πάγωναν οι πλειστηριασμοί έως το τέλος του χρόνου κ.ο.κ. Την ίδια ώρα επαναλαμβάνει τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο ώστε «να ανακοπεί η μεγάλη βουτιά της ελληνικής οικονομίας και να έρθει ταχύτερα η ανάκαμψη». Υπόσχεται «ένα γενναίο χρηματοδοτικό πακέτο 26 δισ. ευρώ», με φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις κάθε είδους στο κεφάλαιο, όπως και για «αποτροπή κατάρρευσης ή επιθετικών εξαγορών στρατηγικών επιχειρήσεων (...) ακόμα και μέσω εθνικοποίησης...», προκειμένου να «ξελασπώσουν» οι όμιλοι, όπως και ότι θα υπερασπιζόταν με... μεγαλύτερο πάθος την προσπάθεια για έκδοση ευρω-ομολόγου, που στηρίζει και η ΝΔ.

Στο μεταξύ, συνεδρίασε χτες η ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ και αποφάσισε επικαιροποίηση του προγράμματος του κόμματος, κάνοντας λόγο για μια πολύ δύσκολη κρίση που έρχεται και προβάλλοντας το νέο ψευτοδίλημμα για τον εγκλωβισμό του λαού «την επόμενη μέρα (που) είναι: Δημόσιες πολιτικές για τη στήριξη της κοινωνίας ή η κρίση ως ευκαιρία για την αναδιάρθρωση της οικονομίας προς όφελος των ισχυρών και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων».

Με ίδια ρητορική και κοινούς άξονες η Φώφη Γεννηματά αρθρογραφεί στα «ΝΕΑ» και διερωτώμενη αν η σοσιαλδημοκρατία θα μπορέσει να ανακτήσει «την ιδεολογική και εκλογική της ηγεμονία», σημειώνει πως «η απάντηση είναι θετική αν κοιτάξουμε το αύριο κατάματα (...) Ο αγοραίος καπιταλισμός ούτε μπορεί να εξανθρωπιστεί ούτε είναι πλέον δυνατόν να απορροφούμε τους κραδασμούς του αποσπασματικά. Η ζημιογόνος συμβίωση με τον νεοφιλελευθερισμό και τις πολιτικές λιτότητας πρέπει να αρχειοθετηθεί ως μια εξαίρεση και ένα μεγάλο ιστορικό, πικρό μάθημα», γράφει, κλείνοντας ευθέως το μάτι και προς τον ΣΥΡΙΖΑ, για τη διαμόρφωση των «προοδευτικών» εναλλακτικών για λογαριασμό του κεφαλαίου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ