Με τη Συνάντηση αυτή φιλοδοξούμε να ανοίξουμε μια ουσιαστική συζήτηση, ένα χρόνο μετά τον εορτασμό των 100 χρόνων της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Οκτωβριανής Επανάστασης, που ανέδειξε ανάμεσα στα άλλα τον αναντικατάστατο και πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της εξουσίας του κεφαλαίου και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας. Η σημασία δε της παρέμβασης των κομμουνιστών είναι καθοριστική για την υπόθεση της ανασύνταξης, της αποφασιστικής ενίσχυσης του εργατικού κινήματος. Χρειάζεται λοιπόν σήμερα να εξετάσουμε πιο διεισδυτικά την κατάσταση της εργατικής τάξης, να μελετήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε και τις δυνατότητες που διαγράφονται να παρέμβουμε σε αυτήν επιδρώντας στη συνείδησή της, συμβάλλοντας στον ταξικό προσανατολισμό της, στο να αποκτηθεί αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή γραμμή στην πάλη της, ανεβάζοντας το βαθμό της οργάνωσής της, δουλεύοντας καθημερινά για την ενότητά της ενάντια στο κεφάλαιο, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου.

Χρειάζεται ταυτόχρονα να παρακολουθούμε στενά τους σφοδρούς ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς για την Ενέργεια, τους δρόμους μεταφοράς της, τους λεγόμενους «εμπορικούς πολέμους», το μπαράζ των δασμών του ενός ιμπεριαλιστικού κέντρου σε βάρος του άλλου, το κυνήγι για πάμφθηνη εργατική δύναμη και τη μέγιστη κερδοφορία, συνολικά το σύστημα της εκμετάλλευσης. Γιατί όλα τα παραπάνω όχι μόνο δεν αποτρέπουν, όπως μυθολογούν οι αστοί και τα επιτελεία τους, αλλά αντίθετα φέρνουν πιο κοντά το ενδεχόμενο ιμπεριαλιστικού πολέμου, στον οποίο οι εργάτες χύνουν το αίμα τους για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Είναι επίσης ανάγκη να μελετούμε συστηματικά την πορεία των καπιταλιστικών διακρατικών ενώσεων όπως η ΕΕ. Τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης η αστική τάξη σε κάθε χώρα αλλά κι η ίδια η ΕΕ επιτάχυναν την υλοποίηση ενός σχεδιασμού που προέβλεπε μια σειρά αναβαθμισμένους οικονομικούς, πολιτικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς για τον συντονισμό της αντεργατικής επίθεσης σε βάρος της εργατικής τάξης, και την καλύτερη θωράκιση του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, σε βάρος των ανταγωνιστών του, τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης, την όσο περνά από το χέρι τους καθυστέρηση εκδήλωσης νέας καπιταλιστικής κρίσης. Στο πλαίσιο αυτό, εν μέσω κλιμακούμενων ανταγωνισμών, προσωρινών συμμαχιών κι ομαδοποιήσεων, αποχωρήσεων τύπου Βrexit, ανακατατάξεων ισχύος, η ΕΕ προωθεί τη συζήτηση περί εμβάθυνσης της ίδιας και της Ευρωζώνης. Η γενίκευση της αντεργατικής επίθεσης σε όλες τις χώρες της ΕΕ και ευρύτερα, συμπεριλαμβανομένων των άγριων περικοπών μισθών συντάξεων, της διάλυσης των ΣΣΕ, του περιορισμού έως και κατάργησης της μεγαλύτερης κατάκτησης της εργατικής τάξης, του απεργιακού δικαιώματος, επιβάλλει την ένταση της δράσης των κομμουνιστών, τη μελέτη και αξιοποίηση της σύγχρονης πείρας από τους εργάτες και τις εργάτριες. Μιας πείρας που αναδεικνύει ότι δεν πρόκειται για ορισμένα αποσπασματικά αντεργατικά μέτρα αλλά για επεξεργασμένη στρατηγική του κεφαλαίου την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, με την ενίσχυση της συντονισμένης ταξικής πάλης, της διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Η μελέτη των κινήσεων του αντιπάλου δεν πρέπει να αφήσει απέξω τις εξελίξεις στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος σε κάθε χώρα στην οποία πρωτοστατούν οι δυνάμεις της νεόκοπης σοσιαλδημοκρατίας, εθνικιστικές δυνάμεις του λεγόμενου οικονομικού προστατευτισμού δίπλα στις άλλες παλιότερες αστικές δυνάμεις, ενώ ιδιαίτερη εξέταση χρειάζεται ο ρόλος των ρεφορμιστικών, των φιλεργοδοτικών δυνάμεων στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και το πώς θα αντιμετωπιστούν αποφασιστικά μιας και η ήττα τους είναι προϋπόθεση για την επικράτηση των ταξικών επαναστατικών δυνάμεων.

Σήμερα κι από αυτό το βήμα μπορούμε να κάνουμε έναν απολογισμό των αγωνιστικών διεργασιών και σκιρτημάτων στις χώρες μας, να εντοπίσουμε τι χρειάζεται να βελτιώσουμε στη δική μας δουλειά για να βρεθούμε την επόμενη μέρα πιο ικανοί κι αποτελεσματικοί, με περισσότερες οργανώσεις σε χώρους δουλειάς, σε κάθε κλιμάκωση που θα μας φέρνει μπροστά σε όλο και πιο μεγάλες ευθύνες κι απαιτήσεις στην πάλη ενάντια στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει. Στη συζήτηση σήμερα μπορούμε να ανταλλάξουμε σημαντική πείρα με τις ομιλίες μας, στοιχεία και υλικά για την κατάσταση του εργατικού κινήματος και της παρέμβασης των κομμουνιστών στην κάθε χώρα καθώς και με τη δυνατότητα που αξιοποιήσαμε φέτος καλύτερα μέσα από το διαδίκτυο. Σας ευχαριστούμε και πάλι για τη συμμετοχή σας».

Στη δευτερολογία του ο Δημήτρης Κουτσούμπας σημείωσε μεταξύ άλλων ότι η ενδιαφέρουσα συζήτηση «μας εξόπλισε με νέα πείρα». Σχολιάζοντας τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και στην ΕΕ ανέφερε ότι ο ιδιαίτερα αρνητικός συσχετισμός στις σημερινές συνθήκες, παγκόσμια και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, κάνει τα καπιταλιστικά κράτη να γίνονται πιο επιθετικά απέναντι στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Τόνισε ότι σε αυτές τις συνθήκες «θεωρούμε ότι γίνεται πιο απαιτητικό το ιδεολογικοπολιτικό ατσάλωμα των μελών των Κομμουνιστικών Κομμάτων», «γίνονται πιο απαιτητικά τα χαρακτηριστικά της κομμουνιστικής πρωτοπορίας».

Ανέδειξε τόσο τους κινδύνους «να βαθαίνει η ενσωμάτωση» όσο και τις «νέες δυνατότητες» για τα ΚΚ. Οπως είπε, «σήμερα διαφαίνονται κάπως πιο ορατά μέσα στο κίνημα και σε συγκεκριμένους κλάδους, σε διάφορες χώρες, για παράδειγμα στη χώρα μας», δυνατότητες, που δεν πρέπει να υποτιμηθούν ούτε να υπερτιμηθούν. Ξεχώρισε ως παραδείγματα από την Ελλάδα την αυξημένη προσοχή ευρύτερων τμημάτων εργαζομένων προς τις τοποθετήσεις του ΚΚΕ, την αύξηση συμμετοχής σε εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις, απεργίες, που δείχνουν ότι ένας κόσμος «επανασυσπειρώνεται και εκφράζει κάποια τέτοια διάθεση ή και πρόθεση». Συμπλήρωσε ότι την ίδια στιγμή, βέβαια, «βράζει η δυσαρέσκεια σε όλες τις χώρες απ' την πολιτική των κυβερνήσεων» και εμφανίζεται αδυναμία «στον οπορτουνιστικό ρεφορμιστικό χώρο να συσπειρώσει δυνάμεις όπως έκανε πιο εύκολα τα προηγούμενα χρόνια». Τόνισε ότι για να αξιοποιηθούν αυτές οι δυνατότητες «το κύριο είναι να δουλέψουμε καλύτερα, ενιαία και πιο συνδυασμένα το επόμενο διάστημα, με ένταση της προσπάθειας για μαζικότερη και αποτελεσματικότερη αντιπαράθεση με τα αντιλαϊκά μέτρα που υλοποιούνται αλλά και με οργάνωση εργατών στα συνδικάτα τους, οργάνωση της ταξικής πάλης, των διεκδικήσεων και την κομματική οικοδόμηση σε μεγάλους σημαντικούς χώρους δουλειάς».

Ο Δ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε επίσης στην αντιπαράθεση μεταξύ ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ρωσίας και στις κρίσιμες εξελίξεις που αφορούν την ευρύτερη περιοχή, όπως είναι η Μέση Ανατολή, τα Βαλκάνια, η Ανατολική Μεσόγειος, η Βόρεια Αφρική, ο Καύκασος. Επισήμανε ότι στην περιοχή υπάρχει σημαντικός ενεργειακός πλούτος, ενώ αυτή αποτελεί κόμβο για τη μεταφορά και πρώτων υλών και εμπορευμάτων απ' την Κεντρική Ασία, την Κασπία, τη Μέση Ανατολή τόσο προς τη Δύση, την Ευρώπη όσο και προς τις γοργά αναπτυσσόμενες, ανερχόμενες δυνάμεις της Ασίας. Τόνισε ότι ιδιαίτερο ρόλο στις εξελίξεις παίζουν οι στρατιωτικές βάσεις των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ, οι μεγάλοι πολεμικοί ναυτικοί στόλοι. Πρόσθεσε ότι «αξιοποιούνται και όλα τα διάφορα προσχήματα που έχουμε γνωρίσει κατά το παρελθόν για να ξεκινήσουν πόλεμοι ή αιματηρές επιθέσεις, όπως είναι πρόσφατα η δήλωση του Τραμπ για τα χημικά όπλα (στη Συρία) και οι επιθετικές ενέργειες που προετοιμάζουν οι ΗΠΑ με αυτό το πρόσχημα». «Ιδιαίτερα μετά απ' αυτές τις προκλητικές, επιθετικές δηλώσεις του Τραμπ και την ανάλογη απάντηση της Ρωσίας, η κατάσταση πιστεύουμε ότι κλιμακώνεται επικίνδυνα, κάνει πιο άμεσο τον κίνδυνο γενίκευσης ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου», σημείωσε ο Δ. Κουτσούμπας.

Σε άλλο σημείο τόνισε ότι οι εξελίξεις αυτές «δεν είναι προσωρινές, απαιτείται γι' αυτόν το λόγο ενίσχυση της ετοιμότητας των δυνάμεών μας και υψηλού επιπέδου επαγρύπνηση, συνέχιση της πάλης κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων».

Κλείνοντας κάλεσε σε ακόμα πιο έντονη δράση, για να ισχυροποιηθούν τα ΚΚ, να οικοδομήσουν οργανώσεις στην εργατική τάξη, να βελτιωθούν οι συσχετισμοί στα συνδικάτα και να κατακτήσουν θέσεις στον ιδεολογικοπολιτικό αγώνα ενάντια στην αστική ιδεολογία και τον οπορτουνισμό. «Να καταφέρουμε να εντάξουμε ενιαία στην πάλη μας τόσο τα οικονομικά αιτήματα της εργατικής τάξης όσο και τον αγώνα της ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την ειρήνη, για την ευημερία των λαών μας, για την ανατροπή τελικά του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού».

Οσοι έλαβαν το λόγο είχαν τη δυνατότητα να ανταλλάξουν πείρα και πληροφόρηση για την κατάσταση στις χώρες τους και την παρέμβαση των κομμουνιστών στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Στο επίκεντρο της προσοχής των ομιλητών βρέθηκαν η κατάσταση της εργατικής τάξης και του κινήματός της, η πάλη για την ενότητά της, οι ιδεολογικοπολιτικές επιδράσεις στη συνείδησή της, το περιεχόμενο κι ο προσανατολισμός της πάλης της, οι δυσκολίες και οι δυνατότητες για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματός της σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Οι περισσότεροι ομιλητές που παρενέβησαν σημείωσαν ότι για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις τους προωθούν νέα σκληρά μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του κεφαλαίου, με ακόμα μεγαλύτερη «ευελιξία» και «κινητικότητα», ανάμεσά τους τη διάλυση των ΣΣΕ και την επιδίωξη κατάργησης του απεργιακού δικαιώματος. Το συμπέρασμα πολλών ομιλητών ήταν ότι το κεφάλαιο ούτε επιθυμεί ούτε πρόκειται να δώσει πίσω όσα άρπαξε από τους εργάτες στα χρόνια της κρίσης. Η καπιταλιστική ανάκαμψη όχι μόνο δεν οδηγεί σε ανάκτηση των μεγάλων απωλειών των λαϊκών στρωμάτων την περίοδο της κρίσης, αλλά αντίθετα συνεχίζεται η επιδείνωση της κατάστασης του λαού.

Στη Συνάντηση επίσης εκφράστηκε ιδιαίτερα η ανησυχία πολλών συμμετεχόντων για την κλιμάκωση των επικίνδυνων ανταγωνισμών ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα με επίδικο τον έλεγχο των πηγών και των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας. Αναδείχτηκαν επίσης ο επικίνδυνος ρόλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στον ανταγωνισμό τους με Κίνα και Ρωσία, οι ευθύνες των αστικών κυβερνήσεων για την εμπλοκή τους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που ενισχύουν το ενδεχόμενο μιας πιο γενικευμένης ιμπεριαλιστικής πολεμικής αναμέτρησης και του ματοκυλίσματος των λαών.

Πολλοί εκπρόσωποι που συμμετείχαν στην Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Συνάντηση τόνισαν ιδιαίτερα ότι η ενίσχυση της γραμμής της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής πάλης προϋποθέτει την ήττα της γραμμής της ταξικής συνεργασίας, του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, του ρεφορμιστικού, οπορτουνιστικού ρεύματος, της νεόκοπης και παλιάς σοσιαλδημοκρατίας. Με τις παρεμβάσεις τους πολλοί ομιλητές σημείωσαν την ανάγκη της κατάκτησης της ικανότητας των κομμουνιστών να ενισχυθούν ολόπλευρα ιδεολογικά - πολιτικά, οργανωτικά με επαναστατική στρατηγική, να κατακτήσουν γερές βάσεις σε στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις και κλάδους, να παρεμβαίνουν αποφασιστικά στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Οι συμμετέχοντες, τέλος, χαιρέτισαν τους αγώνες που εκτυλίσσονται σε πολλές χώρες και τα ΚΚ είναι στην πρώτη τους γραμμή για την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων, την ανάκτηση των μεγάλων απωλειών, αναδεικνύοντας την ανάγκη της αποφασιστικής ενίσχυσης της πάλης των εκατομμυρίων καταπιεσμένων, της εργατικής τάξης και των συμμάχων τους σε κάθε χώρα ενάντια στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.

Ο «Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου» θα δημοσιεύσει ολόκληρη την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα. Επίσης εκτενή αποσπάσματα από τη δευτερολογία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καθώς και ρεπορτάζ από τη Συνάντηση.