Η μάχη των Συμβάσεων δυναμώνει

Ποια είναι τα βασικά στοιχεία, που χαρακτηρίζουν τη μέχρι τώρα κατάσταση; Σε πολλούς κλάδους, όπου το 2008 είχε υπογραφεί μονοετής Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, όπως για παράδειγμα στο Φάρμακο, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στα μέσα σχεδόν του Απρίλη, η εργοδοσία δεν έχει κάτσει ακόμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Ομοσπονδία. Διαμηνύει, ωστόσο, ότι στο όνομα της κρίσης προτίθεται να δώσει «αυξήσεις» στα όρια του πληθωρισμού. Και μιλάμε για έναν κλάδο που τα προηγούμενα χρόνια παρουσίασε και συνεχίζει να έχει τεράστια κερδοφορία.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι 10 φαρμακοβιομηχανίες με την πιο θεματική αύξηση κερδών μεταξύ του 2006 και του 2007, κατέγραψαν το 2007 κέρδη της τάξης των 79.381.902 ευρώ, αυξημένα σε ορισμένες επιχειρήσεις μέχρι και κατά 664,4% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά! Επιβεβαιώνεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι η κρίση, πέρα από τις όποιες διαστάσεις της, αποτελεί το καλύτερο άλλοθι για να επιβάλει το κεφάλαιο ακόμα μεγαλύτερη μείωση στην τιμή στην οποία αγοράζει την εργατική δύναμη.

Κοινό στοιχείο στους κλάδους που έχουν ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για τη Σύμβαση, είναι το γεγονός ότι οι εργοδότες εμφανίζονται πιο επιθετικοί από κάθε άλλη φορά. Και έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, αν συνυπολογίσει κανείς τη στήριξη που τους παρέχουν στο όνομα της κρίσης η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τόσο με το φιλεργοδοτικό νομικό πλαίσιο που έχουν δημιουργήσει (νόμοι για την εκ περιτροπής εργασίας, τις απολύσεις κ.ά.), όσο και με την έκτακτη οικονομική στήριξη (τράπεζες, μεγαλοξενοδόχοι) που αθροίζεται στα υπερπρονόμια που απολαμβάνει διαχρονικά το κεφάλαιο και στη χώρα μας, είτε σε περίοδο κρίσης, είτε σε περίοδο οικονομικής μεγέθυνσης.

Η στήριξη του κεφαλαίου από τα κόμματά του, σε συνδυασμό με τη στρατηγική της ενσωμάτωσης του συνδικαλιστικού κινήματος στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας, έχουν βάλει στην κυριολεξία το πιστόλι στον κρόταφο των εργαζομένων. Μέσα σ' αυτό το κλίμα συναίνεσης και εκφυλισμού, που επιδιώκει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και τα στελέχη της στους κλάδους και τις επιχειρήσεις, βρίσκουν το έδαφος επιχειρήσεις, όπως η πολυεθνική «Αλουμίνιον» (Hellenic Steel) στη Θεσσαλονίκη, να βάλουν θέμα μη καταβολής ακόμα και της πενιχρής αύξησης που προβλέπει η επιχειρησιακή Σύμβαση από 1/5/2009.

Επί της ουσίας, είναι η επιχείρηση που σέρνει το χορό στην προσπάθεια του κεφαλαίου να αποδεσμευτεί μια και καλή από τις Συλλογικές Συμβάσεις και να επιβάλει τις ατομικές διαπραγματεύσεις. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι σε όσες κλαδικές ή επιχειρησιακές διαπραγματεύσεις έχουν γίνει μέχρι σήμερα, οι εργοδότες έρχονται εξοπλισμένοι με το επιχείρημα ότι η κατάπτυστη Σύμβαση του ενός ευρώ που υπέγραψε η ΓΣΕΕ δεν μπορεί παρά να αποτελεί το ταβάνι στην όποια αύξηση. Αλλο ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της ζημιάς που κάνει η πλειοψηφία στους εργαζόμενους και τους διεκδικητικούς αγώνες τους.

Τα ταξικά Συνδικάτα δίνουν μάχες και αποσπούν κατακτήσεις, την ώρα που η ΓΣΕΕ σχεδιάζει τη μετάλλαξή της σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση και ετοιμάζεται να δραστηριοποιηθεί στο καταναλωτικό κίνημα, κρύβοντας το γεγονός ότι για τη μειωμένη αγοραστική δύναμη ευθύνονται, κατά κύριο λόγο, οι αυξήσεις του ενός ευρώ τη μέρα που υπογράφει κάθε διετία με τους βιομήχανους.

Οι εργαζόμενοι στο Καζίνο της Πάρνηθας βρίσκονται εδώ και μέρες σε διαδοχικές απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις, με τελευταία αυτήν της Παρασκευής και επόμενη αυτήν της Δευτέρας, απαιτώντας ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, παλεύοντας ενάντια στις απολύσεις. Η προκλητικότητα της εργοδοσίας φτάνει σε σημείο τέτοιο, που να προτείνει 1,5% αύξηση στους μισθούς και μάλιστα από 1/5/2009! Ανάλογη μάχη δίνουν για τρίτη βδομάδα και οι εργαζόμενοι του Παπουτσάνη, παλεύοντας παράλληλα να ματαιώσουν τα εργοδοτικά σχέδια για απολύσεις, με στάσεις εργασίας ανά βάρδια που συνεχίζονται την Τρίτη.

Και στους οικοδόμους η μάχη κλιμακώνεται, σε συνέχεια του αγωνιστικού προγράμματος που είχε καταρτίσει η Ομοσπονδία για τον περασμένο Γενάρη και Φλεβάρη, προετοιμάζοντας την απεργία στις 2 Απρίλη. Η μαζική συμμετοχή των οικοδόμων στις κινητοποιήσεις που έγιναν, η καλύτερη οργάνωση στα γιαπιά και τα εργοτάξια, έφερε άρον άρον τους κατασκευαστές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όταν μέχρι πριν λίγους μήνες έστελναν υπαλλήλους τους να διαπραγματευτούν με την Ομοσπονδία.

Ο δρόμος για την υπογραφή ικανοποιητικής κλαδικής Σύμβασης είναι μακρύς και δύσκολος. Επόμενος σταθμός του διεκδικητικού αγώνα είναι η συγκέντρωση που διοργανώνει το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας την ερχόμενη Τρίτη 14 Απρίλη, στις 6.30 μ.μ., στην πλατεία Κάνιγγος, απ' όπου θα ξεκινήσει πορεία στα γραφεία των κατασκευαστών.

Σε άλλους κλάδους, η οργανωμένη πάλη με το πλαίσιο των ταξικών Συνδικάτων έχει ήδη αποφέρει σημαντικές κατακτήσεις για τους εργαζόμενους, όπως για παράδειγμα στους αμμοβολιστές, βαφείς και καθαριστές της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Στις αρχές του Απρίλη, η Πανελλήνια Ενωση Αμμοβολιστών υπέγραψε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αυξήσεις στο μεροκάματο που ξεκινάνε από 7,6% και φτάνουν στο ποσοστό του 9,7%, ανάλογα με την ειδικότητα.

Σαν αποτέλεσμα, το μεροκάματο στις ειδικότητες των αμμοβολιστών, βαφέων, υδροβολιστών και στοκαδόρων διαμορφώνεται στα 85 ευρώ από 79 ευρώ που ήταν πριν, δηλαδή καταγράφεται αύξηση 7,6%. Ανάλογη κλιμάκωση έχουν και τα μεροκάματα των υπόλοιπων ειδικοτήτων. Μάλιστα, στους βοηθούς που μπαίνουν για πρώτη φορά στη δουλειά, από 62 ευρώ που ήταν το μεροκάματο, διαμορφώνεται στα 68 ευρώ (αύξηση 9,7%).

Στην ίδια κατεύθυνση και οι μεταλλεργάτες του Πειραιά κερδίζουν βήμα βήμα μιαν ακόμα Σύμβαση με ικανοποιητικές αυξήσεις. Οι αυξήσεις στο μεροκάματο που έχουν πετύχει μέχρι τώρα σε 50 και πλέον επιχειρήσεις της Ζώνης φτάνουν το 12%, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται η μάχη για την υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης με την Ενωση των εργοδοτών.