ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 12 Μάρτη 2015
Σελ. /24
Ξεκίνησε η εξόρμηση για την οικονομική ενίσχυση του ΠΑΜΕ

Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Αλέκο Περράκη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ

Σε εξέλιξη βρίσκεται η εξόρμηση Μάρτη - Μάη για την οικονομική ενίσχυση του ΠΑΜΕ. Η εξόρμηση έχει τη μορφή λαχειοφόρου. Κάθε λαχνός κοστίζει 3 ευρώ και την 1η Ιούνη θα κληρωθεί ένα πενθήμερο ταξίδι για δυο άτομα στην Ισπανία, με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Τους λαχνούς μπορεί να τους προμηθευτεί κανείς από τα γραφεία των συνδικάτων, των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, αλλά και από τις τοπικές γραμματείες σε όλη τη χώρα. Για τη σημασία της εξόρμησης και τον τρόπο που οργανώνεται από τα συνδικάτα, μίλησε στο «Ριζοσπάστη» ο Αλέκος Περράκης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

***

-- Γιατί είναι αναγκαίο να ενισχύσουν οι εργαζόμενοι και οικονομικά το ΠΑΜΕ, παρά τα «στενά» οικονομικά τους;

-- Το ΠΑΜΕ δεν έχει άλλους πόρους. Το «κεφάλαιό» του είναι οι θέσεις του, η δράση του. Προϋπόθεση και όρος δράσης του ΠΑΜΕ είναι η οικονομική του ενίσχυση. Στηρίζεται στους εργαζόμενους, σ' αυτούς που έρχεται σε επαφή κάθε μέρα στον αγώνα, στις παρεμβάσεις του, στα προβλήματα στους χώρους δουλειάς, δυναμώνοντας τους δεσμούς μαζί τους.

Στηρίζεται στα εργατικά σωματεία, στις Ομοσπονδίες, στα Εργατικά Κέντρα, στους συνδυασμούς, στις Επιτροπές Αγώνα στους χώρους δουλειάς, στις Επιτροπές στις συνοικίες, τις εργατογειτονιές. Η οικονομική ενίσχυση του ΠΑΜΕ θα δυναμώσει τον ταξικό προσανατολισμό, τον ταξικό αγώνα. Η οικονομική ενίσχυση και η οικονομική του αυτοτέλεια δυναμώνει το ταξικό εργατικό κίνημα, δίνει ένα ακόμη γερό χτύπημα στη γραμμή των κοινωνικών διαλόγων, του συμβιβασμού, της υποταγής.


Για να μπορέσει το ΠΑΜΕ να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες της ταξικής πάλης, της οργάνωσης των αγώνων, απαιτούνται αυξημένα οικονομικά μέσα. Χρειάζεται λοιπόν ο καθένας να έχει τη δική του συμβολή. Είναι μια πολιτική μάχη που πρέπει να την δώσουν όλες οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, οργανωμένα και με σχέδιο. Η μη ύπαρξη οικονομικών βάζει εμπόδια στις προσπάθειές μας.

-- Πώς οργανώνεται η οικονομική εξόρμηση και τι μέτρα παίρνει η Εκτελεστική Γραμματεία και τα Συνδικάτα για την επιτυχία της;

-- Παίρνουμε σοβαρά υπόψη ότι η οικονομική κατάσταση των εργαζομένων δυσκολεύει και συνεχώς μπαίνουν μεγαλύτερα εμπόδια. Επόμενα, χρειάζονται πρόσθετα μέτρα. Χρειάζεται να οργανωθεί καλά η συζήτηση στις τοπικές Γραμματείες, στις Ομοσπονδίες, στα Εργατικά Κέντρα, στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς. Να γίνει καλή αξιοποίηση των Γενικών Συνελεύσεων, των συγκεντρώσεων, των συσκέψεων.

Χρειάζεται με επιμονή, αποφασιστικότητα, καλή οργάνωση και με σχέδιο να απευθυνθούμε παντού. Η κάθε συνδικαλιστική οργάνωση, ο κάθε συνδικαλιστής, η κάθε Επιτροπή Αγώνα να πάρει την ευθύνη να οργανώσει τη δουλειά, βάζοντας στη μάχη όλες τις δυνάμεις, όλες τις εφεδρείες.

Για να έχει επιτυχία η εξόρμηση, πρέπει να χρεωθούν με λαχνούς όλοι οι συνδικαλιστές, τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΠΑΜΕ, δραστήριοι εργαζόμενοι που πρωτοστατούν στους κλάδους, στα εργοστάσια, αλλά και άνεργοι. Ερχόμαστε και με αυτόν τον τρόπο σε επαφή με εκατοντάδες εργαζόμενους, συζητάμε μαζί τους την ανάγκη να δυναμώσει το ΠΑΜΕ για να μπορεί από καλύτερες θέσεις να οργανώνει την πάλη κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Στόχος όλης αυτής της προσπάθειας πρέπει να είναι ένας: Να μην επιστραφεί ούτε ένας λαχνός.

Στα πρακτικά μέτρα που παίρνουμε είναι η δημιουργία αφίσας για τους χώρους δουλειάς και σποτ για το ραδιόφωνο, που θα προπαγανδίζουν την εξόρμηση. Στην επιτυχία της μπορεί να συμβάλει και η μεγάλη συναυλία που οργανώνει το ΠΑΜΕ για το διεθνές εργατικό τραγούδι στις 26 Απρίλη, αλλά και θεατρική παράσταση με το έργο του Γιάννη Ρίτσου «Οι γειτονιές του κόσμου». Τέλος, σχεδιάζουμε την έκδοση CD με εργατικά τραγούδια απ' όλο τον κόσμο.

-- Τι προσδοκά το ΠΑΜΕ από τους εργαζόμενους σε σχέση με την εξόρμηση;

-- Το κύρος του ΠΑΜΕ μέσα στην εργατική τάξη είναι ανεβασμένο και είμαστε σίγουροι ότι οι εργαζόμενοι θα ανταποκριθούν. Το ΠΑΜΕ από την ημέρα της ίδρυσής του μέχρι σήμερα δίνει όλες του τις δυνάμεις για να οργανώσει και να συντονίσει τις προσπάθειες της εργατικής τάξης, των εργατικών σωματείων, των ομοσπονδιών, των εργατικών κέντρων, για να αντιμετωπιστεί η επίθεση του κεφαλαίου, των πολιτικών του εκπροσώπων ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης.

Το άνοιγμα που έχει κάνει το ΠΑΜΕ, η οργάνωση μεγάλων απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων, το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη, η πραγματοποίηση πολύμορφων εκδηλώσεων για όλα τα προβλήματα των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, έχουν καταγράψει το ΠΑΜΕ ως μια δύναμη που αγωνίζεται για τα συμφέροντα των εργαζομένων, για την οργάνωσή τους, για τη συσπείρωση δυνάμεων για την απαλλαγή τους από τα δεσμά της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Μπορούμε να ανταποκριθούμε στις μεγάλες ευθύνες που έχουμε αναλάβει, μπροστά και στις νέες εξελίξεις. Μπορούμε να ανταποκριθούμε στην εμπιστοσύνη των χιλιάδων εργαζομένων, ανδρών και γυναικών, νέων εργαζομένων, μεταναστών, που διαπιστώνουν τη σημασία της ενίσχυσης του ΠΑΜΕ, του ταξικού κινήματος, και προσδοκούν περισσότερα από αυτό. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να ενισχυθεί και οικονομικά το ΠΑΜΕ.


Για τη δουλειά μας στον κλάδο της Ενέργειας

Και στον κλάδο της Ενέργειας, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήρθε για να υπηρετήσει πιστά τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι η αλλαγή των πλάνων αναφορικά με τις ιδιωτικοποιήσεις σε ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ γίνεται προς όφελος των εργαζομένων. Κριτήριο για την αξιολόγηση κάθε πολιτικής είναι το πώς απαντά στο κεντρικό ερώτημα, αν δηλαδή εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, αντιμετωπίζοντας την Ενέργεια σαν κοινωνικό αγαθό ή αν την αντιμετωπίζει σαν εμπόρευμα.

Για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε ό,τι αφορά την Ενέργεια, αφετηρία είναι οι λαϊκές ανάγκες, η φτηνή λαϊκή κατανάλωση, η ασφάλεια στην εργασία, η προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, η ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι στον κλάδο. Με βάση αυτά, εξετάζουμε τις εξελίξεις και τους βασικούς στόχους της αστικής τάξης στον τομέα της Ενέργειας τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή:

  • Την ανάδειξη της χώρας σε σημαντικό ενεργειακό δίαυλο στην ευρύτερη περιοχή.
  • Την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης.
  • Τη συμβολή του κλάδου στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων.

Την τελευταία 25ετία έγινε μεγάλη προσπάθεια από τις κυβερνήσεις για να αναβαθμίσει η Ελλάδα το ρόλο της στον ενεργειακό σχεδιασμό της περιοχής και να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που παρουσιάζονται στο πλαίσιο των αντιθέσεων ΗΠΑ - Ρωσίας.

Στον τομέα του Φυσικού Αερίου, οι Αζέροι κατέχουν την πλειοψηφία των μετοχών από το 2013. Προεκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ μίλαγε για επαναφορά στο Δημόσιο και μονιμοποίηση του εργολαβικού προσωπικού. Σε συνάντηση με τη διοίκηση των ΕΛΠΕ, ο Π. Λαφαζάνης είπε πως δεσμεύεται από ευρωπαϊκή Οδηγία σε σχέση με τη σύμβαση και θα πρέπει να εναρμονιστούμε με αυτή. Αντίθετα, ο Γ. Βαρουφάκης είπε πως είναι απαράδεκτο και επαίσχυντο το κρατικό μοντέλο της ΔΕΣΦΑ.

Οσον αφορά τον όμιλο ΕΛΠΕ, τα προηγούμενα χρόνια αναπτύχθηκε σημαντική επενδυτική δραστηριότητα στο εξωτερικό, με κοινοπραξιακές εξαγορές εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών στη Βουλγαρία, στη Σερβία, στην Κύπρο, στην Αλβανία, συμμετοχή σε διυλιστήρια στην ΟΚΤΑ στα Σκόπια, ενώ το 2012 έφτιαξε στην Ελευσίνα ένα από τα μεγαλύτερα διυλιστήρια στην Ευρώπη. Αυτόν τον καιρό ξεκινά την έρευνα υδρογονανθράκων σε Ιωάννινα, Πατραϊκό κόλπο και Κατάκολο.

Στη ΔΕΗ, οι αρνητικές συνέπειες από την απελευθέρωση είναι σήμερα ολοφάνερες. Ο διαχωρισμός της ενιαίας επιχείρησης σε θυγατρικές εταιρείες ενίσχυσε τη διεύρυνση του μεριδίου αγοράς και συνέβαλε στη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας. Τόσο η προηγούμενη, όσο και η τωρινή κυβέρνηση συζητάνε τη μείωση του ενεργειακού κόστους στη βιομηχανία. Σήμερα, όποια αναφορά γίνεται για κρατικό έλεγχο στη ΔΕΗ, γίνεται για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και όχι των εργαζομένων. Επίσης, είναι υποκριτικό να μιλάνε για επαναφορά της ΔΕΗ στο Δημόσιο και παράλληλα να βάζουν πωλητήρια στα λιγνιτωρυχεία της χώρας.

Από αυτές τις εξελίξεις χαμένοι βγήκαν οι εργαζόμενοι, με μειώσεις μισθών και προσωπικού, εντατικοποίηση της εργασίας, αλλά και συνολικά ο λαός, καθώς οι τιμές στο ρεύμα και στο πετρέλαιο αυξήθηκαν.

Σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής έπαιξαν και οι πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου. Στη ΔΕΗ η ΓΕΝΟΠ συμφώνησε μέσα από Συνέδριο για το διαχωρισμό της ΔΕΗ, καθώς και σε μειώσεις στους μισθούς από 35% και πάνω. Στα ΕΛΠΕ, τα τελευταία 6 χρόνια οι μειώσεις ξεπερνάνε το 20%, ενώ η Ομοσπονδία έχει «ξεχάσει» τη συζήτηση για την υπογραφή κλαδικής Σύμβασης.

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγουν τη λογική του «λιγότερο κακού» και καλλιεργούν αυταπάτες ότι με τη νέα κυβέρνηση θα αλλάξουν τα πράγματα υπέρ των εργαζομένων στην Ενέργεια και συνολικά για το λαό. Οι ίδιες δυνάμεις πρωτοστατούν σήμερα στη συζήτηση που έχει ανοίξει για τα επαγγελματικά Ταμεία.

Στις καινούργιες συνθήκες χρειάζεται καλύτερος εξοπλισμός των στελεχών μας ανά κλάδο και εκεί που είμαστε μειοψηφία. Για παράδειγμα, είναι διαφορετική η επιχειρηματολογία που πρέπει να αναπτύξουμε σε επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ, ή τα ΕΛΠΕ, όπου το αίτημα για επαναφορά στα 751 ευρώ δεν αγγίζει άμεσα τους μόνιμους εργαζόμενους και διαφορετική η επιχειρηματολογία μας στους εργολάβους της ΔΕΗ, που πληρώνονται πολύ χαμηλότερα, δεν έχουν καν Συμβάσεις και μέσα σε δυο μήνες από τις εκλογές είδαν μειώσεις μισθών, απολύσεις, εντατικοποίηση και ένταση της τρομοκρατίας.

Σημαντική ως προς αυτό είναι η πείρα από εργοτάξιο στο χώρο της ΔΕΗ. Οταν πήγαμε με την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ και ανοίξαμε τη συζήτηση για την κυβερνητική εναλλαγή, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έβαλαν το ζήτημα ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα, καθώς το κυνήγι των εργολάβων, για να πάρουν καλύτερη τιμή στις εργολαβίες της ΔΕΗ, έφερε μειώσεις μισθών, απολύσεις και αβεβαιότητα για το μέλλον.


Σταύρος ΧΡΙΣΤΙΔΗΣ
Γραμματέας του Κλαδικού Συνδικάτου Ενέργειας Αττικής Βοιωτίας Εύβοιας και Κορινθίας



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ