- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Μεταξύ πολλών άλλων ο Π. Λαφαζάνης είπε κι αυτό («Alpha 98,9»): «Πρόκειται για εθνική ντροπή. Το ΝΑΤΟ κατακτά το Αιγαίο, έχουμε μετατραπεί σε αποικία και ΝΑΤΟικό οικόπεδο. Το ΝΑΤΟ, ως γνωστόν, αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και τη στρατιωτική παρουσία της Ελλάδας σε σειρά από νησιά. Αυτό το ΝΑΤΟ αναλαμβάνει, δυστυχώς, την ευθύνη στο Αιγαίο και όχι οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στη ρευστοποίηση του Αιγαίου και σε μια πορεία στη συνδιαχείρισή του. Αυτό που ενδιαφέρει το ΝΑΤΟ είναι πώς θα κρατήσει τον πλήρη έλεγχο της περιοχής και πώς θα υπηρετηθούν οι στρατηγικές προτεραιότητες των ΗΠΑ και της Γερμανίας (...) Μας ανακοίνωσαν απλά μια απόφαση για εμπλοκή του ΝΑΤΟ και αγνόησαν πλήρως την Ελλάδα. Η αποικία δεν μπορεί να έχει άποψη, εκτελεί εντολές».
Αν μη τι άλλο, τα στελέχη της Λαϊκής Ενότητας γίνανε πολύ γλαφυροί αφότου αποχώρησαν απ' την κυβέρνηση. Μέχρι τότε οι γλώσσες τους ήταν δεμένες κόμπο. Γιατί το ΝΑΤΟ δεν έγινε χτες «κακό», τέτοιο ήταν πάντα απ' τη φύση του και την αποστολή του. Κι όμως, εφτά μήνες σε υπουργικούς θώκους - ένας εξ αυτών στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας - τα στελέχη της ΛΑΕ ούτε έβλεπαν ούτε άκουγαν ούτε ήξεραν για την ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας και των Ενόπλων Δυνάμεων στους επικίνδυνους για τους λαούς ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς... Σύννεφο το δούλεμα...
«Ποιος μας φυλάσσει από τους φύλακες;», διερωτώνται υποκριτικά ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, σε Ερώτησή τους προς την Κομισιόν, την οποία κατηγορούν ότι προσφέρει «υπερεξουσίες, καθεστώς ασυλίας και αδιαφάνεια στη "νέα Frontex"», ενώ καταγγέλλουν συνολικά την «Ευρώπη φρούριο» ότι προσπαθεί να υψώσει «νέα τείχη απέναντι στους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες».
Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι πραγματικά ανησύχησαν με τις εξελίξεις στο Αιγαίο, που μετατρέπεται σε ξέφραγο αμπέλι, να αλωνίζουν Frontex, ΝΑΤΟ και λοιπά ...ευαγή ιδρύματα στο όνομα του Προσφυγικού, αλλά στην πράξη υπηρετώντας άλλους επικίνδυνους σχεδιασμούς τόσο για τους πρόσφυγες και μετανάστες όσο και για όλους τους λαούς της περιοχής.
Δεν είναι όμως έτσι. Γιατί αν ήταν θα έπρεπε να καταγγέλλουν τους υπαίτιους για την προσφυγιά, να στηλιτεύουν την επιλογή της ΕΕ να ανοιγοκλείνει την κάνουλα αναλόγως του πόσους φτηνούς εργάτες χρειάζονται τα μονοπώλιά της, να κατακεραυνώνουν την κυβέρνηση για τη συναίνεσή της σε όλους τους σχεδιασμούς. Θα έπρεπε, τελικά, να διαχωρίζουν τη θέση τους. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν συμβαίνει.
Απεναντίας, αρκούνται να ζητήσουν απ' την Κομισιόν να επιτρέψει την εμπλοκή του Ευρωκοινοβουλίου στη λειτουργία του Μηχανισμού Καταγγελιών για το πώς θα συμπεριφέρεται η Frontex στους πρόσφυγες! Συνεπώς, συμπεραίνουμε ότι δεν τους πήρε άλλος πόνος παρά το πώς θα σώσουν τα προσχήματα για τις επιλογές της κυβέρνησής τους.
Κοντεύουν είκοσι πέντε χρόνια από τότε που η μία μετά την άλλη οι αστικές κυβερνήσεις ξηλώνουν δικαιώματα των εργαζομένων στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης, εξασφαλίζοντας έτσι μεγαλύτερα μερίδια από την κλεμμένη υπεραξία της εργασίας υπέρ των καπιταλιστών. Η εφευρετικότητα ως προς τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί κάθε κυβέρνηση για να επιβάλει αυτήν ή την άλλη περικοπή είναι αστείρευτη. Τώρα, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, οι νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό γίνονται για «να αμβλυνθούν οι οικονομικές ανισότητες στην ελληνική οικονομία». Τάδε έφη Δ. Παπαδημούλης, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξή του στη «Handelsblatt». Πρόκειται για άλμα στην ιδεολογική επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης. Ο διαγωνισμός του ΣΥΡΙΖΑ με τις άλλες αστικές δυνάμεις - για το ποιος είναι ικανότερος να έχει το χρίσμα της αστικής τάξης για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της - απογειώνει την προπαγάνδα, γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνος για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που δεν καλούνται απλά να δείχνουν κατανόηση για τα προβλήματα των καπιταλιστών την περίοδο της κρίσης, αλλά και να φάνε ο ένας τον άλλον προκειμένου να επέλθει «οικονομική ισότητα». Το ξεδόντιασμα μιας τέτοιας προπαγάνδας δεν μπορεί να γίνει με ηθικού τύπου επικλήσεις αλλά με την απόρριψη αυτών των επιχειρημάτων στην πράξη, με το δυνάμωμα της πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση, με την ενίσχυση της συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ.
1809 Γεννιέται ο Κάρολος Δαρβίνος, θεμελιωτής της θεωρίας της εξέλιξης.
1809 Γεννιέται ο Αβραάμ Λίνκολν, 16ος Πρόεδρος των ΗΠΑ.
1928 Μαζικά ένοπλα συλλαλητήρια των αγροτών της Κρήτης κατά της βαριάς φορολογίας που επέβαλε η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση απαντά με στρατό και χωροφυλακή. Δεκάδες Κρητικοί συλλαμβάνονται. Μεταξύ αυτών, ο γγ του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου, Νίκος Σφακιανάκης, και το στέλεχος του ΚΚΕ Στέλιος Παπαδομιχελάκης, κοινοτάρχης τότε του Μαράθου.
1930 Συλλαμβάνονται στην Αθήνα από την Ασφάλεια ο Γ. Σιάντος και Γ. Κολοζώφ, ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ.
1934 Ξεκινά στη Βιέννη απεργία (με την υποστήριξη του μικρού και παράνομου ΚΚ Αυστρίας). Μετεξελίσσεται σε εξέγερση ενάντια στη φασιστική κυβέρνηση Ντόλφους. Συντρίφτηκε και κάτω από την προδοτική στάση της σοσιαλδημοκρατίας.
1945 Υπογράφεται η Συμφωνία της Βάρκιζας. Αποτελούσε έναν απαράδεκτο συμβιβασμό που δεν αντιστοιχούσε ούτε στο συσχετισμό δυνάμεων, αλλά - κυρίως - ούτε στις ανάγκες της ταξικής πάλης εκείνη την περίοδο. Εντασσόταν στην αδυναμία του ΚΚΕ να διαμορφώσει τη στρατηγική που θα οδηγούσε προς την επαναστατική επίλυση του προβλήματος της πολιτικής εξουσίας.
1946 Συνέρχεται στην Αθήνα η 2η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Η Ολομέλεια αποφάσισε την προοδευτική έναρξη του ένοπλου αγώνα, σε συνδυασμό πάντα με την πολιτική δουλειά και τη μαζική πάλη για τη συμφιλίωση και για την ειρηνική εσωτερική δημοκρατική εξέλιξη και την αποχή από τις εκλογές.
Ανήμερα δημοσιεύεται ο απολογισμός της αστικής τρομοκρατίας στον έναν ακριβώς χρόνο από τη Βάρκιζα: Νεκροί 1.289. Τραυματίες 6.671. Βασανισθέντες 31.632. Συλληφθέντες 84.931. Βιασμένες γυναίκες 165. Ληστείες 6.567. Επιδρομές σε τυπογραφεία 572. Καταδιωκόμενοι δημοκρατικοί πολίτες πάνω από 100.000. Στη χώρα δρούσαν 206 αντικομμουνιστικές συμμορίες.
1958 Πεθαίνει ο Μαρσέλ Κασέν, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Γαλλικού ΚΚ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς (από το 1924) και στη συνέχεια του Προεδρείου της έως την αυτοδιάλυσή της το 1943.
1962 Ο Σοβιετικός κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν, ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο Διάστημα, επισκέπτεται την Αθήνα.
1973 Η δικτατορία βγάζει διάταγμα για διακοπή της αναβολής στράτευσης σε σπουδαστές, λόγω κινητοποιήσεων ενάντια στον καταστατικό χάρτη για την Παιδεία.
1973 Οι ΗΠΑ υποτιμούν το δολάριο κατά 10%, ώστε να τερματίσουν τη νομισματική κρίση, που συγκλονίζει τις ευρωπαϊκές χρηματαγορές. Πρόκειται για καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης. Ξεκίνησε το 1972. Το 1973 εκδηλώνεται ως νομισματική και στη συνέχεια ως πετρελαϊκή.
2002 Ξεκινά στη Χάγη η δίκη - παρωδία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, Προέδρου της Γιουγκοσλαβίας την περίοδο των βομβαρδισμών της από το ΝΑΤΟ, το 1999.
