ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 12 Φλεβάρη 2010
Σελ. /40
Για το νομοθετικό πλαίσιο του ασύλου

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλο να καταμετρά κάθε χρόνο πόσες βιβλιοθήκες κάηκαν ή πόσοι υπολογιστές κατεστράφησαν ή πόσοι τοίχοι δεν υπάρχουν πια ή πόσοι καθηγητές κρατήθηκαν όμηροι ή πόσα μαθήματα δεν έγιναν (...) Το άσυλο, η σχέση μας με το άσυλο σήμερα, δεν είναι να μην αφήσουμε την ελληνική αστυνομία να μπει, η οποία ελληνική αστυνομία είναι μέρος του δημοκρατικού συστήματος, και βεβαίως κανένα λόγο δεν έχει να μπει στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο - δεν είμαστε σε περίοδο δικτατορίας (...) Υπάρχει όμως ταυτόχρονα και ένα νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα τηρηθεί».

Τα παραπάνω αποτελούν αποσπάσματα από ομιλία της υπουργού Παιδείας στη Βουλή, σε απάντηση Ερώτησης που έγινε για τη λεγόμενη αυτοτέλεια των πανεπιστημίων. Σε απλά ελληνικά, η υπουργός παρουσιάζει τα πανεπιστήμια ως «άντρα ανομίας», όπου στην «ανομία εντάσσει και κινητοποιήσεις και συλλογικές συνδικαλιστικές διαδικασίες (βλέπε π.χ. «μαθήματα που δεν έγιναν»). Παρακάτω είναι ακόμα πιο αποκαλυπτική: Λέει ότι ο νόμος πρέπει να τηρηθεί είτε από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του... «δημοκρατικού συστήματος», είτε με όποιον άλλο πρόσφορο τρόπο. Εξάλλου, το «δημοκρατικό μας σύστημα» διαθέτει και άλλους κατασταλτικούς μηχανισμούς πέρα από την επίσημη αστυνομία, όπως ιδιωτική αστυνομία, χαφιεδοκάμερες κι άλλα ηλεκτρονικά συστήματα παρακολούθησης. Η κυβέρνηση είναι... ανοιχτή σε όλα αυτά όπως φάνηκε και από τη σχετική επιστολή της υπουργού προς τους πρυτάνεις, όμως όλα αυτά αποτελούν ευνουχισμό τόσο του κινήματος και των συνδικαλιστικών ελευθεριών όσο και της ίδιας της έννοιας της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, στο πλαίσιο της οποίας θεσπίζονται.

Οι προσαρμοσμένοι...

Τη χολή του έβγαλε και χτες ο ΛΑ.Ο.Σ. εναντίον όσων αγωνίζονται και του ΚΚΕ που στηρίζει τους αγώνες τους. Μιλώντας στον «Αθήνα 9.84» ο Γ. Καρατζαφέρης, κληθείς να σχολιάσει τις απεργιακές κινητοποιήσεις, έκανε λόγο για «κραυγές από την απροσάρμοστη στα πολιτικά πράγματα πλευρά του Κοινοβουλίου», χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις «συμπεριφορές εξαλλοσύνης» και δεν παρέλειψε να στηρίξει την κυβέρνηση, εφευρίσκοντας άλλοθι για λογαριασμό της, λέγοντας ότι «το ερώτημα είναι, έχουμε μια μαζοχιστική κυβέρνηση που έχει λεφτά και δεν δίνει γιατί της αρέσει να την βρίζουνε ή όντως τα ταμεία είναι άδεια;»!

Ακολούθως ο εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. χρέωσε στα «απροσάρμοστα κόμματα» παράλογες απαιτήσεις και ευθύνη για το ότι «απομακρύνεται ο στόχος της απόδρασης απ' την ύφεση και την οικονομική καχεξία» και επικρότησε τα κυβερνητικά μέτρα για τους δημοσίους υπαλλήλους, υποδεικνύοντας στην κυβέρνηση να μην υποχωρήσει «σε εκβιαστικές ενέργειες συντεχνιών που θα αλλοιώνουν το πνεύμα της ίσης συμβολής στη νέα προσπάθεια».

Και νομίζουμε ότι δε χρειάζεται ιδιαίτερο σχολιασμό η εξαλλοσύνη με την οποία ο ΛΑ.Ο.Σ. καταφέρεται εναντίον του λαού, για να υπηρετήσει την πλουτοκρατία, αφού «βγάζει μάτι». Αποδεικνύει για πολλοστή φορά πως είναι ένα κόμμα απόλυτα προσαρμοσμένο στην πολιτική και την προπαγάνδα της άρχουσας τάξης, και γι' αυτό απολύτως απροσάρμοστο σε οτιδήποτε σχετικό με τα δικαιώματα, τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων. Οτι έχει συγκεκριμένο ρόλο και αποστολή. Οχι απλά στήριξης της κυβέρνησης, αλλά φερέφωνου του κρατικού μαστίγιου κατά των κινητοποιήσεων. Ηταν το κόμμα που με συμπεριφορά εξαλλοσύνης καλούσε τους εισαγγελείς να επέμβουν στα μπλόκα των φτωχών αγροτών. Κόμμα του κνούτου...

Η «προχειρότητα» τους πείραξε...

Χτες οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» ανάμεσα στις παρεμβάσεις τους για τις «απώλειες μελισσών» και την περιβαλλοντική υποβάθμιση από μεταλλεία της Βουλγαρίας, εξέδωσαν και μια ανακοίνωση για τα κυβερνητικά μέτρα. Μόνο που οι μαζικές «απώλειες» κεκτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων που αυτά φέρνουν δε δείχνουν να προβληματίζουν καθόλου τους «Οικολόγους - Πράσινους» που εστιάζουν την κριτική τους στα εξής: α) Η πολιτική που εξαγγέλθηκε δεν είναι λεπτομερώς προσδιορισμένη! β) Η εισηγητική έκθεση αποτελεί ένα πολιτικό επικοινωνιακό κείμενο και δεν περιέχει καμία εκτίμηση για την επίδραση που θα έχει στα έσοδα του Δημοσίου το κάθε μέτρο! γ) Ελλειψη διαβούλευσης με τους φορείς!

Για τη συνέχεια αφήνουν τη συμφωνία τους «με τα μέτρα που ενισχύουν την φορολογική ισονομία και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, που όμως θα κριθούν από το αποτέλεσμα». Και το παράπονό τους για μη τήρηση των δεσμεύσεων για «πράσινα οικονομικά μέτρα». Και για το τέλος την «απαίτηση απ' την κυβέρνηση να είναι περισσότερο προσεκτική» καθώς «δεν είναι δυνατόν αλλαγές αυτού του εύρους να ανακοινώνονται με τέτοια προχειρότητα»...

Μάλλον διεκδικούν αναβάθμιση και προβάλλουν τα προσόντα τους στην ανίχνευση αστοχιών στη μεθοδολογία και τη διαδικασία υλοποίησης μιας βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής.


Παρακαταθήκη για την αντεπίθεση

Δεν ήταν ούτε απλή ούτε μια οποιαδήποτε μάχη η προχτεσινή πανεργατική απεργία. Ηταν μια σκληρή και εφ' όλης της ύλης αναμέτρηση με την πλουτοκρατία, που η εργοδοσία μαζί με τα πολιτικά της κόμματα και τα συνδικαλιστικά της δεκανίκια προσπάθησαν συντονισμένα και λυσσαλέα να εμποδίσουν, ακριβώς γιατί γνώριζαν τα νέα εφόδια με τα οποία μπορεί να εξοπλίσει τους εργαζόμενους. Μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης που οδηγεί σε ένταση της τρομοκρατίας και της εργοδοτικής επιθετικότητας με απολύσεις κ.τλ., μέσα σε καταιγίδα νέων αντεργατικών μέτρων που εξαγγέλθηκαν το τελευταίο δεκαήμερο με τον εκβιασμό της κυβέρνησης «όλοι να αναλογιστούμε το εθνικό μας καθήκον», δηλαδή την ενίσχυση του κεφαλαίου, μέσα σε ωμή στοχοποίηση της λαϊκής πάλης που ξεκίνησε με απειλές ενάντια στα μπλόκα της φτωχομεσαίας αγροτιάς και έφτασε μέχρι την απαίτηση να σταματήσουν οι απεργίες. Οι εργαζόμενοι αξιοποίησαν τη δύναμη της τάξης τους και ύψωσαν το ανάστημά τους.

Με τον πήχη της απαιτητικότητας να έχει μπει ψηλά ήδη από τη μεγάλη απεργία στις 17 Δεκέμβρη, δεκάδες χιλιάδες απεργοί εργατοϋπάλληλοι από όλη τη χώρα, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ντόπιοι και μετανάστες, με κάθε εργασιακή σχέση, κάθε ηλικίας, διαδήλωσαν προχτές με το ΠΑΜΕ σε 67 πόλεις όλης της χώρας, πήραν τη θέση τους στο αντίπαλο από το κεφάλαιο στρατόπεδο. Διαδήλωσαν ότι απορρίπτουν όχι μόνο τα ληστρικά μέτρα που φορτώνουν νέα βάρη στις πλάτες του λαού, αλλά και ότι δυναμώνει καθημερινά η ολόπλευρη δράση για να πάψει να πληρώνει ο λαός και την κρίση και την ανταγωνιστικότητα. Διαδήλωσαν μαζί και η φτωχομεσαία αγροτιά και οι μικρομαγαζάτορες και μικροβιοτέχνες ενάντια στις απαιτήσεις των μονοπωλίων που, συγκεντρώνοντας την παραγωγή, υπονομεύουν από κάθε πλευρά την ποιότητα ζωής της λαϊκής οικογένειας. Διαδήλωσαν την αποφασιστικότητά τους να δυναμώσει η σύγκρουση με την ηττοπάθεια και το συμβιβασμό που καλλιεργεί το κεφάλαιο μαζί με τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς του υπηρέτες, να οξυνθεί η ιδεολογικοπολιτική μάχη, να ωριμάζουν όλο και πιο γοργά οι εργατικές συνειδήσεις, να στεριώνουν οι βάσεις για τον παλλαϊκό ξεσηκωμό.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η προχτεσινή απεργία αποτέλεσε σοβαρή παρακαταθήκη για την κλιμάκωση της πάλης το επόμενο διάστημα. Παρακαταθήκη που μπήκε σε μεγάλο βαθμό από την ίδια την απαιτητικότητα με την οποία έγιναν οι προετοιμασίες. Οργώνοντας τόπους δουλειάς και λαϊκές γειτονιές όχι μόνο με ένα κάλεσμα αντίστασης στην αντιλαϊκή λαίλαπα, αλλά με προσκλητήριο οργάνωσης της πάλης που θα επιτρέψει στο λαό να περάσει στην αντεπίθεση, για να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του με τον πλούτο που παράγουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, χιλιάδες εργάτες πήραν στα δικά τους χέρια την υπόθεση της απεργίας. Νέες δυνάμεις μπήκαν στη μάχη. Ο σπόρος της ανυπακοής έπεσε και σε νέους κλάδους και χώρους εργασίας.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση θα δοθεί και η μάχη για την απεργία στις 24 Φλεβάρη, κόντρα στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που αξιοποιούν κάθε κινητοποίηση για την ενσωμάτωση των εργαζομένων, υπονομεύουν τους αγώνες, στηρίζουν την εξουσία της πλουτοκρατίας. Αλλά, όπως έδειξε και η προχτεσινή απεργία, όσο θεριεύει η ταξική ενότητα, η ολόπλευρη, οργανωτική, πολιτική, ιδεολογική ισχυροποίηση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της τόσο θα ενισχύεται η αποτελεσματικότητα και η προοπτική των αγώνων της.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ


Ολα τα βάρη στο λαό...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΤΑΞΕΙ, τώρα αισθανόμαστε ασφαλείς, σίγουροι και γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Η Γερμανίδα καγκελάριος και ο πρωθυπουργός της Γαλλίας είναι πλάι μας. Πλάι στον κάθε Ελληνα. Το δήλωσαν και δε χωράει αμφιβολία...

Οταν ψωνίζετε π.χ. στο σούπερ μάρκετ, να αισθάνεστε ότι ο Νικολά σάς κρατάει τις τσάντες και η Αγκέλα πληρώνει στο ταμείο... Κι εσείς κυκλοφορείτε ανάλαφροι και άνετοι.

Το ίδιο σίγουροι μπορείτε να νοιώθετε όταν κάθεστε στην ουρά της εφορίας, στο τρόλεϊ, στο ταμείο ανεργίας, στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο κατάστημα, όπου κι αν βρεθείτε.

Κι όλα αυτά γιατί; Μα γιατί έχουμε μια κυβέρνηση που έχει δώσει νέα πνοή και έναν πρωθυπουργό με ευρωπαϊκό όραμα και διεθνή εμβέλεια, ο οποίος έχει καταφέρει να καταστήσει τους πάντες συμμάχους της Ελλάδας.

Βεβαίως, το να έχει κανείς τέτοιες πολυτέλειες δε γίνεται στο... τσάμπα. Κάτι πρέπει να πληρώσει. Ετσι λοιπόν μερικοί νέοι φόροι σε είδη κατανάλωσης και τελευταία στα καύσιμα είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για την κυβέρνησή μας.

Εκτός φυσικά από την... πάγια φορολογία που ετοιμάζεται πυρετωδώς και πολύ πολύ προσεχτικά στο υπουργείο Οικονομικών. Κρίση βλέπετε και οφείλουμε να δίνουμε προκειμένου να έχουμε τους καλύτερους.

ΤΑ ΑΚΟΥΣΑΤΕ φανταζόμαστε για το «πράσινο ταμείο» της Τίνας Μπιρμπίλη, υπουργού ΠΕΧΩΔΕ. Είναι ένα ταμείο που θα στηρίξει την αναδάσωση στις καμένες περιοχές της Αττικής και γενικώς την οικολογία...

Πώς θα... γεμίσει αυτό το ταμείο όμως, δεν μας έχουν διευκρινίσει ακόμη. Κι αν είχαν στο μυαλό τους να ενισχύσουν τη δασοπροστασία, γιατί άραγε δεν το έκαναν στον προϋπολογισμό που ψήφισαν πριν ένα μήνα και κάτι;

Επειδή δεν πιστεύουμε ότι ήθελαν να μας κάνουν... έκπληξη, προφανώς κάτι άλλο έχουν στο μυαλό τους. Κι αυτό στα σίγουρα δεν είναι για το καλό των δασών.


Γρηγοριάδης Κώστας



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ