ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 12 Φλεβάρη 2005
Σελ. /40
ΒΑΓΕΝΑΣ ΕΛΙΣΑΙΟΣ

H διεθνής κατάσταση απαιτεί κάτι παραπάνω από τις πετυχημένες διεθνείς, περιφερειακές και διμερείς σχέσεις του Κόμματός μας. Κάτι που δεν μπορεί να είναι σήμερα και λιγότερο από την ανάγκη διαμόρφωσης μιας κοινής δράσης και συντονισμού των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων απέναντι στον ιμπεριαλισμό.

Απαιτείται μια στενότερη, συγκεκριμένη συνεργασία, σχεδιασμός του ΤΔΣ με άλλα τμήματα της ΚΕ. Π.χ., η διαδικασία της Μπολόνιας, προωθεί τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση, αγκαλιάζει 40 χώρες της Ευρώπης. Η ανταλλαγή απόψεων, επεξεργασιών, εμπειρίας βαραίνει πρώτα απ' όλα τα Κόμματα, κι όχι τις Κομμουνιστικές Νεολαίες.

Η συγκρότηση του «Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς», δε δείχνει απλώς το βαθμό ενσωμάτωσης στο καπιταλιστικό σύστημα ορισμένων ΚΚ, αποτελεί κι εξωτερικό «καταλύτη» διεργασιών στο διεθνές κίνημα. Απαιτεί από το κόμμα μας να δράσει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, με περισσότερες δυνάμεις μέσα, με πληρέστερο σχεδιασμό, για να μπορέσουμε να συμβάλλουμε αποτελεσματικά στον επαναστατικό κομμουνιστικό πόλο. Αυτό το καθήκον θα πρέπει να το βλέπουμε στη δυναμική του, λαμβάνοντας υπόψη διεργασίες που γίνονται, αγώνες που ξεσπούν, ώστε αυτή μας η προσπάθεια να μην εμποδίζει, και να ενισχύει τις υπόλοιπες διμερείς και πολυμερείς σχέσεις του κόμματος.

Για τη νεολαία: Σήμερα να παρέμβουμε με μορφές στον τόπο και στο χρόνο που η νέα γενιά διαμορφώνει τη συνείδηση και την κοσμοθεωρία της. Πέρα από τη σημαντική κι αναντικατάστατη γνωριμία κι αφομοίωση βασικών αρχών της κοσμοθεωρίας μας, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και μορφές που συνδέονται με το επιστημονικό αντικείμενο, όπως η συγκρότηση «μαρξιστικών ομίλων», συνδεδεμένων με το ΚΜΕ, όπου θα εξετάζονται, θα παρουσιάζονται θέματα του επιστημονικού ενδιαφέροντος, συνδυασμένα με λαϊκές ανάγκες και στόχους, με τη συμμετοχή όχι μόνον σπουδαστών, αλλά κι επιστημόνων, εργατών, συνδικαλιστών, ανθρώπων που θέλουν να εμβαθύνουν στα ζητήματα ή να γνωριστούν με τη μαρξιστική κοσμοθεωρία και προσέγγιση διάφορων ζητημάτων.

ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΩ

Καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις έχουμε και στο παγκόσμιο εμπόριο και ειδικότερα στην κλωστοϋφαντουργία. Είναι ένας τομέας που με την απελευθέρωση των αγορών για την κερδοφορία του κεφαλαίου, εκτοπίζεται μέρος της εργατικής τάξης και καταστρέφεται μέρος μικροεπαγγελματιών.

Με την είσοδο της Κίνας στον ΠΟΕ, που αναπτύσσει δυναμικά τον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας με χαμηλότερο κόστος και τιμές διάθεσης, εκτοπίζει επιχειρήσεις, βιοτεχνίες και εμπορομάγαζα πουλώντας φτηνότερα.

Αναλυτές του ΠΟΕ δίνουν ότι το μερίδιο της Κίνας στην παγκόσμια αγορά υφαντών από 17% το 2003 θα υπερβεί το 50%, ενώ στην ΕΕ μετά την απελευθέρωση εκτιμούν ότι θα προκύψουν 325.000 άνεργοι.

Για το καπιταλιστικό σύστημα αυτό είναι επιλογή, αν και φαίνεται αντιφατικό. Γιατί δίνει διέξοδο στα φτωχά στρώματα να μπορούν να αγοράσουν και να ντυθούν, ενώ ταυτόχρονα πέφτουν οι φραγμοί διείσδυσης του κεφαλαίου στη μεγάλη αγορά της Κίνας, βρίσκοντας διέξοδο στη συγκεντροποίησή του και αντλώντας νέο πεδίο κερδοφορίας (τηλεπικοινωνίες, αυτοκινητοβιομηχανία κ.ά.).

Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια μειώθηκε η παραγωγή κατά 25%, με κλείσιμο μικρών μονάδων και μεταφορά μεγαλύτερων κυρίως στα Βαλκάνια, μειώνοντας το εργασιακό κόστους 35%. Εξαγωγή κεφαλαίου δεν έχουμε μόνο στο τραπεζικό, βιομηχανικό αλλά και στην κλωστοϋφαντουργία.

Το κεφάλαιο δε χάνει, χάνουν οι εργαζόμενοι με την ανεργία. Υπολογίζεται ότι στην επόμενη 2ετία (2005-6) «ξεκαθαρίσματος», θα 'χουμε μείωση δυναμικού στον τομέα περίπου 20%.

Η ντόπια πλουτοκρατία και τα κόμματά της αποπροσανατολίζουν από το πρόβλημα. Δείχνουν ως ενόχους τους Κινέζους, υπόσχονται αυστηρότερους ελέγχους αν και είναι νόμιμη διαδικασία που έχουν συμφωνήσει, ψηφίσει και υλοποιούν. Επιδιώκουν να εμποδίσουν τη συνειδητοποίηση της εκμετάλλευσης και ταυτόχρονα χρησιμοποιούν το κινέζικο χαμηλότερο κόστος για παραγωγή περισσότερης υπεραξίας.

Το ΚΚΕ μπορεί να συμβάλει στη συνειδητοποίηση αυτών των εργαζομένων, αναλύοντας τα ιμπεριαλιστικά γνωρίσματα της χώρας, πως το κεφάλαιο βγαίνει κερδισμένο, αλλά και τι προτείνουμε εμείς. Πώς μέσα από μια σχεδιασμένη οικονομία με κοινωνικοποιημένα βασικά μέσα παραγωγής και λαϊκή εξουσία, θα 'χουν οφέλη εργατική τάξη και σύμμαχοί της.

Επεξεργασία θέσεων μαζί με δράση, έτσι συμβάλλουμε στην ισχυροποίηση του κόμματος.

ΑΜΠΑΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Το Κόμμα πέρασε από το 13ο Συνέδριο μέχρι σήμερα δύσκολες φάσεις και στιγμές. Μέσα σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης των ΚΚ και έξαρσης της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, το Κόμμα έδειξε βαθιά την πεποίθηση στις καταστατικές αρχές του Κόμματος Νέου Τύπου, αρχές που η ίδια η ζωή έδειξε, όχι μόνο τον πολύτιμο χαρακτήρα τους, αλλά τη σημασία τους, σήμερα, που η παγκόσμια άρχουσα τάξη χρησιμοποιεί όλες τις μορφές και μεθόδους, προκειμένου να μπλοκάρει το διεγερτικό και απελευθερωτικό ρόλο του Κομμουνιστικού Κινήματος.

Το Κόμμα μας πρέπει να δει τη δημιουργική εφαρμογή των κομμουνιστικών γνωρισμάτων του Κόμματος Νέου Τύπου, με ιδιαίτερο βάρος και βάθος στην πιστή εφαρμογή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, του προλεταριακού διεθνισμού, της πειθαρχίας αλλά και της κριτικής και αυτοκριτικής.

Αλλο στοιχείο της ζωής του Κόμματος αποτελεί η έγνοιά του για τη νεολαία. Τα μηνύματα είναι ελπιδοφόρα. Η νεολαία ακούει την αγωνιστική φωνή του ΚΚΕ. Αργά και βασανιστικά αντιδρά στις πιέσεις και τους εκβιασμούς του κεφαλαίου. Το Κόμμα όλο να ασχοληθεί με τη νέα γενιά, πώς ζει, πώς μορφώνεται, πώς αθλείται, ποια είναι τα πολιτιστικά πρότυπά της, να μελετήσει τις μορφές και μεθόδους παρέμβασης του κεφαλαίου σ' αυτή. Να είναι μόνιμο μέλημά μας η γνωριμία της νεολαίας με το Μ - Λ βιβλίο.

Το Αιγαίο δείχνει να 'ναι καζάνι που βράζει από τα προβλήματα (ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση, υποβάθμιση των κοινωνικών παροχών).

Χρειάζεται έντονη πολιτικοποίηση της δουλιάς μας, ώστε οι ναυτεργάτες και οι κάτοικοι των νησιών να κατανοήσουν την αναγκαιότητα της πρότασής μας για Εθνικό Φορέα ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, σαν λύση στα αδιέξοδα της καπιταλιστικής πολιτικής.

Τα λόγια του μεγάλου Χιώτη Κομμουνιστή ποιητή Φ. Αγγουλέ μπορούν να γίνουν τα καρφιά στο σώμα του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος: «Μη καρτεράτε να λυγίσουμε, μηδέ για μια στιγμή, μηδ' όσο στην κακοκαιριά λυγά το κυπαρίσσι. Εχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ