ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 12 Νοέμβρη 2017
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
Ορμητήριο αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων επικίνδυνων για το λαό

Αμεση απάντηση στα σχέδια για μετατροπή του λιμανιού σε ΝΑΤΟικό ορμητήριο έδωσε η συγκέντρωση που οργάνωσε η Επιτροπή Ειρήνης της πόλης την περασμένη Τρίτη
Αμεση απάντηση στα σχέδια για μετατροπή του λιμανιού σε ΝΑΤΟικό ορμητήριο έδωσε η συγκέντρωση που οργάνωσε η Επιτροπή Ειρήνης της πόλης την περασμένη Τρίτη
Οταν πρόσφατα ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα Τζ. Πάιατ αναγόρευε την Ελλάδα σε «πυλώνα της στρατηγικής των ΗΠΑ στην περιοχή», εστιάζοντας στη Βόρεια Ελλάδα ως πύλη εισόδου στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και δυνάμει «ενεργειακό κόμβο, με τον αγωγό TAP, με τον προτεινόμενο αγωγό IGB, με τον προτεινόμενο τερματικό σταθμό Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) στην Αλεξανδρούπολη», δεν σκιαγραφούσε μόνο τα επιχειρηματικά σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, αλλά και την «άλλη όψη» τους, αυτή των επικίνδυνων στρατιωτικών σχεδίων που με την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ξετυλίγονται, με επίκεντρο το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και το «βλέμμα» σε Βαλκάνια και Μαύρη Θάλασσα.

Το επόμενο βήμα ήταν η ανακοίνωση, από τον Τζ. Πάιατ, στο πλαίσιο του 7oυ συνεδρίου «Navigator 2017, The Shipping decision Makers forum», στο πλωτό Μουσείο «Hellas Liberty» στον Πειραιά, την Παρασκευή 3/11, της μετατροπής μέρους του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε στρατιωτική βάση των ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα σε βάση στρατιωτικών ελικοπτέρων, σε συμπληρωματικό ρόλο για τον έλεγχο του Αιγαίου, της Μαύρης Θάλασσας και γενικότερα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. «Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είναι στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ. Θέλουμε να διαδραματίσει έναν μεγαλύτερο ρόλο», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η επιβεβαίωση των επικίνδυνων αυτών σχεδίων δεν άργησε να έρθει και από την κυβέρνηση, έστω και με μισόλογα, αφού αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι την επίσημη ενημέρωση για το περιεχόμενο των συμφωνιών που σφραγίστηκαν κατά την πρόσφατη επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ. Ετσι, ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, δήλωσε, απαντώντας σε ερώτηση του «Ριζοσπάστη», ότι γίνεται «συζήτηση» για ένα «κέντρο εκπαίδευσης και συντήρησης ελικοπτέρων» που μπορεί να εγκατασταθεί σε «αρκετές περιοχές της Ελλάδας», ενώ αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση είναι σε «διάλογο» με τις ΗΠΑ για την «επέκταση συμφωνιών» που ήδη υφίστανται.

«Γενικές δοκιμές» για τέτοια επικίνδυνα σχέδια μπορούν να θεωρηθούν η χρησιμοποίηση του λιμανιού το περασμένο καλοκαίρι ως προσωρινής βάσης για τη μεταφορά στρατευμάτων και οχημάτων στο πλαίσιο της ΝΑΤΟικής άσκησης «Noble Jump», αλλά και η αξιοποίηση του λιμανιού στο τέλος Οκτώβρη ως βάση για τη μεταφορά ΝΑΤΟικών ελικοπτέρων, στο πλαίσιο της άσκησης για την ταχεία μεταφορά «ενισχύσεων» σε κάποιο προωθημένο θέατρο επιχειρήσεων του ευρωπαϊκού μετώπου.

Μάλιστα, στις 26 Οκτώβρη, η αμερικανική πρεσβεία κοινοποίησε ευχαριστήρια επιστολή της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των ΗΠΑ (EUCOM) προς όλες τις συναρμόδιες αρχές, όπως το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, το Λιμενικό Σώμα - Ελληνική Ακτοφυλακή, Λιμενάρχη κ.λπ., για την επιτυχή διεξαγωγή όλων των σύνθετων και πολύπλοκων εργασιών συναρμολόγησης και αποσυναρμολόγησης ως δέκα μεταφορικών ελικοπτέρων «UH-60 Blackhawk» της Αεροπορίας του αμερικανικού στρατού, που βρίσκονταν σε Βουλγαρία και Ρουμανία για να συμμετάσχουν στη μεγάλη πολυεθνική άσκηση του ΝΑΤΟ με την επωνυμία «Carpathian Eagle '17».

Η «άλλη όψη» του ίδιου νομίσματος

Τα επικίνδυνα στρατιωτικά σχέδια έρχονται να πλαισιώσουν επιχειρηματικά σχέδια που βρίσκονται σε εξέλιξη ή δρομολογούνται στην περιοχή, όπως:

-- Τη διέλευση του αγωγού φυσικού αερίου TAP που θα μεταφέρει αέριο από τα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν στην ΕΕ, ως συμβολή στην «ενεργειακή απεξάρτησή» της από τη Ρωσία.

-- Τον διασυνδετήριο ελληνοβουλγαρικό αγωγό φυσικού αερίου IGB.

-- Την κατασκευή πλωτού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) στη θαλάσσια περιοχή έξω από την Αλεξανδρούπολη.

-- Την κατασκευή μεγάλου εμπορευματικού κέντρου στην Αλεξανδρούπολη.

-- Τη σιδηροδρομική σύνδεση με τη Βουλγαρία, ως έργο ενταγμένο στα σχέδια για τη «σιδηροδρομική Εγνατία», που φιλοδοξεί να συνδέει την Αδριατική με τη Μαύρη Θάλασσα και τον Δούναβη.

-- Την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, που όπως είναι αντιληπτό παίζει κομβικό ρόλο στην προώθηση όλων των παραπάνω, προσελκύοντας το ενδιαφέρον μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Πρόκειται για σχέδια όπου αποτυπώνεται η πλήρης «ευθυγράμμιση» των «οραμάτων» της ελληνικής αστικής τάξης η χώρα να αποτελέσει ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο προς την υπόλοιπη ΕΕ, διά μέσου των Βαλκανίων, με τα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή.

Διόλου τυχαία, ο Τζ. Πάιατ δήλωνε πρόσφατα... εντυπωσιασμένος «από το πώς συνδυάζονται διαφορετικές εξελίξεις γύρω από την Αλεξανδρούπολη, όπως ο TAP, το πλωτό τερματικό και ο αγωγός IGB, όπως και από τον μεγάλο ενθουσιασμό για περισσότερη αμερικανική παρουσία στην περιοχή», απαιτώντας μάλιστα «να υπογραφούν συμβόλαια».

Τα σχετικά «συμβόλαια», δε, ήδη υπογράφονται. Σύμφωνα με όσα καταγράφει ο Τύπος, η είσοδος της αμερικανικής «Tellurian» (στο Διοικητικό Συμβούλιο της οποίας συμμετέχουν πολλά πρώην ανώτατα στελέχη της «Cheniere» και ο πρώην επικεφαλής της ενεργειακής πολιτικής των ΗΠΑ, Αμ. Χόχσταϊν) στο κοινοπρακτικό σχήμα που θα κατασκευάσει τον πλωτό σταθμό ΥΦΑ αποτελεί «ζήτημα εβδομάδων», οι εταιρείες «Gaslog» (Λιβανός) και «Gastrade» (Κοπελούζος) έχουν έρθει σε συμφωνία με την αμερικανική «Cheniere Energy» για την προμήθεια ΥΦΑ, ενώ το επενδυτικό fund «Third Point», που συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο της εγχώριας «Energean Oil & Gas», έχει ήδη παραγωγική δραστηριότητα στα κοιτάσματα του Πρίνου. Για το δε λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, ο πρέσβης έχει ανακοινώσει ήδη το ενδιαφέρον «τουλάχιστον μίας» αμερικανικής εταιρείας.

Από αυτήν την άποψη, βλέπει κανείς καλύτερα και το υπόβαθρο με βάση το οποίο η ελληνική κυβέρνηση δείχνει ιδιαίτερη κινητικότητα και αναλαμβάνει «ρόλους» σημαιοφόρου των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή των Βαλκανίων, σπεύδοντας την περίοδο αυτή να «κλείσει» μια σειρά από ανοιχτά ζητήματα, ώστε να «τρέξει» η ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων σε ΕΕ και ΝΑΤΟ και να διαμορφωθούν έτσι κατάλληλες συνθήκες για την ευόδωση των επιχειρηματικών αυτών σχεδιασμών.

Είναι ακριβώς αυτά τα σχέδια που λειτουργούν ως «μαγνήτης» των επικίνδυνων εξελίξεων, πυκνώνουν και εντείνουν τους ανταγωνισμούς με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως η Ρωσία και η Κίνα, και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη στην περιοχή, όπως η Τουρκία, που ξεδιπλώνουν τους δικούς τους ανάλογους σχεδιασμούς σε όλα τα επίπεδα. Επιβεβαίωση άλλωστε για το ότι η «μοιρασιά» της ιμπεριαλιστικής λείας πάει χέρι - χέρι με τα σχέδια για το μακέλεμα λαών, την επαναχάραξη συνόρων και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αποτελούν τα σχέδια για την αμερικανοΝΑΤΟική βάση στην Αλεξανδρούπολη.


Β. Ν.


Πατριδογνωμόνιο
Η... πλύση

Το πιπιλάκι των καιρών φέρει το βαρύγδουπο τίτλο «τα άπλυτα στη φόρα». (Κι εδώ βέβαια δεν είναι η φόρα, αλλά θηλυκό στη γλώσσα μας με την έννοια της αγοράς, του δημοσίου βήματος, ο πληθυντικός της λατινικής λέξης το forum - τα fora). Βέβαια, όποιος ακούει για βρωμιές που λερώνουν και ρούχα και σώρουχα, πρέπει να ξέρει πώς γίνονται από ποιους και πού και σε ποιο πλυντήριο μπαίνουν (σημ.: τα ευαίσθητα πλένονται στο χέρι) και σε τι βαθμό θερμοκρασίας καθαρίζονται. Ετσι η πιπιλίτσα που θέλει κάποια αόρατα καθαρά χέρια της αποκάλυψης να κυνηγάνε τα τάχα μου δήθεν αφορολόγητα θηριώδη κέρδη του ένα τοις εκατό των πλουσίων της Γης σε εξωτικούς παραδείσους και μικρά πολύτιμα κρατίδια, κρύβει τη μεγάλη πίκρα των φορολογουμένων.

Πάμε να πλύνουμε, ρητορικά, συντελώντας στην παγκόσμια κάθαρση. Με μια προϋπόθεση: Οποιος νομίζει ότι οι αρχάγγελοι της κάθαρσης είναι κάτι σαν τον μπόγια που κυνηγάει αδέσποτα σκυλιά, κάνει έστω κι άθελά του πολύ μεγάλο λάθος. Γιατί κανένας μπόγιας δεν κυνηγάει σκύλα ράτσας με πιστοποιητικό. Αντίθετα, οι ιδιοκτήτες των αποκαλυπτικών αρχείων - ταμείων - λιστών των ληστών είναι ενδοοικογενειακή υπόθεση «ράτσας». Αυτής των ληστών που αλληλοσκοτώνονται για τη μοιρασιά της λείας απ' το πλιάτσικο της εργασίας των αναγκαστικώς φορολογουμένων. Απλώνουν ο ένας τα σώβρακα τ' αλλουνού στα σκοινιά και κρύβουν το έγκλημα του πώς αποκτήθηκαν αυτά τα λεφτά, καθώς στο άκουσμα των ποσών τουλάχιστον λιποθυμούν, αν όχι ξεραίνονται οι συνήθεις ύποπτοι, οι και λεγόμενοι απλοί πολίτες φορολογούμενοι.

Οι κάτοχοι των λιστών των ενοίκων των παραδείσων μπαίνουν λοιπόν στην εξής πλύση με δόσεις (κάτι σαν τη μερική απασχόληση να πούμε). Βγάζει ο ένας πέντε ονόματα σήμερα. Γκολ η ομάδα του. Μετράει και πόσα κλικ, πόσα φύλλα, πόση θεαματικότητα, πόση ακροαματικότητα του χάρισαν οι κολασμένοι που πληρώνουν για να μάθουν το όνομα του φονιά τους... Βγαίνει ο άλλος την άλλη μέρα και ξεμπροστιάζει τη δική του πεντάδα, ντουζίνα κ.λπ. ξανά μανά πληρώνουν για να βάλουν γκολ οι κολασμένοι. Στη σπέκουλα όλο και κάποιος επενδύει στο χρόνο, την απόκρυψη, την αναβολή και κερδίζει είτε εκλογές, είτε αξιώματα, είτε μετοχές στις καινούργιες υγιείς εταιρείες που στήνονται με τα λεφτά - αποκαΐδια των πιασμένων στα πράσα, που όμως έχουν ιδιόκτητο οικόπεδο σπαρμένο με πράσα...

Υστερα η πολιτική, εντός - εκτός κι επί ταυτά της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, έρχεται να επιβραβεύσει τους σιωπηλούς και όχι τους τολμηρούς. Αυτούς δηλαδή που καταφέρνουν να πληρώσουν διά των αποκαλύψεων χαμηλό πρόστιμο για τα πτώματα που πάτησαν για ν' ανέβουν. Λαμπρό παράδειγμα της επιβράβευσης των τολμηρών σιωπηλών είναι ο κ. Γιούνκερ, είκοσι χρόνια πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών του μικροσκοπικού Λουξεμβούργου (ποιος θυμάται τις λίστες Λουξεμβούργου κι ας είναι πρόσφατες) στο οποίο οι off shore και ευνοημένες εταιρείες ήταν πολύ περισσότερες από τους κατοίκους του. Αυτός δεν ήξερε τίποτα για τ' άπλυτα, λοιπόν. Οπότε έγινε ηγέτης ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Φιλέλληνα τον λένε, μπόγια της κάθαρσης δεν τον λες.

Με τούτα και μ' εκείνα, το σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα προσπαθούν να το μετατρέψουν σε σκοτάδι ή νύχτα. Για να 'χεις να διαλέγεις ελεύθερα. Στο ίδιο πνεύμα οι καλοί Αμερικανοί ανακάλυψαν πως οι κακοί Ρώσοι είχαν φτιάξει κάτι σταρ του διαδικτύου σαν την Τζένα Εϊμπραμς σταρ του τουίτερ, που συνομιλούσε με τη μιντιακή και πολιτική αφρόκρεμα, είχε 70.000 ακολούθους (followers) στο διαδίκτυο και συγκινούσε απ' το CNN και το BBC μέχρι ακαδημαϊκούς και διπλωμάτες. Τελικά ήταν ανύπαρκτη, αλλά δεν ήταν αυτή η βρωμιά της. Αυτοί που την αποκάλυψαν την θεωρούν «βρώμικη» όχι επειδή είναι ρωσική μέθοδος διείσδυσης στα μίντια των ΗΠΑ, αλλά γιατί το κατάφερε χωρίς να ξοδέψει ούτε ένα δολάριο για τη διαφήμιση... Η κάθαρση των πλουσίων πλένει αστραφτερά τους εγκεφάλους μας.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ