Για τη ραγδαία ανάπτυξη των σκακιστικών υπολογιστών και προγραμμάτων και τις αλλαγές που έχει φέρει στο άθλημα έχουμε γράψει ξανά σ' αυτήν εδώ τη στήλη. Θεατές σε κάθε γωνιά του πλανήτη που έχουν πρόσβαση σε υπολογιστή μπορούν να απολαύσουν τις παρτίδες των αγαπημένων τους παικτών και να πάρουν μια γεύση από τον αγωνιστικό χώρο. Δυστυχώς, όμως, η ίδια τεχνολογία έχει ανοίξει άλλο ένα κεφάλαιο: Την ηλεκτρονική υποβοήθηση ή αλλιώς «cheating».

Τα τελευταία χρόνια δεν είναι λίγα τα περιστατικά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας: Παίκτες με κινητά τηλέφωνα στις τουαλέτες, παίκτες που κρύβουν στα ρούχα τους καλώδια και αναμεταδότες κ.λπ. Το πιο συχνό κρούσμα είναι η βοήθεια με τη χρήση κινητού, είτε έχοντας εγκαταστήσει κάποιο σκακιστικό πρόγραμμα, είτε δεχόμενοι βοήθεια από κάποιον συνεργάτη.

Διοργανωτές και διαιτητές λαμβάνουν διάφορα μέτρα για να αποφύγουν τέτοια φαινόμενα, που δυσφημούν το άθλημα. Ανάμεσα στα πιο απλά συγκαταλέγονται ο έλεγχος των παικτών κατά την είσοδό τους στον αγωνιστικό χώρο (ή κατά την έξοδο) με φορητούς ανιχνευτές μετάλλου και η καθυστέρηση (συνήθως 15 λεπτά) στη μετάδοση των παρτίδων.

Η FIDE και η Επιτροπή Διαιτητών έχουν εκδώσει σαφείς οδηγίες προς τους διοργανωτές για να διασφαλίζουν ότι οι περιπτώσεις υποβοήθησης θα ελαχιστοποιούνται. Κάποια παραδείγματα είναι η χρήση σταθερών ανιχνευτών μετάλλου στην είσοδο του αγωνιστικού χώρου, το μπλοκάρισμα κάθε μορφής τηλεπικοινωνίας (jamming), ο έλεγχος των παρτίδων με σκακιστικό πρόγραμμα, που δείχνει αν ο παίκτης έπαιξε δυσανάλογα καλά για το επίπεδό του, κ.ά.

Το ποια από αυτά τα μέτρα αξιοποιούνται κάθε φορά, εξαρτάται από τη σπουδαιότητα του τουρνουά και φυσικά τη νομοθεσία της διοργανώτριας χώρας. Αυστηρά καθορισμένες είναι και οι ποινές για τους παραβάτες. Παίκτης που φέρει κινητό κατά τη διάρκεια της παρτίδας, ακόμα και αν δεν το έχει χρησιμοποιήσει, τιμωρείται με μηδενισμό, ενώ για παίκτη που αποδεικνύεται ότι «έκλεψε» προβλέπονται ποινές αποκλεισμού από το άθλημα και στέρησης τίτλων.

Ταυτόχρονα, υπάρχει πρόβλεψη ώστε να μην εξελιχθεί η κατάσταση σε «κυνήγι μαγισσών». Φανταστείτε, για παράδειγμα, έναν παίκτη που επισκέπτεται συχνά την τουαλέτα κατά τη διάρκεια της παρτίδας του. Ο αντίπαλός του διαμαρτύρεται στον διαιτητή ότι ο παίκτης έχει κρύψει κάποιο κινητό στην τουαλέτα, ο διαιτητής γίνεται καχύποπτος και αρχίζει να παρακολουθεί τον παίκτη και να τον ελέγχει με τον ανιχνευτή κάθε φορά που βγαίνει από την τουαλέτα, με αποτέλεσμα ο παίκτης να χάνει τη συγκέντρωσή του.

Αλλη περίπτωση είναι να έχει κάποιος εξαιρετική απόδοση στο τουρνουά και να αρχίσουν φήμες και ψίθυροι ότι «έκλεβε». Σύμφωνα λοιπόν με τους κανονισμούς, όποιος θεωρεί ότι ένας παίκτης «κλέβει», πρέπει να υπογράψει μια επίσημη καταγγελία. Αν, στην έρευνα που θα ακολουθήσει, η καταγγελία αποδειχθεί αβάσιμη, τότε προβλέπονται αντίστοιχες ποινές για εκείνον που την υπέγραψε.