«Από τα σύννεφα» έκαναν χτες ότι έπεσαν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για τα όσα είπε ο υπουργός Αμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Π. Καμμένος, κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, για την εγκατάσταση επιπλέον στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ... στη μισή Ελλάδα, καθώς και για «εναλλακτικό σχέδιο» που θα υπηρετεί τους ίδιους γεωστρατηγικούς στόχους αλλά χωρίς το ονοματολογικό για την ΠΓΔΜ.

Παρά τα όσα λένε από χτες οι ΣΥΡΙΖΑίοι και τα φερέφωνά τους, πασχίζοντας να αποδώσουν όλα τα ταξίματα του Π. Καμμένου στους Αμερικανούς σε «προσωπικές απόψεις» που τάχα καμία σχέση δεν έχουν με τις επίσημες κυβερνητικές θέσεις, η πραγματικότητα είναι ότι η ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια αποτελεί κεντρική πολιτική της κυβέρνησης, υπαγορευμένη από τις επιταγές των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων και «δοκιμασμένη» στην πράξη βήμα το βήμα, με βάση όσα έχουν γίνει, προσεκτικά και μελετημένα, τα τελευταία χρόνια.

Μια περίοδος όπου η ελληνική κυβέρνηση, εν μέσω όξυνσης των ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ανέλαβε αυξημένο ρόλο, από τα Δυτικά Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή, προσφέροντας κάθε δυνατή διπλωματική και επιχειρησιακή υποστήριξη σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με «ορόσημο» σ' αυτήν την πορεία την επίσκεψη - πέρυσι τέτοια εποχή - του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και τη συνάντησή του με τον «διαβολικά καλό» Αμερικανό Πρόεδρο.

Πάει πολύ, για παράδειγμα, να παρουσιάζεται η κυβέρνηση σαν να μη γνωρίζει τίποτα για τα ευρωατλαντικά σχέδια στα Βαλκάνια, την ώρα που πρωτοστατεί στις «διευθετήσεις», όπως αυτή με την ΠΓΔΜ, αλλά και τις αντίστοιχες με την Αλβανία, για την ένταξη όλης της περιοχής στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ. Μέσα σε αυτόν το σχεδιασμό, άλλωστε, εντάσσεται και η ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία των Πρεσπών, όπως και τα όποια «εναλλακτικά σχέδια» υπάρχουν. Σ' αυτό το πλαίσιο είναι που ο Αμερικανός πρέσβης βαφτίζει την Ελλάδα «προτιμώμενο εταίρο» και «γεωπολιτικό μεντεσέ» στα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή.

Μέσα σε αυτόν το σχεδιασμό, που βέβαια είναι «νύχι - κρέας» και με αντίστοιχα επιχειρηματικά σχέδια, εντάσσονται και τα διάφορα «σχήματα συνεργασίας» στα οποία πρωτοστατεί η κυβέρνηση, σε συνέχεια και των προηγούμενων, από κοινού με άλλα καπιταλιστικά κράτη της περιοχής, για την «εμπέδωση» της ευρωτλαντικής «σταθερότητας», στην αντιπαράθεση με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Π.χ. η τριμερής με Βουλγαρία και Ρουμανία, με συνεχείς συναντήσεις των πρωθυπουργών αλλά και των υπουργών Εξωτερικών των τριών χωρών, σχήμα που ο υπουργός Αμυνας σταθερά παρουσιάζει, σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της στρατιωτικής συνεργασίας, ως «άξονα σταθερότητας» προς τα βόρεια. Αλλωστε είναι η ελληνική Πολεμική Αεροπορία που, στο πλαίσιο καταμερισμού του ΝΑΤΟ και λόγω ένδειας μέσων της βουλγαρικής, έχει αναλάβει έργο περιπολιών, αναγνωρίσεων και - αν χρειαστεί - αναχαιτίσεων στον FIR της Σόφιας, που απλώνεται και στη Μαύρη Θάλασσα.

'Η ένα άλλο σχήμα, «διασυνοριακής συνεργασίας» όπως παρουσιάζεται από το ΥΠΕΞ, με Βουλγαρία, Αλβανία και ΠΓΔΜ, με απανωτές συναντήσεις των υπουργών των τεσσάρων χωρών, σχήμα πολύ κοντά σε ό,τι περιέγραψε ο Π. Καμμένος στις ΗΠΑ, ως εναλλακτική στη συμφωνία των Πρεσπών αν δεν προχωρήσει, με την υπογραφή αμυντικής συμφωνίας ανάμεσα σε Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Αλβανία, Βουλγαρία και σε μεταγενέστερο επίπεδο και με τη Σερβία (την οποία οι Αμερικανοί επίσης θέλουν να «ζέψουν» στο ΝΑΤΟικό άρμα, παρά τους ισχυρούς στρατιωτικοπολιτικούς δεσμούς της με τη Ρωσία), με στόχο τη δημιουργία ενός «τόξου σταθερότητας» στη Βαλκανική.

Σε αυτό το πλαίσιο εξάλλου είναι που διαμορφώνεται και το έτερο σχήμα των τετραμερών συναντήσεων με τη Σερβία.

Αλλά και προς το Νότο, μαζί με Κύπρο, τα τριμερή σχήματα συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο, με το Ισραήλ ή με κράτη που στη ΝΑΤΟική ορολογία χαρακτηρίζονται «μετριοπαθή», όπως Αίγυπτος και Ιορδανία, που - διόλου τυχαία - είναι και μέλη του σχήματος του ΝΑΤΟ «Μεσογειακός Διάλογος».

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς το πώς η στρατιωτική συνεργασία «απογειώθηκε» από πέρυσι τέτοιον καιρό, όταν ο Τσίπρας επισκέφτηκε την Ουάσιγκτον και τον Τραμπ, για να εισπράξει βροχή τα εύσημα των Αμερικανών για τις υπηρεσίες που τους παρέχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μέσα από τη Σούδα, και να συμφωνήσει καταρχήν στο πρόγραμμα αναβάθμισης των ελληνικών «F-16», που σύμφωνα με τους Αμερικανούς διασφαλίζουν αμερικανικά συμφέροντα «ασφαλείας» στην Ανατολική Μεσόγειο.

Εκτοτε, και πριν τις δηλώσεις Καμμένου στις ΗΠΑ, αυξήθηκαν και αναβαθμίστηκαν ποιοτικά οι κοινές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις. Επίσης, αφού πρώτα τράβηξαν μέχρι τα άκρα τη λειτουργία της βάσης της Σούδας, την οποία πλέον οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν «κορεσμένη», αξιωματικοί των ΗΠΑ επιθεώρησαν μια σειρά βάσεις ανά την Ελλάδα και κατέληξαν να σταθμεύσουν UAV τους στη Λάρισα, προσγείωσαν εκεί μαχητικά τους «F-22», ενώ ετοιμάζονται να κάνουν το ίδιο για ιπτάμενα τάνκερ τους. Επιπλέον, βάζουν επιθετικά ελικόπτερά τους στο Στεφανοβίκειο, αξιοποίησαν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης για να ξεφορτώσουν ελικόπτερά τους που κατόπιν διεκπεραιώθηκαν στην Ανατολική Ευρώπη, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, με το πρόσχημα άσκησης. Και κατόπιν τα έβγαλαν από το «θέατρο επιχειρήσεων» της Ευρώπης μέσω Αλεξανδρούπολης, την οποία έχει επισκεφτεί τουλάχιστον δύο φορές τους τελευταίους 12 μήνες ο πρέσβης Πάιατ, διακηρύσσοντας το ενδιαφέρον των Αμερικανών να στήσουν εκεί μια μόνιμη βάση για ελικόπτερά τους αλλά και συνολικότερα για τον έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου, με το βλέμμα και στη Μαύρη Θάλασσα.

Χώρια ότι μέσω της ευρωενωσιακής Frontex δοκιμάζουν στην πράξη τις δυνατότητες του αεροδρομίου στο Τυμπάκι της Ν. Κρήτης να φιλοξενεί UAV και αναβάθμισαν τη χρήση της Ανδραβίδας, ουσιαστικά σε διεθνές κέντρο συνεκπαιδεύσεων υψηλών απαιτήσεων και προδιαγραφών, με συμμετοχή των Αμερικανών στις ετήσιες ασκήσεις της ΠΑ, «Ηνίοχος».

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και επιχειρηματικές κινήσεις όπως η εξαγορά του Νεωρίου Σύρου από την αμερικανικών συμφερόντων ΟΝΕΧ, που όπως λένε παράγοντές της το καθιστά «μίνι Σούδα». Μάλιστα, στη ΔΕΘ ανακοινώθηκε και το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας, με «εμπορικό και στρατιωτικό» προσανατολισμό.

Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση «συνεισφέρει» σταθερά με πλοία, αεροπλάνα και προσωπικό στη ΝΑΤΟική παρουσία στη Μαύρη Θάλασσα. Και βέβαια με τη σταθερή συμμετοχή στη ΝΑΤΟική αρμάδα SNMG2 στο Αιγαίο, η οποία ελέγχει τον πλου των ρωσικών πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Πρέπει επίσης να καταγραφεί ότι οι ΗΠΑ ποντάρουν πολλά στο γεγονός ότι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ υπηρετούν την ίδια στρατηγική στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις.

Αυτό αποτυπώθηκε και στην παρουσία Τσίπρα και Μητσοτάκη στην πρόσφατη ΔΕΘ, όπου και οι δύο ξεχώρισαν ως «ένα το κρατούμενο» το ρόλο της Ελλάδας ως «μεντεσέ» των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Θυμίζουμε άλλωστε ότι λίγο πριν το περσινό ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος της ΝΔ έσπευδε να τον «νουθετήσει» για το τι να πράξει εκεί, πλειοδοτώντας στην παροχή υπηρεσιών προς τους Αμερικανούς.

«Η συγκυρία», έλεγε, «είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή, διότι (...) η Ελλάδα παραμένει νησίδα σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, που δοκιμάζεται από μεγάλη αστάθεια», καλώντας τον Τσίπρα «να διασφαλίσει μια επωφελή συμφωνία μακράς πνοής για τη βάση της Σούδας (σ.σ. αντί της ετήσιας ανανέωσης της σύμβασης χρήσης της βάσης από τους Αμερικανούς, να πάνε σε 5ετή ή και 10ετή, όπως ζητούν οι ΗΠΑ και όπως πρότεινε και ο Καμμένος) και την ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας, που θα αναγνωρίζει εμπράκτως τον περιφερειακό ρόλο της Ελλάδας».

Ο Κυρ. Μητσοτάκης ζητούσε επίσης από την κυβέρνηση «να διαμορφώσει έναν οδικό χάρτη στρατηγικής σχέσης σε όλους τους τομείς ελληνικού ενδιαφέροντος. Με έμφαση στην προσέλκυση συγκεκριμένων επενδύσεων για την ανάκαμψη της οικονομίας μας». Αίτημα των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων το οποίο, όλο αυτό το διάστημα, σε διακομματική αστική συναίνεση, σπεύδει να υλοποιήσει η κυβέρνηση, με τέτοιους «σταθμούς», π.χ. την 83η ΔΕΘ, όπου οι ΗΠΑ ήταν «τιμώμενη χώρα», τις επαφές του πρωθυπουργού όλο αυτό το διάστημα με Αμερικανούς «επενδυτές», αλλά και το επικείμενο ταξίδι Κοτζιά στην Ουάσιγκτον στις 13/12 για σειρά επαφών με τον Αμερικανό ομόλογό του (και όχι μόνο), για την πανηγυρική έναρξη του λεγόμενου «Στρατηγικού Διαλόγου ΗΠΑ - Ελλάδας».