Associated Press

Το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι, πλέον, το κυρίαρχο πεδίο άσκησης πιέσεων για την Ουάσιγκτον μετά από την εξασφάλιση εξουσιόδητησης για στρατιωτική δράση που έλαβε ο Τζορτζ Μπους και από τα δύο Σώματα του Κογκρέσου. Εντούτοις, τα διαφωνούντα μόνιμα μέλη του, όπως η Ρωσία και η Γαλλία, εμμένουν στις διαφωνίες τους ασχέτως αν επιλέγουν διαλλακτικότερο ύφος, τη στιγμή που ολοένα και περισσότερες αμερικανικές δυνάμεις και πολεμικό υλικό μεταφέρονται στον Κόλπο. Η Βαγδάτη καλούσε τους επιθεωρητές να επιστρέψουν το γρηγορότερο δυνατό και προειδοποιούσε ότι «δε θα υποκύψει στα αμερικανικά επιθετικά σχέδια».

Μπορεί η συνάντηση του Βρετανού πρωθυπουργού και του Ρώσου Προέδρου να έγινε σε θερμό κλίμα και να χαρακτηρίστηκε, από τον πρώτο, ως «εξαιρετικά παραγωγική», εντούτοις δεν κατάφερε να γεφυρώσει τις θέσεις των δύο χωρών για το θέμα του Ιράκ. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο η Μόσχα να αποδεχτεί ένα νέο σκληρότερο ψήφισμα για το Ιράκ, διευκρινίζοντας ότι στόχος είναι «να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που η εμπειρία έχει δείξει ότι παρουσιάστηκαν στη δουλιά των επιθεωρητών». Εσπευσε, όμως, να συμπληρώσει ότι η ρωσική θέση, προς στιγμήν, παραμένει η ίδια και θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος για νέα απόφαση, ενώ τόνισε ότι η εξαπόλυση μιας στρατιωτικής επιχείρησης κατά του Ιράκ θα παραβίαζε τη διεθνή νομιμότητα. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν παρέλειψε, και δημοσίως, να επαναλάβει ότι τα στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί μέχρι στιγμής για το Ιράκ δεν έχουν πείσει τη Μόσχα ότι, όντως, κατέχει όπλα μαζικής καταστροφής.

Associated Press

Παρουσίαση του σχεδίου επίθεσης από το Πεντάγωνο

Σε νέες δηλώσεις προέβη και το Παρίσι, καθώς με ανακοίνωση έσπευσε να αποσαφηνίσει ότι, αν και τα πρώτα συμπεράσματα από τις έρευνες για την έκρηξη στο γαλλικό πετρελαιοφόρο στην Υεμένη καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια, δε συνδέεται με το Ιράκ. «Είναι ένα ξεχωριστό θέμα και δεν αλλάζουμε την ενάντια θέση μας σε μια μονομερή στρατιωτική δράση, και ενάντια σε ένα ψήφισμα που θα εμπεριέχει πρόβλεψη για αυτόματη ανάληψη στρατιωτικής δράσης». Σταθερή στη θέση της παραμένει και η Γερμανία, με τον ΥΠΕΞ Γιόσκα Φίσερ να δηλώνει ότι η άρνησή μας δεν πρόκειται να αλλάξει ενώ, σε αποκλειστικές του δηλώσεις στο Γαλλικό Πρακτορείο, ο πρώην ΓΓ του ΟΗΕ, Χαβιέ Περές ντε Κουεγιάρ, χαρακτήριζε «σοφότατη» τη στάση της Γαλλίας και την πρότασή της για διπλή απόφαση, καθώς εκτίμησε ότι «είναι η μοναδική που σέβεται τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ».

Λεπτομερή σχέδια κατάληψης του Ιράκ ήρθαν στο φως, χτες, από την εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» και το ειδησεογραφικό πρακτορείο «Ασοσιέιτεντ Πρες», που ενημερώθηκαν από «ανώτερους ανώνυμους αξιωματούχους». Σύμφωνα με αυτές τις πηγές, ανάμεσα σε όλα τα εναλλακτικά σενάρια που εξετάζονται για τη μετά - Σαντάμ εποχή, υπάρχει και αυτό της ολικής κατάληψης του Ιράκ από αμερικανικά και πιθανότατα και συμμαχικά στρατεύματα, τα οποία θα αναλάβουν και την ηγεσία της χώρας μέχρις ότου διασφαλιστεί ότι στη χώρα δε θα επικρατήσει χάος. Το περιθώριο χρόνου αυτής της στρατιωτικής ηγεσίας δεν προσδιορίζεται στα σχέδια αυτά, που οι ανώτεροι αξιωματούχοι που τα διέρρευσαν έσπευσαν να τονίσουν ότι είναι «τα πλέον απίθανα προς εφαρμογή». Σύμφωνα, πάντα, με τα δημοσιεύματα, την ηγεσία αυτής της στρατιωτικής μεταβατικής κυβέρνησης θα μπορούσε να αναλάβει ο στρατηγός Τόμι Φρανκς, νυν διοικητής της Κεντρικής Διοίκησης των αμερικανικών δυνάμεων, κατά το παράδειγμα τον στρατηγού Ντάγκλας ΜακΑρθουρ, στην Ιαπωνία το 1945.

Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Αρι Φλάισερ, απέφυγε να αναφερθεί συγκεκριμένα στα σενάρια αυτά, αλλά επιβεβαίωσε ότι η Ουάσινγκτον «και οι σύμμαχοί της, θα επιδιώξουν με κάθε τρόπο να διασφαλίσουν τη ζωή στο Ιράκ, να αποτρέψουν μια ανθρωπιστική καταστροφή, και να εξασφαλίσουν σταθερότητα στην περιοχή. Υπό αυτό αυτό πρίσμα, δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει μια λύση, εντελώς προσωρινή και μεταβατική, που θα προβλέπει στρατιωτική διοίκηση, με στόχο το ταχύτερο να υπάρχει μεταβίβαση εξουσίας σε δημοκρατική ιρακινή ηγεσία». Παρά τις διαβεβαιώσεις αυτές, όμως, όλοι οι αναλυτές συγκλίνουν στην άποψη ότι ελλείψει μιας ισχυρής ιρακινής εσωτερικής αντιπολίτευσης, όπως στο Αφγανιστάν, η «προσωρινή» διοίκηση πιθανώς θα αποδειχτεί «μονιμότερη». Εντονη ήταν και η αντίδραση εκπροσώπων της ιρακινής, φιλοαμερικανικής, αντιπολίτευσης στο εξωτερικό, που χαρακτήριζαν «σκέτη τρέλα κάθε προσπάθεια συνολικής κατάληψης του Ιράκ».

Associated Press

Η ψηφοφορία που έδωσε την «άδεια» επίθεσης...

Σαφέστατο μήνυμα προς τον ΟΗΕ και τους «αντιφρονούντες», παρέδωσε χτες το Κογκρέσο, υπορψηφίζοντας με ευρύτατη πλειοψηφία την πρόταση του Αμερικανού Προέδρου για χρήση βίας κατά του Ιράκ.

Βέβαια, οι απόλυτες πλειοψηφίες και η ομοφωνία που ακολούθησαν την 11η Σεπτεμβρίου, ανήκουν πια στο παρελθόν... Ετσι με ψήφους 77 έναντι 23, υπερψηφίστηκε και από τη Γερουσία η πρόταση του Τζορτζ Μπους, ενώ την Πέμπτη το βράδυ - τοπική ώρα - η πρόταση είχε υπερψηφιστεί και από τη Βουλή των Αντιπροσώπων με 296 ψήφους υπέρ και 133 κατά, ενδυναμώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο τη θέση του Μπους ενόψει των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Οπως μετέδωσε το «Reuters», αμέσως μετά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Γερουσία, ο Αμερικανός Πρόεδρος εξέφρασε την ικανοποίησή του, δηλώνοντας ότι «το Κογκρέσο μίλησε καθαρά στη διεθνή κοινότητα και στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών» και σημείωσε ότι «ο Σαντάμ Χουσεΐν και το παράνομο καθεστώς του αποτελούν σοβαρή απειλή για την περιοχή, τον κόσμο και τις ΗΠΑ», και υπογράμμισε ότι «η μη ανάληψη δράσης δεν αποτελεί εναλλακτική λύση... ο αφοπλισμός είναι υποχρεωτικός».

Οσον αφορά στην εξουσιοδότηση του Μπους για χρήση βίας στο Ιράκ από τη Γερουσία, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η κάμψη της αρχικής διαφωνίας του επικεφαλής των Δημοκρατικών στη Γερουσία, Τομ Ντασλ, με το σχέδιο ψηφίσματος, το οποίο αποτελούσε προϊόν διαπραγματεύσεων μεταξύ του Λευκού Οίκου και των αρχηγών των δύο κομμάτων της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Ο Ντασλ τόνισε ότι το κείμενο που έλαβε την έγκριση ήταν αρκετά βελτιωμένο συγκριτικά με τις αρχικές προτάσεις Μπους, και αιτιολόγησε την ψήφο του τονίζοντας ότι «είναι σημαντικό η Αμερική να μιλά με μια φωνή σε στιγμές τόσο κρίσιμες». Παρά την τοποθέτηση αυτή οι Δημοκρατικοί γερουσιαστές διχάστηκαν, ψηφίζοντας 29 υπέρ του ψηφίσματος και 21 κατά.