Αυτή η υπόθεση σε βάρος του ΚΚΕ αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα για το τι πραγματικά ισχύει με το λεγόμενο απόρρητο των επικοινωνιών, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού. Τα «κενά» που παρουσιάζει η όλη υπόθεση δεν αφορούν μόνο την απαράδεκτη καθυστέρηση των ερευνών για γρήγορη εξαγωγή πορίσματος. Αφορούν την ουσία, την ίδια την έκταση και το βάθος των ερευνών.

Ηδη η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) στις εκθέσεις της σημείωνε ότι πολλές κλήσεις είναι διεθνούς διασύνδεσης και γι' αυτές μάλλον έχει χρησιμοποιηθεί η τεχνική της παραποίησης προέλευσης. Παίρνοντας στα χέρια της αυτά τα στοιχεία η κρατική ασφάλεια, τι είδους έρευνα έκανε; Σε ποιες περαιτέρω ενέργειες προχώρησε για να εντοπίσει τους υπαίτιους; Οπως φαίνεται, αρκέστηκε να επαναλάβει ότι ο εντοπισμός των υπαιτίων είναι δύσκολος. Αλλά ακόμα κι αν ο εντοπισμός είναι δύσκολος, αυτό είναι στοιχείο που συνηγορεί στο ότι δεν επρόκειτο για ...φάρσα, όπως λένε ορισμένοι.

Επίσης, πολύ γρήγορα και εύκολα μοιάζει αυτές οι υπηρεσίες να «σηκώνουν τα χέρια ψηλά» μπροστά στην πρώτη «δυσχέρεια» στον εντοπισμό καλούντων, ή σε συνδέσεις.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μετά το δεύτερο κρούσμα συνακροάσεων, τον Απρίλη του 2017, και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η έρευνα από τις συναρμόδιες αρχές, υπάρχουν πάροχοι που φέρεται να απάντησαν πως δεν διαθέτουν πλέον τα στοιχεία που τους ζητούνται... Πώς είναι δυνατόν, ενώ εξελίσσεται έρευνα των εισαγγελικών, αστυνομικών και άλλων αρχών για τη διαλεύκανση παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών, οι πάροχοι να ...«χάνουν» μέρος των στοιχείων που αφορούν την υπόθεση;

Υποτίθεται μάλιστα ότι η νομοθεσία (π.χ. απόφαση 205/2013 της ΑΔΑΕ όπως έχει τροποποιηθεί για την Ασφάλεια και την Ακεραιότητα Δικτύων και Υπηρεσιών Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, ή διατάξεις του ν.3917/2011 όπως ισχύει για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία) θεσπίζει υποχρεώσεις και προδιαγραφές που οι πάροχοι πρέπει να τηρούν με σκοπό τη διασφάλιση του λεγόμενου απορρήτου.

Προκύπτουν επίσης και άλλα ερωτήματα. Στο πρόσφατο παρελθόν, υπήρξαν σοβαρές καταγγελίες προς την Εισαγγελία και τις αρμόδιες αρχές, που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας, για παράνομες πρακτικές της διοίκησης του ΟΤΕ πάνω στο δίκτυο. Συνδικαλιστές του ΟΤΕ μεταξύ άλλων ανέφεραν ότι ο ΟΤΕ παραχωρεί τη διαχείριση του απορρήτου σε άλλες ιδιωτικές εταιρείες, με αποτέλεσμα να μην ελέγχει ποιοι έχουν πρόσβαση σε κτίρια, ΚΑΦΑΟ, κωδικούς, ακόμη και λάπτοπ όπου υπάρχουν όλα τα στοιχεία του δικτύου, θέτοντας έτσι ευθέως σε κίνδυνο το λεγόμενο απόρρητο των επικοινωνιών. Πώς απαντάνε για αυτές τις καταγγελίες οι αρμόδιοι;

Μπαίνει το ερώτημα: Γιατί καθυστέρησαν δύο ολόκληρα χρόνια να δοθούν στην ΑΔΑΕ τα αποτελέσματα της άρσης του απορρήτου; Η ΑΔΑΕ μπόρεσε να εξαντλήσει τις όποιες δυνατότητες της δίνει ο νόμος;

Φαίνεται ότι γίνεται προσπάθεια από κάποιους να καλυφθεί η κατάντια του σημερινού συστήματος. Σήμερα κάθε επικοινωνία, όλες οι κλήσεις, τα μηνύματα, οι επαφές των ανθρώπων ελέγχονται και καταγράφονται από τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών και υπηρεσίες διαφόρων ειδών.

Στην πραγματικότητα, νόμος είναι μια χούφτα εταιρείες και υπηρεσίες - που σε καμία περίπτωση δεν ελέγχονται από το λαό - να έχουν στα χέρια τους τα μέσα, τους τρόπους και έτσι τα στοιχεία της καθημερινής επικοινωνίας εκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτό είναι το έδαφος πάνω στο οποίο «ανθίζουν» και τα διάφορα «βαλιτσάκια» και άλλα πολύ σύγχρονα μέσα παρακολουθήσεων, τα σκάνδαλα υποκλοπών, διαρροών και χρησιμοποίησης των δεδομένων εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών ανά την υφήλιο. Πρόκειται για ένα «παγόβουνο» σαπίλας και αδιαφάνειας, που μόνο την κορυφή του κατά καιρούς βλέπουμε μέσα από αποκαλύψεις τύπου «σκανδάλων Facebook».

Αποκαλύπτονται ακόμα ο ρόλος του αστικού κράτους, των οργάνων και λειτουργιών του, και η υποκρισία των αστικών κυβερνήσεων και κομμάτων, που δήθεν στοχεύουν στη «διαφάνεια» και στην προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων όλων των πολιτών.

Το ΚΚΕ παλεύει με όλους τους τρόπους να φανεί η αλήθεια. Πάει πολύ όμως να αναποδογυρίζεται τελείως η πραγματικότητα. Πάει πολύ η αδιαφάνεια και η καταπάτηση ελευθεριών να βαφτίζονται «διαφάνεια και δικαιοσύνη», με πρωτεργάτες σε αυτό όλα τα κόμματα που στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα, την ΕΕ και άλλους οργανισμούς του κεφαλαίου.

Είναι υπόθεση του ίδιου του λαού να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του, να καταδικάσει με κάθε αφορμή και τρόπο τέτοιου είδους φαινόμενα και τη σημερινή σαπίλα, μαζί με την κυβέρνηση και όλα τα κόμματα που προσπαθούν να την καλύψουν, να τη διαχειριστούν, για να τη διαιωνίσουν σε βάρος του. Είναι πλέον αναγκαίο όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να δώσουν απάντηση για όλα αυτά, όχι μόνο στο ΚΚΕ, παρότι έχουν περάσει δύο χρόνια, αλλά και στο λαό.

Eurokinissi

Την Πέμπτη 10/1, ένας 51χρονος εργαζόμενος σε μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας της επιχείρησης «Νηρέας» στο νησάκι Πεταλάς, κοντά στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, εντοπίστηκε νεκρός από το Λιμενικό σε βραχώδες σημείο του νησιού. Ο 51χρονος, σύμφωνα με πληροφορίες, είχε μεταβεί με βάρκα σε τμήμα της μονάδας και οι συνάδελφοί του τον αναζήτησαν όταν δεν επέστρεψε.

Τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια του εργαζόμενου εκφράζει η Τομεακή Επιτροπή Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ. Οσον αφορά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έχασε τη ζωή του, υπογραμμίζει ότι στην περιοχή «επικρατούσαν δυσμενείς καιρικές συνθήκες, με ισχυρούς ανέμους και έντονο κυματισμό». Υπενθυμίζει ακόμα ότι «εδώ και αρκετό διάστημα, με απόφαση της εργοδοσίας, το συγκεκριμένο πόστο του φύλακα στα κλουβιά εκτελείται με έναν φύλακα, παρά το πάγιο αίτημα των εργαζομένων να εκτελείται το πόστο με δύο φύλακες».

«Ολα θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας των μεγάλων μονοπωλιακών επιχειρήσεων, όπως στον "Νηρέα". Μπαίνουν στη ζυγαριά από τη μία η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων και από την άλλη το κόστος για τα μέτρα που πρέπει και μπορούν να ληφθούν προκειμένου να εργάζονται σε ασφαλείς συνθήκες», τονίζει η ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας.

Επισημαίνει επίσης τις ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών, που ενισχύει την ασυδοσία των εργοδοτών. «Αυτή είναι η "νέα εποχή" της δήθεν δίκαιης ανάπτυξης και του τέλους των μνημονίων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που μπροστά στο μέγιστο δυνατό κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων δεν λογαριάζει ούτε την ίδια τη ζωή των εργαζομένων», τονίζει και καταλήγει: «Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να κάνουν βήμα πίσω από τις ανάγκες τους, για δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια, για σύγχρονα μέτρα ασφάλειας και εργασιακά δικαιώματα».

Ερώτηση προς την υπουργό Εργασίας σχετικά με το θανατηφόρο «ατύχημα» κατέθεσε το ΚΚΕ, απαιτώντας από το αρμόδιο υπουργείο να λάβει μέτρα για: Την απόδοση ευθυνών για το συγκεκριμένο «ατύχημα» και την κάλυψη των αναγκών της οικογένειας του νεκρού εργαζόμενου. Την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων, τόσο στη συγκεκριμένη επιχείρηση όσο και γενικότερα στους τόπους δουλειάς, τη στελέχωση και εντατικοποίηση των κρατικών μηχανισμών ελέγχου.

Με ανακοίνωσή της, η Ομοσπονδία Εργαζομένων σε Γάλα - Τρόφιμα - Ποτά εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του νεκρού συναδέλφου τους και καταγγέλλει ότι «μπροστά στο κυνήγι του μέγιστου κέρδους για την επιχείρηση, τα μέτρα προστασίας της εργασίας και της ζωής των εργαζομένων είναι ελλιπή έως ανύπαρκτα».

Η Ομοσπονδία προσθέτει ότι «η κυβέρνηση έχει μεγάλες ευθύνες για την εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί στους χώρους δουλειάς» και για την υποστελέχωση του ΣΕΠΕ. Απαιτεί από την εργοδοσία του ομίλου «Νηρέα» «να στηρίξει οικονομικά την οικογένεια του εκλιπόντα συναδέλφου μας» και καλεί τους εργαζόμενους, ειδικά στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας, να ενωθούν και να οργανωθούν στα συνδικάτα τους. Ανάλογη ανακοίνωση εξέδωσε και το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου.

Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας για το 2016 (τελευταίο έτος με διαθέσιμα στοιχεία), κάθε εργάσιμη μέρα 22 εργάτες και εργάτριες τραυματίζονταν ή και σακατεύονταν, ενώ κάθε 4 εργάσιμες μέρες ένας εργάτης έπεφτε νεκρός στους χώρους δουλειάς. Το ίδιο έτος σημειώθηκε ο τρίτος μεγαλύτερος αριθμός εργατικών «ατυχημάτων» από το 2000 και ο μεγαλύτερος από το 2009 και μετά. Από το 2012 μέχρι το 2016 υπάρχει συνεχής αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων». Τα θανατηφόρα αυξάνονται συνεχώς από το 2014 και μετά. Τα 73 θανατηφόρα που καταγράφονται το 2016 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών εργατών από το 2011.