ΕΧΟΥΝ περάσει 59 χρόνια, που μέσα σε σκληρές συνθήκες της χιτλεροφασιστικής Κατοχής, το Γενάρη του 1944, με επιτυχία μεγάλη ολοκληρωνόταν ο Κομματικός Ερανος της Εθνικής Απελευθέρωσης που είχε ανοίξει το ΚΚΕ δυο μήνες προηγούμενα.

Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» και τα άλλα αντιστασιακά ΕΑΜικά έντυπα μάς φέρνουν τη μεγάλη αυτή οικονομική εξόρμηση προσφοράς, που αγκάλιασε όλη τη χώρα ξεπερνώντας τα πλάνα, που είχαν μπει και μάλιστα σε εποχή που η οικονομική κατάσταση ήταν τόσο ρευστή κι άλλαζε από μέρα σε μέρα με το τύπωμα καθημερινά χαρτονομισμάτων.

ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ Δελτίο του Θεσσαλικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ μας προσφέρει στο μικρό έντυπο «Ο Λενινιστής» φ. 5, Γενάρης 1944, τη μεγάλη αυτή εξόρμηση με όλα τα σχετικά στοιχεία και προσφορές σε χρήματα αλλά και σε είδος. Πρώτη - πρώτη ανάμεσα σ' όλες τις θεσσαλικές οργανώσεις αναδείχτηκε τότε η Ελασσόνα... Η περιφερειακή Επιτροπή Ελασσόνος μίλησε με τους πιο επιβλητικούς αριθμούς... Και τα νούμερα αυτά μονάχα τους, όπως σημειώνει το «Δελτίο», υποβάλλουν μερικές συγκρίσεις. Ο Κόκκινος Τύρναβος, από τις πιο εύπορες περιφέρειες, μάζεψε λιγότερα από την καμένη Ελασσόνα.

ΤΟ πρωτοσέλιδο για τον «Κομματικό Ερανο Εθνικής Απελευθέρωσης» στο Εσωτερικό Δελτίο γράφει: «... Κάθε στάχυ η Ελασσόνα το κέρδισε με το σπαθί της. Οι ήρωες αγρότες θέρισαν τον καρπό του ιδρώτα τους πολεμώντας τον καταχτητή, που παραμόνευε με το πολυβόλο για να εμποδίσει το θερισμό. Ετσι, η γενναιοδωρία της Ελασσόνας παίρνει αυτή τη συμβολική αξία: Γεννήματα, αποσπασμένα από τον καταχτητή με το όπλο, δόθηκαν στον πρωτοπόρο μαχητή της Εθνικής Απελευθέρωσης, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας...».

ΛΕΠΤΟΜΕΡΗΣ έπειτα η καταγραφή σε όσα σε είδος συγκέντρωσε ο κομματικός έρανος, στάρι, καλαμπόκι, κριθάρι, τραχανάς, πατάτες, κοτόπουλα, φασόλια. Δε λείπουν φυσικά τα καρύδια, τα κάστανα, αλλά και το τσίπουρο. Και μαζί μ' αυτά όλα και 70.692.000 δρχ. σε μετρητά...

ΟΜΩΣ για τον Ερανο εκείνο το «Δελτίο» μας δίνει κι άλλα στοιχεία και για τις θεσσαλικές περιοχές αλλά επίσης και για άλλες περιφέρειες της χώρας. Είναι ολοφάνερο, πως ολούθε καταγράφονται επιτυχίες. Κι ολούθε ξεπερνιούνται τα πλάνα, που είχαν βάλει οι Κομματικές Οργανώσεις.

ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ενδιαφέρον έχει το ρεπορτάζ της Οικονομικής Εξόρμησης για την Αθήνα και τον Πειραιά. Το σύνθημα του εράνου κινητοποίησε ολόκληρη την Οργάνωση με χιλιάδες προκηρύξεις, αφίσες, πλακάτ... «Συνεργεία γυρνούσαν και ενεργούσαν ανοιχτά τον έρανο. Ο κόσμος όχι μόνο έδινε με χαρά στον έρανο μα και προφύλαγε και βοηθούσε. Οι νοικοκυρές υπέδειχναν σε ποια σπίτια κάθονται πατριώτες και πού φωλιάζουν προδότες. Σε ένα δισεκατομμύριο 52 εκατ. ανέβηκε το συνολικό ποσό, που συγκεντρώθηκε για τον έρανο στην εξόρμηση εκείνη.

ΟΙ ΧΙΤΛΕΡΟΦΑΣΙΣΤΕΣ καταχτητές, που με απαγορευτικές, τρομοκρατικές ανακοινώσεις γύρεψαν να εμποδίσουν τον έρανο, πήραν ολούθε την πιο αποστομωτική απάντηση. «Η πολιτική μάχη, που δώσαμε με τον έρανο - γράφει "Ο Λενινιστής" - κρίθηκε στο πρώτο προλεταριακό κέντρο της χώρας. Κι αυτό έχει μεγάλη και πανελλαδική σημασία. Στα 50 εκατ. που ζήτησε το Κόμμα και που η Κομματική Οργάνωση Πειραιά τ' ανέβασε στα 80 εκατ. οι εργάτες του Πειραιά πρόσφεραν πρόθυμα και με ενθουσιασμό 220 εκατ. Από αυτά, τα 85% τα έδωσαν οι εργάτες και οι εργάτριες των εργοστασίων και οι συνοικίες...».

ΠΟΛΥ βοήθησε στην επιτυχία του εράνου εκείνου η καλή του οργάνωση. Σε πολλά εργοστάσια έγιναν συγκεντρώσεις ειδικά για τον κομματικό έρανο. Και μολονότι ο έρανος ήταν μαζικός και έγινε στις περισσότερες περιπτώσεις ανοιχτά, καμιά σύλληψη δεν έγινε και τούτο γιατί οι ίδιοι οι εργαζόμενοι προφύλαγαν τα συνεργεία. Μια αναδρομή στα παλιά, επίκαιρη και διδακτική, καθώς οι Οργανώσεις δίνουν σήμερα καθεμιά την έφοδό τους για να ξεπεράσουν τα πλάνα και να πιάσουν τις κορυφές της φετινής Εξόρμησης

ΑΣ θυμηθούμε αυτό που γράφει «Ο Λενινιστής» του Θεσσαλικού Γραφείου του ΚΚΕ για εκείνο τον κομματικό έρανο. Μια μικρούλα επαρχία, η μπαρουτοκαπνισμένη Ελασσόνα, κάλυψε μονάχη πάνω από το ένα τέταρτο. Ο κομματικός έρανος έγινε το Πανελλήνιο Δημοψήφισμα για την Εθνική Απελευθέρωση και τη Λαϊκή Δημοκρατία.

Πρόσφατα, όταν ο πρόεδρος του ΣΕΒ Οδ. Κυριακόπουλος ρωτήθηκε για τη στάση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ απέναντι στα αιτήματα των βιομηχάνων, ο Οδ. Κυριακόπουλος απάντησε ότι όσο είναι κοινή η γλώσσα των δύο κομμάτων, εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να στηρίζουμε τον ένα ή τον άλλο. Επισήμανε, δηλαδή, το αυτονόητο ότι οι βιομήχανοι δε στηρίζουν κόμματα, αλλά πολιτικές. Στην παρούσα φάση, η πολιτική, αλλά και οι εξαγγελίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, είναι πιο προωθημένες ακόμα και από τα αιτήματα του ΣΕΒ. Ειδικότερα, με την ανάληψη της Προεδρίας της ΕΕ, η ελληνική κυβέρνηση καλείται να δώσει εξετάσεις σε όλο το μεγάλο ευρωπαϊκό κεφάλαιο, που αναμένει να προωθήσει τις αποφάσεις της «Συνόδου της Λισαβόνας»

«Ο ελληνικός επιχειρηματικός κόσμος στηρίζει τους στόχους της Λισαβόνας και επισημαίνει την ανάγκη να επισπευστούν οι πολιτικές που θα προωθήσουν την ανταγωνιστικότητα εθνικά και ευρωπαϊκά. Η ανταγωνιστικότητα είναι το κλειδί για την επίτευξη όλων των ευρωπαϊκών στόχων της ανάπτυξης της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Και κύριο μέσο για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας είναι η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας». Αυτά έλεγε, θέτοντας στο μεταξύ και νέες απαιτήσεις, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Οδ. Κυριακόπουλος, σε ημερίδα των βιομηχάνων στις 13/11/2002.

Για το ίδιο θέμα στις 19/11/2002 ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, απευθυνόμενος σε ακροατήριο επιχειρηματιών σημείωνε: «Η ανταγωνιστικότητα είναι σήμερα στο επίκεντρο της οικονομικής πολιτικής μας. Μετά την ένταξή μας στην ΟΝΕ, η ανταγωνιστικότητα αποτελεί μονόδρομο. Αυτή είναι που θα σηκώσει το βάρος της αναπτυξιακής μας πορείας. Αυτή είναι το ζητούμενο της νέας οικονομικής πολιτικής».

Στην ημερίδα των βιομηχάνων ο πρόεδρος του ΣΕΒ, αναφερόμενος στους άμεσους στόχους σημείωσε μεταξύ άλλων: «Τη λήψη άμεσων μέτρων για την καινοτομία και την ευρεσιτεχνία, τις οικονομικές πολιτικές, την απελευθέρωση των αγορών ενέργειας, μεταφορών, επικοινωνιών. Την απλοποίηση των διαδικασιών, την ενοποίηση των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών»

Λίγες μέρες αργότερα, ο Κ. Σημίτης δήλωνε σε ό,τι αφορά τις δράσεις της κυβέρνησής του για την επίτευξη της ανταγωνιστικότητας. «Τα μέτωπα είναι ποικίλα: το μακροοικονομικό περιβάλλον, η Δημόσια Διοίκηση, οι υπηρεσίες που παρέχει το Δημόσιο, όπως Υγεία, Ασφάλεια, Παιδεία. Το θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας και προσέλκυσης των ξένων επενδύσεων, η διάρθρωση και οργάνωση των επιχειρήσεων. Ο βαθμός ενσωμάτωσης νέων τεχνολογιών στις επιχειρήσεις, ο εξωστρεφής προσανατολισμός τους. Ο βαθμός ελευθερίας στη λειτουργία τω αγορών και η ανάπτυξη του χρηματοοικονομικού συστήματος», σημειώνοντας μάλιστα πως « λανθασμένα σινιάλα, πισωγυρίσματα, έλλειψη προγραμματισμού» δε χωράνε στη δική του πολιτική.

Δίνοντας όρκο ...αιώνιας πίστης, στους βιομήχανους, ο Κ. Σημίτης τόνισε με στόμφο πως «εξακολουθούμε να επιμένουμε στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, όπως περιγράφεται στους στόχους του προγράμματος για την ανάπτυξη και σταθερότητα. Αυτή η πολιτική εξακολουθεί να αποτελεί και σήμερα αναγκαία συνθήκη για την ανάπτυξη».

Στα ίδια πλαίσια, απολογούμενος ο Κ. Σημίτης σημείωνε ότι «τα τελευταία χρόνια η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων έχει συμβάλει σημαντικά στην απελευθέρωση παραγωγικών δυνάμεων της οικονομίας, όπως δείχνει το παράδειγμα των τηλεπικοινωνιών. Οι υπό απελευθέρωση αγορές παρέχουν νέους χώρους ανάπτυξης επιχειρηματικής δραστηριότητας υπό συνθήκες ανταγωνισμού, με όφελος που διαχέεται στο σύνολο της οικονομίας».