ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

Για μια οικονομική ύφεση στη Γερμανία και την Ευρώπη προειδοποίησε χτες ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Ολαφ Σολτς, κατά την έναρξη της συζήτησης για τον προϋπολογισμό του 2020 στο γερμανικό κοινοβούλιο. Είναι σημαντικό, είπε ο Σολτς, «ότι με τα σταθερά οικονομικά θεμέλια που έχουμε σήμερα, είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε με πολλά, πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, αν πράγματι ξεσπάσει μια οικονομική κρίση στη Γερμανία και στην Ευρώπη».

Οπως δείχνουν όλα τα τελευταία επίσημα στοιχεία, η γερμανική οικονομία συρρικνώνεται τους τελευταίους μήνες και κινδυνεύει να εισέλθει σε ύφεση το επόμενο τρίμηνο. Η επιβράδυνση της διεθνούς οικονομίας και ο κίνδυνος εκδήλωσης νέας διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων διαπιστώνεται πλέον σε όλες τις αναλύσεις παγκοσμίως, ενώ ιδιαίτερα η γερμανική οικονομία πλήττεται από τη μείωση των εξαγωγών της (και εξαιτίας του «εμπορικού πολέμου» ΗΠΑ - Κίνας), αλλά και από το ενδεχόμενο Brexit.

Ο Ολ. Σολτς ισχυρίστηκε πως η Γερμανία διαθέτει επαρκείς οικονομικούς πόρους για την καταπολέμηση της ύφεσης και «θα το κάνουμε όταν εμφανιστεί. Αυτό είναι κεϋνσιανισμός - αν θέλετε να το πείτε έτσι - μια ενεργή πολιτική ενάντια στην κρίση».

Ωστόσο, τα όποια πολιτικά μέτρα αστικής διαχείρισης, με βάση και την πρόσφατη πείρα, έχουν περιορισμένη δυνατότητα να μεταθέσουν χρονικά και να αμβλύνουν ουσιαστικά το βάθος της επερχόμενης νέας κρίσης. Τέτοια μέτρα που παίρνουν οι κυβερνήσεις (π.χ. επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής για τη στήριξη των νέων επενδύσεων κ.ά.) δεν μπορούν να αναιρέσουν την αιτία εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης, που πηγάζει απ' την ίδια τη λειτουργία του συστήματος, δεν μπορούν να διασφαλίσουν ελεγχόμενη απαξίωση του μεγάλου μεγέθους υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, που λιμνάζει και δεν βρίσκει σήμερα διεξόδους ικανοποιητικής κερδοφορίας. Σε κάθε περίπτωση οι μεγάλοι χαμένοι (θα) είναι οι εργαζόμενοι, θύματα των απολύσεων και των περικοπών.

Επίσης ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών σημείωσε ότι οι επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο περιμένουν μια ένδειξη βελτίωσης στη διαμάχη ΗΠΑ - Κίνας, προκειμένου να μπορούν να επενδύσουν, προσθέτοντας ότι χρειάζεται άμεσα μια λύση και μια εμπορική συμφωνία.

Οι δαπάνες και τα έσοδα του γερμανικού προϋπολογισμού αναμένεται να ανέλθουν σε σχεδόν 360 δισ. ευρώ το επόμενο έτος και παρά τη μέγιστη αύξηση των επενδύσεων εδώ και χρόνια, ο προϋπολογισμός θα κλείσει και πάλι χωρίς νέο χρέος, επισήμανε ο Σολτς. Το ίδιο ισχύει και για τον μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό προγραμματισμό έως το 2023. Η αντιπολίτευση επικρίνει την κυβέρνηση ότι οι επενδύσεις θα παραμείνουν στάσιμες μετά το 2020, ενώ εντός του μεγάλου συνασπισμού υπάρχει αντιδικία για τα επιμέρους μέτρα «προστασίας του κλίματος», για τη «βασική σύνταξη» που προτείνει το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) και για την αύξηση των αμυντικών δαπανών που προτάσσουν Χριστιανοδημοκράτες/Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU).

Η νέα συνάντηση που πραγματοποιήθηκε χτες στην ισπανική Βουλή, ανάμεσα στις αντιπροσωπείες του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Πέδρο Σάντσεθ και του άλλου σοσιαλδημοκρατικού μορφώματος «Ουνίδας Ποδέμος» (τη συμμαχία των «Ποδέμος» με την «Ενωμένη Αριστερά», όπου συμμετέχει και το μεταλλαγμένο ΚΚ Ισπανίας) του Πάμπλο Ιγκλέσιας, δεν κατέληξε σε συμφωνία σε σχέση με τη στήριξη της κυβέρνησης. Ετσι τα περιθώρια στενεύουν, καθώς αν το παζάρι παλιάς και νέας σοσιαλδημοκρατίας δεν ευοδωθεί έως τις 23 Σεπτέμβρη, θα πρέπει να γίνουν πρόωρες εκλογές στις 10 Νοέμβρη.

Οπως και σε προηγούμενες συναντήσεις, το βασικό ζήτημα διαφωνίας είναι ο τρόπος σχηματισμού νέας κυβέρνησης. Οι Σοσιαλιστές δηλώνουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση συνασπισμού, αρνούνται συμμετοχή των «Ποδέμος» σε υπουργικούς θώκους και προσφέρουν θέσεις στον διοικητικό μηχανισμό. Οι «Ποδέμος» δηλώνουν ότι χωρίς συμμετοχή στην κυβέρνηση δεν θα συναινέσουν να γίνει πρωθυπουργός ο Σάντσεθ. Αν και οι διαφωνίες που προβάλλουν αναφέρονται σε αδυναμία στήριξης κοινού προοδευτικού προγράμματος χωρίς εγγυήσεις (δηλαδή ότι δεν εμπιστεύονται τους Σοσιαλιστές), επί της ουσίας οι «Ποδέμος» παζαρεύουν τη συμμετοχή τους στο αστικό σύστημα για τη διαχείρισή του υπέρ του κεφαλαίου, που δήθεν θα ωφελήσει και τους εργαζόμενους. Αλλωστε, στα στρατηγικά ζητήματα, στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, στην ένταξη της χώρας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, όλα τα αστικά κόμματα στην Ισπανία συμφωνούν.

Να θυμίσουμε ότι από τις φετινές εκλογές του Απρίλη, για την 350μελή Βουλή οι Σοσιαλιστές έχουν 123 έδρες με 28,68%, το νεοφιλελεύθερο Λαϊκό Κόμμα (πρώην κυβέρνηση) - μετά από σκάνδαλα διαφθοράς - έχει 66 έδρες με 16,70% και ακολουθούν: Οι φιλελεύθεροι «Πολίτες» με 15,86% και 57 έδρες, ενώ η συμμαχία «Ουνίδας Ποδέμος» έχει 35 έδρες με 11,95% και μαζί με το όμορο σχήμα «Εν Κομούν Ποδέμος» Καταλονίας (με 2,36% και 7 έδρες) φτάνουν τις 42. Το ακροδεξιό Vox έχει 24 έδρες, η Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας 15, το «Μαζί για την Καταλονία» 7 και διάφορα περιφερειακά εθνικιστικά κόμματα από τη Χώρα των Βάσκων, τα Κανάρια Νησιά κ.ά. 16 έδρες. Ετσι η επίτευξη των 176 ψήφων στη Βουλή για την πρώτη ψηφοφορία και στη συνέχεια απλή πλειοψηφία δεν φαίνεται να είναι εφικτή για τους Σοσιαλιστές.