Συνεχίστηκαν το Σαββατοκύριακο τα αισχρά δημοσιεύματα ενάντια στην απεργία των εργαζομένων στις προβλήτες II και III της «Cosco». Ανάμεσα σε άλλα, γράφτηκε ότι η απεργία υπηρετεί «κομματικά παιχνίδια προεκλογικής επιρροής στη Β' Πειραιώς» και ότι ένα «ολιγομελές σωματείο» και «μερικές δεκάδες εκ των εργαζομένων» έκλεισαν το ΣΕΜΠΟ, «την κινητήριο δύναμη ολόκληρου του λιμανιού», θίγοντας μεταξύ άλλων «την αξιοπιστία του, που είναι και η σοβαρότερη μακροπρόθεσμη συνέπεια εάν οι απεργίες συνεχιστούν». Για όποιον δεν κατάλαβε, το «ολιγομελές» αυτό σωματείο και οι «μερικές δεκάδες εργαζόμενοι» που κατάφεραν να παραλύσουν το λιμάνι (άραγε, πώς;) οργάνωσαν την απεργία όχι επειδή δεν αντέχουν άλλο να δουλεύουν με μισθούς πείνας, με «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης και ωράρια, εκτεθειμένοι σε ένα σωρό κινδύνους, αλλά για «να δείξει το ΚΚΕ την ισχύ του στο λιμάνι και στη Β' Πειραιώς»! Από την αρχή έως το τέλος, τα δημοσιεύματα αναμασούν τις βρωμιές της εργοδοσίας και του αντι-«σωματείου» που έστησαν τα τσιράκια της. Είναι κι αυτό ένα παράδειγμα του ότι η εργοδοσία έχει πολλά όπλα στη διάθεσή της απέναντι στην εργατική - λαϊκή διεκδίκηση, όπλα που τους έχουν δώσει οι κυβερνήσεις, μαζί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Από την άλλη όμως επιβεβαιώνεται ότι ο αγώνας που αποφασίζουν, οργανώνουν και περιφρουρούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και καλύτερους όρους δουλειάς, προκαλεί πονοκέφαλο στην εργοδοσία, στους παρατρεχάμενους και στα επιτελεία της.

Ως «προσωπική δέσμευση» παρουσίασε ο πρωθυπουργός τη συνέχεια «της επιτυχημένης πορείας των δύο τελευταίων ετών» και «της προσπάθειας που πρέπει να γίνει πρώτα και κύρια στο πεδίο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, για τη δημιουργία ενός φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος», με στόχο «μια επενδυτική έκρηξη τα επόμενα χρόνια». Περιέγραψε δε ως «κρίσιμους τομείς στους οποίους ήδη υλοποιούνται σημαντικές μεταρρυθμίσεις» και στους οποίους επικεντρώνονται οι κυβερνητικές προσπάθειες, τις αλλαγές στη Δημόσια Διοίκηση και τη Δικαιοσύνη, ώστε αυτές να προσαρμοστούν ακόμα πιο στενά στις σύγχρονες ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Επίσης, την απλοποίηση των διαδικασιών που αφορούν στη σύσταση και αδειοδότηση των επιχειρήσεων, ώστε οι «επενδυτές» να απαλλαγούν ακόμα και από στοιχειώδεις περιβαλλοντικούς και άλλους περιορισμούς, προετοιμάζοντας νέες «Μάνδρες» και «Μάτια» για το λαό. Υποσχέθηκε, τέλος, στήριξη και ζεστό χρήμα στις «δυναμικές επιχειρήσεις», που συνεπάγεται παραπέρα περικοπές στις ρημαγμένες «κοινωνικές» δαπάνες, για «εξοικονομήσεις» στον προϋπολογισμό. Με δυο λόγια, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι «βόμβα» στα θεμέλια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, προϋποθέτει τη διάλυσή τους, την ένταση της εκμετάλλευσης, για να ανοίξει νέα πεδία κερδοφορίας στο κεφάλαιο. Να λοιπόν πώς η «αυριανή» μέρα είναι συνέχεια της προηγούμενης. Αυτή άλλωστε ήταν και η ουσία των μνημονίων, που όλα τα προηγούμενα χρόνια «πέρασαν» μαζεμένα μέτρα και καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που, όπως λένε σήμερα τα κυβερνητικά στελέχη, θα έπρεπε να έχουν γίνει και χωρίς τα μνημόνια και τώρα πρέπει να συνεχιστούν...