ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 11 Αυγούστου 2018 - Κυριακή 12 Αυγούστου 2018
Σελ. /32
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ
Με κριτήρια «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο η αντιπλημμυρική προστασία του λαού

Ντοκουμέντο που επιβεβαιώνει τις εγκληματικές ευθύνες κυβέρνησης - ΕΕ αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης». Αφορά τις μελέτες για την «οικονομική αποδοτικότητα» στην κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων

Η προστασία των φτωχών δεν χωρά στη λογική «κόστους - οφέλους», που είναι στρατηγική κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης

Copyright 2017 The Associated

Η προστασία των φτωχών δεν χωρά στη λογική «κόστους - οφέλους», που είναι στρατηγική κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης
«Είναι οικονομικά αποδοτικότερο να προστατευθούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία (δηλ. εύπορες οικογένειες ή πολύτιμα εργοστάσια) από το να προστατευθούν εκείνοι που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία».

Αυτή η κυνική, ανατριχιαστική διατύπωση, που δείχνει όλη την επικινδυνότητα και τη σαπίλα του βάρβαρου καπιταλισμού, περιέχεται στον «Οδηγό ανάλυσης κόστους - οφέλους» για τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, που συνέταξε κατά παραγγελία της ΕΕ το «Flood CBA» και αποκάλυψε την περασμένη Τρίτη ο «Ριζοσπάστης», αναδεικνύοντας τις εγκληματικές ευθύνες κυβέρνησης - ΕΕ για τις μεγάλες καταστροφές και τις απώλειες που έχει ο λαός από φωτιές, βροχές και σεισμούς.

Το «Flood CBA» είναι μία επίσημη «πλατφόρμα» που χρηματοδοτείται από την ΕΕ και μάλιστα από τη Γενική Διεύθυνση Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ, προκειμένου να παρέχει στα κράτη «τεχνογνωσία» και εργαλεία στο σχεδιασμό της αντιπλημμυρικής προστασίας, ενσωματώνοντας και εξειδικεύοντας τις σχετικές ευρωπαϊκές Οδηγίες.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 2012 και μετά την ολοκλήρωση μιας πρώτης φάσης εργασιών και μελετών, τα συμπεράσματα των οποίων παρουσιάστηκαν σε ειδική εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, ανανέωσε τη θητεία του, που διαρκεί μέχρι σήμερα. Αναπτύσσει μάλιστα δράση στα κράτη - μέλη, με συμμετοχή σε σεμινάρια που οργανώνουν Περιφέρειες σχετικά με την αντιπλημμυρική προστασία.

Το αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη»
Το αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη»
Η ΕΕ αναφέρει ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα έρχεται να καλύψει ένα κενό στις μελέτες «κόστους - οφέλους» για έργα που σχετίζονται με την πολιτική προστασία και τα έργα υποδομής. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει «Δημιουργία Βάσης Δεδομένων για μελέτες κόστους - οφέλους στο σχεδιασμό έργων προστασίας από τις πλημμύρες» και υλοποιείται παράλληλα σε έξι κράτη - μέλη της ΕΕ.

Η λογική που αναπαράγει και προωθεί η ΕΕ μέσω και της συγκεκριμένης «πλατφόρμας», είναι αυτή του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο, η οποία εντάσσεται στη «Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης» και διατρέχει οριζόντια την πολιτική των κυβερνήσεων σε όλα τα κράτη - μέλη: Είτε μιλάμε για το σχεδιασμό του συστήματος Υγείας, είτε αναφερόμαστε στην πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών και των εργατικών «ατυχημάτων», είτε στον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό και γενικότερα σε υποδομές που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες, όπως θα δούμε παρακάτω.

Μοναδικό κριτήριο η «οικονομική αποδοτικότητα»!

Μια ματιά στις βασικές κατευθύνσεις του προγράμματος αποκαλύπτει τους πραγματικούς στόχους και το αντιλαϊκό του περιεχόμενο. Σημειώνεται ανάμεσα σε άλλα:

«Οι Οδηγίες αυτές (σ.σ. εννοεί τις κατευθύνσεις του προγράμματος) προορίζονται να αποτελέσουν έναν ανεξάρτητο οδηγό για το πώς πρέπει να γίνεται η αξιολόγηση των οφελών στη διαχείριση κινδύνων πλημμυρών (FRM). Συνδυαζόμενα τα οφέλη με τα κόστη των διαφόρων σχεδίων διαχείρισης κινδύνων, ο χρήστης (σ.σ. το κράτος) μπορεί να συγκρίνει το κόστος με το όφελος, να αξιολογήσει μία επένδυση και να οδηγηθεί σε μία απόφαση.

Η σύγκριση αυτή θα επιτρέπει στους χρήστες να αναγνωρίσουν εκείνα τα προγράμματα και σχέδια διαχείρισης κινδύνων τα οποία μεγιστοποιούν το οικονομικό όφελος για τη χώρα τους και επομένως αντιπροσωπεύουν την "πλέον συμφέρουσα λύση" με το να είναι οικονομικά αποτελεσματικά.

(...) Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε το ότι η ανάλυση κόστους - οφέλους των μέτρων μείωσης κινδύνου πλημμυρών αφορά το μέλλον. Και είναι ευρέως γνωστό ότι η πρόβλεψη για το μέλλον είναι δύσκολη, ακόμη και με την εξελιγμένη επιστημονική ανάλυση.

Ο λόγος που ενδιαφερόμαστε για το μέλλον είναι ότι οποιαδήποτε ανάλυση κόστους - οφέλους επιδιώκει να εκτιμήσει την πιθανή μελλοντική κατεύθυνση των ζημιών πλημμυρών, και να χρησιμοποιηθεί αυτό ως βάση για να προβλέπει το κατά πόσο αξίζει να μειωθούν ή να αποτραπούν εκείνες οι ζημιές ή αυτές.

(...) Το μόνο κριτήριο είναι η οικονομική αποδοτικότητα. Πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη ότι η ανάλυση κόστους - οφέλους χρησιμοποιεί την οικονομική αποδοτικότητα ως το μόνο κριτήριο για την καθοδήγηση της λήψης αποφάσεων. Η οικονομική αποδοτικότητα μετράται ως το ισοζύγιο εκροών - εισροών, και μόνο όταν αυτή είναι στο μέγιστο απαντάται οικονομική απόδοση».

Αυτό που λέει η μελέτη, είναι ότι πριν από την κατασκευή οποιουδήποτε έργου ή τη σύνταξη οποιουδήποτε σχεδίου αντιπλημμυρικής προστασίας, το κράτος θα πρέπει να εξετάζει με συγκεκριμένα κριτήρια τη σχέση «κόστους - οφέλους» που έχει το συγκεκριμένο έργο ή σχέδιο για το κεφάλαιο και ανάλογα να αποφασίζει. Σ' αυτή την κατεύθυνση, η πλατφόρμα αναλαμβάνει να καταρτίσει και να ιεραρχήσει μια σειρά κριτήρια, με τα οποία το κράτος θα μπορεί να εξετάζει κάθε φορά αν το συμφέρει οικονομικά να σώσει περιουσίες και ζωές (και ποιες) από το να διαχειριστεί το κόστος των συνεπειών από μια πιθανή καταστροφή.

Αυτό πλήρωσαν οι νεκροί και οι πλημμυροπαθείς της Μάνδρας, και επειδή αυτή η λογική διαπερνά κάθε «κύτταρο» της αντιλαϊκής τους πολιτικής, αυτό πλήρωσαν και οι νεκροί από την πυρκαγιά στην Ανατ. Αττική.

Κυνισμός και ωμότητα πέρα από κάθε όριο

Με δεδομένες αυτές τις κατευθύνσεις, και με δεδομένο ότι το πρόγραμμα απευθύνεται σε κυβερνήσεις «εκπαιδευμένες» να καρατομούν δικαιώματα και να συνθλίβουν λαϊκές ανάγκες, δεν προκαλούν εντύπωση οι διατυπώσεις που χρησιμοποιεί η μελέτη, προκειμένου να υποστηρίξει τα συμπεράσματά της και να δώσει τις σχετικές κατευθύνσεις στα κράτη - μέλη.

Οπως ήδη διαβάσαμε, η μελέτη συστήνει ως «οικονομικά αποδοτικότερο» να προστατευθούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία, από εκείνους που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία.

Αυτό που εννοούν είναι ότι στοιχίζει πιο φτηνά στο αστικό κράτος και στις διάφορες ασφαλιστικές εταιρείες να αποζημιώσουν τα φτωχόσπιτα, απ' ό,τι τις βίλες και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Αρα, είναι προτιμότερο για το αστικό κράτος να κάνει έργα που θα προστατεύουν τις «εύπορες» οικιστικές περιοχές ή μεγάλες επιχειρήσεις, και αντίστροφα να αφήνει στο έλεος των καιρικών φαινομένων και των καταστροφών τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, όπου κατοικούν κατά κανόνα εργαζόμενοι και φτωχά λαϊκά στρώματα και άρα το κόστος για τις αποζημιώσεις είναι κατά πολύ μικρότερο από το κόστος για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων σε αυτές τις περιοχές.

Τι είναι «δίκαιο» και τι «άδικο»;

Το ίδιο το κείμενο αναγνωρίζει ότι μια τέτοια αντίληψη στην κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων «μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις που δεν φαίνονται "δίκαιες", αλλά η δικαιοσύνη δεν είναι μέρος της ανάλυσης κόστους - οφέλους». Είναι φανερή η ανησυχία τους για το ότι θα διαχειριστούν τη λαϊκή αγανάκτηση, τόσο για την έλλειψη μέσων πρόληψης όσο και για τις συνέπειες μιας καταστροφής, που προκαλείται εξαιτίας της εγκληματικής πολιτικής τους.

Τέτοιοι «προβληματισμοί» όμως, σε καμιά περίπτωση δεν βάζουν σε αμφισβήτηση το κριτήριο «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο, που είναι κορωνίδα της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη. Αντίθετα, η πλατφόρμα που χρηματοδοτεί η ΕΕ αναλαμβάνει να διαμορφώσει και επιχειρήματα, για να απεμπλακούν ευκολότερα οι κρατικοί προπαγανδιστές από τη συζήτηση περί «δίκαιου» και «άδικου» στον καπιταλισμό...

Ετσι, όπως γράφεται στη μελέτη της «Flood CBA», «μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πιθανή επίδραση "αδικίας"με δύο τρόπους: Χρησιμοποιώντας σταθμίσεις μέσα στην ανάλυση κόστους - οφέλους για να αυξηθούν τα φαινομενικά οφέλη για την προστασία των οικονομικά ασθενέστερων. Κατά συνέπεια, η ανάλυση κόστους - οφέλους αλλοιώνεται υπέρ ορισμένων εκβάσεων, όπως καθορίζονται πολιτικά. Επίσης, δεδομένου ότι οι περισσότερες αμυντικές δαπάνες πλημμυρών ανεβάζουν τη γενική φορολογία, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η κοινή γνώμη πρέπει να αποφασίζει πώς ξοδεύονται τα δημόσια χρήματα».

Δηλαδή, μια «γραμμή άμυνας» απέναντι στα λαϊκά στρώματα είναι να νοθεύεται ελαφρά το κριτήριο της «οικονομικής αποδοτικότητας» με πολιτικά κριτήρια, που προκαλούν «φαινομενικά οφέλη» για το λαό και μια δεύτερη είναι να εκβιαστεί ο λαός να παραιτηθεί από κάθε διαμαρτυρία και διεκδίκηση, με το «επιχείρημα» ότι τα μέτρα και οι υποδομές για την προστασία της ζωής και της περιουσίας του κοστίζουν και μεταφράζονται σε αύξηση της φορολογίας του!

Τέτοια είναι η αθλιότητα και η απανθρωπιά τους. Κι ας αφήσουν τώρα όλοι οι υπερασπιστές των αξιών της ΕΕ τα κροκοδείλια δάκρυα πάνω από τα πτώματα και τα συντρίμμια. Γιατί είναι οι ίδιοι - και αυτοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ - που υπηρετούν αυτές τις «αρχές».

Παρέμβαση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ

Με αφορμή την αποκάλυψη του «Ριζοσπάστη», άμεση ήταν η παρέμβαση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ. Συγκεκριμένα, κατέθεσε Ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την οποία της ζητά να τοποθετηθεί «στα προκλητικά "συμπεράσματα" της μελέτης που η ίδια χρηματοδότησε» και επιπλέον «στο ότι η ίδια η πολιτική της και των κυβερνήσεών της με κριτήριο τα κέρδη του κεφαλαίου και την "οικονομική αποδοτικότητα" οδηγεί σε μεγάλες περικοπές και παραπομπή στις ελληνικές καλένδες ζωτικής ανάγκης έργων για το λαό, που έχει ως αποτέλεσμα εκατόμβες νεκρών και μεγάλες καταστροφές».

Αξίζει επίσης να θυμίσουμε ότι η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ είχε καταγγείλει τον περασμένο Ιούνη την προκλητική στάση της Κομισιόν στο θέμα της αποζημίωσης των σεισμόπληκτων της Λέσβου. Αφορμή ήταν η απόφαση να εγκριθεί ποσό μόλις 1,3 εκατ. ευρώ ως αποζημιώσεις, περίπου ένα χρόνο μετά τον θανατηφόρο και καταστροφικό σεισμό στο νησί, και ενώ οι συνολικές ζημιές που προκλήθηκαν ξεπερνούσαν τα 54 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με τον απαράδεκτο κανονισμό του λεγόμενου «Ταμείου Αλληλεγγύης» της ΕΕ, οι τεράστιες καταστροφές στην περιουσία των λαϊκών νοικοκυριών δεν κρίθηκαν «μείζονες», με αποτέλεσμα τα καταβαλλόμενα ποσά να μην ξεπερνούν το 2,5% των ζημιών, όπως αναφέρει και η σχετική έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου.

Ακόμα κι αυτά τα ψίχουλα που παρουσιάζει ως βοήθεια η ΕΕ, όμως, δεν κατευθύνονται στην ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών και των μικροεπαγγελματιών του νησιού που έχασαν τα σπίτια και τα μαγαζιά τους, αφού, όπως επανειλημμένα έχει απαντήσει η Επιτροπή σε αλλεπάλληλες Ερωτήσεις της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, «το Ταμείο δεν αποζημιώνει ζημιές ιδιωτών».

Οι αποζημιώσεις, με ευθύνη της ΕΕ και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, κατευθύνονται κυρίως στους επιχειρηματικούς ομίλους που αναλαμβάνουν την αποκατάσταση υποδομών και ελάχιστες στην επιδιόρθωση κατοικιών. Είναι κι αυτό ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζει το λαό και την προστασία του η ΕΕ...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ