«Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο των πιέσεων εναντίον του δημοσιογραφικού κόσμου, η ΠΟΕΣΥ θεωρεί ότι εντάσσεται και το άρθρο ανώτατου στελέχους του ΚΚΕ, με ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς εναντίον γνωστών για την αξιοπιστία τους δημοσιογράφων και εφημερίδων».
Αυτά αναφέρει χτεσινή ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών. Μια ανακοίνωση, που εκδόθηκε χωρίς να συνεδριάσει το ΔΣ της, αλλά προέκυψε με τηλεφωνική συνεννόηση και παρά τη ριζική και κατηγορηματική αντίθεση ενός μέλους του ΔΣ, τόσο για τη διαδικασία, όσο και για το περιεχόμενο. Μια ανακοίνωση, που βγαίνει τρεις μέρες μετά την αντίθετη ακριβώς θέση που πήρε η ΕΣΗΕΑ, στη δύναμη της οποίας ανήκουν οι δήθεν θιγόμενοι δημοσιογράφοι και αφού τόσο το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ όσο και το Γενικό Συμβούλιό της συνεδρίασαν πρόσφατα και, πάντως, μετά τη δημοσίευση του επίμαχου άρθρου, χωρίς κανένας να θέσει το οποιοδήποτε θέμα.
Αραγε, δεν αρκούν αυτά και μόνο, για να καταλάβει ο καθένας, ότι η ανακοίνωση θέλει να υπηρετήσει σκοπιμότητες, που μόνο με την υπεράσπιση της ελευθεροτυπίας δεν έχουν σχέση;
Δε λέμε, και οι καιρικές συνθήκες παίζουν το δικό τους ρόλο και οι εμπρηστές ανύπαρκτοι δεν είναι. Η καρδιά του προβλήματος, όμως, βρίσκεται αλλού. Βρίσκεται στο γεγονός, πως οι μέχρι σήμερα κυβερνώντες και οι πολιτικές τους δεν αντιμετωπίζουν το δάσος ως ένα αναντικατάστατο και μέγιστης αξίας φυσικό πλούτο της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας, αλλά ως αντικείμενο κερδοσκοπίας και, μάλιστα, στα πλαίσια των «νόμων της αγοράς». Πάνω σ' αυτό το δεδομένο «πατούν» οι κάθε λογής εμπρηστές και καταπατητές ή μεγεθύνονται οι συνέπειες των όποιων αντικειμενικών συνθηκών, όπως οι καιρικές συνθήκες.
Βέβαια, κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν: Τα ίδια, πάντα, λέτε εσείς. Παντού βλέπετε πολιτικές και κυβερνητικές ευθύνες.
Εχουμε άδικο, όμως; Τι αποδείχνει η τραγική περίπτωση της Σάμου; Το μεγάλο ατού του νησιού του Πυθαγόρα ήταν τα πανέμορφα και σε μεγάλο μέρος τους παρθένα δάση του. Πώς φρόντιζε, λοιπόν, η πολιτεία τον ανεκτίμητο αυτό πλούτο; Υπήρχαν ανάλογες υπηρεσίες, επαρκώς επανδρωμένες και εξοπλισμένες; Είχαν παρθεί τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα (δασικοί δρόμοι, αντιπυρικές ζώνες, δεξαμενές νερού, κλπ., κλπ.);
Στα ερωτήματα αυτά και άλλα παρόμοια η απάντηση είναι μία και μόνη: Οχι. Κι έτσι, το μεγάλο πλεονέκτημα της Σάμου έγινε η αφορμή να καεί ολόκληρο το νησί, να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή, ενώ πολλές άλλες κινδύνευσαν, και να καταστραφούν οι περιουσίες και οι κόποι ανεξακρίβωτου ακόμη αριθμού κατοίκων. Τα δάση, όμως, ήταν η αφορμή και μόνο, το όχημα που κουβάλησε τις φλόγες από τη μια άκρη του νησιού στην άλλη. Οι πραγματικές αιτίες και οι βαριές ευθύνες βαραίνουν τους κυβερνώντες και τις πολιτικές τους.
Θα θυμάστε, ασφαλώς, ότι ένα από τα βασικά επιχειρήματα των κυβερνώντων, σχετικά με τον «Καποδίστρια», ήταν πως η εφαρμογή του θα οδηγήσει σε βιώσιμους δήμους, ικανούς να προχωρήσουν στην αντιμετώπιση των οξυμένων τοπικοαυτοδιοικητικών προβλημάτων, κύρια στην περιφέρεια. Το επιχείρημα, βέβαια, απορριπτόταν τότε από το ΚΚΕ και ο «Ρ» είχε σημειώσει επανειλημμένα, τότε, ότι οι περισσότεροι από τους προτεινόμενους Καποδιστριακούς δήμους θα «πνιγούν» στη θάλασσα που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική.
Από τότε πέρασαν 2,5 περίπου χρόνια κι έρχεται τώρα η κυβέρνηση - σύμφωνα με ρεπορτάζ του χτεσινού «Βήματος» - να επεξεργαστεί και να εφαρμόσει «Καποδίστρια» στον...«Καποδίστρια». Η αιτία βρίσκεται στο γεγονός πως οι μικροί καποδιστριακοί δήμοι, οι οποίοι αποτελούν το 50% σχεδόν του συνόλου, αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιωσιμότητας, καθώς αδυνατούν να καταρτίσουν και στοιχειώδεις ακόμη μελέτες, για την απορρόφηση των διαθεσίμων κονδυλίων. Αρκεί να σκεφθείτε, πως μέχρι σήμερα έχει απορροφηθεί μόλις το 1% των αντίστοιχων συνολικών ποσών.
Αντε, να δούμε τι θα περιλαμβάνει ο νέος... «Καποδίστριας»...
Μαζική φυγή εργαζομένων προς τη σύνταξη, παρατηρήθηκε το πρώτο εξάμηνο του έτους. Στοιχεία των Ταμείων δείχνουν ότι οι αποχωρήσεις των εργαζομένων αυξήθηκαν μέχρι και 50%. Η αύξηση του αριθμού εργαζομένων που εγκαταλείπουν την εργασία τους για τη σύνταξη, με αυτά που ισχύουν σήμερα, φανερώνει τη μεγάλη ανησυχία τους για τη χειροτέρευση των όρων συνταξιοδότησης. Μια ανησυχία που η βάση της βρίσκεται στη διακηρυγμένη θέση της κυβέρνησης για αντεργατικές ανατροπές στο ασφαλιστικό. Ετσι, πολλοί εργαζόμενοι, ενώ έχουν ανάγκη παραμονής στη δουλιά, για να στηρίξουν το οικογενειακό εισόδημα, αναγκάζονται να διακόψουν άρον - άρον τον εργασιακό τους βίο, μπροστά στο φόβο των συνταξιοδοτικών ανατροπών...
Καίγονται
δάση και χωριά,
αμπέλια
κι ελαιώνες
κι οι κυβερνήτες
κάθονται
βαθιά
στις πολυθρόνες!
*
Τρώει τα πάντα
η φωτιά,
ως και ζωές
αρπάζει,
μ' αυτοί ακίνητοι,
εκεί,
μοιάζουν
να κάνουν χάζι!
*
Και στο δελτίο
των «οκτώ»
δηλώνουν
στους συντάκτες
«εμείς ουδόλως
έχουμε
ευθύνες
για τις στάχτες»!