ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 11 Ιούλη 2000
Σελ. /36
Στην υπηρεσία σκοπιμοτήτων

«Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο των πιέσεων εναντίον του δημοσιογραφικού κόσμου, η ΠΟΕΣΥ θεωρεί ότι εντάσσεται και το άρθρο ανώτατου στελέχους του ΚΚΕ, με ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς εναντίον γνωστών για την αξιοπιστία τους δημοσιογράφων και εφημερίδων».

Αυτά αναφέρει χτεσινή ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών. Μια ανακοίνωση, που εκδόθηκε χωρίς να συνεδριάσει το ΔΣ της, αλλά προέκυψε με τηλεφωνική συνεννόηση και παρά τη ριζική και κατηγορηματική αντίθεση ενός μέλους του ΔΣ, τόσο για τη διαδικασία, όσο και για το περιεχόμενο. Μια ανακοίνωση, που βγαίνει τρεις μέρες μετά την αντίθετη ακριβώς θέση που πήρε η ΕΣΗΕΑ, στη δύναμη της οποίας ανήκουν οι δήθεν θιγόμενοι δημοσιογράφοι και αφού τόσο το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ όσο και το Γενικό Συμβούλιό της συνεδρίασαν πρόσφατα και, πάντως, μετά τη δημοσίευση του επίμαχου άρθρου, χωρίς κανένας να θέσει το οποιοδήποτε θέμα.

Αραγε, δεν αρκούν αυτά και μόνο, για να καταλάβει ο καθένας, ότι η ανακοίνωση θέλει να υπηρετήσει σκοπιμότητες, που μόνο με την υπεράσπιση της ελευθεροτυπίας δεν έχουν σχέση;

Η καρδιά του προβλήματος

Οχι, δεν έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία, που να οδηγούν στη μια ή την άλλη εκδοχή, για τις αιτίες των πολλών και καταστροφικών πυρκαγιών της τελευταίας περιόδου. Και απορούμε, με τη βιασύνη αρμοδίων και μη, που μιλούν είτε για τις καιρικές συνθήκες, είτε για εμπρηστές. Δηλαδή, να το πάρουμε απόφαση, ότι όποτε έχουμε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών Κελσίου - πράγμα καθόλου αφύσικο για καλοκαιρινή περίοδο - θα καίγεται η Ελλάδα ολόκληρη; 'Η, μήπως, να ξεγράψουμε και όσα δάση έχουν απομείνει, αφού οι εμπρηστές είναι ολοφάνερα ανεξέλεγκτοι, σύμφωνα, με όσα ακούει και βλέπει ο καθένας αυτές τις μέρες.

Δε λέμε, και οι καιρικές συνθήκες παίζουν το δικό τους ρόλο και οι εμπρηστές ανύπαρκτοι δεν είναι. Η καρδιά του προβλήματος, όμως, βρίσκεται αλλού. Βρίσκεται στο γεγονός, πως οι μέχρι σήμερα κυβερνώντες και οι πολιτικές τους δεν αντιμετωπίζουν το δάσος ως ένα αναντικατάστατο και μέγιστης αξίας φυσικό πλούτο της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας, αλλά ως αντικείμενο κερδοσκοπίας και, μάλιστα, στα πλαίσια των «νόμων της αγοράς». Πάνω σ' αυτό το δεδομένο «πατούν» οι κάθε λογής εμπρηστές και καταπατητές ή μεγεθύνονται οι συνέπειες των όποιων αντικειμενικών συνθηκών, όπως οι καιρικές συνθήκες.

Το τραγικό παράδειγμα της Σάμου

Βέβαια, κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν: Τα ίδια, πάντα, λέτε εσείς. Παντού βλέπετε πολιτικές και κυβερνητικές ευθύνες.

Εχουμε άδικο, όμως; Τι αποδείχνει η τραγική περίπτωση της Σάμου; Το μεγάλο ατού του νησιού του Πυθαγόρα ήταν τα πανέμορφα και σε μεγάλο μέρος τους παρθένα δάση του. Πώς φρόντιζε, λοιπόν, η πολιτεία τον ανεκτίμητο αυτό πλούτο; Υπήρχαν ανάλογες υπηρεσίες, επαρκώς επανδρωμένες και εξοπλισμένες; Είχαν παρθεί τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα (δασικοί δρόμοι, αντιπυρικές ζώνες, δεξαμενές νερού, κλπ., κλπ.);

Στα ερωτήματα αυτά και άλλα παρόμοια η απάντηση είναι μία και μόνη: Οχι. Κι έτσι, το μεγάλο πλεονέκτημα της Σάμου έγινε η αφορμή να καεί ολόκληρο το νησί, να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή, ενώ πολλές άλλες κινδύνευσαν, και να καταστραφούν οι περιουσίες και οι κόποι ανεξακρίβωτου ακόμη αριθμού κατοίκων. Τα δάση, όμως, ήταν η αφορμή και μόνο, το όχημα που κουβάλησε τις φλόγες από τη μια άκρη του νησιού στην άλλη. Οι πραγματικές αιτίες και οι βαριές ευθύνες βαραίνουν τους κυβερνώντες και τις πολιτικές τους.

Και νέος... «Καποδίστριας»

Θα θυμάστε, ασφαλώς, ότι ένα από τα βασικά επιχειρήματα των κυβερνώντων, σχετικά με τον «Καποδίστρια», ήταν πως η εφαρμογή του θα οδηγήσει σε βιώσιμους δήμους, ικανούς να προχωρήσουν στην αντιμετώπιση των οξυμένων τοπικοαυτοδιοικητικών προβλημάτων, κύρια στην περιφέρεια. Το επιχείρημα, βέβαια, απορριπτόταν τότε από το ΚΚΕ και ο «Ρ» είχε σημειώσει επανειλημμένα, τότε, ότι οι περισσότεροι από τους προτεινόμενους Καποδιστριακούς δήμους θα «πνιγούν» στη θάλασσα που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική.

Από τότε πέρασαν 2,5 περίπου χρόνια κι έρχεται τώρα η κυβέρνηση - σύμφωνα με ρεπορτάζ του χτεσινού «Βήματος» - να επεξεργαστεί και να εφαρμόσει «Καποδίστρια» στον...«Καποδίστρια». Η αιτία βρίσκεται στο γεγονός πως οι μικροί καποδιστριακοί δήμοι, οι οποίοι αποτελούν το 50% σχεδόν του συνόλου, αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιωσιμότητας, καθώς αδυνατούν να καταρτίσουν και στοιχειώδεις ακόμη μελέτες, για την απορρόφηση των διαθεσίμων κονδυλίων. Αρκεί να σκεφθείτε, πως μέχρι σήμερα έχει απορροφηθεί μόλις το 1% των αντίστοιχων συνολικών ποσών.

Αντε, να δούμε τι θα περιλαμβάνει ο νέος... «Καποδίστριας»...

Ο φόβος της «ασφαλιστικής μεταρρύθμισης»

Μαζική φυγή εργαζομένων προς τη σύνταξη, παρατηρήθηκε το πρώτο εξάμηνο του έτους. Στοιχεία των Ταμείων δείχνουν ότι οι αποχωρήσεις των εργαζομένων αυξήθηκαν μέχρι και 50%. Η αύξηση του αριθμού εργαζομένων που εγκαταλείπουν την εργασία τους για τη σύνταξη, με αυτά που ισχύουν σήμερα, φανερώνει τη μεγάλη ανησυχία τους για τη χειροτέρευση των όρων συνταξιοδότησης. Μια ανησυχία που η βάση της βρίσκεται στη διακηρυγμένη θέση της κυβέρνησης για αντεργατικές ανατροπές στο ασφαλιστικό. Ετσι, πολλοί εργαζόμενοι, ενώ έχουν ανάγκη παραμονής στη δουλιά, για να στηρίξουν το οικογενειακό εισόδημα, αναγκάζονται να διακόψουν άρον - άρον τον εργασιακό τους βίο, μπροστά στο φόβο των συνταξιοδοτικών ανατροπών...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι λαοί να αγρυπνούν

Το Κυπριακό, όσο κι αν κάποιοι στη χώρα μας προσπαθούν να το τοποθετήσουν σε ένα ράφι, έτσι ώστε να μην εμποδίζει τους σχεδιασμούς «υψηλής πολιτικής», που «απαιτούν» την ελληνοτουρκική προσέγγιση, βρίσκεται για μια ακόμη φορά, ενοχλητικό σαν αγκάθι στα πλευρά τους. Οι τελευταίες εξελίξεις στις συνομιλίες της Γενεύης, επιβεβαιώνουν την εκτίμηση που επανειλημμένα έχει διατυπώσει το ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας πως η πολιτική που ακολουθείται «συνθλίβει στις συμπληγάδες των ΗΠΑ και της ΕΕ» κάθε πιθανότητα για δίκαιη επίλυση.

Στρουθοκαμηλίζοντας, η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί πως αρκεί να κλείσει τα μάτια. Με μεθοδικό τρόπο, μάλιστα, προσπαθεί να παροτρύνει ολόκληρη την κοινωνία να κάνει το ίδιο, προσφέροντάς της, «δόσεις» ελληνοτουρκικής φιλίας, είτε με επιδείξεις μόδας, είτε με λαϊκά ντουέτα. Κάθε φορά, όμως, που οι ψευδαισθήσεις διαλύονται, η πραγματικότητα επανέρχεται οδυνηρή και δυσμενέστερη, όπως συμβαίνει αυτές τις μέρες στη Γενεύη, όπου ο Ρ. Ντενκτάς, ξεκαθάρισε πως δεν μπορεί να δεχτεί τίποτε λιγότερο από την αναγνώριση του ψευδοκράτους και τη «λύση» της Συνομοσπονδίας.

Ηελληνική κυβέρνηση γνώριζε πολύ καλά, λοιπόν, τους στόχους που είχε θέσει η τουρκική πλευρά γι' αυτόν τον κύκλο συνομιλιών που, ας μην ξεχνάμε, ξεκίνησαν τον περασμένο Δεκέμβρη. Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου γνώριζαν πως ο βασικός στόχος των συνομιλιών ήταν η προώθηση της ιδέας «εξίσωσης» των συνομιλητών, της Κυπριακής Δημοκρατίας και του ψευδοκράτους. Πολύ περισσότερο γνώριζαν ότι ο στόχος αυτός δεν ήταν μόνο της τουρκικής πλευράς, αλλά συναντούσε την πλήρη στήριξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ο τρόπος που (δεν) αντέδρασαν και η γαλλική προεδρία της ΕΕ, και οι ΗΠΑ, και ο ΟΗΕ, στην προέλαση των τουρκικών δυνάμεων εντός της γραμμής αντιπαράταξης στα Στροβίλια, φτάνει για να διαλυθεί κάθε ψευδαίσθηση για τη «λύση» που η ιμπεριαλιστική νέα τάξη επιφυλάσσει στο Κυπριακό.

Το ερώτημα, βέβαια, είναι τι κάνει η ελληνική πλευρά, η ελληνική κυβέρνηση και η Λευκωσία, για να αντιμετωπίσουν τους ορατούς πια, σχεδιασμούς που οδηγούν στη διχοτομική «λύση». Η απάντηση είναι από «τίποτα», μέχρι ότι με την τακτική που ακολουθούν βοηθούν στην υλοποίηση των διχοτομικών σχεδιασμών. Η περιβόητη «ενταξιακή πορεία» της Κύπρου στην ΕΕ, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη «νομιμοποίηση» της διχοτόμησης, είτε με την ένταξη της «Νότιας Κύπρου» στην ΕΕ, είτε με την ένταξη μιας Κυπριακής Συνομοσπονδίας δύο κρατών. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση το θέμα της «ασφάλειας» στο νησί, θα το αναλάβουν οι ΗΠΑ, καθώς, όπως λένε Ελληνες και Κύπριοι διπλωμάτες, η πτυχή αυτή του Κυπριακού βρίσκεται αποκλειστικά σε αμερικανικά χέρια.

Αυτή είναι η πορεία που επιφυλάσσουν για το Κυπριακό Αμερικανοί και Ευρωπαίοι. Σε αυτήν την πορεία ακολουθούν πρόθυμα, οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, ανίκανες να διαφωνήσουν στις απαιτήσεις της Νέας Τάξης. Οσο καλά και αν μεθοδεύουν, όμως, την υλοποίηση του διχοτομικού σεναρίου για την Κύπρο, υπάρχει κάτι που δεν είναι σε θέση να το «χειριστούν»: Κι αυτό είναι οι λαοί. Και της Ελλάδας και της Κύπρου και της Τουρκίας. Πρέπει να αγρυπνούν.

Οι ένοχοι

Καίγονται

δάση και χωριά,

αμπέλια

κι ελαιώνες

κι οι κυβερνήτες

κάθονται

βαθιά

στις πολυθρόνες!

*

Τρώει τα πάντα

η φωτιά,

ως και ζωές

αρπάζει,

μ' αυτοί ακίνητοι,

εκεί,

μοιάζουν

να κάνουν χάζι!

*

Και στο δελτίο

των «οκτώ»

δηλώνουν

στους συντάκτες

«εμείς ουδόλως

έχουμε

ευθύνες

για τις στάχτες»!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ