Από την κοινή κινητοποίηση εμποροϋπαλλήλων - αυτοαπασχολούμενων την περασμένη Κυριακή στην Αθήνα

-- Η κυβέρνηση προωθεί την ολοκληρωτική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Τι και ποιον εξυπηρετεί αυτό το μέτρο και τι θα σημάνει για τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς εμπόρους, με βάση και τη μέχρι τώρα πείρα τους από τα προηγούμενα στάδια εφαρμογής του;

-- Ξεπερνώντας κάθε όριο προκλητικότητας και θράσους, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έρχεται να βάλει χέρι σε ένα ακόμα λαϊκό δικαίωμα, αυτό της Κυριακής αργίας, που κατακτήθηκε με αγώνες και θυσίες από τους εργαζόμενους. Μαζί με όλα τα νέα βάρβαρα μέτρα που συμφώνησε για να κλείσει την «αξιολόγηση», αποτελεί κομβικό στοιχείο στο αποκορύφωμα της αντιλαϊκής της πολιτικής, σε βάρος εργαζομένων, συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ.

Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης πως έτσι θα τονωθεί η αγορά, είναι προκλητικός, ειδικά σε μια τέτοια περίοδο που όλα τα λαϊκά στρώματα έχουν υποστεί... ηλεκτροσόκ από τα συνεχόμενα μέτρα και έχουν ισοπεδωθεί όλα τα εργασιακά δικαιώματα.

Οι αυτοαπασχολούμενοι, εκτός από την άγρια φοροληστεία στο εισόδημά τους, την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών που επίσης έρχεται, τα χρέη, την αναδουλειά, τις κατασχέσεις από το ΚΕΑΟ, καλούνται τώρα με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας να αντιμετωπίσουν άλλο ένα εμπόδιο. Για τους περισσότερους θα είναι και το τελειωτικό χτύπημα, μην αντέχοντας τον άνισο ανταγωνισμό που θα δημιουργηθεί, κι αυτό διότι ένας αυτοαπασχολούμενος περισσότερο θα επιβαρύνεται από τα λειτουργικά έξοδα μιας ακόμα ημέρας της βδομάδας, παρά θα βγάζει κέρδος, αφού αυτό θα είναι λιγοστό έως καθόλου, εξαιτίας της αναδουλειάς που υπάρχει. Επιπλέον, εδώ μπαίνει και το ζήτημα της φυσικής εξόντωσης ενός αυτοαπασχολούμενου, αφού βιολογικά δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει κάθε μέρα, να εργάζεται με ωράρια εξαντλητικά, από το πρωί μέχρι το βράδυ, για να είναι «ανταγωνιστικός» απέναντι σε μεγάλα πολυκαταστήματα.

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι μέτρο κομμένο και ραμμένο για την ενίσχυση μεγάλων μονοπωλιακών και επιχειρηματικών ομίλων και έχει διπλή στόχευση για να υπηρετηθεί ο σκοπός αυτός. Πρώτον, την παραπέρα εκμετάλλευση των εργαζομένων με εργασιακές σχέσεις - «λάστιχο» και δεύτερον, τον εκτοπισμό αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ από την αγορά. Με αυτόν το συνδυασμό θέλουν να συγκεντρώσουν κεφάλαια και παραγωγή σε ακόμα λιγότερα χέρια, για να ενισχύσουν παραπέρα τα κέρδη τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Στην προσπάθειά τους αυτή υπάρχουν και οι κατευθύνσεις της ΕΕ, όπως και του ΣΕΒ, που με δελτίο Τύπου εγκαλεί την κυβέρνηση να υλοποιήσει γρηγορότερα τις μεταρρυθμίσεις για τους αυτοαπασχολούμενους, καθώς, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, είναι επιτακτικό να μειωθεί το ποσοστό τους στα επίπεδα της ΕΕ.

-- Ο σχεδιασμός για το χτύπημα στην κυριακάτικη αργία δεν είναι τωρινός, αφού αυτή ροκανίζεται από τις αστικές κυβερνήσεις χρόνο με το χρόνο. Πώς στάθηκαν απέναντι σε αυτή την πολιτική οι ηγεσίες της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ και ποιος είναι ο ρόλος τους σήμερα, που εμφανίζονται να βγαίνουν «στα κεραμίδια»;

-- Πράγματι, το ζήτημα της κυριακάτικης αργίας δεν προστέθηκε έτσι ξαφνικά μια μέρα στα νέα μέτρα. Η κατάργησή της αποτελούσε πάγιο θέμα στους σχεδιασμούς των μονοπωλιακών ομίλων, της ΕΕ και των αστικών κομμάτων. Εψαχναν την κατάλληλη στιγμή για να το φέρουν και όλο το προηγούμενο διάστημα το έπλαθαν στο λαό.

Οι ηγεσίες των ΕΣΕΕ - ΓΣΕΒΕΕ έχουν μεγάλες ευθύνες για το προηγούμενο διάστημα, γιατί αποπροσανατόλισαν για την ουσία και την κατεύθυνση των αντιλαϊκών μέτρων. Υπονόμευσαν την αγωνιστική προοπτική, ενίσχυσαν το κλίμα αναμονής και ηττοπάθειας. Με πρόσχημα τη διαβούλευση και τον κοινωνικό διάλογο, έκατσαν στο πλευρό βιομηχάνων και ομίλων καλλιεργώντας αυταπάτες περί κοινών συμφερόντων στο όνομα της επιχειρηματικότητας. Κορυφαία στελέχη τους ανήκουν σε κόμματα που ψήφισαν μνημόνια, όπως το τρίτο που περιλαμβάνει τη δεύτερη «αξιολόγηση», και σήμερα κάνουν τις αθώες περιστερές και τους αγωνιστές. Αυτές οι ηγεσίες καλλιέργησαν αυταπάτες στον μικρό ΕΒΕ, σχετικά με «ανταγωνιστικότητα», «καινοτομία», «εξωστρέφεια» και άλλα τέτοια που είναι μακριά από τα συμφέροντα των μικρών ΕΒΕ και υπηρετούν μόνο μεγάλες επιχειρήσεις και τους δορυφόρους τους.

Οι ΕΣΕΕ - ΓΣΕΒΕΕ, ενώ άνοιξαν το δρόμο με τη στάση τους όλο το προηγούμενο διάστημα, σήμερα εμφανίζονται ότι είναι απέναντι στην κατάργηση της Κυριακής αργίας. Παρ' όλα αυτά, δεν ζητούν να καταργηθούν όλοι οι νόμοι που έχουν συμβάλει στην απελευθέρωση του ωραρίου, ούτε επιδιώκουν να κατοχυρωθεί με νόμο η αργία της Κυριακής. Η θέση τους σήμερα είναι να διατηρηθεί το υπάρχον πλαίσιο όπως έχει, γι' αυτό μας βρίσκει απέναντι αυτή η λογική. Η ίδια μας η πείρα έχει αποδείξει πως όχι μόνο δεν αρκεί αυτό, αλλά μπορεί άμεσα να ανατραπεί σε βάρος των εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων. Ετσι έγινε και με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας φέτος το Γενάρη για την Κυριακή αργία, η οποία πανηγυρίστηκε έξαλλα από τις ηγεσίες των ΕΣΕΕ - ΓΣΕΒΕΕ και της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, και δεν πρόλαβαν να περάσουν λίγοι μήνες και έχουμε τη σημερινή κατάσταση.

Ενα κομμάτι αυτών των ηγεσιών εκφράζει ένα ανώτερο οικονομικά τμήμα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και εκεί οφείλονται οι όποιες αντιθέσεις έχουν και μεταξύ τους. Στο εμπορικό κεφάλαιο εκφράζονται με διαφοροποιήσεις για την Κυριακή αργία ανάλογα τα οικονομικά συμφέροντα, γι' αυτό και ορισμένοι έχουν βγει στα «κεραμίδια» από τις ηγεσίες ΕΣΕΕ - ΓΣΕΒΕΕ και έχουν γίνει «υπεραγωνιστές».

Ο μικρός επαγγελματίας δεν έχει κανένα συμφέρον να διαπραγματευτεί καμία Κυριακή αν θα δουλεύει ή όχι. Η Κυριακή είναι η μέρα που θα ξεκουραστεί, θα διασκεδάσει, θα χαρεί την οικογένειά του και αυτά δεν παζαρεύονται.

Οι αντιμονοπωλιακές δυνάμεις που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΕΒΕ είχαν από νωρίς συνεπή και ξεκάθαρη στάση τόσο για την Κυριακή αργία, όσο και για το πού οδηγεί αυτός ο δρόμος της ανταγωνιστικότητας, που είναι ξένος προς τα συμφέροντα των μικρών αυτοαπασχολούμενων.

-- Την προηγούμενη Κυριακή, αυτοαπασχολούμενοι και μικροί έμποροι έκλεισαν τα μαγαζιά τους και συμμετείχαν μαζί με τους εμποροϋπαλλήλους στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Τι πείρα βγαίνει μέχρι τώρα από τη μέχρι τώρα προσπάθεια οργάνωσης του αγώνα, ποια πρέπει να είναι η συνέχεια και σε ποια κατεύθυνση;

-- Είχαμε πραγματικά μια δυναμική κινητοποίηση, στηρίζοντας την απεργία των εμποροϋπαλλήλων και κλείνοντας τα μαγαζιά μας, θέλοντας να δώσουμε από κοινού μια πρώτη απάντηση στην κυβέρνηση για την πρόθεσή της να φέρει στη Βουλή την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Η σημερινή κυβέρνηση αλλά και οι προηγούμενες έστρωσαν το χαλί στους μονοπωλιακούς ομίλους, με τα συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισαν για να εντατικοποιηθούν η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και η εκτόπιση των αυτοαπασχολούμενων. Τέτοιο μέτρο είναι και η επιδίωξη για κατάργηση της Κυριακής αργίας.

Τα σωματεία των αυτοαπασχολούμενων με εξορμήσεις σε μαγαζιά σε όλη την Αθήνα μοίρασαν υλικό, για να ενημερώσουν και να καλέσουν μικρούς ΕΒΕ να κλείσουν τα καταστήματά τους την Κυριακή που μας πέρασε και να δώσουν το «παρών» στη συγκέντρωση. Το μεγαλύτερο τμήμα τους είδαν θετικά αυτή την πρωτοβουλία.

Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του Εμπορίου δουλεύουν με κάθε μορφή «ευέλικτης» εργασίας, πολλές φορές χωρίς να τηρούνται ωράρια, με μισθό - χαρτζιλίκι. Την ίδια ώρα, η πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων είναι πνιγμένη από τα χρέη, τα μικρομάγαζα είναι ανοιχτά όλη μέρα για να φέρουν σπίτι ένα πιάτο φαΐ και αν περισσέψει τίποτα... ρύθμιση για την Εφορία, ρύθμιση για τη ΔΕΗ, ρύθμιση για το δάνειο, ζωή με ρύθμιση!

Αυτά τα κοινά προβλήματα ήταν η αιτία να στηρίξουμε την απεργία των εμποροϋπαλλήλων και να συμμετάσχουμε στη συγκέντρωση. Τα κοινά προβλήματα εμποροϋπαλλήλων και αυτοαπασχολούμενων έχουν όμως και κοινή αιτία και αυτή είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι και το πολιτικό τους προσωπικό, που υλοποιεί κάθε τους αίτημα. Απέναντι στην ενιαία επίθεση των επιχειρηματικών ομίλων για το τσάκισμα εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων, οι εμποροϋπάλληλοι και οι μικροί ΕΒΕ, συνολικά οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι, χρειάζεται να χτίσουν τη δική τους συμμαχία, για τη δική τους ανάπτυξη, προς όφελός τους, χτυπώντας τη ρίζα του προβλήματος.

Οι αυτοαπασχολούμενοι δεν πρέπει να δεχτούν να ζουν μέσα στους τέσσερις τοίχους του μαγαζιού τους απομονωμένοι. Συλλογικά, μαζί με τους εργαζόμενους, να παλέψουν για τη νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας. Να μη συμβιβαστούμε με τη φτώχεια το 2017. Τη μέρα ψήφισης των μέτρων πρέπει να πλημμυρίσει η Αθήνα από κόσμο. Να μην επιτρέψουμε να ψηφίσουν άλλο μνημόνιο. Η δύναμη βρίσκεται στα δικά μας χέρια! Κανένας φόβος, καμία υποταγή!