- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Στο φόντο της πρόσφατης πυραυλικής επίθεσης των ΗΠΑ στη Συρία, που σηματοδοτεί νέα επικίνδυνη κλιμάκωση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, οι αρχηγοί των κρατών του ευρωπαϊκού Νότου έσπευσαν να δηλώσουν το «παρών» στους ανταγωνισμούς στην περιοχή, εκφράζοντας τη στήριξή τους στην επίθεση, χαρακτηρίζοντάς την «δικαιολογημένη αντίδραση».
«Η επίθεση που πραγματοποιήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη στρατιωτική αεροπορική βάση Ας Σαϊράτ στη Συρία είχε την κατανοητή πρόθεση να προλάβει και να αποτρέψει την εξάπλωση και χρήση χημικών όπλων και ήταν περιορισμένη και επικεντρωμένη σε αυτόν τον στόχο» υποστηρίζουν στην κοινή ανακοίνωσή τους, καταδικάζοντας «με τον εντονότερο τρόπο» την αεροπορική επίθεση «με χημικά όπλα» στο Χαν Σεϊχούν της Συρίας. Επιρρίπτουν ευθύνες στην κυβέρνηση Ασαντ όσο και στο «Ισλαμικό Κράτος» για εγκλήματα πολέμου και ζητούν τη λογοδοσία των υπαίτιων «γι' αυτήν την παραβίαση του διεθνούς δικαίου και να τους επιβληθούν κυρώσεις στο πλαίσιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών», προσθέτοντας ταυτόχρονα μια αναφορά σε πολιτική λύση...
Ταυτόχρονα, άπαντες στις κοινές τους δηλώσεις μετά τη Σύνοδο ζήτησαν ενίσχυση της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ, που αποτυπώνεται εξάλλου και στην κοινή διακήρυξη, ιεραρχώντας ανάμεσα στα άλλα και τα επιπρόσθετα μέτρα ελέγχου των εξωτερικών συνόρων για την ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών.
Στις δηλώσεις αμέσως μετά, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Φρ. Ολάντ, ζήτησε λύση στο θέμα της Ελλάδας, απονέμοντας τα εύσημα στην κυβέρνηση Τσίπρα για τις «πράγματι τρομακτικές προσπάθειες» που έχει κάνει για λογαριασμό του κεφαλαίου, ενώ ζήτησε εμβάθυνση της νομισματικής ένωσης, οικονομική σύγκλιση και ενίσχυση των πολιτικών στήριξης των επενδύσεων.
Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Μ. Ραχόι, επίσης ζήτησε να συνεχιστεί η στήριξη των επενδύσεων απ' το πακέτο Γιούνκερ και εγγυήσεις για την οικονομική ανάπτυξη στο μέλλον, τάχτηκε δε υπέρ του κοινού προϋπολογισμού και της από κοινού χάραξης οικονομικής πολιτικής στην ΕΕ.
Ο Πρόεδρος της Κύπρου, Ν. Αναστασιάδης, τάχτηκε υπέρ μιας «ισχυρής και ασφαλούς» ΕΕ, δηλώνοντας ότι όλοι θα εργαστούν για να υλοποιηθούν τα όσα προβλέπονται στη Διακήρυξη της Ρώμης, ενώ την ίδια ώρα θα προσπαθήσουν με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο να διαχειριστούν την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ.
Ο Αλ. Τσίπρας, αφού εξέφρασε πίστη στην «ολοκλήρωση» της ιμπεριαλιστικής ένωσης, «μακριά από λογικές εθνικού απομονωτισμού», πρόσθεσε ότι οι συζητήσεις στις Συνόδους του Νότου «αποτυπώνουν την κοινή πολιτική βούληση για την οικοδόμηση μας αναπτυξιακής και κοινωνικής Ευρώπης» και την αναγκαιότητα η ΕΕ να ξεπεράσει «ανισότητες στο εσωτερικό της». Σε αντανάκλαση των αντιθέσεων στο εσωτερικό της ΕΕ, πρόσθεσε πως «όλοι μας σ' αυτό το πάνελ έχουμε συμφωνήσει να τηρήσουμε τους κανόνες, χρειάζεται όμως απαραίτητα ευελιξία και δεύτερον να τους τηρούν όλοι και ειδικά για την Ευρωζώνη που είναι ένα κλειστό κύκλωμα οικονομικό, αντιλαμβάνεστε ότι τα πλεονάσματα κάποιων είναι τα ελλείμματα κάποιων άλλων, τα ελλείμματα του Νότου είναι τα υπερβολικά πλεονάσματα έξω και πέρα απ' όσα ορίζουν οι συνθήκες κάποιων χωρών του Βορρά».
Περιγράφοντας, εξάλλου, τα μέτρα μεγαλύτερης «ευελιξίας» που επιζητούν οι αστικές κυβερνήσεις των χωρών του Νότου προκειμένου να θωρακίσουν την «ανταγωνιστικότητα» των μονοπωλίων τους, ο Αλ. Τσίπρας επανέλαβε το αίτημα για λήψη μέτρων για το χρέος και πρόσθεσε ότι τελειώνοντας τη δεύτερη «αξιολόγηση», ανοίγει η «δυνατότητα να θέσουμε οι χώρες του Νότου συνολικά στην ΕΕ μια σειρά από αιτήματα που θα βαθύνουν την οικονομική σύγκλιση και την κοινωνική συνοχή, για την ανάγκη να περιορίσουμε τους κινδύνους και την αποσταθεροποίηση στην Ευρωζώνη, αυτό σημαίνει αμοιβαιοποίηση των κινδύνων, ενδεχομένως με έκδοση ενός ευρωπαϊκού ομολόγου, σημαίνει κοινή τραπεζική ένωση με κοινούς κανόνες, ισχυρό προϋπολογισμό, ουσιαστικά προγράμματα για ενίσχυση των επενδύσεων».
Τις προσπάθειες της ντόπιας αστικής τάξης να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά, σε ένα περιβάλλον οξυμένων και σύνθετων ανταγωνισμών, εμφανιζόμενη ως «πυλώνας σταθερότητας» για την υλοποίηση σχεδιασμών του ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού άξονα, προκειμένου να διευρύνει τα πεδία για μπίζνες της, σκιαγράφησε χτες βράδυ ο ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιάς, σε εκδήλωση της κίνησης «Πράττω» για τα βασικά σημεία της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Για τη Συρία, κι ενώ η κυβέρνηση είναι χωμένη ως τα μπούνια, π.χ. με τη Σούδα, στην προώθηση των επικίνδυνων σχεδίων ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ο ΥΠΕΞ υποστήριξε την «πολιτική λύση», χαρακτηρίζοντας ταυτόχρονα ως «πρόβλημα» ότι «δεν έχουμε 9 χώρες που έχουν εμπλακεί εκεί εναντίον ενός κοινού αντιπάλου», «αλλά έχουν επέμβει και πολεμούν διαφορετικούς αντιπάλους. Επίσης δεν έχουμε έναν εμφύλιο πόλεμο, υπό την έννοια ότι πολεμούν 2 πλευρές και κάποια στιγμή θα τελειώσουν τα εφόδια της μιας πλευράς. Είναι πόλεμος δια αντιπροσώπων, όπου άλλες δυνάμεις μπορούν να συντηρούν ροές μαχητών και εξοπλισμών που ανά πάσα στιγμή συμπληρώνουν το μέτωπο».
Σε αυτό το φόντο έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στο να διασφαλιστεί η «σταθερότητα» της Αιγύπτου, αναγνωρίζοντας μεν ότι «παραβιάζονται και εκεί ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά λέγοντας ότι «πιθανή αποσταθεροποίησή της θα φέρει εκατομμύρια νέους πρόσφυγες».
Επανέλαβε τα περί Τουρκίας «νευρικής δύναμης» και «δύναμης αναθεωρητισμού», ενώ σημείωσε πως σε επιμέρους θέματα της Συνθήκης της Λοζάνης έχει κάνει ήδη παραβιάσεις, π.χ. στο αυτοδιοίκητο Ιμβρου και Τενέδου. Βέβαια, εκφράζοντας μια γενικότερη γραμμή κατευνασμού που ακολουθεί η ντόπια αστική τάξη, είπε ότι δεν πρέπει να μπούμε στην «παγίδα του προβοκαρίσματος», ότι «δεν έχουμε λόγο όταν οι Τούρκοι έχουν πρόβλημα με Γερμανία και Ολλανδία να βγαίνουμε μπροστά εμείς για καβγά».
Αναφερόμενος στην ΠΓΔΜ, παρέπεμψε στα «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης» που εκκινήθηκαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, επιχαίροντας για το γεγονός ότι υπάρχει πλέον ευρύτερη συνεργασία, π.χ. λειτουργούν αγωγοί για πετρέλαιο και φτιάχνονται για φυσικό αέριο.
Αναφερόμενος, ακολούθως, στο Κυπριακό, είπε ότι είναι θέμα «όπου συμπυκνώνονται πολλές αντιθέσεις και πολλές δυνάμεις έχουν πολλά συμφέροντα», εμφανίστηκε αντίθετος σε μια συμφωνία που να διατηρεί δικαιώματα επέμβασης, εγγυήσεις και κατοχικές δυνάμεις, λέγοντας ότι στόχος της κυβέρνησης είναι «το μέγιστο δυνατό» των δικαιωμάτων για τους Τουρκοκύπριους και το μέγιστο δυνατό της ασφάλειας για τους Ελληνοκύπριους, «εξ ου και πρέπει τα τουρκικά στρατεύματα να φεύγουνε», χωρίς βέβαια να βάζει ένα χρονοδιάγραμμα αποχώρησης. Δίνοντας ωστόσο μια εικόνα πιέσεων που ασκούνται στη Λευκωσία, πρόσθεσε ότι και στον ΟΗΕ εκπροσωπούνται και κινούνται χώρες με συμφέροντα, και πιστεύουν ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι πιο αδύνατη και μπορεί να την πιέσουν ευκολότερα από την Τουρκία.
Μετά ταύτα, επέμεινε να μιλά για μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης με στόχο την αναβάθμιση τη χώρας στο διεθνές σύστημα, με κινήσεις όπως τα τριμερή σχήματα συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο, τα τετραμερή στα Βαλκάνια κ.λπ., όλες με στόχο τη «σταθερότητα» και παραπέρα τις μπίζνες πάνω στην Ενέργεια και τα δίκτυα διαμετακόμισης, καθώς, όπως ο ίδιος ο Ν. Κοτζιάς πρόσθεσε, «θέλουμε τη σταθερότητα, γι' αυτό και εργαζόμαστε για την επίλυση του ζητήματος της ΑΟΖ»...
Στη Λάρνακα της Κύπρου βρίσκεται ελλιμενισμένο το αμερικανικό πολεμικό πλοίο «USS Ross», που μαζί με το «USS Porter» εξαπέλυσαν την προηγούμενη βδομάδα τη φονική επίθεση με πυραύλους εναντίον της συριακής αεροπορικής βάσης. Τα 2 πλοία προηγουμένως είχαν ελλιμενιστεί στη Σούδα, στην Κρήτη, δείχνοντας τον κομβικό ρόλο που Ελλάδα και Κύπρος παίζουν για την υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, την ανάπτυξη και υποστήριξη της αμερικανο-ΝΑΤΟικής μηχανής, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για τους λαούς.
Σημειωτέον, σύμφωνα με ανακοίνωση του αμερικανικού 6ου στόλου, που έχοντας το αρχηγείο του στη Νάπολη περιπολεί σε Ευρώπη και Αφρική, «προωθώντας», όπως επισήμως λέγεται, «τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ, την ασφάλεια και σταθερότητα σε Ευρώπη και Αφρική», ο ίδιος ο Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ επικοινώνησε με τους διοικητές των 2 πλοίων για να τους ευχαριστήσει για τον «επαγγελματισμό» και την «άμεση ανταπόκρισή τους» στη διαταγή του για επίθεση. Παραπέρα, ο Τραμπ φέρεται να έμεινε «εντυπωσιασμένος από την ακρίβεια και τη φονικότητα» του χτυπήματος...
Ταυτόχρονα, στην πρεμούρα της ντόπιας αστικής τάξης για γεωστρατηγική της αναβάθμιση, πέρα από την παροχή υπηρεσιών υποστήριξης στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, η εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στους τέτοιους σχεδιασμούς βαθαίνει μέσα και από συνεχείς συνεκπαιδεύσεις, οι οποίες, μάλιστα, αναβαθμίζονται ποιοτικά.
Π.χ. στη διάρκεια της ετήσιας πολυεθνικής άσκησης ναρκοπολέμου του Πολεμικού Ναυτικού «ΑΡΙΑΔΝΗ 17», (31/3 - 7/4, στη θαλάσσια περιοχή του Πατραϊκού Κόλπου και στην ευρύτερη περιοχή του Ιονίου, συμμετείχαν και η ΝΑΤΟική αρμάδα SNMCMG2 και μεμονωμένα κράτη με μέσα και/ή προσωπικό), συμμετείχε για πρώτη φορά, όπως τονίζεται από το ΓΕΝ, το ΝΑΤΟικό Επιστημονικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών NATO/CMRE (Centre for Maritime Research and Experimentation) με το πλοίο επιστημονικών ερευνών ITS NRV ALLIANCE, πλοίο με αναβαθμισμένες δυνατότητες και εκσυγχρονισμένο επιστημονικό εξοπλισμό, όπως τονίζεται από το ΓΕΝ.
Το επιτελείο εστιάζει και στο γεγονός ότι επίσης για πρώτη φορά στην άσκηση συμμετείχε και το αιγυπτιακό Πολεμικό Ναυτικό, με το ναρκοθηρευτικό ENS EL SEDEEQ, «γεγονός που καταδεικνύει τη σημασία της άσκησης στην ευρύτερη περιοχή και το υψηλό ενδιαφέρον του Ναυτικού της Αιγύπτου για προαγωγή της συνεργασίας με το Πολεμικό Ναυτικό», όπως αναφέρεται από το ΓΕΝ, στη γραμμή των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων για γεωστρατηγική τους αναβάθμιση, μέσα και από την οικοδόμηση αξόνων με άλλα κεφάλαια της Ανατολικής Μεσογείου.
Πρέπει, εξάλλου, να καταγραφεί και η συνεκπαίδευση της φρεγάτας ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ και του οργανικού της ελικοπτέρου με τη φρεγάτα FS LA FAYAETTE του γαλλικού Ναυτικού, στη θαλάσσια περιοχή του βορείου Αιγαίου πελάγους. «Η εν λόγω συνεκπαίδευση (...) συνέβαλε στην ενίσχυση της επιχειρησιακής και μαχητικής ικανότητας και ετοιμότητας, καθώς και στην προαγωγή του επιπέδου της συνεργασίας και της αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ των συμμετεχόντων σε Συμμαχικό επίπεδο», αναφέρεται από το ΓΕΝ.
