ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 11 Απρίλη 2013
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΡΟΔΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΥΦΕΣΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
Ανεπιθύμητο στο νησί το αμερικανικό αντιτορπιλικό

Ανακοίνωση με αφορμή τον ελλιμενισμό πλοίου που συμμετέχει στην «αντιπυραυλική ασπίδα» στη Μεσόγειο

Ορμητήρια και «χώρους αναψυχής» για την πολεμική μηχανή των Αμερικανο-νατοϊκών, θέλουν τα ελληνικά νησιά η κυβέρνηση και οι τοπικές αρχές
Ορμητήρια και «χώρους αναψυχής» για την πολεμική μηχανή των Αμερικανο-νατοϊκών, θέλουν τα ελληνικά νησιά η κυβέρνηση και οι τοπικές αρχές
Στο λιμάνι της Ρόδου βρίσκεται αγκυροβολημένο από χτες το αντιτορπιλικό του αμερικανικού ναυτικού «USS BARRY DOG 52», μετά την ολοκλήρωση της ναυτικής άσκησης στην οποία συμμετείχε, στην περιοχή του Αιγαίου. Το πολεμικό πλοίο μεταφέρει πλήρωμα 279 ατόμων και είναι εξοπλισμένο με το πολλαπλών χρήσεων σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας «Aegis». Η αποστολή του ξεκίνησε το Φλεβάρη από τη ναυτική βάση του Νόρφολκ, με κατεύθυνση τη Μεσόγειο, όπου θα παραμείνει σε υπηρεσία για περίπου 6 μήνες.

Η παρουσία του στην περιοχή σχετίζεται άμεσα με την πολεμική προετοιμασία σε βάρος της Συρίας, παράλληλα με τη δημιουργία του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας που προωθούν οι ΗΠΑ, στο πλαίσιο της οποίας, από το 2014 - 2015 θα βρίσκονται στη Μεσόγειο και σε μόνιμη βάση 4 αντιτορπιλικά του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, εξοπλισμένα με το σύστημα «Aegis». Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Αμερικανο-νατοϊκή αντιπυραυλική ασπίδα βαθαίνει την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και μεγαλώνει τους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής.

Νομιμοποιώντας την παρουσία των Αμερικανών στην περιοχή, ο δήμαρχος Ρόδου υποδέχτηκε χτες τον κυβερνήτη και το ναυτικό ακόλουθο του πλοίου, οι οποίοι επισκέφτηκαν αργότερα και την Περιφέρεια Δωδεκανήσου. Να σημειωθεί ότι το ίδιο πλοίο ήρθε ξανά στη Ρόδο το 1995. Με πρόσχημα την προβολή των φιλειρηνικών συναισθημάτων του ροδίτικου λαού, ο δήμαρχος του νησιού είπε ότι «οι πολίτες, αλλά και οι αρχές της Ρόδου υποδέχονται με ευχαρίστηση τις επισκέψεις των αμερικανικών πλοίων και τα πληρώματά τους» και ότι η άφιξη του αμερικάνικου πλοίου «αποδεικνύει την ασφάλεια που παρέχει το νησί μας».

Σχολιάζοντας τον ελλιμενισμό του πλοίου και τη στάση των τοπικών αρχών, η Ροδιακή Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη σημειώνει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή της:

«Το Αμερικανικό αντιτορπιλικό που κάνει στάση στο νησί της Ρόδου, αποτελεί κομμάτι της τεράστιας πολεμικής μηχανής που συγκεντρώνεται γύρω από την περιοχή μας. Στα πλαίσια του σχεδιασμού της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων των χωρών της μεσογείου μέσω της χάραξης των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ), των δρόμων μεταφοράς, των ορυκτών καυσίμων και των θαλάσσιων οδών στήνεται ένα παιχνίδι των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για το μοίρασμα των "οικοπέδων". Σε αυτά τα σχέδια οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι λαοί.

Η περηφάνια του ελληνικού λαού δεν εξαγοράζεται. Θεωρούμε ότι οι δηλώσεις του δημάρχου Ρόδου όσον αφορά τα συναισθήματα εγκαρδιότητας δεν αντιπροσωπεύουν παρά μόνο τον εαυτό του και τους κύκλους εκείνους που βλέπουν μόνο τα στενά τους οικονομικά συμφέροντα και προκαλούν τα φιλειρηνικά συναισθήματα του λαού. Τα δολοφονικά τους πλοία δεν είναι ευπρόσδεκτα. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους εργάτες της υφηλίου που παλεύουν ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους».

ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ
Νομικά προσχήματα προβάλλει η κυβέρνηση

Δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών για την Εκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους

Το νομικό σκέλος στη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων αναδεικνύει ως κυρίαρχο η κυβέρνηση, καλλιεργώντας κλίμα παραπομπής του θέματος στις ελληνικές καλένδες.

«Εφόσον είναι να προχωρήσουμε, θα πρέπει να έχουμε ισχυρή νομική βάση, διότι μια τέτοια κίνηση θα είναι περισσότερο νομική και λιγότερο πολιτική», δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλος στη συνάντηση που είχε χτες με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εξηγώντας την απόφαση της κυβέρνησης να στείλει στο Νομικό Συμβούλιο την απόρρητη (!) έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για τις γερμανικές αποζημιώσεις.

Οπως είπε ο ίδιος, «η κυβέρνηση προώθησε - ως όφειλε - αυτό το θέμα και βέβαια, περιμένουμε και τη γνωμοδότηση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, η οποία νομίζω ότι δε θα αργήσει, για να προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα». Η έκθεση που διαβιβάστηκε συντάχθηκε από Ομάδα Εργασίας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ύστερα από έρευνα των αρχείων που αναφέρονται στον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών χαρακτήρισε «λήξαν» το θέμα, είπε ότι η κυβέρνηση δεν έχει γνώση της ελληνικής έκθεσης και ότι «στο πλαίσιο διαφόρων συμφωνιών, η Γερμανία έχει καταβάλει σε υψηλό βαθμό επανορθώσεις και αποζημιώσεις».

Σύμφωνα με έγγραφο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, που διαβιβάστηκε πρόσφατα στη Βουλή, το έργο της ελληνικής ομάδας εμπειρογνωμόνων ολοκληρώθηκε στις αρχές Μάρτη και περιελάμβανε «τη συλλογή, κωδικοποίηση, καταγραφή, ταξινόμηση και προστασία του μεγάλου παλαιού και ιστορικού αρχειακού υλικού». Εγινε επίσης ταξινόμηση φακέλων του αρχείου κατά κατηγορία, ηλεκτρονική συνοπτική απεικόνιση του καταγεγραμμένου αρχειακού υλικού, και καταγραφή 761 τόμων αρχειακού υλικού.

«Επιτέλους συλλέχθηκαν τα στοιχεία της τραγωδίας του ελληνικού λαού από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Περιμένουμε πλέον από την κυβέρνηση να πράξει το καθήκον της απέναντι στον ελληνικό λαό και την ιστορία του: Να διεκδικήσει, δηλαδή, τις οφειλές της Γερμανίας προς το ελληνικό δημόσιο και τους Ελληνες πολίτες», απαιτεί με χτεσινή της ανακοίνωση η Συντονιστική Επιτροπή του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.

ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τι δείχνει η πορεία της ανεργίας στις ΗΠΑ;

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι προβάλλουν σαν φιλολαϊκό το μείγμα διαχείρισης της κρίσης από την κυβέρνηση Ομπάμα. Τι δείχνει όμως η αναιμική ανάκαμψη της οικονομίας των ΗΠΑ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποδεικνύει το μείγμα διαχείρισης της κυβέρνησης Ομπάμα σαν το καταλληλότερο για να βγει το κεφάλαιο από την κρίση. Ισχυρίζεται ταυτόχρονα ότι αυτή είναι η απάντηση σε όλα σχεδόν τα προβλήματα που ταλανίζουν τις εργατικές λαϊκές οικογένειες, και κυρίως στη φτώχεια και την ανεργία. Αντιπαραβάλει το μοντέλο διαχείρισης Ομπάμα με αυτό που προκρίνει η Ευρωζώνη και ιδιαίτερα η Γερμανία, για να αποπροσανατολίσει το λαό από τα πραγματικά αίτια της κρίσης και τη φιλολαϊκή διέξοδο, που μπορεί να δώσει μόνο η συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού. Από πουθενά δεν επιβεβαιώνεται ότι ο λαός ζει καλύτερα με το ένα ή το άλλο μοντέλο διαχείρισης του καπιταλισμού, σε κρίση και ανάπτυξη. Πολύ περισσότερο που στις ΗΠΑ, όπως και στην Ευρωζώνη, ο λαός βυθίζεται ολοένα και πιο βαθιά στη φτώχεια και πυκνώνουν οι στρατιές των ανέργων. Αυτό επιβεβαιώνεται ακόμα και από δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο, όπως αυτό που φιλοξενεί η κοινή έκδοση των «New York Times» και «International Herald Tribune». Οι συντάκτες του άρθρου παραδέχονται πως είναι άνευ αντικρίσματος οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν στις ΗΠΑ - τροφοδοτούμενες κι από επιχειρηματικούς ομίλους - για «έκρηξη απασχόλησης», δημιουργία εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, λόγω της μεγαλύτερης άντλησης φυσικού αερίου, άρα μείωσης της τιμής του και πρόσβασης των ενεργοβόρων βιομηχανιών σε φτηνότερη ενέργεια. Επικαλούνται το παράδειγμα της βιομηχανίας παραγωγής γυαλιού «Libbey», που λειτουργεί επί 125 χρόνια στις ΗΠΑ και παρότι προ τεσσάρων ετών βρέθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, τον τελευταίο χρόνο καταγράφει κατακόρυφη άνοδο της παραγωγής, με τη μετοχή της να ανεβαίνει κατά 20% και το κόστος παραγωγής να μειώνεται κατά 5 εκατομμύρια δολάρια το 2012, λόγω της μείωσης της τιμής του φυσικού αερίου.

Τίποτα απ' όλα αυτά όμως δε στάθηκε ικανό να περισώσει θέσεις εργασίας. Η επιχείρηση ανακοίνωσε την απόλυση 200 εργαζομένων και τη μεταφορά ενός τμήματος της παραγωγής στο Μεξικό. Για «ισχυρή μακροπρόθεσμη τάση μείωσης της απασχόλησης στον τομέα της μεταποίησης» μιλούν επιφανείς οικονομολόγοι. «Παρά το γεγονός ότι η οικονομία των ΗΠΑ είναι ανταγωνιστική παγκόσμια, η βιομηχανική παραγωγή δεν οδηγεί σε δημιουργία θέσεων εργασίας όπως παλιότερα», επισημαίνει ένας οικονομικός ερευνητής και συμπληρώνει πως «εν τέλει μπορεί να θέλουμε μια ισχυρή βιομηχανική βάση, αλλά χωρίς πολλούς εργαζόμενους στην παραγωγή». Τα στοιχεία συνηγορούν: Παρά τις 500.000 θέσεις εργασίας που προστέθηκαν στη βιομηχανία την περίοδο της αναιμικής ανάκαμψης, υπάρχουν 2 εκατομμύρια λιγότεροι εργοστασιακοί εργάτες σήμερα σε σχέση με το 2007. Μάλιστα, αναφέρεται ότι η απασχόληση στο βιομηχανικό τομέα των ΗΠΑ από τη δεκαετία του '60 ως σήμερα, έχει πέσει τόσο ώστε σήμερα να φτάνει το 9% από 25,1% τότε. Το ίδιο διάστημα η αξία των παραγόμενων εμπορευμάτων ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε από 21,2% σε 31,7%. Παράγοντες της ενεργοβόρας βιομηχανίας γυαλιού ομολογούν ότι το φτηνότερο φυσικό αέριο δε θα αποτελέσει εργαλείο μεγάλης αλλαγής σε ό,τι αφορά στην απασχόληση, αλλά βεβαίως επιχαίρουν για την εξοικονόμηση κόστους, επικαλούμενοι το «σκληρό ανταγωνισμό» με άλλες δυνάμεις όπως η Κίνα και το Μεξικό, όπου «η εργασία είναι φτηνότερη». Κάποιοι άλλοι ομολογούν ότι αφού η παραγωγή είναι αυτοματοποιημένη, δε χρειάζεται να προστεθούν περισσότεροι εργαζόμενοι και ένας εξ αυτών κομπάζει ότι στα εργοστάσιά του δεν ακουμπάει κανείς, ούτε ένα κομμάτι γυαλιού.

Οι αρθρογράφοι συμπεραίνουν ότι σχεδόν όλες οι βιομηχανίες που επιβίωσαν της κρίσης είναι παγκόσμια ανταγωνιστικές και απαιτούν υψηλή παραγωγικότητα και εξελιγμένη τεχνολογία «περισσότερο απ' ό,τι μάζες εργαζομένων στη γραμμή συναρμολόγησης». Εν ολίγοις, επιβεβαιώνουν ότι το κεφάλαιο επενδύει σε επιχειρήσεις εντάσεως κεφαλαίου, που μπορούν να αποδώσουν άμεσα μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους. Αυτό είναι το κίνητρο για κάθε επένδυση στον καπιταλισμό και όχι βέβαια οι πραγματικές λαϊκές ανάγκες. Η τεχνολογία στην κατασκευή των μέσων παραγωγής περνάει στην υπηρεσία του κεφαλαίου και από εργαλείο για τη λαϊκή ευημερία γίνεται παράγοντας όξυνσης της ανεργίας. Με τη χρήση σύγχρονων μέσων παραγωγής και την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, απαιτείται λιγότερη ζωντανή εργασία για τον ίδιο ή και μεγαλύτερο όγκο παραγωγής, δηλαδή απαιτούνται λιγότεροι εργαζόμενοι. Αντί οι νέες τεχνολογίες να μειώνουν τον εργάσιμο χρόνο και να αυξάνουν τον ελεύθερο, με την καπιταλιστική εκμετάλλευση αυξάνουν τους ανέργους. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας, πολύ περισσότερο να απορροφήσει στη φάση της ανάκαμψης τις συνέπειες που είχε για τους εργαζόμενους η κρίση του συστήματος. Μόνο η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η σχεδιασμένη ανάπτυξη σε όφελος του λαού με δικό του έλεγχο, δηλαδή η κατάργηση των καπιταλιστών, θα λύσει οριστικά αυτό το πρόβλημα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ