Παραμονές της εκδήλωσης, ο υπουργός Παιδείας είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι όσοι μαθητές φοιτούν φέτος στην Α' Γυμνασίου αμιγούς Ελληνικού Σχολείου της Γερμανίας, θα αποφοιτήσουν από αμιγές Λύκειο. Οι γονείς ωστόσο ζητούν κάτι περισσότερο από μία προφορική δήλωση καθώς το νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, οι μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό οδηγούν τα αμιγώς ελληνικά σχολεία σε κλείσιμο, τα δε τμήματα μητρικής γλώσσας σε συρρίκνωση, ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση.

«Καλούμε τους Ελληνες μετανάστες, ιδιαίτερα τους νέους μετανάστες, τους γονείς, τους καθηγητές και τους μαθητές να κάνουν την οργή και την αγανάκτηση, να κάνουν την αγωνία τους, πείσμα για αγώνα. Και σε αυτόν τον αγώνα το ΚΚΕ διαθέτει όλες του τις δυνάμεις», δήλωσε από το βήμα του Συνεδρίου η εκπρόσωπος του ΚΚΕ Αννα Γρηγοριάδου που συμμετείχε στις εργασίες του Συνεδρίου.

Ειδικότερα για το νόμο για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό τόνισε μεταξύ άλλων ότι πετάει, κυριολεκτικά, έξω από το εκπαιδευτικό σύστημα τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας, οδηγώντας χιλιάδες μετανάστες και τα παιδιά τους σε αδιέξοδο ή, στην καλύτερη περίπτωση, τα αναγκάζει να καταλήξουν στα πλέον υποβαθμισμένα γερμανικά σχολεία (Realschule, Hauptschule ή Gesamtschule), δημιουργεί τα φροντιστηριακού τύπου «Κέντρα Λόγου», κακέκτυπα σχολείων, όπου διδάσκεται γραφή και ανάγνωση, με καθεστώς ιδιωτικού δικαίου. Κάτι που σημαίνει, από τη μία, ότι εκμηδενίζεται η κρατική ευθύνη για τη δομή, την ύλη, τους διδάσκοντες και το περιεχόμενο διδασκαλίας σε αυτά. Ενώ από την άλλη, υπεύθυνοι γι' αυτά μπορούν να είναι η ελληνική κοινότητα, μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), η Εκκλησία, ιδιώτες, επιχειρηματίες κ.ά.

Οπως τόνισε, ειδικά με το νέο κύμα μεταναστών, και μέχρι να ικανοποιηθεί το αίτημα για παροχή μαθημάτων ελληνικής γλώσσας, ιστορίας, εθίμων και παραδόσεων της χώρας μας με αποκλειστική ευθύνη του υπουργείου Παιδείας σε ένα ενιαίο δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα στη Γερμανία, το ΚΚΕ ζητά άμεσα μέτρα όπως να αποσυρθεί όλος ο νόμος, να εξασφαλιστεί η λειτουργία των ελληνικών σχολείων με υποδομές και εκπαιδευτικούς και να επαναλειτουργήσουν αυτά που έκλεισαν, να διδάσκονται σε όλες τις βαθμίδες των ελληνικών σχολείων Γερμανικά ως μάθημα προτεραιότητας, έτσι ώστε τα παιδιά να μην αποκόπτονται από τη γερμανική κοινωνία, όλα τα παιδιά όποτε το θελήσουν να έχουν πρόσβαση στο γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Κριτική στην ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ (ομοσπονδία πανεπιστημιακών) ασκεί με δημόσια δήλωσή του ο συνδικαλιστής της ΔΗΠΑΚ Αλέξανδρος Βανακάρας, με αφορμή την επικείμενη συνάντηση της ομοσπονδίας με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας, καθώς όπως τονίζει ο συνδικαλιστής «η "ατζέντα" της συνάντησης όπως αυτή ορίσθηκε αυθαίρετα και από ΑΣΚΕΥ - ΚΙΠΑΝ - ΑΡΜΕ αποτελεί αποθέωση του συντεχνιακού - κυβερνητικού συνδικαλισμού».

«Κύριοι του προεδρείου της ΠΟΣΔΕΠ δεν έχετε ακούσει τίποτα για τις εγκληματικές περικοπές στην υγεία; Δεν διαβάσατε τίποτα για τους καρκινοπαθείς που ήδη μένουν χωρίς φάρμακα, γιατί αδυνατούν να τα αγοράσουν ή γιατί υπάρχει έλλειψη σε φάρμακα χημειοθεραπείας; Δεν βλέπετε ότι την ίδια στιγμή που οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στο χώρο της Υγείας που θησαυρίζουν, το δημόσιο σύστημα Υγείας μετατρέπεται σε τριτοκοσμικό για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας;», είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτει ο συνδικαλιστής στη δήλωσή του και συνεχίζει, επίσης:

«Κύριοι του προεδρείου της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Συλλόγων ΔΕΠ, εν μέσω αυτής της κατάστασης πάτε να "παζαρέψετε" για τη διεύρυνση της δυνατότητας άσκησης "ελευθέριου επαγγέλματος" από τους γιατρούς ΔΕΠ; Για να επισημάνετε της κυβέρνησης για ένα "τυπικό ζήτημα" που αναφέρετε στην επιστολή σας; Αυτά ιεραρχείτε ως τα καυτά ζητήματα του κλάδου μας στον τομέα της Υγείας;

Ως ΔΗΠΑΚ το έχουμε επισημάνει επανειλημμένα: σε μια περίοδο, σε μια εποχή που υπάρχει πληθώρα εξειδικευμένου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, τεχνικά μέσα, μηχανήματα, σε μια εποχή όπου η τεχνολογία και η επιστήμη έχουν κάνει τεράστια άλματα, με επιτεύγματα που μπορεί να ήταν αδιανόητα πριν από μερικές δεκαετίες, ο λαός υποφέρει και ...τα κέρδη των μονοπωλίων στο χώρο της Υγείας και του φάρμακου γιγαντώνονται. Η θέση του Πανεπιστημιακού και ιδιαίτερα του πανεπιστημιακού Γιατρού δεν μπορεί - δεν πρέπει - να είναι στην υπηρεσία της εμπορευματοποίησης της Υγείας. Ούτε στο κυνήγι των ασθενών - πελατών, του ατομικού πλουτισμού και της "επιχειρηματικότητας". Υγεία, φάρμακο, ιατρική έρευνα και νοσοκομεία αποκλειστικά δημόσια στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, με γιατρούς και νοσοκομειακό προσωπικό με αξιοπρεπείς μισθούς σε ρόλο λειτουργού και όχι επιχειρηματία θα 'πρεπε να είναι η αδιαπραγμάτευτη θέση της ομοσπονδίας στη συνάντησή της με το υπουργείο και τίποτε άλλο».