Στα χέρια των τριών υποψηφίων αγοραστριών τραπεζών έχουν, ουσιαστικά, περάσει οι διαδικασίες ιδιωτικοποίησης της Ιονικής Τράπεζας, καθώς - μετά τις πρόσφατες εξελίξεις - η κυβέρνηση έχει επιφυλάξει για τον εαυτό τηςτο ρόλο του "απλού θεατή", ενώ οι συνδικαλιστικές ηγεσίες -ελεγχόμενες από τους θιασώτες της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) - των Συλλόγων Εργαζομένων στην Ιονική και Εμπορική τηρούν περίεργη "σιγήν ιχθύος"! Και ενώ σε δύο περίπου βδομάδες κατατίθενται οι προσφορές για την εξαγορά της Ιονικής, μεγάλα ερωτήματα συνεχίζουν να υπάρχουν με το θέμα της διασφάλισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων της Τράπεζας, καθώς στη δεύτερη προκήρυξη πώλησής της - σε αντίθεση με την πρώτη προκήρυξη, όπου υπήρχε ρητή αναφορά περί της διασφάλισής τους - δεν αναφέρεται τίποτα σχετικό.

Παράγοντες του οικονομικού επιτελείου, όταν τους τέθηκε το σχετικό ερώτημα, απάντησαν ότι η διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων της Ιονικής περιλαμβάνεται στο "Πληροφοριακό Μνημόνιο", το οποίο όμως είναι απόρρητο έγγραφο και έχει περιέλθει στα χέρια μόνο των τριών υποψήφιων αγοραστών...

Από την πλευρά τους οι τρεις τραπεζικοί όμιλοι (Πίστεως, Eurobank, Πειραιώς), που διεκδικούν την Ιονική, εκμεταλλεύονται με τον καλύτερο τρόπο τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση, μετά τις εξελίξεις στο θέμα Οτσαλάν, η οποία και αναζητά πλέον δίοδο διαφυγής και στήριξη από τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Οι εκπρόσωποι των επιχειρηματιών, από τη μία πλευρά στηρίξουν τους εκλεκτούς τους, αλλά από την άλλη τούς ζητούν απτές αποδείξεις επίσπευσης των διαδικασιών σε κρίσιμα θέματα της οικονομικής πολιτικής, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, με πρώτη και κύρια την Ιονική Τράπεζα. Καθίσταται πλέον εμφανές ότι το ξεπούλημα της Ιονικής γίνεται με τους χειρότερους δυνατούς όρους, καθώς η αποδυναμωμένη κυβέρνηση Σημίτη είναι πρόθυμη να την παραδώσει στους ιδιώτες έναντι οποιουδήποτε τιμήματος, χωρίς να φέρεται διατεθειμένη να τηρήσει ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα.

Και η ασφαλιστική δικλείδα, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να δικαιολογηθεί τυχόν χαμηλό τίμημα πώλησης της Ιονικής, είναι οι επισφάλειες τις οποίες μπορούν να επικαλεστούν οι υποψήφιοι αγοραστές. Το θέμα των επισφαλειών στη χορήγηση δανείων, που αφορά όλες τις τράπεζες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, είναι κυριολεκτικά "λάστιχο" και μπορεί κάθε φορά να χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν...

Παράγοντες του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας δεν αποκλείουν, στις προσφορές που θα υποβάλουν οι τρεις υποψήφιοι αγοραστές στις 26 Μάρτη, που είναι και η καταληκτική ημερομηνία, να τεθεί όρος, με τον οποίο θα ζητούν το τίμημα εξαγοράς να μειωθεί ανάλογα, αν εκ των υστέρων διαπιστωθούν αυξημένες τραπεζικές επισφάλειες. Πρόκειται για μία τακτική η οποία χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στην πώληση της Τράπεζας Κρήτης.

Στο μόνο που ευελπιστούν οι κυβερνητικοί παράγοντες για το αίσιο τέλος του εγχειρήματος, είναι ο διακαής πόθος των ιδιωτικών τραπεζών να βάλουν στο χέρι την Ιονική, το "παραθαλάσσιο οικόπεδο", σύμφωνα με τον πρόεδρο της Εμπορικής, Κ. Γεωργουτσάκο,καθώς όποιος την εξαγοράσει εδραιώνεται στη δεύτερη θέση, μετά την Εθνική, σε ό,τι αφορά τα μερίδια αγοράς. Και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ίδιων παραγόντων, και οι τρεις τράπεζες φέρονται αποφασισμένες να κτυπήσουν γερά...

"Ευημερεί η οικονομία και δυστυχούν οι εντυπώσεις". Αυτή την απάντηση έδωσε χθες ο νέος υπουργός Ανάπτυξης Ε. Βενιζέλος στην πρώτη συνάντησή του με τους δημοσιογράφους, όταν του επισημάνθηκε το συμπέρασμα πρόσφατης δημοσκόπησης, που χαρακτηρίζει την ανεργία και την ακρίβεια ως τα μεγαλύτερα προβλήματα του ελληνικού λαού και τα οποία προέρχονται κατά κύριο λόγο από την πορεία προς την ΟΝΕ. Οπως προκύπτει από τα όσα ο ίδιος είπε, παρουσιάζοντας ουσιαστικά την προπαγανδιστική αντεπίθεση των κυβερνώντων, αποτελεί "εντύπωση" του ελληνικού λαού η αυξανόμενη ανεργία και το αίσθημα ανασφάλειας, η συνεχής μείωση των λαϊκών εισοδημάτων, η επίθεση σε καταχτήσεις, ενώ - σύμφωνα πάντα με την ίδια λογική - η πορεία προς την ΟΝΕ αποτελεί... λαϊκή υπόθεση!

Κατά τα άλλα, στα θέματα της άμεσης δραστηριότητάς του, ο κ. Βενιζέλος τάχθηκε αναφανδόν υπέρμαρχος της πολιτικής που εφάρμοσε η προκάτοχός του, Β. Παπανδρέου, δηλαδή στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Ουσιαστικά δεν ανέφερε - και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς - καμιά διαφοροποίηση στην πολιτική που θα εφαρμόσει το υπουργείο Ανάπτυξης. Εντύπωση όμως προκάλεσε η άρνηση, να απαντήσει σε ερωτήσεις που αφορούν τα εδώ και χρόνια φλέγοντα ζητήματα του φυσικού αερίου και τα οποία είναι εντονότερα το τελευταίο διάστημα, με τη δικαιολογία ότι δεν έχει ενημερωθεί ακόμα.

Η όλη δραστηριότητα του υπουργού Ανάπτυξης αναμένεται να εστιαστεί στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγαλοβιομηχάνων, αφού έκανε εκτενή αναφορά και συγχρόνως εμμέσως δεσμεύτηκε, να ικανοποιήσει μια σειρά αιτήματα του μεγάλου κεφαλαίου, τα οποία τα βαφτίζουν προβλήματα. Γενικά η αναφορές στη συνέντευξη ήταν πάνω στα θέματα που του τέθηκαν στην προχθεσινή του συνάντηση με το ΣΕΒ.

Στο θέμα της μείωσης της τιμής της ενέργειας που αξιώνουν οι βιομήχανοι ανέφερε ότι η ΔΕΗ προσεχώς θα εφαρμόσει μια νέα τιμολογιακή πολιτική στο θέμα αυτό. Για τη διάλυση της ΔΕΗ μέσω της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας επισήμανε ότι υπάρχει προσχέδιο το οποίο έχει εγκριθεί από την κυβερνητική Επιτροπή και έχει αποσταλεί στους ενδιαφερόμενους για παρατηρήσεις. Σημείωσε όμως ότι προκύπτει πρόβλημα με το ασφαλιστικό των εργαζομένων της ΔΕΗ, αλλά προέβλεψε ότι με τον καλόπιστο διάλογο θα επιλυθεί.

Τέλος, τάχθηκε υπέρ των ταχύτερων διαδικασίων ιδιωτικοποίησης δημοσίων επιχειρήσεων, ενώ σημείωσε ότι θα ακολουθήσει και νέα μετοχοποίηση εταιριών όπως τα ΕΛΠΕ, σε εύθετο όμως χρόνο, αφού πρώτα χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση. Ωστόσο, ιδιαίτερο ζήλο αναμένεται να δείξει, όπως ο ίδιος είπε, στη "γεφύρωση" του δεύτερου με το τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, ένα θέμα που καίει ιδιαίτερα τους βιομηχάνους οι οποίοι πιέζουν στο να καρπωθούν στο μέγιστο βαθμό αυτά τα κονδύλια.

Σε τρόφιμα και ρούχα ξοδεύουν τα χρήματά τους οι Ελληνες εργαζόμενοι, οι οποίοι κατά τα άλλα φέρονται να περικόπτουν τις "πολυτελείς" αγορές οικιακών συσκευών, επίπλων και άλλων καταναλωτικών αγαθών. Αυτό προκύπτει από τα ετήσια στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, για την εξέλιξη των λιανικών πωλήσεων του έτους 1998, οι οποίες αυξήθηκαν οριακά, σε σχέση με το 1997, μόλις κατά 1,4%.

Και η ελάχιστη πάντως αυτή αύξηση των λιανικών πωλήσεων, ακόμα και στο βαθμό που θεωρηθεί ότι αφορά το σύνολο των νοικοκυριών, φαίνεται να έγινε κατορθωτή μόνο χάρη στον αυξανόμενο τραπεζικό δανεισμό, με διαφόρων ειδών καταναλωτικά δάνεια και όχι βεβαίως στην αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματός τους, το οποίο, υπό καθεστώς λιτότητας, συνεχώς περιορίζεται. Στο τέλος Δεκέμβρη του 1998, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, τα υπόλοιπα των καταναλωτικών δανείων των εμπορικών τραπεζών ανήλθαν στα 950 δισ. δραχμές, και ήταν αυξημένα κατά 37,5% σε σχέση με τα υπόλοιπα δανείων του 1997. Προκύπτει σαφώς ότι τα καταναλωτικά αυτά δάνεια είναι που "θέρμαναν" την αγορά το 1998, αλλά με βαρύτατες συνέπειες για τους δανειολήπτες. Οπως είναι γνωστό τα επιτόκια των δανείων αυτών είναι τα υψηλότερα στην αγορά, καθώς αγγίζουν το 20%. Η εξέλιξη αυτή, αν συνεχιστεί (και όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστεί), υπονομεύει και τη μελλοντική αγοραστική δύναμη των μικρών κυρίως νοικοκυριών, τα οποία θα πρέπει, αντί να καταναλώνουν, να εξοφλούν, με το διαθέσιμο εισόδημά τους, δάνεια προηγούμενων ετών με τα απαγορευτικά υψηλά επιτόκια.

Η εξέλιξη των επιμέρους δεικτών που συγκροτούν τον δείκτη αξίας λιανικών πωλήσεων, το 1998 ήταν η ακόλουθη: Ο δείκτης διατροφής αυξήθηκε κατά 2,3%, ένδυσης - υπόδησης κατά 2,9%, λοιπών ειδών κατά 0,8%, ενώ ο δείκτης των επίπλων και οικιακού εξοπλισμού παρουσίασε μείωση 0,6%.

Την είσοδο της ΙΝΤΡΑΚΟΜ στο χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης μέσα στο 1999, ανακοίνωσε χτες στην έκτακτη γενική συνέλευση των μετόχων, ο πρόεδρος του ομίλου Σ. Κόκκαλης, ενώ έκανε γνωστό και την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 15%. Παράλληλα σημείωσε ότι η ΙΝΤΡΑΚΟΜ, με τα σημερινά δεδομένα, θα διατηρήσει το 10% των μετοχών που κατέχει στην ΠΑΝΑΦΟΝ. Οι πωλήσεις της ΙΝΤΡΑΚΟΜ το 1999 θα ξεπεράσουν τα 125 δισεκατομμύρια δραχμές και τα κέρδη της θα υπερβούν τα 27 δισ. Πάντως, εντύπωση προκάλεσε η πρόβλεψη του Σ. Κόκκαλη ότι ο δείκτης του χρηματιστηρίου θα ξεπεράσει τις...5.000 μονάδες ως τα τέλη του χρόνου!