ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 11 Φλεβάρη 2011
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΡΩΣΙΑ
Η πλειοψηφία υπέρ του σοσιαλισμού

Στο σχεδιασμό του σοβιετικού κράτους ήταν και η αντιμετώπιση του ζητήματος της λαϊκής κατοικίας, που σήμερα στην καπιταλιστική Ρωσία αποτελεί τεράστιο πρόβλημα
Στο σχεδιασμό του σοβιετικού κράτους ήταν και η αντιμετώπιση του ζητήματος της λαϊκής κατοικίας, που σήμερα στην καπιταλιστική Ρωσία αποτελεί τεράστιο πρόβλημα
Η ρωσική εφημερίδα «Νόζιε Ιζβέστια» με έκπληξη αναφέρεται στο γεγονός ότι, ακόμη και 20 χρόνια μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού της Ρωσίας αναγνωρίζει την υπεροχή του κοινωνικο-πολιτικού της συστήματος.

Ετσι σε έρευνα της εταιρείας «Levada Center», η απόλυτη πλειοψηφία όσων απάντησαν (51%), θεωρεί ως «πιο σωστό» το οικονομικό σύστημα της ΕΣΣΔ, που βασιζόταν στην κρατική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στον κεντρικό σχεδιασμό και στην κεντρικά σχεδιασμένη κατανομή του παραγόμενου πλούτου.

Αντίθετα, υπέρ της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και στις οικονομικές σχέσεις της αγοράς τάχθηκε το 31%. Δυσκολεύτηκε να απαντήσει σε 18% των Ρώσων.

Σ' ότι αφορά το σοβιετικό πολιτικό σύστημα, ως «καλύτερο» το χαρακτήρισε η σχετική πλειοψηφία των ερωτηθέντων (33%). Την αυταπάτη ότι μια «δημοκρατία δυτικού προτύπου» θα ήταν «καλύτερη» εξέφρασε το 23%, ενώ το 19% δήλωσε ότι προτιμά το ισχύον πολιτικό σύστημα της Ρωσίας.

Ετσι, παρά τους τόνους «λάσπης», που ρίχνει το σημερινό ρωσικό καθεστώς στην πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, πότε χαρακτηρίζοντας το οικονομικό σύστημα της ΕΣΣΔ ως «αποτυχημένο» και πότε παρουσιάζοντάς το ως «αιμοσταγή δικτατορία», η πλειοψηφία των Ρώσων, είκοσι χρόνια μετά, κι αφού έχουν βιώσει το τι σημαίνει καπιταλισμός, δεν υποκύπτει στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα! Δίνει τα πρωτεία της υπεροχής στο σοσιαλισμό!


Ι.Π.

ΤΥΝΗΣΙΑ
Ελιγμοί μπροστά στη λαϊκή δυσαρέσκεια

Να κατευνάσει τα πνεύματα και να μοιράσει διαβεβαιώσεις «καλών προθέσεων» προσπάθησε, μέσα από τηλεοπτικό του διάγγελμα προς το λαό, ο «μεταβατικός» Πρόεδρος της χώρας. Η πρώτη αυτή τηλεοπτική εμφάνιση του Φουάντ Μεμπάζαα ερμηνεύτηκε από πολλούς αναλυτές ως απόπειρα ελέγχου της λαϊκής οργής που έχει αρχίσει και πάλι να φουντώνει και να εκδηλώνεται με διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε διάφορες πόλεις - κάτω από τις ραγδαίες εξελίξεις στην Αίγυπτο - στις οποίες διαδηλώσεις ολοένα περισσότερο ακούγεται, και πάλι, το σύνθημα περί διάλυσης της «μεταβατικής» κυβέρνησης και πλήρους «εκκαθάρισης» των προσώπων που εμπλέκονταν στο καθεστώς Μπεν Αλι, όπως είναι και ο Πρόεδρος (που ήταν πρόεδρος του κοινοβουλίου) αλλά και ο πρωθυπουργός Γκανούσι.

Ο Μεμπάζαα προανήγγειλε ότι εντός των προσεχών ημερών θα εγκαινιάσει έναν άνευ περιορισμών και όρων «διάλογο με τα συνδικάτα και με εκπροσώπους των εργαζομένων και όλων των πολιτικών κομμάτων, όσων ήταν νόμιμα, αλλά και όσων δεν ήταν, προκειμένου να τεθεί το πλαίσιο της επίλυσης όλων των ζητημάτων». Επανέλαβε τις δεσμεύσεις περί ελεύθερων εκλογών και περί διασφάλισης όλων των δικαιωμάτων, ατομικών και πολιτικών, και παρακάλεσε τον τυνησιακό λαό «να δείξει λίγο υπομονή, προκειμένου να επιτευχθούν οι δύσκολες αυτές αλλαγές». Eίχε προηγηθεί ανάλογο επιτακτικό αίτημα για «επιτάχυνση» των αλλαγών και των επαφών από τη Γενική Ενωση Τυνήσιων Εργατών.

Υπενθυμίζεται ότι μόλις ένα 24ωρο νωρίτερα είχε εγκριθεί και από τη Γερουσία νόμος που παραχωρεί στον Πρόεδρο το δικαίωμα να κυβερνά αλλά και να νομοθετεί με διατάγματα, χωρίς να χρειάζεται την έγκριση της Βουλής. Το σκεπτικό της απόφασης ήταν να μην τεθούν εμπόδια από την πλειοψηφία των βουλευτών που ανήκαν στο κόμμα του Μπεν Αλι, του οποίου η λειτουργία αναστάλθηκε. Ενδιαφέρον έχει ότι το συγκεκριμένο νόμο ψήφισαν οι ίδιοι βουλευτές που πρόσκεινταν στον Μπεν Αλι και όχι η αντιπολίτευση.

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
Μεγάλες κινητοποιήσεις στα μέσα μεταφοράς

Συνεχίστηκαν και χτες οι απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς της Πορτογαλίας. Με μεγάλη συμμετοχή πραγματοποίησαν 24ωρη απεργία χτες οι εργαζόμενοι στους σιδηρόδρομους της Πορτογαλίας, διαμαρτυρόμενοι για τα μέτρα λιτότητας που έχει λάβει η κυβέρνηση του Ζοζέ Σόκρατες, με το πρόσχημα της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος για να αποφευχθεί η πιθανότητα προσφυγής της χώρας στο λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης»... Το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα με μήνυμά του χαιρετίζει τον αγώνα των εργαζομένων στους σιδηρόδρομους που αγωνίζονται για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και ενάντια στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.

Ολη αυτή η εβδομάδα χαρακτηρίστηκε από κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Την Τετάρτη προχώρησαν σε στάσεις εργασίας οι εργαζόμενοι στα λεωφορεία της Λισαβόνας και των πόλεων Πόρτο, Μπράγκα και Κοΐμπρα, ενώ τη Δευτέρα παρόμοιες κινητοποιήσεις είχαν πραγματοποιήσει και οι εργαζόμενοι στο μετρό της πορτογαλικής πρωτεύουσας. Στάσεις εργασίας, εξάλλου, πραγματοποίησαν χτες και οι ταχυδρομικοί υπάλληλοι, σε ένδειξη διαμαρτυρίας στις περικοπές των μισθών τους, τη μείωση θέσεων εργασίας και το κλείσιμο ταχυδρομικών γραφείων.

Υπενθυμίζεται πως η κυβέρνηση του Ζοζέ Σόκρατες έχει προχωρήσει στη μείωση κατά 5% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, έχει προχωρήσει στην αύξηση του ΦΠΑ και του φόρου εισοδήματος, στην περικοπή των δημοσίων δαπανών κ.ά.

Την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση στους εργαζομένους στα μέσα μεταφοράς της Πορτογαλίας έχει εκφράσει το ΠΑΜΕ με ανακοίνωσή του.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ
Οι καταστροφείς του λαού

«Η χώρα περνάει μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο. Κινδυνεύει όμως συνέχεια να μπει στο δρόμο της καταστροφής», γράφει ο Α. Παπαχελάς στην «Καθημερινή» 9/2/2011. Αλήθεια, από πού και ποιος κινδυνεύει να καταστραφεί; Η «δύσκολη περίοδος» είναι η καπιταλιστική οικονομική κρίση, το κεφάλαιο κινδυνεύει με καταστροφή, έτσι βγαίνει από την κρίση, γι' αυτό καίγεται η «Καθημερινή» και ο διευθυντής της. Για την ώρα πάντως, κυβέρνηση, τρόικα, κεφάλαιο και τα κόμματά τους καταστρέφουν την εργατική τάξη και το λαό με την ανεργία, τις άγριες αντεργατικές αλλαγές (δραστική μείωση μισθών - συντάξεων, δραστικές περικοπές στις παροχές Υγείας - Πρόνοιας, αύξηση ΦΠΑ και έμμεσης φορολογίας, αλλά και μεγάλη ακρίβεια, λόγω αυξήσεων των διοδίων, των εισιτηρίων, ηλεκτρικού ρεύματος, ειδών πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης), που ωθούν στη φτώχεια, στην εξαθλίωση.

«Δεν είναι δυνατόν κάποιοι να κλείνουν τα σύνορα της χώρας επί ώρες και να μην τιμωρούνται. Δε γίνεται κάποιοι να χτυπάνε με δολοφονική μανία έναν πολιτικό, να αποτυπώνονται τα πρόσωπά τους στις κάμερες, και κανείς να μην τιμωρείται», συνεχίζει. Αυτοί που κλείνουν τα σύνορα της χώρας είναι οι αγρότες που ξεκληρίζονται. Αυτούς λέει καταστροφείς γιατί η κινητοποίησή τους όπως και κάθε οργανωμένη κινητοποίηση εργατών, φτωχών αγροτών κλπ. που διεκδικούν το δίκιο τους είναι ενάντια στο κεφάλαιο και την αστική πολιτική που προασπίζουν ο Παπαχελάς και η «Καθημερινή». Εδώ βεβαίως κάνει και τη λαθροχειρία του. Ταυτίζει τα λαϊκά στρώματα που κινητοποιούνται με προβοκατόρικες ενέργειες, προκειμένου να περνά στις λαϊκές συνειδήσεις όχι μόνο την άποψη να σταματήσουν να διεκδικούν για να μην πάθει ζημιά το κεφάλαιο, αλλά γιατί το να θέλουν να ζήσουν σαν άνθρωποι διεκδικώντας όσα τους στερούν και τους κλέβουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες με την πολιτική του αστικού συστήματος, είναι παράνομο! Ατιμη προπαγάνδα.

***

Και παρακάτω:«Θα πιεσθούμε και άλλο ως κοινωνία, γιατί το 2011 θα είναι δύσκολο έως το τέλος του. Το αν θα σωθούμε, όμως, θα εξαρτηθεί όχι μόνο από τις αποφάσεις στις Βρυξέλλες, αλλά και από το εάν εμείς θα επιλέξουμε τον δρόμο της θεαματικής αυτοκαταστροφής... Η κυβέρνηση μιλάει "σκληρά", ανακοινώνει μέτρα, αλλά δεν ξέρει τι να κάνει απέναντι στη διογκούμενη βία και ανομία». Αλλη μια λαθροχειρία γιατί μιλά για αυτοκαταστροφή και δε λέει την αλήθεια. Οτι προκειμένου να μην καταστραφεί το κεφάλαιο από την κρίση, να καταστρέφεται ο λαός. Το κεφάλαιο θα ήθελε να δουλεύουν οι εργάτες εντελώς τσάμπα και να τρέφονται με αέρα. Και τείνουν να το κάνουν πράξη με τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Και για να το καταφέρουν ζητά «καταστολή της ανομίας». Τι λέει «ανομία» ο δημοσιολόγος; Τους οργανωμένους αγώνες των εργαζομένων ενάντια στην πολιτική που τους κάνει τη ζωή κόλαση και στο κεφάλαιο. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες που αφήνουν απλήρωτους εργάτες, τους τρομοκρατούν να δουλεύουν με ψίχουλα και ανασφάλιστοι, που εισφοροδιαφεύγουν, αυτοί είναι οι παράνομοι.

«Το ψευδοκατεστημένο αυτής της χώρας, νεοπλουτίστικο, χυδαίο και ανεύθυνο κοιτάει να κρυφτεί μαζί με τα λεφτά του ή και να πάει μαζί με το ρεύμα... Τόσο ανάξιο ήταν πάντα και γι' αυτό κατάντησε έτσι τη χώρα», λέει στη συνέχεια ο Παπαχελάς. Δεν ξέρουμε αν εδώ στους χυδαίους περιλαμβάνει και τα αφεντικά όχι μόνο τα δικά του, ή ανθρώπους των αφεντικών που πλούτισαν όντας σε αποστολή εξυπηρέτησής τους κλέβοντας τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι σαν κάτι δημοσιολόγους. Οσο για τη «μεγάλη πλειοψηφία μιας σκληρά εργαζόμενης, δημιουργικής μεσαίας τάξης που δεν θέλει να καταστραφεί ο τόπος, θέλει νόμο και τάξη», ε, εδώ πια το ψέμα παραείναι κραυγαλέο. Γιατί αυτοί, αφ' ενός, δεν είναι η μεγάλη πλειοψηφία που είναι οι εργάτες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα και, αφ' ετέρου, αυτή η λεγόμενη «μεσαία τάξη» εργάτες εκμεταλλεύεται, από τη δουλειά τους ζει, χωρίς εργάτες είναι ένα τίποτα.

***

Να γιατί η εργατική τάξη, ο λαός, πρέπει ακόμη πιο αποφασιστικά να οργανωθεί στα ταξικά συνδικάτα και φορείς, να παλεύει ώστε την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία. Οτι αυτός ο αγώνας πρέπει να φτάνει ως την πολιτική πάλη, με εγκατάλειψη των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, αμφισβήτηση του αστικού πολιτικού συστήματος, συμπόρευση με το ΚΚΕ, λαϊκή συμμαχία για τη λαϊκή εξουσία, απαλλοτρίωση των καπιταλιστών, κοινωνικοποίηση της ιδιοκτησίας τους. Να οξύνουμε την κρίση τους ώσπου να τους ανατρέψουμε.


Ι.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ