«Ας απαντήσει η εργοδοσία γιατί πέθανε ο Λάμπρος, ο μπάρμπα - Μήτσος, γιατί ο Γιάννης "πήδηξε" με το κλαρκ κάτω από τη γέφυρα, γιατί ο νεαρός των 20 χρόνων με μόλις 10 μέρες στη δουλιά έχασε τη ζωή του; Γιατί ο Μπάμπης έπαθε έμφραγμα και βγήκε σε πρόωρη σύνταξη; Ο Θανάσης εγκεφαλικό, ο Χασάν εγχείρηση στη μέση, γιατί πολλοί εργάτες κάνουν φυσικοθεραπεία;... Γιατί; Η απάντηση είναι μία: Το κέρδος!»

Η παραπάνω ανακοίνωση κυκλοφόρησε απ' το Συνδικάτο Μετάλλου Βοιωτίας λίγες μέρες μετά τις 6 απολύσεις (μεταξύ των οποίων κι αυτή του αντιπροέδρου του κλαδικού συνδικάτου Γιώργου Ζησίμου) που μεθόδευσε η διοίκηση της ΕΛΒΑΛ, για να βάλει νέα εμπόδια στη δράση του συνδικάτου, του οποίου η αγωνιστική παρέμβαση ξεκίνησε να «σπάει» τον τρόμο και τη σιωπή που χρόνια τώρα κυριαρχεί σ' ένα ακόμα μαγαζί του Στασινόπουλου, όπως και σε χιλιάδες άλλους, μικρούς και μεγάλους τόπους δουλιάς.

Η ασυδοσία των επιχειρηματιών καλλιεργείται και εντείνεται στο έδαφος της αντεργατικής πολιτικής των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με την Εκθεση Πεπραγμένων του ΣΕΠΕ για το 2006, το ΚΕΠΕΚ και το ΣΕΠΕ Λιβαδειάς διαθέτουν μόλις τέσσερις τεχνικούς και τέσσερις κοινωνικούς επιθεωρητές! Για τον έλεγχο ενσήμων, στο ΙΚΑ Οινοφύτων - το οποίο έχει ευθύνη για περισσότερες από 1.000 επιχειρήσεις - υπάρχει μόλις ...ένας υπάλληλος για τη δουλιά του γραφείου και παράλληλα για τους εξωτερικούς ελέγχους...!

Τα αμύθητα κέρδη που έχει ο Ομιλος Στασινόπουλου (στον οποίο ανήκει η ΕΛΒΑΛ) παράγονται από εργάτες που δουλεύουν μέσα σε άθλιες συνθήκες. Ενώ μετρούν καθημερινά νεκρούς και σακατεμένους. Ενώ τους κλέβουν τον τεράστιο πλούτο που καθημερινά παράγεται απ' τη δική τους δουλιά και τους πετάνε μερικά ψίχουλα, ίσα - ίσα για να στέκονται στα πόδια τους και να συνεχίζουν την επόμενη μέρα ν' αυγαταίνουν τα κέρδη των εκμεταλλευτών τους.

• Ετσι μαζεύτηκαν τα 14 εκατομμύρια ευρώ καθαρά κέρδη που είχε η ΕΛΒΑΛ μόνο για το α' εξάμηνο του 2007, με αύξηση κατά 35,7% σε σχέση με το α' εξάμηνο του 2006 (www.euro2day.gr).
• Ετσι μπορεί σήμερα η ΕΛΒΑΛ να αναπτύσσει τις επενδυτικές της δραστηριότητες και να ετοιμάζεται να ιδρύσει (μαζί με δύο αραβικές εταιρείες) νέο εργοστάσιο έλασης αλουμινίου στο Αμπού Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, όπου οι κατώτεροι μισθοί των εργατών δεν ξεπερνούν τα 200 δολάρια το μήνα.
• Ετσι μαζεύτηκαν και τα 21,3 εκατομμύρια ευρώ καθαρά κέρδη, με αύξηση κατά 222% (!) που είχε για το ίδιο χρονικό διάστημα η «Σωληνουργία Κορίνθου» (του ίδιου ομίλου). Στις εγκαταστάσεις της οποίας, τον Απρίλη του 2003, στην Κόρινθο, σημειώθηκε ένα ακόμα εργοδοτικό έγκλημα που παρέσυρε στο θάνατο 6 εργάτες. Ενώ σήμερα, στο εργοστάσιο στη Θίσβη, όπως καταγγέλλουν εργάτες, το 8ωρο έχει αντικατασταθεί από το 12ωρο.

«Εξαντλητικά 12ωρα, δουλιά σε θερμοκρασίες που το καλοκαίρι έφταναν από 40 μέχρι 55 - 60 βαθμούς. Ολος ο ζήλος της εταιρείας ήταν πώς θα βγει η παραγωγή, αδιαφορώντας εντελώς για την ασφάλεια των εργαζομένων», εξηγεί στον «Ρ» ο Γιώργος Ζησίμου.

Οποιος μπαίνει στην ΕΛΒΑΛ δεν ξέρει αν θα βγει ζωντανός. «Κάποιος συνάδελφος με τον οποίο δουλεύαμε 12ωρο - τα 12ωρα ήταν ανάλογα με τις ανάγκες της παραγωγής, μπορεί να ήταν 3 συνεχόμενα, μπορεί να ήταν μέρα παρά μέρα - δουλιά βαριά, εξαντλητική, δεν ήθελε να κάτσει υπερωρία και μου 'λεγε "ήθελα να φύγω, αλλά με κράτησαν". Την άλλη μέρα δεν ήρθε στη δουλιά. "Τι έγινε"; είπαμε. Εγκεφαλικό. Μόλις πήγε στο σπίτι αρρώστησε. Πέθανε.

Συνέβη το ίδιο ακριβώς μ ' έναν άλλο. Κι εκείνος, γύρω στα 50... Αλλος συνάδελφος έπαθε έμφραγμα, πρώτο, δεύτερο, και τελικά βγήκε κι αυτός σε πρόωρη σύνταξη. Αλλος συνάδελφος, εγκεφαλικό κι αυτός. Κι αυτός σε πρόωρη σύνταξη...»

Αν δεν κάτσεις υπερωρία, η απάντηση είναι «οι Ινδοί είναι απ' έξω και περιμένουν. Σε αναγκάζει να κάθεσαι παρά τη θέλησή σου και να υποφέρεις μέχρι να πέσεις κάτω...» Πολλές φορές δεν τηρείται η κλαδική σύμβαση. Δεν αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία. Πολλοί παίρνουν το μισθό του ανειδίκευτου εργάτη ενώ δεν είναι.

«Φανταστείτε όταν για τα κέρδη των βιομηχανιών έχει μολυνθεί το νερό της περιοχής, τι συνθήκες υπάρχουν μέσα στους χώρους δουλιάς, που είναι και η πηγή της μόλυνσης. Τι βιώνουν οι εργαζόμενοι. Τι επιπτώσεις υπάρχουν για την υγεία μας...»

«Στην περιοχή της Βοιωτίας υπάρχουν μερικά από τα μεγαλύτερα εργοστάσια στη βιομηχανία μετάλλου, τα περισσότερα είναι γκέτο», εξηγεί στον «Ρ» ο Κυριάκος Σιούλας, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου. Η εκλογή, τον περασμένο Ιούνη, του Γιώργου Ζησίμου στη διοίκηση του συνδικάτου ήταν η πρώτη εργαζομένου στον όμιλο Στασινόπουλο μετά από 22 χρόνια.

Κι αυτό πρέπει να κρατήσουν οι εργάτες ως συμπέρασμα: Οι απολύσεις δείχνουν ότι η εργοδοσία ανησυχεί. Προσπαθεί να ξεφορτωθεί το συνδικάτο, γιατί με τη μαζικοποίηση και την αγωνιστική του κινητοποίηση οι εργάτες γίνονται πιο δυνατοί. Μπορούν να πάψουν να 'ναι ανυπεράσπιστοι μπροστά στην ασυδοσία της εργοδοσίας. Γι' αυτό και ο αγώνας για την ανάκληση των απολύσεων, αλλά και την ισχυροποίηση του συνδικάτου αποτελεί υπόθεση όλων των εργατών.

«Το συνδικάτο άρχισε να κάνει βήματα, να μεγαλώνει. Ο κόσμος άρχισε να ενημερώνεται, ποιες είναι π.χ. οι συμβάσεις που πρέπει να υπογράφει, ποια είναι τα δικαιώματά του, που πολλοί μέχρι σήμερα δεν τα ήξεραν. Σε κάποια εργοστάσια που δεν πλήρωναν, έκανε παρεμβάσεις το σωματείο, καταφέραμε να λυθούν προβλήματα, κι οι εργάτες είναι τώρα μέλη του σωματείου», επισημαίνει ο Κυριάκος.