Την ίδια ώρα, επεκτείνονται οι ιδιωτικοποιήσεις. Ολο και περισσότερες υπηρεσίες του νοσοκομείου δίνονται σε ιδιωτικά συνεργεία, έναντι εκατομμυρίων ευρώ, ενώ οι εργαζόμενοι των συνεργείων δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες και πληρώνονται με μόλις 500 - 600 ευρώ. Ο Ηλ. Σιώρας τόνισε ακόμα το αίτημα των υγειονομικών για ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα και κατήγγειλε τη βάρβαρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στα νοσοκομεία, με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τις κοινοτικές οδηγίες που εφαρμόζει πρόθυμα η κυβέρνηση της ΝΔ. «Να δοθεί ζεστό κρατικό χρήμα για τα νοσοκομεία, όχι για τους τραπεζίτες», επισήμανε.

Από τη συζήτηση με τους εργαζόμενους του νοσοκομείου

«Ενα νοσοκομείο δεν είναι εμπορικό μαγαζί! Δε δεχόμαστε την επιχειρηματική δράση στην Υγεία, δεν μπορεί ο εργαζόμενος που έχει πληρώσει με τις εισφορές του, με τους άμεσους και έμμεσους φόρους, να πληρώνει και στα δημόσια νοσοκομεία για την υγεία του. Δεν μπορεί τα επιχειρηματικά μεγαθήρια να αγοράζουν νοσοκομεία, όπως δεν μπορεί να υπάρξει και ειρηνική συνύπαρξη του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα», τόνισε η Αλ. Παπαρήγα.

«Τα 1.370 άτομα που λείπουν από τον "Ευαγγελισμό" είναι το μελανό σημείο της πολιτικής της κυβέρνησης και όλης της διαχείρισης που έχει γίνει και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι συνειδητή επιλογή και στον "Ευαγγελισμό" και γενικότερα, να λειτουργήσουν με μειωμένο προσωπικό, να αξιοποιήσουν τις σύγχρονες μορφές που προωθεί η ΕΕ με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και με το διαχωρισμό σε "ενεργό" και "ανενεργό". Στοχεύουν επίσης, στο να περικυκλώσουν ακόμα περισσότερο τα νοσοκομεία με εργολάβους και ιδιωτικά συνεργεία. Δεν υπάρχει δικαιολογία γι' αυτό», δήλωσε λίγο αργότερα η Αλ. Παπαρήγα.

Μιλώντας στους εργαζόμενους και τους γιατρούς του νοσοκομείου, η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε: «Οι διοικήσεις των νοσοκομείων, οι κυβερνήσεις αναγνωρίζουν όλα τα προβλήματα, αλλά χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Δεν το δεχόμαστε αυτό. Υπάρχει υπερσυσσώρευση πλούτου, το σύστημα διαθέτει χρήμα. Εχει χρήμα αλλά πρέπει να οδηγήσει στην προσαρμογή των ανθρώπων και στην ενσωμάτωση στην κυρίαρχη πολιτική». Στο ίδιο πνεύμα επισήμανε ότι δε γίνονται προσλήψεις στα νοσοκομεία, γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση, γιατί θέλουν πρώτα να «ξεμπερδέψουν με τις εργασιακές σχέσεις».

«Ο καπιταλισμός πήρε μια σειρά αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα και πάλι οδηγήθηκε στην κρίση. Τι άλλα μέτρα θα πάρει για να αντιμετωπίσει την κρίση; Ακόμα χειρότερα», τόνισε. Και επισήμανε ότι ψηφίστηκε το 65ωρο, ο διαχωρισμός σε «ενεργό» και «ανενεργό» χρόνο εργασίας, που θα οδηγήσει στη γενίκευση των ιδιωτικών συνεργείων, μέσω των οποίων θα προσλαμβάνονται ακόμα και γιατροί που θα πηγαίνουν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο.

«Εμείς δε συμφωνήσαμε με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τις εφημερίες των γιατρών και το πώς οργανώθηκαν. Τάχα ότι οι κοινοτικές οδηγίες είναι καλύτερες από το αλαλούμ που υπάρχει. Ετσι γίνεται στη ζωή. Μπαίνει μια άναρχη κατάσταση, και μετά έρχεται μια τακτοποίηση η οποία εξασφαλίζει να περάσει η κυρίαρχη πολιτική. Δεν είναι καλύτερη η κατάσταση τώρα, πέρασε ο διαχωρισμός του χρόνου σε "ανενεργό" και "ενεργό". Κάνουν μερικές προσαρμογές για να περάσει το κύριο και αφήνουν ανοιχτό την επιδείνωση. Το 65ωρο μετά θα το εφαρμόσουν. Αλλωστε, η κυβέρνηση, είπε, θα εφαρμόσει τις κοινοτικές οδηγίες που αφορούν και τις εργασιακές σχέσεις. Αρα όσο χειροτερεύουν οι εργασιακές σχέσεις στην Ευρώπη θα περνάνε και εδώ. Εμείς λέμε τουλάχιστον να υπάρχει απειθαρχία και ανυπακοή, με όποιο κόστος», τόνισε.

Αναφερόμενη, μετά από ερώτηση εργαζόμενου, στη στάση της κυβέρνησης και των άλλων δυνάμεων για το κρίσιμο ζήτημα του χρόνου εργασίας υπογράμμισε μεταξύ άλλων: «Το κρίσιμο ζήτημα που έχει σχέση με το βιοτικό επίπεδο, τα δικαιώματα του εργαζόμενου και τη θέση του μέσα στο κάθε σύστημα, είναι πώς υπολογίζεται ο χρόνος εργασίας, οι κοινωνικές ανάγκες και η αμοιβή του χρόνου εργασίας. Από τη στιγμή που μπαίνεις στο χώρο δουλειάς, δουλεύεις».

Και συνέχισε: «Σ' αυτές τις συνθήκες με αυτόν τον διαχωρισμό, προσπαθούν ακριβώς να μειώσουν πολύ κάτω τις αποδοχές, αλλά και ταυτόχρονα να εντατικοποιήσουν τη δουλειά έτσι που καταρχήν να μην υπάρχουν υπερωρίες. Θα πάμε για έναν πολύ χαμηλό μισθό, ακατάστατα ωράρια, για να μην κάνουν προσλήψεις. Πάνε δηλαδή να καλύψουν και το έλλειμμα του προσωπικού. Πρόκειται για σμπαράλιασμα του ωραρίου. Είμαστε όχι μόνο αντίθετοι. Εδώ χρειάζεται επανάσταση. Εμείς τα καταψηφίσαμε αυτά και στα πλαίσια της επιτροπής και στην ομάδα που είμαστε. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ τα ψήφισαν αυτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα με τη λογική ότι έγιναν κάποιες τροπολογίες που βελτιώνουν», τόνισε.

Οπως υπογράμμισε, είτε σε επίπεδο ελληνικού κοινοβουλίου είτε σε επίπεδο ΕΕ, «όταν φέρνουν ένα νόμο, από πριν έχουν προκαθορίσει τα σημεία υποχώρησης, που να μη θίγουν το κύριο, οι τροπολογίες δεν ανατρέπουν τη βασική φιλοσοφία του νόμου».

Η Αλ. Παπαρήγα στάθηκε ιδιαίτερα στο τι είδους κίνημα χρειάζεται στις σημερινές συνθήκες, τονίζοντας ότι το πρόβλημα σήμερα στην Ελλάδα είναι «ότι αυτή τη στιγμή το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, έτσι όπως είναι σήμερα, και αν συνεχίσει δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση». Οπως χαρακτηριστικά σημείωσε, η επίθεση είναι ολομέτωπη, αφαιρούνται δικαιώματα και κατακτήσεις και οι συμβιβασμένες ηγεσίες στο συνδικαλιστικό κίνημα διαπραγματεύονται τι θα χάσουν οι εργαζόμενοι και πόσο.

«Το μεγαλύτερο μέρος του συνδικαλιστικού κινήματος και ιδιαίτερα στα κεντρικά όργανα και στα δευτεροβάθμια είναι ένα κίνημα όπου το πολύ πολύ μπορεί να βοηθήσει έναν κόσμο να εναλλαχτεί ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η πολιτική τους. Αλλά το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι είναι οι γενικότερες επιλογές», είπε η Αλ. Παπαρήγα. Και υπογράμμισε ότι υπάρχει σήμερα τμήμα του κινήματος με σωστό προσανατολισμό που δίνει την ελπίδα για ανάκαμψη.

Τα προβλήματα είναι η έκφραση μιας γενικότερης πολιτικής, πρέπει να ασκηθεί πίεση με πολιτικά χαρακτηριστικά, επισήμανε η Αλ. Παπαρήγα, τονίζοντας ότι «το εργατικό, το συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα πρέπει να κάνει μια επιλογή, να έχει πολιτική κατεύθυνση στην πάλη», ενάντια στην απελευθέρωση της αγοράς, το γενικότερο πλέγμα των αντιδραστικών αντεργατικών μεταρρυθμίσεων που εκπορεύονται από την ΕΕ.

«Εδώ θέλει μέτωπο. Πρέπει ο αγώνας να αποκτήσει πολιτική κατεύθυνση. Ο τίτλος που βάζουμε εμείς είναι αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική πάλη. Εμείς βάζουμε μια πολιτική ορολογία. Επί της ουσίας όμως έτσι πρέπει να είναι. Εξω τα μονοπώλια από το χώρο της Υγείας. Δημόσια δωρεάν Υγεία, εδώ και τώρα προσλήψεις, ένταξη στα ΒΑΕ, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας και κατάργηση κάθε μορφής επιχειρηματικής δράσης, και των απογευματινών ιατρείων που είναι μορφή ιδιωτικοποίησης», υπογράμμισε.

Στο τέλος της περιοδείας, η Αλ. Παπαρήγα επισκέφθηκε την ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου και διαπίστωσε την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί για τους νοσηλευόμενους ψυχικά πάσχοντες και το προσωπικό. Οπως συμβαίνει σταθερά το τελευταίο διάστημα, 17 ψυχικά πάσχοντες νοσηλεύονταν στα ράντζα της κλινικής - διαθέτει 20 κρεβάτια - που νοσηλεύει με το ίδιο προσωπικό, υπεράριθμους ασθενείς. «Η κατάσταση είναι τραγική! Ζούμε με το φόβο να μη συμβεί κάτι κακό. Κλείνουν τα μεγάλα ψυχιατρεία και φτιάχνουν στα νοσοκομεία μικρά άσυλα», κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι.