Την ταινία του Μιχαήλ Κολατόζοφ «Είμαι η Κούβα» θα προβάλει στις 15/1, 4 μμ, στον κινηματογράφο «Τριανόν» το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου στο πλαίσιο του προγράμματος «Ραντεβού με τους κλασικούς».

Πρόκειται για κοινή, ασπρόμαυρη παραγωγή της ΕΣΣΔ και της Κούβας του 1964 σε σενάριο Ενρίκε Πινέδα Μπάρνετ και αποτελεί ένα χρονικό απλωμένο σε τέσσερα επεισόδια που, σύμφωνα με το συνοδευτικό κείμενο, «ισοπεδώνοντας το αυστηρό πλαίσιο μιας απλής πολιτικο-κοινωνικής καταγραφής, περιέχει αξιοθαύμαστες σκηνοθετικές καινοτομίες, εκστατική εικονογράφηση, βαθύ λυρισμό και στιγμές οπτικής μεγαλοφυΐας, οι οποίες ενέπνευσαν αμέτρητους μετέπειτα δημιουργούς, όπως τον Σκορτσέζε και τον Πολ Τόμας Αντερσον».

Εξάλλου, στο άλλο πρόγραμμα του ΕΚΚ, σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, «Κυριακάτικα ραντεβού με το σινεμά της λογοτεχνίας», στον κινηματογράφο «Απόλλων» στις 16/1, 12 το μεσημέρι, προβάλλεται η ταινία «Η πύλη της κόλασης» του Τεϊνοσούκε Κινουγκάσα.

Πρόκειται για ιαπωνική παραγωγή του 1953, η οποία απέσπασε τότε τον «Χρυσό Φοίνικα» του Φεστιβάλ Καννών και Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Η ταινία ξεχωρίζει, σύμφωνα με τους κριτικούς που την υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό, «με την προμελετημένη δυναμική της σκηνικής κίνησής της, με τη λαμπρή ερμηνεία των ηθοποιών, με τη σπάνια ομορφιά των σκηνών μάχης, με τη βαθιά συγκινητική μουσική και πάνω απ' όλα με τις χρωματικές της λύσεις».

Ο Ζαν Κοκτό, ως πρόεδρος της επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών το 1954, δήλωνε στον ειδικό απεσταλμένο της γιαπωνέζικης εφημερίδας «Γιομούρι»: «Υποστήριξα με ιδιαίτερη ενέργεια την "Πύλη της κόλασης", γιατί αυτή η ταινία είναι μία επιτυχία του κινηματογράφου, μια επιτυχία του ωραίου ...στην "Πύλη της κόλασης" ένιωσα την ομορφιά του θεάτρου Νο».

Ωστόσο, το γιαπωνέζικο κοινό δέχτηκε «κρύα» την ταινία, ενώ ο ίδιος ο Κινουγκάσα δήλωσε: «Νιώθω βαθιά θλιμμένος για το μεγάλο βραβείο. Δεν μπορώ να καταλάβω αν πήρα το βραβείο για κείνο που είχα υπόψη μου ή για κείνα που ούτε σκέφτηκα. Παρ' όλα αυτά, θεωρώ ότι η επιτυχία οφείλεται στην απλότητα της αφήγησης και στην παρουσία των παραδόσεων».

Μέχρι τις 16 Γενάρη παρατείνονται οι παραστάσεις του έργου «Το σχολείο των γυναικών» του Μολιέρου, στο «Θέατρο της Οδού Κυκλάδων». Η μετάφραση είναι της Χρύσας Προκοπάκη, τα σκηνικά - κοστούμια της Ελλης Παπαγεωργακοπούλου και η μουσική του Νίκου Κηπουργού. Παίζουν: Λευτέρης Βογιατζής, Αγγελική Παπούλια, Νίκος Κουρής, Αλεξάνδρα Λέρτα, Ακης Βλουτής, Αγγελος Μπούρας, Στέργιος Νενές, Προκόπης Πολίτης.

• Τελευταίες παραστάσεις (μέχρι 16 Γενάρη) και για το έργο του Μήτσου Ευθυμιάδη «Το τραγούδι της Εύας», που παίζεται, στο Υπόγειο του «Θεάτρου Τέχνης», σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη - Γιάννη Μόρτζου. Τα σκηνικά - κοστούμια είναι της Λαμπρινής Καρδάρα, η μουσική του Χρήστου Θηβαίου, οι φωτισμοί του Λουκά Χατζή. Παίζουν: Γιάννης Μόρτζος, Θοδωρής Προκοπίου, Ισίδωρος Σταμούλης, Νικολέττα Φιλόσογλου, Νίκος Νίκας, Θοδωρής Σκούρτας, Δημήτρης Τσέλιος, Σοφία Καραγιάννη. Θα ακολουθήσει το έργο του Γιώργου Χασάπογλου «Η μοβ κωμωδία» σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου.
• Μέχρι το Σάββατο θα παίζεται, στο θέατρο «Αμαλία» της Θεσσαλονίκης, από την Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης», το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη «Η Νίκη», που ανέβηκε σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη. Παίζουν: Δημήτρης Σακατζής, Εφη Σταμούλη, Μένη Κυριάκογλου, Νανά Παπαγαβριήλ κ.ά. Ενώ, στις 28 Γενάρη θα ανέβει το έργο «Δάφνες και πικροδάφνες» των Κεχαΐδη - Χαβιαρά.

• Εγκαινιάζεται στις 18/1 στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών (Γλύκωνος 4), έκθεση έργων του Βαγγέλη Δημητρέα. Τα έργα του Β. Δημητρέα δεν ξέφυγαν ποτέ από τα όρια της ζωγραφικής, η οποία είναι δοσμένη με έναν εντελώς προσωπικό τρόπο. Στην τελευταία δουλιά του, πειραματίζεται με διάφορα υλικά τα οποία ενσωματώνει στους ζωγραφικούς πίνακές του, προκειμένου να διερευνήσει και τον τρισδιάστατο χώρο.

Ο Β. Δημητρέας γεννήθηκε στη Μεσσηνιακή Μάνη και σπούδασε στην ΑΣΚΤ Αθήνας με δάσκαλο τον Γ. Μόραλη. Το Δεκέμβρη του 1967 έφυγε για το Παρίσι, όπου επί μία δεκαετία συμμετείχε στα εικαστικά δρώμενα, παρουσιάζοντας δύο ατομικές εκθέσεις και συμμετέχοντας σε πολλές ομαδικές. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1976 και από το 1981 δίδασκε ως λέκτορας στην ΑΣΚΤ Αθήνας. Από το 1985 έως το 2002 εργάστηκε ως καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Η τέχνη για τον Β. Δημητρέα ήταν και παραμένει το μέσο για να εκφράσει τους προβληματισμούς του και να ταχθεί πολιτικά σε μια κοινωνία που αλλάζει με ξέφρενους ρυθμούς. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 5 του Φλεβάρη.

• Ενα σχόλιο πάνω στο πρόσωπο - μάσκα επιχειρεί στην καινούρια της δουλιά, η Ευαγγελία Τόπα. Στην έκθεση που εγκαινιάστηκε πριν λίγες μέρες στην γκαλερί «7» (Ζαλοκώστα 7), η δημιουργός παρουσιάζει έργα όπου με ποικίλα ετερόκλητα υλικά συνυπάρχουν η φωτογραφία, το χρώμα και οι ακριλικές κόλλες, δημιουργώντας διάφανα στρώματα μέσα σε ένα παιχνίδι μεταμορφώσεων. Διάρκεια έως 29 του Γενάρη.
• Εγκαινιάζεται στις 14/1 (7.30μ.μ.) στον Τεχνοχώρο της Ενωσης Ελλήνων Χαρακτών (Λεμπέση 4 και Μακρυγιάννη), έκθεση χαρακτικής του Οδυσσέα Αννιτσάκη. Τίτλος της: «Περιπλάνηση». Οξυγραφίες και ξηρές χαράξεις πάνω στο μέταλλο συνθέτουν μια οπτική καταγραφή συναισθημάτων, με καλλιτεχνικό μέσο τη χαρακτική τέχνη.
• «Εικονικοί κόσμοι» είναι ο τίτλος της έκθεσης έργων της Βαρβάρας Σπυρούλη που εγκαινιάζεται σήμερα (8μ.μ.) στην γκαλερί «3» (Ζαλοκώστα 3). Εως τις 29/1 παρουσιάζονται εικονικά περιβάλλοντα που είναι δημιουργημένα από τη μεταφορά πραγματικών εικαστικών έργων ζωγραφικής και συρμάτινων κατασκευών.