Ας κάνουν κι ένα διάλειμμα εκεί στο ΥΠΕΞ, γιατί με τόσο τρέξιμο για το κεφάλαιο και τα κομπρεμί του στο εξωτερικό, τους κόπηκε η ανάσα... Τις προηγούμενες μέρες, ο υφυπουργός Εξωτερικών, Δ. Μάρδας, σε συνέχεια επαφών του κυβερνητικού κλιμακίου κατά την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κίνα, συναντήθηκε με στέλεχος του βρετανικού ξενοδοχειακού ομίλου «Thomas Cook» (στη μετοχική σύνθεση του οποίου μετέχει και η κινέζικη «Fosun»). «Η συνάντηση αυτή υλοποιήθηκε κατόπιν του έντονου ενδιαφέροντος που επέδειξε η εν λόγω εταιρεία για την ελληνική αγορά κατά την επίσκεψη του υφυπουργού στη Σαγκάη», διαχέεται από το ΥΠΕΞ, όπου ετοιμάζεται για τις 13 του μήνα και συνάντηση Ελλήνων υπουργών και άλλων κυβερνητικών στελεχών, με αντιπροσωπεία υψηλόβαθμων στελεχών της κινεζικής εταιρείας «Alibaba», σε συνεργασία με τη διοίκηση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Υπενθυμίζουμε ότι αμέσως μετά την επίσκεψη στην Κίνα πραγματοποιήθηκε και άλλη συνάντηση στο ΥΠΕΞ, με Κινέζους επιχειρηματίες και τραπεζίτες. Οι οποίοι Κινέζοι εξέφρασαν ενδιαφέρον να δραστηριοποιηθούν τόσο στην Ελλάδα, στο χώρο του Τουρισμού, με τη συμμετοχή τους σε δυο «επενδυτικά σχέδια» (το ένα στην περιοχή της Αττικής και το δεύτερο στην Εύβοια), όσο και στο Πεκίνο, με σκοπό την προώθηση ελληνικών προϊόντων. Ακόμη, πραγματοποιήθηκε συνάντησή τους με εκπροσώπους ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, προς ενθάρρυνση «συμπράξεων» μεταξύ κινεζικών και ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών στις «διεθνείς αγορές».

Ο αριθμός των Βρετανών, που δηλώνουν ότι εργάζονται με συμβάσεις «μηδενικών ωρών», αυξήθηκαν κατά 20% σε ετήσια βάση, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν. Σύμφωνα με τη βρετανική Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ONS), 903.000 άτομα, που αντιστοιχούν στο 2,9% του εργατικού δυναμικού στη Βρετανία, εργάζονταν με τέτοιου είδους συμβάσεις το δεύτερο τρίμηνο του 2016, συγκριτικά με 747.000, ή 2,4%, ένα χρόνο νωρίτερα. Τι είναι όμως οι συμβάσεις «μηδενικών ωρών»; Είναι συμβάσεις που ο εργαζόμενος δεν έχει καμία απολύτως γνώση για το πόσες ώρες και μέρες θα δουλέψει, δεν καλύπτεται από τον νόμιμο κατώτερο μισθό, άρα παίρνει λιγότερο, δεν έχει δικαίωμα επιδόματος ασθενείας και αδείας. Πληρώνεται μόνο για τις ώρες που εργάζεται, ενώ για το υπόλοιπο διάστημα της βδομάδας είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται σε καθεστώς αναμονής για την περίπτωση που θα επικοινωνήσουν μαζί του, ζητώντας του να πάει για δουλειά. Ακόμη, όσο βρίσκεται σε αναμονή, δεν έχει δικαίωμα να αναζητήσει άλλη δουλειά, εκτός και αν πάρει άδεια από τον εργοδότη του. Δουλειά σε συνθήκες γαλέρας σε ένα από τα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη. Που επιβεβαιώνει ότι η ευελιξία στην εργασία εξαπλώνεται ως μια μέθοδος αύξησης των κερδών των επιχειρηματιών και καταναγκασμού των εργαζομένων σε μόνιμη εξαθλίωση.