Τα πέντε χρόνια που πέρασαν από τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη 2001 ήρθαν να επιβεβαιώσουν πλήρως τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για όσα θα επακολουθούσαν. Την ίδια στιγμή που τα κόμματα της άρχουσας τάξης στη χώρα μας και διάφοροι δήθεν αριστεροί έτρεχαν να συνταχθούν με την «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» των ΗΠΑ και της ΕΕ, το ΚΚΕ, ξέροντας τι σημαίνει ιμπεριαλισμός και τα μέσα που αυτός χρησιμοποιεί, έλεγε: «Σημασία έχει να απαντήσουμε στο ερώτημα ποιος είχε το συμφέρον, το κίνητρο να πράξει κάτι τέτοιο. Αν απαντήσουμε σ' αυτό, θα μπορέσουμε να δούμε την προέλευση της ενέργειας». Τη φράση αυτή είχε χρησιμοποιήσει η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα, στις 12/9/01, για να υποδείξει τη διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσει η σκέψη του κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου.

Λίγες μέρες μετά, στις 15/9/2001, συνεδρίασε η ΚΕ του ΚΚΕ και σε απόφασή της, που δημοσιεύτηκε στον «Ρ» στις 18/9/01, αφού σημείωνε τη λύπη της για τα θύματα επισήμαινε: «Τέτοιες ενέργειες, με βάση τη διεθνή πείρα, συνιστούν "βούτυρο στο ψωμί" στους επιτελικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Χρησιμοποιούνται και αξιοποιούνται για να ανοίξει μια νέα σελίδα εγκληματικής επίθεσης κατά λαών, χωρών, λαϊκών κινημάτων, που αντιστέκονται στη "νέα τάξη πραγμάτων" σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Εναντίον εκείνων που διεκδικούν το δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει για το δρόμο εξέλιξης που θα πάρει η χώρα του, υπερασπίζονται τα σύνορα και τα κυριαρχικά τους δικαιώματα».

Επίσης, ανάμεσα σε άλλα, προσέθετε και τα παρακάτω, που έχουν ιδιαίτερη επικαιρότητα, μετά από όσα διαδραματίστηκαν στα 5 αυτά χρόνια. Τόνιζε: «Η συμπάθεια απέναντι στα θύματα και το δοκιμαζόμενο αμερικανικό λαό δεν μπορεί και δεν πρέπει να μετατραπεί σε συμπάθεια και ανοχή στην κρατική πολιτική των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που οργανώνουν την κρατική και παρακρατική τρομοκρατία, δημιουργούν και εκπαιδεύουν τρομοκρατικές ομάδες, ένοπλα μισθοφορικά τμήματα θανάτου, όπως ο UCK στα Βαλκάνια. Σε τέτοιες συνθήκες είναι δύσκολο να βγει στην επιφάνεια ποιος καθοδήγησε την τρομοκρατική αυτή ενέργεια. Η ηγεσία των ΗΠΑ δεν έχει συμφέρον να λάμψει η αλήθεια, αλλά να κυριαρχήσει η υποψία εναντίον των αντιπάλων κρατών και λαών, ώστε να δικαιολογηθούν νέες επιθέσεις και ανομίες τους. Το κύριο ζήτημα που πρέπει να συγκεντρώσει την προσοχή του ελληνικού λαού είναι η απόφαση των ΗΠΑ να κηρύξουν κατάσταση πολέμου, με στόχο ένα σημαντικό αριθμό χωρών και λαϊκών κινημάτων. Ο κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος, καθώς πρέπει να ληφθούν υπόψη μια σειρά από παράγοντες που συνυπάρχουν, όπως:

• Για πρώτη φορά μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η κρίση αγκαλιάζει συγχρονισμένα και τα τρία κέντρα του ιμπεριαλισμού, τις ΗΠΑ, την Ευρώπη, την Ιαπωνία. Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί έχουν οξυνθεί και οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται να ενισχύσουν τη θέση τους ως παγκόσμιου χωροφύλακα, ενώ η ΕΕ διεκδικεί ένα ανάλογο ευρύτερο ρόλο σε διεθνές επίπεδο, πέρα από το ρόλο του χωροφύλακα που κατέχει στη γηραιά ήπειρο
• Οι στόχοι που οι ΗΠΑ θέτουν στο στόχαστρό τους αφορούν χώρες και περιοχές στρατηγικής σημασίας, όπως είναι το Αφγανιστάν, το Ιράκ και άλλες αραβικές χώρες. Πρόκειται για επιδίωξη να κατακτηθούν ολοκληρωτικά όλοι οι πετρελαϊκοί δρόμοι, να ασκηθεί επιθετική πολιτική από τη μια εναντίον της Ρωσίας, εναντίον άλλων κρατών που προέκυψαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, και από την άλλη εναντίον της Κίνας. Επίσης, παραμένει στο ιδιαίτερο στόχαστρό τους η περιοχή της Μέσης Ανατολής
• Μείζον πρόβλημα, όχι όμως απροσδόκητο, αποτελεί η πρόθυμη συστράτευση της ΕΕ, αλλά και μεγάλης πλειοψηφίας κρατών εκτός του ΝΑΤΟ, στην ενεργοποίηση - για πρώτη φορά μετά την ίδρυση του οργανισμού - του άρθρου 5, με πρόσχημα τη λίστα υποψίας που έχουν κατασκευάσει οι ΗΠΑ. Οι όποιες αντιρρήσεις και επιφυλάξεις εκφράζονται για τη μορφή και τα μέσα της αντεπίθεσης αντανακλούν ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, εκφράζουν όμως και την πίεση που ασκούν οι λαοί για μη συμμετοχή σε άδικους πολέμους».