Από τις εργασίες της Συνόδου του «G20» που έγινε την περασμένη εβδομάδα στη Ρωσία

Στην ίδια ανακοίνωση σημειώνεται πως «η Ευρωζώνη δεσμεύθηκε ότι θα ενισχύσει τα θεμέλια της Οικονομικής και Νομισματικής της Ενωσης, περιλαμβανομένων προσπαθειών για τη βελτίωση των τραπεζικών ισολογισμών, τη μείωση του χρηματοοικονομικού κατακερματισμού και πως θα προωθήσει χωρίς καθυστέρηση την τραπεζική ένωση».

Στο κείμενο γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στα επεκτατικά μέτρα που εφάρμοσαν κατά κόρο οικονομίες όπως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία, με την επισήμανση ότι «αναγνωρίζουμε την υποστήριξη που προσφέρθηκε τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια οικονομία για διορθωτικές νομισματικές πολιτικές , περιλαμβανομένων και των μη συμβατικών νομισματικών πολιτικών».

Για το ρόλο των κεντρικών τραπεζών, σημειώνεται ότι δεσμεύτηκαν να μεταβάλλουν «προσεκτικά» τη νομισματική πολιτική τους, απαντώντας στην έκκληση των αναδυομένων χωρών, οι οποίες δέχονται τις επιπτώσεις κυρίως από την απόφαση της Fed να μειώσει τα μέτρα στήριξης της οικονομικής ανάκαμψης, με τύπωμα χρήματος, μέρος του οποίου κατευθυνόταν από τα αμερικανικά μονοπώλια για επενδύσεις σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και αλλού.

«Οι κεντρικές μας τράπεζες δεσμεύτηκαν πως οι μελλοντικές μεταβολές στη νομισματική πολιτική θα συνεχίσουν να είναι προσεκτικά συγκροτημένες και θα ανακοινώνονται σαφώς», αναφέρει το κείμενο, ενώ αναγνωρίστηκε πως «η ενίσχυση της ανάπτυξης θα συνοδεύεται από μία μετάβαση προς την εξομάλυνση των νομισματικών πολιτικών».

Οι 20 ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες του πλανήτη αναγορεύουν σε ζήτημα «ζωτικής σημασίας» το να «επιτευχθεί ισχυρή και διαρκής ανάκαμψη, ενώ θα εξασφαλίζεται η δημοσιονομική σταθερότητα στις αναπτυγμένες οικονομίες. Οπως συμφωνήσαμε, όλες οι ανεπτυγμένες οικονομίες έχουν αναπτύξει αξιόπιστες, φιλόδοξες και επικεντρωμένες σε κάθε χώρα μεσοπρόθεσμες δημοσιονομικές στρατηγικές».

Στις διατυπώσεις τους, είναι φανερή η προσπάθεια να συμβιβάσουν την κόντρα ανάμεσα στις ΗΠΑ/ΔΝΤ από τη μια και τη Γερμανία από την άλλη για το πιο ενδεδειγμένο μείγμα διαχείρισης της κρίσης. Σημειώνουν ωστόσο ότι «οι στρατηγικές αυτές θα εφαρμοστούν ευέλικτα ώστε να λαμβάνουν υπόψη τις νέες οικονομικές συνθήκες, προκειμένου να στηριχθούν η οικονομική ανάπτυξη και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ενώ το χρέος ως προς το ΑΕΠ θα οδηγηθεί προς μία βιώσιμη πορεία».

Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα, η Γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ επανέλαβε ότι «πρέπει να μειώσει το χρέος της στο 110% του ΑΕΠ της ως το 2022 για να θεωρείται βιώσιμο», απαντώντας σε ερώτηση Ελληνίδας αναγνώστριας της «Bild», που ήταν μεταξύ των πολιτών οι οποίοι υπέβαλαν ερωτήσεις στην καγκελάριο, ενόψει των εκλογών στις 22 Σεπτέμβρη. Στην ερώτηση «μέχρι πότε θα πρέπει η Ελλάδα να στηρίζεται οικονομικά», η Α. Μέρκελ απάντησε ότι «αυτό εξαρτάται κυρίως από τις εξελίξεις στην Ελλάδα».

Στο μεταξύ, την αντίθεση της Γερμανίας σε νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους επανέλαβαν ο επικεφαλής της Bundesbank Τζ. Βάιντμαν και ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε. Ο πρώτος είπε πως ένα νέο «κούρεμα» δε θα έλυνε τα διαρθρωτικά προβλήματα της Ελλάδας και πως «τελικά, μόνο αποτελεσματικές οικονομικές δομές και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση θα βοηθήσουν στην επίτευξη μιας βιώσιμης λύσης».

Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους βρίσκεται στα χέρια του δημόσιου τομέα, που σημαίνει πως ένα νέο «κούρεμα» θα ισοδυναμούσε με επιβάρυνση των Ευρωπαίων φορολογούμενων, πρόσθεσε ο ίδιος. Από την πλευρά του, ο Β. Σόιμπλε δήλωσε πως «ένα νέο κούρεμα, όχι απλώς δεν χρειάζεται αλλά θα ήταν και λάθος, καθώς θα γεννούσε νέα αβεβαιότητα στην Ευρωζώνη». Πρόσθεσε επίσης πως η τρόικα εκτιμά πως η Ελλάδα θα επιστρέψει στην ανάπτυξη το επόμενο έτος και πως το δημόσιο χρέος θα αρχίσει σταδιακά να μειώνεται.

Σε δική του παρέμβαση, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μέλος του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), Μ. Σουλτς, είπε σε συνέντευξή του ότι «δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος, για να καταλάβεις ότι μόνο με περικοπές δεν μπορείς να αυξήσεις τα δημόσια οικονομικά και ότι απαιτείται ανάπτυξη για να βελτιώσεις τα έσοδα». Ο ίδιος συμπλήρωσε πως «το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει προειδοποιήσει επανειλημμένως ότι η μονόπλευρη λιτότητα δε θα μας βγάλει από την κρίση. Αυτό ισχύει για την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία και τις υπόλοιπες χώρες».

Επιχειρηματολογώντας υπέρ μιας αλλαγής του μείγματος διαχείρισης, με περισσότερα επεκτατικά μέτρα για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, ο Μ. Σουλτς ισχυρίζεται ότι «η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως τώρα ένα πρόγραμμα που θα διευκολύνει την πρόσβαση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε κονδύλια, προκειμένου να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να επανεκκινήσει την οικονομία της».

Ζόρια να διαχειριστεί τη βαθιά κρίση έχει το κεφάλαιο και στην Ιρλανδία, η οποία μέχρι πρόσφατα παρουσιαζόταν σαν «πρότυπο» για τις άλλες χώρες που βρίσκονταν σε προγράμματα δανειοδότησης. Σύμφωνα με τον Ιρλανδό υπουργό οικονομικών, Μ. Νούναν, η κυβέρνηση θα ζητήσει χρηματοδοτικό «μαξιλάρι» ύψους 10 δισ. ευρώ από τους δανειστές της για να χρησιμοποιηθεί αν υπάρξουν έκτακτες συνθήκες στις αγορές, όταν η χώρα θα βγαίνει από το μνημόνιο στα τέλη του έτους.

Ο ίδιος δήλωσε αισιόδοξος πως η ενδεχόμενη συμφωνία δε θα συνοδεύεται από νέους όρους για τη χώρα. Από την πλευρά του, ο Β. Σόιμπλε είπε ότι «μέχρι στιγμής, δεν έχουν γίνει συζητήσεις (...) για τις προτάσεις του υπουργού Νούναν και υπάρχει ακόμα χρόνος μέχρι το τέλος του προγράμματος». Νωρίτερα, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ Γ. Ντάισελμπλουμ έχει πει, χωρίς να μπει σε λεπτομέρειες, ότι η Ιρλανδία θα έχει την υποστήριξη της Ευρωζώνης κατά την έξοδό της από το μνημόνιο.